จะอ่อยให้คุณรักหัวปักหัวปำ นิยาย บท 33

บทที่ 32

“ฉันจะร้ายยิ่งกว่านี้อีก ถ้าเธอยังไม่รีบไปนอน” เขายกมือขึ้นมาขู่อีก

“ก็ได้ๆ ไปนอนก็ได้ ว่าแต่แล้วคืนนี้คุณจะนอนยังไงอะ โซฟาก็ตัวแค่นั้นเอง ฉันว่าคุณมานอนในห้องดีกว่า”

“มีนา…” เขาเค้นเสียงต่ำ ทำท่าจะเอ็ดเธออีก

“ฉันหมายถึง คุณตัวใหญ่ คุณควรจะมานอนบนเตียง ส่วนฉันตัวเล็กกว่า เดี๋ยวฉันไปนอนที่โซฟาเองต่างหากเล่า ฟุ้งซ่านเหมือนกันนะเราเนี่ย” หยอกเสร็จเธอก็รีบเอามือปิดหน้าผากเอาไว้อย่างรู้ทัน แต่…

“โอ๊ย!” เธอร้องลั่น หลังอีกฝ่ายเปลี่ยนเป้าหมายจากหน้าผากมาดีดที่หูแทน

“ไม่ต้องห่วงเรื่องว่าฉันจะนอนยังไง ลืมไปแล้วรึไงว่าฉันเป็นเจ้าของโรงแรม ถ้าฉันนอนไม่สบาย ฉันก็แค่เปิดห้องใหม่ มันจะไปยากอะไร”

“เออ…จริงด้วย ฉันพักอยู่ในโรงแรม แล้วคุณก็เป็นเจ้าของโรงแรม โอเค! งั้นก็ไม่ต้องห่วงอะไร ราตรีสวัสดิ์นะคะผู้ชายที่แสนดี” ทันทีที่นึกขึ้นมาได้ถึงความจริงข้อนี้ เธอก็โบกมือลา แล้วปิดประตูห้องทันที ทำเอาคนที่ยังปรับอารมณ์ไม่ทันถึงกับยืนซึมกะทืออยู่ตรงนั้น

“เมื่อกี้ยังทำท่าว่าอยากได้เราจะเป็นจะตาย แล้วไหงมายอมกันง่ายๆ แบบนี้วะ อย่างน้อยก็น่าจะยื้อกันอีกสักหน่อยสิ ฮึ่ย! ร้ายกาจนักนะยัยตัวแสบ เฮ้ย! แล้วนี่เราจะฟุ้งซ่านทำไมเนี่ย” เขาพยายามสงบสติอารมณ์ด้วยการหายใจเข้าออกลึกๆ แต่แล้วมือก็ดันลั่น ยกขึ้นไปเคาะประตูห้องโดยไม่รู้ตัว

ก๊อกๆๆ ถ้าจะบอกว่ามันคืออารมณ์ชั่ววูบก็คงไม่ผิด แต่คิดได้ตอนนี้ก็คงไม่ทัน เพราะประตูห้องถูกเปิดพร้อมกับหน้าใสๆ ของเธอที่ยื่นออกมา

“เปลี่ยนใจอยากเข้ามานอนด้วยกันเหรอ” เธอถามพลางทำหน้าทะเล้น

“เพ้อเจ้อ ใครจะนอนกับเธอ ฉันมาเอาเสื้อผ้า แล้วก็อาบน้ำต่างหากเล่ายัยเพี้ยน” โดยไม่รอให้เธออนุญาต เขาก็แทรกตัวเข้าไปในห้อง ก่อนจะเดินตรงไปที่ตู้เสื้อผ้า ซึ่งยังมีเสื้อผ้าของเขาแขวนอยู่

“ให้ช่วยไหม” เธอเดินตามมาติดๆ แล้วก็ไม่วายที่จะหยอกเย้าเขาอีก ครั้นพอเห็นเขาหันมาทำหน้าถมึงทึงใส่ก็ยิ่งชอบอกชอบใจ ยั่วโมโหเขาต่ออีก

“ฉันก็แค่จะถามว่าให้ช่วยหยิบไหม มองอย่างกับคิดว่าฉันจะช่วยถูหลังให้อย่างนั้นแหละ คนอุตส่าห์มีน้ำใจจะช่วยดันอคติใส่ซะงั้น ว่าแต่…คิดลึกเหมือนกันนะเราน่ะ” เธอยังแหย่ไม่เลิก ครั้นพอเห็นว่าพ่อคุณยกมือขึ้นมาหมายจะประทุษร้ายร่างกายกันอีก เธอก็รีบขยับถอยห่างอย่างรวดเร็ว

“เฮอะ! ไม่ได้แอ้มหรอกย่ะ” เธอลอยหน้าลอยตาพลางยักคิ้วให้อย่างผู้ชนะ

“แน่ใจนะว่าจะเอาแบบนี้” เขาหยักยิ้มพลางย่างสามขุมเข้าหา ทำเอาคนอวดเก่งก่อนหน้าผงะถอยด้วยความตื่นตระหนก

“ไม่ๆๆ อย่าทำอะไรบ้าๆ นะ ว้าย!” เธอร้องลั่นทันทีที่เขากระโจนใส่ กระทั่งทั้งคู่ล้มไปบนเตียงด้วยกัน

เธอถูกเขาคร่อมเอาไว้ทั้งตัวจนไม่สามารถขยับไปไหนได้ พลันทั้งคู่ก็สบตากันนิ่ง เขาค่อยๆ ก้มลงไปหา ในขณะที่เธอก็ค่อยๆ หลับตาพริ้มอย่างรอคอย แต่…