จะอ่อยให้คุณรักหัวปักหัวปำ นิยาย บท 56

บทที่ 55

คนถูกขู่กำหมัดแน่นอย่างกำลังบันดาลโทสะ แต่ก็ยังไม่ทันจะได้ลุกขึ้น คนข้างๆ ก็ส่งเด็กน้อยมาให้อุ้ม ครั้นพอจะอ้าปากถาม รายนั้นก็เดินดุ่มๆ ไปหาตีรณาแล้ว

เพียะ!

“นี่สำหรับที่เธอใช้เด็กที่ไม่รู้อีโหน่อีเหน่เป็นเครื่องมือ เพียงเพื่อให้ได้ในสิ่งที่ตัวเองต้องการ” มีนาตวัดฝ่ามือลงบนหน้าสวยๆ ของอีกฝ่ายฉาดใหญ่ เสียงฝ่ามือกระทบใบหน้าทำเอาคนรอบข้างพากันสะดุ้งไปตามๆ กัน ในขณะที่คนถูกตบก็โกรธจนเลือดขึ้นหน้า

“นัง…” คนถูกตบเงื้อมือหมายจะตบคืน แต่ก็ถูกคนที่ไวกว่าคว้าข้อมือเอาไว้ จากนั้นก็ตวัดฝ่ามือไปอีกฉาดหนึ่ง

เพียะ!

“นี่สำหรับคนที่ไร้มนุษยธรรมอย่างเธอ อย่าว่าแต่จิตสำนึกของคนที่เป็นสายเลือดเดียวกัน แม้แต่สามัญสำนึกของความเป็นคนเธอก็ไม่มี ส่วนนี่...สำหรับที่เธอตีฉันเมื่อกี้ยัยชะนีหน้าขาว” สิ้นเสียงเธอก็ตวัดฝ่ามือลงไปอีกครั้ง

เพียะ!

“ตีมาได้ หลังคนนะเว้ยไม่ใช่ลูกกอล์ฟ ยัยบ้าเอ๊ย! หวดมาซะเต็มแรง”

“กร๊ด…! นังบ้า ฉันจะฆ่าแก” คนถูกตบซ้ำๆ โถมตัวเข้าใส่ด้วยความคลุ้มคลั่ง ทำเอาเขาจำต้องฝากให้แม่บ้านที่ยืนอยู่ตรงนั้นช่วยอุ้มลูกสาว และก็นับว่าโชคดีที่หนูน้อยนั้นเอาแต่ซุกหน้าด้วยความกลัว จึงทำให้ไม่ต้องเห็นเหตุการณ์รุนแรง

“โอ๊ย!” คนที่กำลังคลุ้มคลั่งร้องเสียงหลง หลังจากถูกผลักจนล้มลงไปกองกับพื้น แน่นอนว่าคนที่เผลอผลักกลับไม่แม้แต่จะหันมาสนใจไยดี ด้วยมัวแต่สนใจอีกคนมากกว่า ก่อนที่เสียงกรีดร้องจะดังขึ้นอีก

“กรี๊ด…! พวกแกจะต้องชดใช้ที่ทำกับฉันแบบนี้ ฉันจะทำให้พวกแกต้องคลานเข้ามากราบฉันคอยดู” ตีรณาลุกขึ้นด้วยสีหน้าเกรี้ยวกราด ก่อนจะเดินตรงดิ่งไปหาเด็กน้อยที่ถูกแม่บ้านอุ้มอยู่ ถ้าไม่ติดว่าดันถูกขวางเอาไว้เสียก่อน

“คิดจะทำอะไร” เจตต์ที่กระโจนเข้ามาขวางมองนัยน์ตาแข็งกร้าวอย่างพยายามจะปกป้องไม่ให้จิตใจลูกสาวต้องบอบช้ำอีก

“ถอยไป ณาจะเอาเด็กนั่นไปด้วย” ตีรณาพยายามจะฝ่ากำแพงมนุษย์เพื่อไปเอาตัวเด็กน้อยมาให้ได้

“เธอไม่มีสิทธิ์” เขาตวาดเสียงเขียวนัยน์ตาดุวับ

“คนที่ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องเลยอย่างพี่ต่างหากที่ไม่มีสิทธิ์ ถอยไป” ตีรณาตะโกนใส่หน้าอย่างไม่เกรงกลัว

มีนาที่เห็นท่าไม่ดีจึงรีบวิ่งเข้าไปอุ้มหนูน้อยมากอดไว้ เห็นแบบนั้นตีรณาก็ยิ่งอาละวาดเพื่อจะได้เข้าถึงตัวเด็กน้อย เธอจึงทั้งผลักทั้งทุบเจ้าของบ้านเป็นพัลวัน กระทั่ง…