จะอ่อยให้คุณรักหัวปักหัวปำ นิยาย บท 34

บทที่ 33

เช้าของอีกวัน หลังตื่นนอนเธอก็รีบออกมาหาคนที่คิดว่ายังนอนอยู่บนโซฟา แต่ก็ไม่พบแม้แต่เงา มีเพียงกระดาษโน้ตแผ่นเล็กๆ ที่แปะเอาไว้ข้างชามข้าวต้มเท่านั้นที่เขาทิ้งไว้ให้ดูต่างหน้า

‘ก่อนออกไปทำงานอย่าลืมกินมื้อเช้าด้วย’ ให้ตายสิ! ถึงแม้จะไม่มีข้อความหวานๆ อยู่ในกระดาษแผ่นนี้ แต่เธอก็รับรู้ได้ถึงความใส่ใจที่เขามีให้ และมันก็ทำให้เธอแทบหุบยิ้มไม่ได้

“เพราะแบบนี้ไง ฉันถึงได้อยากเป็นผู้หญิงที่โชคดีของคุณ…คุณเจตต์” เธอยิ้มกับกระดาษโน้ตใบเดิม ประหนึ่งว่ามันคือคนเขียน และเชื่อเถอะว่าข้าวต้มชามนี้จะอร่อยกว่าข้าวต้มที่เคยกินมา

หลังจากจัดการมื้อเช้าเสร็จ เธอก็รีบแต่งตัวเพื่อลงไปทักทายเขาก่อนออกไปทำงาน

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

“Morning ค่ะคุณเจตต์” เธอเปิดประตูพร้อมกับส่งเสียงมาแต่ไกล ทำเอาคนที่กำลังก้มหน้าก้มตาตรวจเอกสารจำต้องเงยหน้าขึ้นมอง

“ทำไมยังไม่ไปทำงาน” เขาถามพลางยกข้อมือดูเวลา

“ก็กำลังจะไปนี่แหละ แต่แวะมา Morning คุณก่อน อา…! ขอเปลี่ยนเป็น Morning kiss แทนได้ไหม” ว่าแล้วคุณเธอก็รีบขยับเข้ามาใกล้ด้วยสายตาเป็นประกาย

“ถ้าไม่อยากให้หน้าผากมีรอยแดงตอนไปสอนก็เข้ามา” ไม่ใช่แค่ขู่ แต่เขายังชูมือขึ้นทำท่าดีด ทำเอาคนที่อยาก Morning kiss ถึงกับชะงักเท้าแทบไม่ทัน สุดท้ายจึงได้แค่ยืนทำปากขมุบขมิบบ่นพึมพำอยู่ที่เดิม

“เชอะ! ทำเป็นเล่นตัว ถึงทีฉันเมื่อไหร่ แม้แต่ปลายก้อยแม่ก็ไม่ให้จับคอยดู” บ่นเสร็จเธอก็หันกลับไปทางประตู

“งั้นฉันไปก่อนนะคุณ”

“เดี๋ยว!” เสียงเรียกของเขาทำให้เธอหันขวับกลับมาด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์ดังเดิม

“ได้กินข้าวต้มที่ฉันเตรียมให้รึเปล่า”

“ขืนไม่กิน คุณได้บ่นฉันหูชาน่ะสิ ขอบคุณนะคะสำหรับอาหารเช้าที่มีประโยชน์ ว่าแต่คุณล่ะกินมื้อเช้ารึยัง”

“นี่ไงมื้อเช้าของฉัน” เขาบอกพลางยกแก้วกาแฟขึ้นมา

“เอ้า! คุณให้ฉันกินข้าวต้ม แต่คุณกลับกินแค่กาแฟแก้วเดียวเนี่ยนะ” เธอเสียงสูงขึ้นมาทันที

“ก็ถูกแล้วนี่ เด็กควรกินอาหารที่มีประโยชน์ แล้วมื้อเช้าก็เป็นมื้อที่สำคัญ” คนถูกล้อเลียนว่าเป็นเด็กถึงกับกัดฟันกรอด

“คำก็เด็ก สองคำก็เด็ก ไม่มีเมียเด็กบ้างให้มันรู้ไป เออใช่! ว่าแต่อยากมีเมียเด็กบ้างไหมคุณ ฉันพร้อมนะ” จู่ๆ คุณเธอก็เปลี่ยนท่าทีเป็นยิ้มมีเลศนัย ทำเอาอีกฝ่ายถึงกับปรับอารมณ์กันแทบไม่ทัน

“ไปทำงานได้แล้ว เดี๋ยวก็สายหรอก” เขาโบกมือไล่ทันที