จะอ่อยให้คุณรักหัวปักหัวปำ นิยาย บท 35

บทที่ 34

“ฟังฉันมีนา” เขาพยายามอย่างยิ่งยวดที่จะคุยด้วย

“ไม่! คุณนั่นแหละที่ต้องฟังฉันคุณเจตต์ ถ้าคุณยังอยู่ใกล้ฉัน คุณจะต้องเดือดร้อน คุณก็ได้ยินที่มันพูดว่ามัน อื้อ…!” เสียงเธอถูกกลืนหายทันทีที่เขาประทับริมฝีปากลงมาบดจูบริมฝีปากอวบอิ่มเพื่อให้เธอหยุด แต่กลับกลายเป็นเขาเสียเองที่หยุดไม่ได้

เมื่อริมฝีปากของเธอช่างเย้ายวนชวนให้ดื่มด่ำจนแทบถอนตัวไม่ขึ้น โดยเฉพาะเมื่อเธอเองก็เริ่มตอบสนองกลับมาแบบเงอะๆ งะๆ คนที่ตั้งใจจะผละออกถึงกับแทบคลั่ง สุดท้ายก็เลยต้องปล่อยตัวปล่อยใจ ปล่อยให้ตัวเองได้สัมผัสความหอมหวานตรงหน้าตามที่ใจปรารถนา

ครั้นยิ่งได้สัมผัส จิตใต้สำนึกเบื้องลึกก็ยิ่งถูกปลุกปั่นและครอบงำให้เขาลืมสิ้นทุกอย่าง รับรู้เพียงแค่ความต้องการของตัวเองเท่านั้น และใช่! เขากำลังต้องการการสัมผัสที่ลึกซึ้งมากกว่านี้ ทันใดนั้นเรียวลิ้นร้อนก็ดุนดันเข้าไปเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นนุ่ม แต่ไม่ใช่แค่นั้น เมื่อมือที่เคยตรึงแขนเธอเอาไว้ ค่อยๆ เลื่อนลงมาสัมผัสที่ต้นขาเธอแทน กระทั่งมันค่อยๆ เลื่อนเข้าไปใต้กระโปรง

“อื้อ!” เธอครางประท้วงทันทีที่เบื้องล่างถูกบุกรุก และเสียงนั้นก็ดูเหมือนจะดึงสติเขาให้กลับคืนมา ถึงแม้จะแสนเสียดายอยู่บ้าง แต่เขาก็ยอมผละออกแต่โดยดี

“ทีนี้จะยอมฟังฉันรึยัง” เธอได้แต่เม้มปากแล้วพยักหน้าหงึกๆ เพราะถึงแม้เขาจะยอมถอนจูบออกไป แต่ใบหน้าที่ห่างกันแค่คืบก็ทำให้เธอใจคอไม่ค่อยดี

“ฟังให้ดีนะ ถึงฉันจะไม่ใช่ลูกนักการเมืองใหญ่โตที่ไหน แต่ฉันก็ไม่ได้กระจอกถึงขนาดปล่อยให้ไอ้สวะนั่นมาทำอะไรได้ ที่ฉันทำธุรกิจใหญ่โตได้ขนาดนี้ แค่เงินอย่างเดียวมันไม่พอหรอกนะ”

“แต่ว่า…” เธอพูดเสียงอ้อมแอ้ม ด้วยยังไม่ชินกับสถานการณ์ตอนนี้สักเท่าไร

“ถ้าฉันขอให้เธอเชื่อฉัน เชื่อว่ามันทำอะไรฉันไม่ได้ แล้วก็เชื่อว่าฉันจะปกป้องเธอได้ เธอจะยอมเชื่อไหม” เธอเม้มปากก่อนพยักหน้าหงึกๆ

“งั้นหลังจากนี้ไม่ต้องกังวลอะไรอีก ทุกอย่างฉันจะเป็นคนจัดการเอง ตกลงไหม” อีกครั้งที่เธอยังคงทำได้แค่พยักหน้ารับดังเดิม

“กลับไปล้างหน้าล้างตาที่ห้อง แล้วก็พักผ่อนซะ” เขาว่าพลางรั้งเธอให้ลุกขึ้นนั่ง จากนั้นก็พูดต่อ

“จริงๆ อย่างเธอเขาไม่เรียกว่าตกงานนะ เพราะเธอยังมีงานที่นี่ แล้วก็ยังมีสอนเด็กๆ อีกตั้งสองคน จำไม่ได้รึไง”

“ขอบคุณนะคะที่อยู่ข้างกันในวันที่ฉันอ่อนแอที่สุด” เธอมองหน้าเขาด้วยความซาบซึ้ง ในขณะที่เขาก็พยักหน้าให้ก่อนถามต่อ