จอมยุทธ์กบฏโลก นิยาย บท 19

บทที่19 งานยิ่งใหญ่

ช่วงค่ำ ครอบครัวทั้งหมดของฉู่เทียนเจียงขึ้นรถAudi ฮัวเหวินฮุยเป็นคนขับรถ เหยียบคันเร่งและถามว่า

“ฉู่เทียนเจียง เธอจะไปฉลองวันเกิดให้อีอีที่ไหน สถานที่จองไว้หรือยัง”

สุดท้ายแล้วทั้งสามคนปรึกษากัน และตัดสินใจทำตามที่ฉู่เทียนเจียงบอก ไปฉลองวันเกินครั้งแรกให้อีอี ส่วนทางด้านฮัวฝู้โก๋ ทำได้เพียงแค่แก้ไขปัญหาตามสถานการณ์ เพราะครั้งนี้ไม่ยอมขอโทษและคืนดีกัน ก็คงไม่มีโอกาสอีกต่อไป

“คุณพ่อ ไปร้านอาหารจู๋ยุ่น ผมจองไว้แล้ว”

“โอเค……อะไรนะ！ ”

อย่าว่าแต่ฮัวเหวินฮุยตะลึกจนรีบเหยียบเบรก แม้แต่ฮัวจิ่นถิงก็ประหลาดใจมากๆและพูดว่า

“ฉู่เทียนเจียง！คุณจะบ้าไปแล้วเหรอ！คุณรู้ทั้งรู้ว่าอารองจัดงานฉลองวันเกิดให้หลานชายของเขานี่นั่น คุณยังจองที่เดียวกันอีก？คุณ……”

ฉู่เทียนเจียงโบกมือของเขา

“ทำตามที่ฉันบอก พวกคุณไม่ต้องถามอะไรมาก ไปถึงที่แล้วพวกคุณก็จะทราบเอง ผมเคยพูดไว้ จะทำให้บ้านอารองไม่มีวันลืม ในขณะเดียวกันก็ชดเชยวันเกิดที่ลูกไม่เคยได้เลี้ยงฉลอง ได้ไหม？”

ทั้งสามคนทำอะไรไม่ได้ โดยเฉพาะเมื่อเห็นความน่ารักน่าเอ็นดูในตัวอีอี ไม่รู้จะปฏิเสธยังไง เวลานี้ถ้าต้องเปลี่ยนสถานที่ก็คงเป็นไปไม่ได้แล้ว ทำได้เพียงก้มหน้าแล้วทำตาม หวังว่าคงจะไม่เจอคนของบ้านอารอง

ร้านอาหารจู๋ยุ่น ตั้งอยู่ชานเมืองหนิงที่มีบรรยากาศเงียบสงบ ถึงแม้จะอยู่นอกเมือง แต่มีสภาพแวดล้อมที่สวยงาม สไตล์การตกแต่งใกล้ชิดธรรมชาติ อาหารอร่อย ได้รับความนิยมจากคนมีเงิน

สำหรับคนมีเงิน ถ้ามีสถานที่มีเอกลักษณ์ที่ไม่เหมือนใคร ระยะทางไม่ใช่ปัญหาสำหรับพวกเขา

ผ่านไปหนึ่งชั่วโมง ได้มีรถMercedes-BenzS300Lขับมาจอดที่หน้าประตูร้านอาหารจู๋ ยุ่นฮัวฝู้โก๋กับภรรยาหลินเหมย ฮัวว่านถงกับหลี่เหม่ยและลูกชายเล่อเล่อปรากฏตัวขึ้น ทั้งหมดตกตะลึงไปพร้อมๆกัน

หน้าประตูร้านอาหารจู๋ยุ่นเต็มไปด้วยต้นไม้สีเขียว โดยรอบไม่มีกำแพง บรรยากาศทั้งหมดโปร่งโล่งสบาย ตั้งแต่หน้าประตูไปจนถึงห้องรับประทานอาหารด้านในตกแต่งสไตล์จีนโบราณ โดยลานกว้างของห้องโถงมีบรรยากาศที่เป็นธรรมชาติมากๆ

เหตุผลที่ทำให้พวกเขาตะลึงนั้น เนื่องจากเวลาพลบค่ำตอนนี้ ในห้องโถงตกแต่งด้วยสีต่างๆของลูกโป่งและริบบิ้น ซึ่งเห็นได้ชัดว่ามีการจัดงานเลี้ยงฉลองวันเกิดให้เด็ก

“พ่อ นี่……มีลูกของคนใหญ่คนโตท่านไหนมาจัดงานเลี้ยงฉลองวันเกิดที่จู๋ยุ่นในคืนนี้หรือเปล่า หรือทั้งหมดที่ตกแต่งขึ้นมาเพื่องานวันเกิดของลูกชายผมเล่อเล่อ”

ต้องรู้ว่า เจ้าของจู๋ยุ่นไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไป ถ้าต้องการตกแต่งห้องโถงของจู๋ยุ่นแบบนี้ นอกจากต้องใช้เงินเป็นจำนวนมากแล้ว ยังต้องดูว่าเขาจะอนุญาติให้คุณทำหรือเปล่า

“จากที่ฉันรู้ ไม่น่าเป็นคนอื่น น่าจะตกแต่งงานนี้เพื่อเล่อเล่อ ก่อนหน้านี้หนึ่งสัปดาห์ ฉันเคยร่วมทานข้าวกับเจ้าของจู๋ยุ่น บางทีเขาอาจจะรู้ว่าเรามาจัดงานฉลองวันเกิดที่นี่

ฮัวฝู้โก๋พูดออกมา รู้สึกภูมิใจในตัวเองมากๆ ไม่ต้องพูดถึงคนรอบข้าง แม้แต่หลี่เหม่ยที่ไม่รับการยอมรับในฐานะลูกสะใภ้ของตระกูล ก็รีบประจบเขาทันที

“คุณพ่อ ท่านมีฐานะทางสังคมที่สูงจริงๆ เล่อเล่อหนูชอบไหม？รีบขอบคุณคุณปู่เร็วๆ”

เด็กน้อยจูบแรงๆไปที่แก้มของฮัวฝู้โก๋ ทำให้เขาดีใจแบบสุดๆ

“ไป เข้าไปกันเถอะ ฉันเดาว่าห้องอาหารส่วนตัวก็คงตกแต่งอย่างหรูหราเหมือนกัน”

ขณะกำลังเดินเข้าไป เห็นพรมสีแดงที่ปูจนถึงหน้าห้องโถง ฮัวว่านถงพูดเบาๆว่า

“เสียดายพี่สาวต้องเดินทางไปทำธุรกิจ ไม่งั้นครอบครัวเราก็คงอยู่กันพร้อมหน้า”

ใช่แล้ว ฮัวฝู้โก๋ยังมีลูกสาวอีกหนึ่งคน วันนี้เธอไม่ได้มา

ขณะที่ทุกคนกำลังจะเข้าไป จู่ๆพวกเขาก็โดนพนักงานหน้าประตูร้านอาหารจู๋ยุ่นบอกว่าเข้าไปไม่ได้ ขณะเดียวกันได้มีชายวัยกลางคนใส่ชุดสูทพูดขึ้นมาว่า

“ทุกท่านครับ วันนี้ร้านอาหารจู๋ยุ่นของเราโดนเหมาทั้งร้านแล้ว เชิญกลับครับ”

เหมาทั้งร้าน？ฮัวฝู้โก๋ขมวดคิ้ว

“เราได้ทำการจองห้องตาเซี่ยไว้ ถ้าโดนเหมาทั้งร้าน ทำไมพวกเราถึงไม่รู้

“เป็นเหตุสุดวิสัย ทางเราต้องขอโทษด้วย เชิญกลับครับ”

เมื่อเห็นกิริยาท่าทางอันแข็งกร้าวของชายวัยกลางคน ทำให้ฮัวฝู้โก๋ไม่พอใจมาก