บทที่99 พวกสกปรกเลอะเทอะ
ชายชราปลาบปลื้มยิ่งนัก เดิมทีคิดว่าคนนั้นช่วยชีวิตก็เพื่อเงิน ใครจะไปรู้ เขาเป็นคนที่มีหลักการสูงส่ง ไม่ใช่ทำเพื่อเงิน
สังคมปัจจุบันนี้ คนหนุ่มที่มีความสามารถและมีความรับผิดชอบประเภทนี้หาได้น้อยนัก
“ผู้มีพระคุณ สามารถบอกชื่อของท่านได้หรือไม่?”
“เจียงชื่อ”
ชายชราหยิบนามบัตรจากกระเป๋าที่หน้าอกส่งให้กับเจียงชื่อพูดว่า “ผู้มีพระคุณเจียง นี้คือนามบัตรของผม ต่อไปหากมีเรื่องที่ให้ผมได้ช่วยเหลือเพื่อเป็นการตอบแทน โทรหาผมได้ตลอดเวลา ผมจะไม่มีทางบ่ายเบี่ยง”
“ได้ครับ ผมรับไว้”
เจียงชื่อเก็บนามบัตรวางไว้ในรถ โบกมือลา ขับรถออกไปทันที
ขณะที่ขับรถอยู่บนถนน เขามองไปที่นามบัตรโดยไม่ได้ตั้งใจ
ค่ายเพลงก่วนเหลย โปรดิวเซอร์มือทอง——หลัวเซิ่ง
“โปรดิวเซอร์มือทอง?”
“เป็นคนในวงการบันเทิงสินะ? บางทีต่อไปคงได้มีโอกาสทำงานร่วมกัน”
เจียงชื่อเก็บนามบัตรไว้เป็นอย่างดี รีบขับรถไปที่อาคารสำนักงานใหญ่ผู้บริหารระดับสูง
หลังจากนั้นยี่สิบนาที รถยนต์ค่อย ๆ จอดสนิท
เขาเดินลงมาจากรถ ปัดเสื้อผ้าเล็กน้อย เนื่องจากเมื่อครู่กระโดดน้ำลงไปช่วยคน ดังนั้นทั้งเนื้อทั้งตัวเปียกปอน ขับรถมาพักหนึ่ง เสื้อผ้าบางจุดพอแห้งหมาด ๆ แต่มีบางจุดยังคงเปียกชื้น
สภาพร่างกายที่เปียก ๆ หมาด ๆ เช่นนี้ ทำให้เขาอึดอัดครั่นเนื้อครั่นตัวมาก
“รีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าสะอาดเสียดีกว่า”
เขารีบเดินเข้าไปในตึก มาถึงหน้าลิฟท์ มองเห็นชายคนหนึ่งไว้หนวดเรียวยาวงอนเป็นงาช้าง ยืนรออยู่หน้าลิฟท์เช่นกัน ชายคนนั้นสวมเสื้อสูทที่เป็นทางการ เนื้อตัวดูดีสะอาดสะอ้าน พิถีพิถันในการแต่งตัว ดูปราดเดียวรู้ได้ทันทีว่าเป็นคนที่รักความสะอาดคนหนึ่ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...