ในเวลาแบบนี้ ถ้ายังดึงดันที่จะอยู่ฝั่งติงหงเหย้าต่อไป เกิดถูกตำรวจเห็นว่าเป็นพวกเดียวกันขึ้นมา จุดจบไม่คิดก็รู้ ตัดขาดสัมพันธ์ได้เร็วเท่าไหร่ยิ่งดี
เพราะคนที่คบกันด้วยผลประโยชน์ สุดท้ายก็ต้องแยกกันเพราะผลประโยชน์อยู่ดี
ติงเมิ่งเหยนยิ้มเยาะอยู่ข้างๆ หญ้าที่เอนตามลมพวกนี้ เห็นแล้วช่างน่าขยะแขยงซะจริง
ติงจ้งมองไปที่เหล่าคณะกรรมการอีกครั้ง
"คนอื่นผมไม่สน แต่ดูเหมือนคนในงานประชุมคณะกรรมการนั้นจะมีความสัมพันธ์ที่ดีกับติงหงเหย้ามากเลยนะ!"
"ก็จริง การที่พวกคุณสนับสนุนติงหงเหย้าถึงขนาดนี้ แสดงว่าต้องมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกับติงหงเหย้าอย่างแน่นอน"
"ไม่แน่เรื่องการลอบสังหารผู้บริหารระดับสูงพวกคุณก็อาจจะมีส่วนเกี่ยวข้องอยู่เบื้องหลังก็ได้"
แล้วตัวแทนของคณะกรรมการก็ได้ลุกพรวดขึ้นมา พูดอย่างติดๆ ขัดๆ ว่า "นะ นายท่าน อย่าพูดมั่วๆ อย่าพูดมั่วๆ นะ! ถึงเราจะมีสัมพันธ์ ที่ดีกับติงหงเหย้า แต่เรื่องการลอบสังหารผู้บริหารระดับสูงนั้น เราไม่มีส่วนกะ เกี่ยวข้องอย่างแน่นอน!"
ติงจ้งได้ขำออกมา "จะเกี่ยวข้องรึเปล่าคุณไม่ได้เป็นคนกำหนด ตอนนี้ผมจะแจ้งตำรวจทันที ให้ตำรวจตรวจสอบอย่างละเอียดคุณก็จะได้รู้แล้ว"
ตัวแทนของคณะกรรมการตกใจจนหน้าถอดสี
ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้เข้าร่วมการลอบสังหาร แต่เขาก็ได้ทำเรื่องชั่วๆ เป็นการส่วนตัวกับติงหงเหย้าไปไว้เยอะ จะปล่อยให้โดนตรวจสอบไม่ได้!
ทันใดนั้น คณะกรรมการคนอื่นๆ ต่างพากันลุกพรวดขึ้นมา
"คือนายท่านครับ ความจริงคณะกรรมการไม่ได้สนับสนุนติงหงเหย้าเลยนะครับ"
"ถูกต้อง เขาคนเดียวที่เป็นตัวแทนของเรา ความจริงเราไม่ได้เห็นด้วยกับติงหงเหย้าเลยสักนิด"
"เรานั้นคิดถึงช่วงเวลาที่นายท่านรับตำแหน่งเจ้าบ้านมากเลยนะครับ"
คนพวกนี้เพื่อปกป้องตัวเองแล้ว ไม่ลังเลที่จะหักหลังตัวแทนของคณะกรรมการเลย คนพวกนี้ไม่มี ‘ใจที่เป็นหนึ่ง’ เลยสักนิด ต่างก็คิดถึงแค่ตัวเองเท่านั้น
เพื่อเอาตัวรอด กับคนที่เมื่อกี้ยังเป็นเพื่อนกันแท้ๆ บทหักหลังก็หักเลย
งั้นก็แสดงว่าพวกเขาตกใจจนหน้าซีดแล้ว
ปกติทุกคนนั้นเป็นเหมือนมดที่อยู่บนเชือกเส้นเดียวกัน สนับสนุนติงหงเหย้าไปด้วยกัน ทำไมตอนนี้ถึงป้ายความผิดให้เขาคนเดียวล่ะ? ไม่ใจดำเกินไปหน่อยเหรอ?
ตัวแทนคนนั้นแทบอยากจะร้องไห้
"คือว่า นายท่าน เมื่อกี้ผมใจร้อนไปหน่อย"
"คุณอย่าแจ้งตำรวจเลยนะ ตอนนี้ผมคิดได้แล้ว ติงหงเหย้าเป็นคนเอาแต่ใจ ไม่เห็นหัวคนอื่น ผมรู้สึกว่าเขาไม่เหมาะที่จะเป็นเจ้าบ้านตั้งนานแล้ว"
"ผมคิดว่า การที่นายท่านรับตำแหน่งเจ้าบ้านก็ยังดูเหมาะกว่าอยู่ดีครับ"
คนเราเมื่ออยู่ใต้ชายคา ก็เลี่ยงไม่ได้ที่จะก้มหน้า!
ติงจ้งที่ได้ฟังก็หัวเราะออกมาเสียงดัง เขาเอามือถือลง และไม่แจ้งความแล้ว ชี้ไปที่พวกคณะกรรมการแล้วพูดว่า "พวกคุณนี่นะ เปลี่ยนแปลงไปตามสถานการณ์ รักตัวกลัวตาย ทำไมเมื่อก่อนผมถึงมองความต่ำทรามของพวกคุณไม่ออกนะ? มีแต่พวกต่ำช้าทั้งนั้น!"
การพูดแบบนี้ออกมาต่อหน้าทุกคน มันดูรุนแรงเกินไปแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...