จะอ่อยให้คุณรักหัวปักหัวปำ นิยาย บท 53

บทที่ 52

ไม่มีอีกแล้วอาการต่อต้านก่อนหน้า มีเพียงสะโพกผายที่กำลังแอ่นยกรับความหฤหรรษ์ แต่แล้วในขณะที่เธอกำลังหลงระเริงกับความเสียวกระสันที่เขาปรนเปรอให้ จู่ๆ เขาก็ลุกพรวดขึ้นมา

“ฉันไม่อยากให้ใครเข้ามาขัดจังหวะเราสองคน” เขาบอกก่อนเดินไปกดล็อกประตู แต่ระหว่างทางที่เดินกลับ ชายหนุ่มก็ไม่ปล่อยให้เวลาสูญเปล่า จัดการสลัดเสื้อผ้าที่ตัวเองสวมอยู่ทิ้งไปอย่างไม่ไยดี กระทั่งเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าเธอด้วยสภาพเปลือยเปล่าดุจเดียวกัน

คนที่นอนระทดระทวยพยายามอย่างยิ่งยวดที่จะเงยมองหน้าเขา แต่ความแข็งขึงขนาดมหึมาที่โดดเด่นอยู่กลางลำตัวก็ดึงดูดสายตาให้เธอเผลอมองมันนิ่งด้วยความประหวั่นพรั่นพรึง ครั้นพอเห็นเธอมองไม่ละสายตา เขาจึงอดถามไม่ได้

“ชอบไหม” คำถามที่ฟังดูพิลึกพิลั่นทำให้เธอต้องเงยหน้าขึ้นมอง แต่ยังไม่ทันได้พูดอะไร เขาก็แทรกขึ้นมาเสียก่อน

“แต่มันชอบเธอนะ ชอบจนอยากทำความรู้จักกับเธอใจจะขาด” คำบอกเล่าของเขาทำเธอก้มไปมองแท่งมหัศจรรย์อีกครั้งด้วยความใคร่รู้ แต่ยิ่งเธอจับจ้องมันมากเท่าไหร่ มันกลับยิ่งขยายเหยียดเกร็งจนคนมองแทบหายใจไม่ทั่วท้อง

“เธอล่ะ…อยากทำความรู้จักกับมันไหม” อา…ดูเหมือนนี่จะไม่ใช่คำถาม เมื่อสีหน้าเขาช่างเว้าวอน อีกทั้งน้ำเสียงก็แหบพร่า ในขณะที่สายตากลับหลุบไปมองกุหลาบแรกแย้มที่ประหนึ่งกำลังแย้มกลีบรอสัมผัสจากเขา

ครั้นพอเห็นสายตาโลมเลียของเขาที่จ้องมาตาเป็นมัน สองขาเรียวจึงค่อยๆ ขยับเข้าหากันด้วยความกระดากอาย แต่ก็ถูกสองมือของเขาจับให้ถ่างอ้ามากกว่าเดิม

“อื้อ…!” เธอครางประท้วงด้วยความเหนียมใจ เมื่อต้องเปิดเปลือยทุกอณูต่อสายตาคมกล้าที่จ้องมาตาเป็นมัน กระทั่งเป็นเขาเองที่ทนไม่ไหวอีกต่อไป ก้มหน้าลงไปซุกไซ้ความอวบอูมเบื้องหน้าอย่างเอาเป็นเอาตาย ประหนึ่งว่าเธอเป็นของหวานที่กินเท่าไหร่ไม่รู้เบื่อ และเขาคือคนที่อดอยากมาเป็นแรมปี

“…” ความเสียดเสียวทำเธอครางเสียงกระท่อนกระแท่นฟังแทบไม่ได้ศัพท์ ขณะที่กายสาวก็บิดเร่าด้วยความกำหนัดเจียนคลั่ง แน่นอนว่าเขาไม่ได้แค่กระหวัดเลีย แต่ยังดูเม้มติ่งสยิวให้เธอดีดดิ้นทุรนทุราย แต่ก็ไม่ใช่แค่เธอที่กำลังทรมาน เขาเองก็กำลังเดือดพล่านไม่แพ้กัน เมื่อกลางลำตัวเองเอาแต่ประท้วงจนรวดร้าวตลอดลำ

“เธอทำอะไรฉันกันแน่มีนา” ความอดทนอดกลั้นที่สะบั้นลงผลักดันให้เขาผละออกมา พร้อมกับเลียคราบที่เลอะริมฝีปาก พลางจับจ้องไปที่ใบหน้าเธอด้วยความหลงใหล โดยเฉพาะเมื่อนัยน์ตาหยาดเยิ้มคู่นั้นมองสบกลับมาราวกับจะเชื้อเชิญ เขาก็ไม่อาจทานทนได้อีกต่อไป

“ฉันต้องการเธอแทบบ้า…มีนา” เขาว่าพลางจับดุ้นยักษ์ลำใหญ่ถูไถเนินสวาทโหนกนูน กระทั่งท่อนเนื้อลำเขื่องค่อยๆ ถูกเสือกไสเข้าไปในความร้อนผ่าว และถูกกดจนลึกสุดทางในที่สุด

“ทำไมหน้าแดงๆ หรือว่ายานั่นยังไม่หมดฤทธิ์” เขายื่นมือไปจับแก้ม ท่าทางกระวนกระวาย ทำเอาคนที่เคยพูดเป็นต่อยหอยถึงกับก้มหน้างุด หาเสียงตัวเองแทบไม่เจอ

“หรือว่า…จะต้องทำแบบเมื่อกี้อีกสักที ไม่สิ แดงขนาดนี้ ทีเดียวคงไม่พอ ต้องทำจนกว่าจะหายแดง” เขาล้อเลียนเสียงกระเส่า ทำเอาคนที่เคยก้มหน้างุดเงยขึ้นมามองตาขวาง จากนั้นก็แหวเสียงดังด้วยความโมโห

“ที่หน้าฉันแดงมันก็เป็นเพราะคุณนั่นแหละ คนหน้าด้านมายืนแก้ผ้าโชว์…ฮึ่ย! โชว์ไอ้นั่นอยู่ได้” พูดไปเธอก็กระดาก จึงชี้ไปที่กลางลำตัวเขาแทน แต่พ่อคุณก็ไม่ได้นำพา ยังคงยืนจังก้าอวดกายแกร่งที่กำลังผงาดประหนึ่งอยากจะประกาศศักดาอีกครั้ง

“ทีเธอโชว์ฉันยังไม่เห็นว่า ออกจะชอบซะด้วยซ้ำ ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว มาโชว์ด้วยกันสิ ฉันอยากเห็น” เขายิ้มเจ้าเล่ห์พลางยื่นมือไปสะกิดเกี่ยวกระดุมเสื้อเชิ้ตที่เธอใส่อยู่ แต่ก็ถูกตีมือแรงๆ

“ฉันไม่ได้หน้าด้านหน้าทนอย่างคุณนี่ที่จะได้ยืนแก้ผ้าโดยไม่รู้สึกอะไร พูดแล้วยังเฉย ไปหยิบเสื้อผ้ามาใส่สิ” เธอแหวเสียงเขียว ทว่าเขากลับยักไหล่อย่างไม่แยแส

“จะใส่ได้ไง เธอก็เห็นว่าเจ้านี่ของฉันมันยังไม่สงบ ใส่ไปมันก็อึดอัดน่ะสิ” เขาบอกพลางชี้ที่กลางลำตัว ทำเอาเธอเผลอมองตามอย่างช่วยไม่ได้