จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บทที่ การออดิชัน

เป็นอีหลิงที่ริเริ่มพูดคุยและพูดเล่นกับจางซือจู่และเพื่อนๆ ซึ่งบรรเทาความตึงเครียดของพวกเขา

นักศึกษาที่อยู่ใกล้เคียง สายตามองอีหลิงและหลินหยุนเป็นครั้งคราว ส่ายหัวและคร่ำครวญ “นี่เป็นดอกไม้งามปักอยู่บนกองขี้วัวจริงๆ!”

“หลินหยุนไอ้หมอนั่นไม่รู้ว่าวางยาอะไรให้อีหลิง ทำให้อีหลิงโปรดปรานไอ้ยาจกคนนี้ได้ขนาดนั้น!”

พื้นที่ที่หลินหยุนและคนอื่นๆอยู่คือเขต5 ไม่ไกลออกไปคือเขต4 กู้ซิวหรั่นมองไปที่หลินหยุนและอีหลิงด้วยท่าทางเย็นชา

อีหลิงยอมพูดในที่ฝูงชนว่าเธอชอบหลินหยุน เพื่อต้องการตัดความสัมพันธ์กับเขา กู้ซิวหรั่นผู้หยิ่งผยอง กระทบกระเทือนจิตใจอย่างหนัก

ตอนนี้ กู้ซิวหรั่นมีความรู้สึกเกลียดชังอีหลิงมาก

“อีหลิง ในเมื่อคนอย่างกู้ซิวหรั่นไม่ได้ครอบครองเธอ ดังนั้นฉันจะทำลายเธอด้วยมือของฉันเอง ไม่มีใครจะได้ครอบครองเธอ”

ข้างหลังกู้ซิวหรั่น สาวนมใหญ่และหวางหยู่หันสัมผัสได้ถึงความโกรธบนใบหน้าของกู้ซิวหรั่น และปลอบโยนเธออย่างนุ่มนวล “คุณชายกู้ อันที่จริงคุณไม่จำเป็นต้องไปถือสากับพวกเขาเลย บทบาทที่สำคัญที่สุดในการออดิชันนี้คือ ผู้ชายหมายเลข3 แน่นอนต้องเป็นคุณ!”

ในอนาคตไม่แน่คุณชายกู้อาจดังชั่วข้ามคืน ไอ้ยาจกอย่างหลินหยุน หลังจากสำเร็จการศึกษาอย่างมากก็คงทำงานบริการ เบ็ดเตล็ด แม้แต่หิ้วรองเท้าให้คุณยังไม่คู่ควรเลย”

“สำหรับอีหลิง เธอคงจะตาบอด ถึงกับทิ้งคุณชายกู้และไปเลือกยาจกอย่างหลินหยุน ซึ่งพิสูจน์ว่าผู้หญิงคนนี้ มีเพียงรูปลักษณ์ ที่สวยงามเท่านั้น ไม่คู่ควรกับความรักของคุณชายกู้!”

กู้ซิวหรั่นเหลือบมองหวางหยู่หัน และพูดด้วยความเย่อหยิ่ง “เธออยากได้บทบาทของนางร้ายหรือไม่?”

ทันใดนั้นหวางหยู่หันดีใจมาก “อยาก แม้แต่ในความฝันก็ยังอยาก!”

“บทบาทนั้นเป็นของเธอ” กู้ซิวหรั่นพูดอย่างมั่นใจ

“จริงเหรอ? ขอบคุณคุณชายกู้!” ใบหน้าของหวางหยู่หันแดงก่ำด้วยความตื่นเต้น ในที่สุดความพยายามของเธอก็ไม่ไร้ประโยชน์ คุณชายกู้เริ่มสังเกตเห็นเธอแล้ว

นักศึกษาจากทั้ง9เขตเข้าแถวเป็นแนวยาว หยางหยิงในชุดสีขาว ปรากฏตัวขึ้นบนเวทีด้านหน้า

“สวัสดีค่ะทุกคน ฉันชื่อหยางหยิง ในวันนี้ฉันรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้มาที่สถาบันภาพยนตร์และโทรทัศน์หลินโจวเพื่อคัดเลือกนักแสดงในละครใหม่ของฉัน……”

เสียงของหยางยิ่งชัดเจนไพเราะ น่าฟังมาก

ผู้ชายหลายคนที่อยู่ด้านล่างเวทีมีสายตาเร่าร้อน และจางซื่อจู่ก็กำลังคลั่งไคล้อย่างมาก

“เสียงของนางในฝันของฉันช่างไพเราะมาก ทำให้คนหลงใหล! นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เห็นนางในฝันของฉันใกล้ๆ ตัวจริงเธอสวยกว่าในทีวี!”

ตรงจุดนี้ไม่มีใครคัดค้าน ตัวจริงของหยางหยิงสวยกว่าในทีวีจริงๆ

(แม้จะเทียบไม่ได้กับความอ่อนเยาว์และไร้เดียงสาเหมือนนักศึกษา) หยางหยิงเผยให้เห็นถึงความเป็นผู้ใหญ่ และความงามอันบริสุทธิ์ ซึ่งเหมือนมารและเทวดาผสมอยู่ในร่างเดียวกัน

หลังจากที่หยางหยิงพูดจบ เธอก็ลงจากเวที เรื่องการออดิชัน มีผู้ช่วยของเธอหลิวเสี่ยวเกอเป็นผู้รับผิดชอบ

หลังจากที่หยางหยิงไปแล้ว หลิวเสี่ยวเกอก็เข้ายึดอำนาจ และเริ่มตระเวนไปทั่วสถานที่ออดิชัน

การออดิชันเริ่มขึ้นทันทีที่หยางหยิงจากไป

ไม่ว่าหลิวเสี่ยวเกอไปถึงที่ไหน นักศึกษาต่างพากันแย่งกันประจบสอพลอ

บางคนถึงกับมอบของขวัญล้ำค่าโดยตรง

หลิวเสี่ยวเกอรับในที่สาธารณะ แต่ของขวัญของบางคนเธอก็ไม่รับ ทุกคนเข้าใจว่า ที่แท้ไม่ใช่ว่าทุกคนมีคุณสมบัติที่จะให้ของขวัญ

“แย่แล้ว พวกเราไม่ได้เตรียมของขวัญไว้จะทำยังไงดี” จางซือจู่ดูกังวลใจ

ฉินโส่วยิ้มและพูดว่า “ไม่ต้องกังวล ฉันเตรียมไว้แล้ว”

“ให้ ทุกคนถือไว้ คนละหนึ่งชิ้น!”

ฉินโส่วส่งของขวัญให้หลินหยุนและคนอื่นๆคนละหนึ่งชิ้น บรรจุภัณฑ์นั้นประณีตมาก ประมาณว่าราคาคงไม่ถูก

สัตว์ป่า นายแน่มาก! บัดดี้เป็นหนี้บุญคุณนาย ถ้าบัดดี้กลายเป็นที่นิยมในอนาคต จะไม่มีวันลืมบุญคุญที่ยิ่งใหญ่ของนาย!” จางซื่อจู่สัญญาพลางตบหน้าอกของเขา

ฉินโส่วกลอกตาและพูดว่า “นายดังก่อนแล้วค่อยมาพูดเรื่องนี้!”

เมื่อหลิวเสี่ยวเกอเดินไปถึงเขต4 กู้ซิวหรั่นก็ก้าวไปข้างหน้า และตะโกนว่า “พี่!”