จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1001

วิชายิงตะวัน ถ้าหากฝึกฝนจนถึงขีดสุด ก็จะสามารถยิงดวงอาทิตย์สำเร็จได้ด้วยลูกศรเพียงดอกเดียว

อันที่จริง ดวงอาทิตย์เป็นดาวฤกษ์ และเป็นศูนย์กลาง ในระบบสุริยะ

แต่ ในจักรวาลที่ไร้ขีดจำกัด มีกาแล็กซีที่ใหญ่กว่าดวงอาทิตย์นับไม่ถ้วน

ดวงอาทิตย์สำหรับผู้บำเพ็ญเซียน ไม่ใช่ดวงอาทิตย์ที่อยู่บนโลก แต่คล้ายกับจักรวาลทั้งหมดของพระอาทิตย์

สุดยอดวิชายิงตะวัน สามารถยิงให้จักรวาลดับได้ เทียบเท่ากับการทำลายดวงดาวด้วยกระบี่เพียงเล่มเดียว

สามารถจินตนาการได้ว่า วิชายิงตะวันแข็งแกร่งถึงขั้นไหน

แต่ทว่า นั่นก็ต้องให้ผู้ที่ฝึกตนเป็นเซียนมีความสามารถแข็งแกร่งมากพอ

ด้วยระดับการบ่มเพาะในปัจจุบันของหลินหยุน แน่นอนว่าห่างไกลจากการยิงทลายดวงอาทิตย์ด้วยธนูเพียงดอกเดียว แต่ว่า การยิงธนูออกไปไกลห้าถึงหกกิโลเมตรของเขา ยังคงสามารถทำได้

ตอนนี้เขากำลังบินอยู่ในระดับหกกิโลเมตร ประกอบกับระยะทางหกกิโลเมตรที่ใช้วิชายิงตะวัน ซึ่งรวมกันแล้วมากกว่าหนึ่งหมื่นสองพันกว่าเมตร

ความสูงหนึ่งหมื่นสองพันเมตร ถึงแม้จะเป็นระเบิดนิวเคลียร์ พลังงานที่ส่งมายังพื้นดิน ก็จะลดน้อยลง

ผึ่ง！

ลูกศรสีฟ้าพบกับซูเปอร์บอมบ์ที่ระดับความสูงหนึ่งหมื่นสองพันเมตร

แสงจ้าขนาดใหญ่ที่ระเบิดออกมาจนทำให้เสียดสีกับดวงตาจนทำให้ตาบอด

ทุกคนหลับตาลงด้วยความเจ็บปวด

“อ๊าก ตาของฉัน ตาของฉันมองไม่เห็นแล้ว！”

“บัดซบ นี่ไม่ใช่ระเบิดนิวเคลียร์ ตกลงนี่มันคืออะไรกันแน่！”

“ฉันนึกออกแล้ว นี่คือพ่อของระเบิดทั้งหมด！”

“บัดซบ ทำไมฉันถึงลืมรัสเซียนั่นไปได้！”

“พ่อของระเบิดทั้งหมด พลังนั้นเป็นรองจากระเบิดของนิวเคลียร์！”

“น่าแปลก หลินชางฉองล่ะ？”

นี่คือจิตสำนึกสุดท้ายของมหาอำนาจในกาฬโลก

แรงมหาศาลได้กวาดไปทั่ว หุบเขาราวกับลมกระโชกแรง

อุณหภูมิสูงที่เกิดจากการระเบิดของซูเปอร์บอมบ์ทำให้หิมะทั้งหมดละลายในรัศมีหนึ่งกิโลเมตรในทันที

อุณหภูมิสูงหลายพันองศา แม้แต่ผู้บำเพ็ญพิเศษเหล่านี้ก็ไม่สามารถต้านทานได้

คนทั้งหมดเสียชีวิตเกือบจะในทันที

แม้แต่มหาอำนาจอย่างเทพฟ้าร้องและเพ้าดำ ทำได้แค่ยืนหยัดได้นานกว่าคนอื่นๆก็เท่านั้น

หุบเขาทั้งหมด ถูกทำลายลงกับพื้นโดยพ่อของระเบิดทั้งหมด

ทุกอย่าง ถูกฝัง

ที่ด้านบนของภูเขาหิมะห่างจากหุบเขาไม่กี่กิโลเมตร มีชายผิวขาวสองคนสวมชุดทหารสีน้ำเงินยืนอยู่

หนึ่งในนั้นมองดูก้อนเมฆที่มีรูปทรงเหมือนเห็ดลอยขึ้นมาเหนือหุบเขา มุมปากเผยให้เห็นรอยยิ้มชั่วร้าย“เจสเกอร์ เราไปดูกันเถอะ ว่ายังมีปลาที่หนีรอดออกจากแหไหม”

“ขอรับ ท่าน！”

แล้วอีกคนก็ยิ้มอย่างเยือกเย็น จากนั้นทั้งสองก็กระโดดลงจากภูเขาที่ปกคลุมด้วยหิมะซึ่งมีความสูงเป็นพันเมตรพร้อมกัน

คนของกองกำลังทหารรัสเซีย ก็มีผู้บำเพ็ญพิเศษที่แข็งแกร่งขนาดนี้เชียวหรอ

และในเวลานี้เอง หนึ่งกิโลเมตรนอกหุบเขา ก็ได้ร่างหนึ่งกำลังวิ่งมาอย่างรวดเร็ว

“บัดซบ รัสเซียใช้พ่อของระเบิดทั้งหมดลอบโจมตีมหาอำนาจในกาฬโลก！”

“รอฉันออกไปได้ จะต้องนำข่าวนี้แพร่ออกไปให้ทั่วโลกรู้ และฉันจะทำให้ผู้บำเพ็ญพิเศษทั้งโลกปิดล้อมพวกแก！”

คนผู้นี้ ก็คือผู้ที่คอยยืนดูเหตุการณ์อยู่บนหุบเขา เห็นว่าท่าจะไม่ดี ก็คือจอร์จยักษ์แปดนิ้วแห่งนักค้าข่าวกรอง

เพราะเขาห่างจากหุบเขาค่อนข้างไกล อีกทั้งหลบหนีเป็นครั้งแรก ดังนั้นจึงรอดตาย จากพ่อของระเบิดทั้งหมด

“ไฮสหาย มีปลาหนีรอดออกจากแหตัวหนึ่งด้วยจริงๆแหะ！”

เจสเกอร์ทั้งสองคน พบเข้ากับจอร์จอย่างรวดเร็ว

และจอร์จ ก็พบพวกเขาด้วยเช่นกัน

“บัดซบเอ้ย คนของรัสเซียคิดจะฆ่าก็รีบฆ่าซะสิวะ！”