จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 972

ในหนึ่งลมหายใจ เจียงชื่อได้เปิดเผยการกระทำและตัวตนทั้งหมดของเขาในหนึ่งปีที่ผ่านมา

ไม่มีอะไรต้องปิดบัง

ก็ไม่มีอะไรน่าปิดบัง

ติงเมิ่งเหยนยิ่งฟังยิ่งประหลาดใจ อ้าปากกว้าง ที่แท้เจียงชื่อเป็นคนมีอำนาจที่เก่งกาจขนาดนี้เลยเหรอ? นอกจากเป็นผู้บริหารระดับสูง เขาถึงกับยังมีสถานะมากมายที่ไม่เหมือนกัน

แม้จะลาออกจากการเป็นผู้บริหารระดับสูง และออกจากเครื่องประดับดาวฤกษ์ ด้วยฐานะบ้านเราแลพตำแหน่งของเจียงชื่อ อยู่ในเจียงหนานก็ยังคงไปต่อได้

ในเมื่อ บริษัทเทคโนโลยีจิ้นเมิ่งเป็นบริษัทชั้นนำในเขตเจียงหนาน อี้โม่เอนเตอร์เทนเมนต์ก็เป็นหัวหน้าของ วงการบันเทิงและวัฒนธรรม อาศัยสองบริษัทนี้เจียงชื่อก็สามารถอยู่ได้อย่างสบายตลอดชีวิตของเขา

ในขณะเดียวกัน นี่ก็อธิบายแล้ว ว่าเพราะอะไรสองตระกูลนี้ถึงยอมช่วยติงเฟิงเฉิงตอนที่กำลังลำบาก

ติงเมิ่งเหยนถามอย่างไม่กล้าเชื่อว่า "ที่รัก ฉันคิดไม่ถึงจริงๆว่าคุณจะเก่งกาจขนาดนี้ คุณทำได้ยังไง? ต้นทุนของคุณคืออะไรเหรอ? อาศัยอะไรที่คุณได้เป็นถึงผู้บริหารระดับสูงของเจียงหนาน? อาศัยอะไรที่คุณสามารถสร้างบริษัทที่ใหญ่โตขนาดนี้?"

เจียงชื่อยิ้ม "ผมเคยบอกคุณตั้งนานแล้วนะ"

"ใช่เหรอ? ตอนไหน?"

"ก่อนที่ผมจะกลับบ้านหนึ่งวัน อยู่ที่งานปาร์ตี้.."

"บอกแล้วเหรอ?"

"อืม"

ติงเมิ่งเหยนหวนคิด "จำไม่ได้นะ คุณบอกว่ายังไง?"

เจียงชื่อยิ้ม "ก่อนหน้านี้ผมก็บอกแล้ว ตอนที่ผมอยู่ที่เวสเตอร์แลนด์ตำแหน่งของผมคือ'เทพแห่งสงครามชูร่า ' สามารถเป็นผู้รับผิดชอบของเจียงหนานได้ สามารถสร้างบริษัทที่ใหญ่โตได้ สามารถมีต้นทุนมากขนาดนี้ สามารถพลิกสถานการณ์จากร้ายเป็นดีได้ทุกครั้ง ก็อาศัยสี่ตัวอักษรนี้เท่านั้น"

พูดอย่างนี้ ติงเมิ่งเหยนก็นึกขึ้นมาได้ทันที

มีเรื่องจริงๆด้วย

ยังจำได้ว่าตอนแรกที่เจียงชื่อพูดสี่ตัวอักษรนี้ ติงเมิ่งเหยนกับคุณปู่ติง ติงจื่อยวี่ ติงเฟิงเฉิง พวกเขาต่างก็ดูถูก ถังแหวนโม่ก็เยาะเย้ยเช่นกันว่าไม่มีตำแหน่งแบบนี้

เธอถาม "ตอนนั้นถังแหวนโม่ไม่ได้บอกว่ามีตำแหน่งนี้นะ เขาเป็นรองผู้บัญชาการของภาคตะวันออก ไม่มีเหตุผลที่เขาจะไม่รู้นะ"

เจียงชื่อยิ้ม "ตอนนั้นผมอธิบายแล้วนะ เขาไม่รู้ เป็นเพราะระดับเขาต่ำมากเท่านั้น คนชั้นล่าง จะรู้การเคลื่อนไหวของคนชั้นสูงได้ไงล่ะ?"

ติงเมิ่งเหยนมึนงง

สำหรับพวกเขาถังแหวนโม่ซึ่งอยู่สูง กลับกลายเป็นเพียงคนระดับต่ำในสายตาของเจียงชื่อ?

ฮ่าฮ่า เกินจริงไปมั้ย?

อันที่จริงตอนนั้นเจียงชื่อเคยอธิบายแล้ว แต่เพราะดูเวอร์เกินไป เดิมก็ไม่มีใครเชื่อ ยังเยาะเย้ยดูถูกเจียงชื่อ

ตอนนี้มาคิดดูแล้ว ถ้าตอนนั้นสงสัยสักนิด

ก็จะไม่มีเรื่องภายหลังเกิดขึ้น

"นับจากวันนี้เป็นต้นไป เจียงชื่อจะเป็นคนธรรมดา ไม่มีอำนาจแม้แต่น้อย"

แม้ผลจะเป็นไปตามที่คาดไว้ แต่สีหน้าคนของตระกูลติงก็ไม่ค่อยดีนัก

พ้นจากตำแหน่ง ทำให้คนยากลำบากจริงๆ

"เห็นแก่ที่เจียงชื่อหลายปีมานี้อยู่ที่เวสเตอร์แลนด์สร้างผลงานไว้เยอะ และในเวลาสั้นๆภายในหนึ่งปี ทำให้เขตเจียงหนานจัดการได้เป็นระบบระเบียบ ดังนั้นเขาควรจะยึดสิทธิ์อำนาจทั้งหมดของเจียงชื่อเท่านั้น แต่ตำแหน่ง 'เทพแห่งสงครามชูร่า' จะยังคงอยู่ต่อไป"

หรือจะพูดว่า เจียงชื่อยังเป็นเทพแห่งสงครามชูร่าในนาม แค่ไม่มีอำนาจแม้แต่น้อย

ถือเป็นเกียรติอย่างหนึ่ง เป็นกำลังใจอย่างหนึ่ง

เจียงชื่อยิ้มเบาๆ แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว

เมื่อเรื่องจบลง ทำอะไรไม่ทิ้งร่องรอย และไม่เปิดเผยตัวตน

เจียงชื่อไม่ใช่คนที่ไล่ตามอำนาจ ตำแหน่ง และคนที่มีชื่อเสียง เป็นคนปกติ ไม่มีอะไรไม่ดี

"คำพูดที่เบื้องบนสั่งมาพวกผมก็พูดไปหมดแล้ว คุณ...เจียง งั้นพวกผมไปก่อนนะครับ?"

"อืม ไปเถอะ"

ชายร่างกำยำเหล่านั้นทำความเคารพต่อเจียงชื่ออีกครั้ง แสดงให้เห็นว่าเขาเคารพเจียงชื่อ จากนั้นจึงหันหลังและจากไป

เจียงชื่อยิ้มแล้วมองไปที่ติงเมิ่งเหยน "ที่รัก คำถามของคุณตอนนี้ก็ได้คำตอบแล้ว ตอนนี้ผมเป็นเทพแห่งสงครามชูร่า และก็ไม่ได้เป็นเทพแห่งสงครามชูร่า"