จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1000

ตูมๆๆๆๆ……

บนท้องฟ้ายามค่ำคืนเกิดแสงสว่างขึ้นอย่างต่อเนื่อง เพราะมิสไซล์สิบกว่าลูกระเบิดพร้อมกันบนท้องฟ้า

เนื่องจากระยะไกลเกินไป ผ่านไปชั่วครู่ ทุกคนถึงได้ยินเสียง

พูดได้อีกอย่างหนึ่งก็คือมันไม่ใช่เสียงธรรมดาทั่วไป แต่มันเป็นเสียงระเบิดราวกับฟ้าร้องคำราม ถ้าเป็นคนทั่วไปคงโดนเสียงระเบิดจนหูหนวกไปแล้ว

แม้แต่ผู้บำเพ็ญพิเศษที่แข็งแกร่งพวกนั้นก็มีเสียงดังกึกก้องอยู่ด้านในหู

หลินหยุนโดนแรงระเบิดจนปลิวออกไป เขาตกลงพื้นด้วยความทุลักทุเล

"น่ากลัวจริงๆ แม้แต่หลินชางฉองก็โดนแรงระเบิดจนกระเด็นออกมา!"

สีหน้าของยอดฝีมือของกาฬโลกมีแต่ความเคารพ หลินหยุนในสายตาของพวกเขาได้กลายเป็นเทพมารไปแล้ว

ตอนนี้เมื่อต้องเผชิญหน้ากับมิสไซล์พวกนั้น แม้แต่เทพมารก็คงต้องหลบหนี

ทุกคนต่างชื่นชมยอดฝีมือที่หลบซ่อนตัวเหล่านั้น การตัดสินใจของยอดฝีมือเหล่านั้น เป็นความคิดที่ฉลาดมากๆ

ตอนนี้ทุกประเทศต่างมีอาวุธนิวเคลียร์อยู่ในมือ ถึงแม้ยอดฝีมือเหล่านั้นปรากฏตัว แต่พวกเขาก็ไม่กล้ายุ่งเรื่องของโลกมนุษย์

ถ้าพวกเขาเข้าไปยุ่ง ยอดฝีมือเหล่านั้นก็คงโดนมิสไซล์หรือไม่ก็โดนระเบิดนิวเคลียร์ถล่มจนกลายเป็นจุณ

"ปรมาจารย์หลิน คุณเป็นอะไรไหม!"ตางอู่ถามด้วยความเป็นห่วง

หลินหยุนพูดเบาๆ:"ฉันไม่เป็นไร พวกนี้เป็นขีปนาวุธอากาศสู่พื้นที่มีพลังทำลายล้างสูง มันทรงพลังมากกว่าขีปนาวุธอากาศสู่พื้นทั่วไป ดูเหมือนว่าขีปนาวุธพวกนี้เอาไว้ใช้ต่อกรกับผู้บำเพ็ญพิเศษโดยเฉพาะ"

"บางทีคนรัสเซียเตรียมแผนการแบบนี้ไว้นานแล้ว"

ตางอู่ขมวดคิ้ว:"มันเป็นไปได้ยังไง! พวกเรามาที่นี่อย่างลับๆ และพวกเราก็มาที่นี่ได้ไม่นาน ถึงแม้รัสเซียจะรู้เรื่องนี้ พวกเขาก็ไม่มีเวลามากพอที่จะเตรียมมิสไซล์พวกนี้เอาไว้"

ฉูเหอพูด:"บางทีพวกเขาเตรียมอาวุธพวกนี้ไว้ใช้กับคิงคองซีซาร์ แต่พวกเราบังเอิญเคราะห์ร้ายและมาอยู่ที่นี่"

ตางอู่พยักหน้า:"มีความเป็นไปได้สูง สำหรับรัสเซียคิงคองซีซาร์ก็เหมือนระเบิดเวลาที่พร้อมจะระเบิดทุกเมื่อ พวกเขาต้องเตรียมอาวุธไว้ต่อกรกับซีซาร์อย่างแน่นอน"

"คิดไม่ถึงจริงๆ พวกเรามาหาน้ำศักดิ์สิทธิ์และบังเอิญเจอกับเขา"

"หึ คนพวกนี้น่ารังเกียจมากๆ ในเมื่อพวกเขารู้ว่าซีซาร์จะปรากฏตัวที่นี่ งั้นก็แปลว่าพวกเขาต้องรู้ทุกการเคลื่อนไหวของพวกเรา"

"ทั้งๆที่พวกเขารู้ว่าพวกเรายังอยู่ในหุบเขา แต่พวกเขายังใช้มิสไซล์โจมตีพวกเรา คนพวกนี้ไม่สนใจความสัมพันธ์ระหว่างชาวจีนกับชาวรัสเซียเลยเหรอ

ตางอู่ยิ้มอย่างขมขื่น:"พวกเราแอบเข้ามา ถึงแม้พวกเราโดนฆ่าตาย พวกเขาก็ไม่ยอมขอโทษอยู่แล้ว บางทีอาจจะใช้เป็นข้ออ้างในการหาเรื่องก็ได้"

"นี่อาจจะเป็นการโจมตีครั้งสุดท้ายแล้วมั้ง ถ้ายังมีอาวุธที่ทรงพลังมากกว่านี้ มันคงต้องเป็นระเบิดนิวเคลียร์แล้ว" จอร์จที่อยู่บนยอดเขาแอบคิดอยู่ในใจ

ยอดฝีมือของกาฬโลกที่อยู่ในหุบเขา ก็มีความคิดเหมือนกับจอร์จเลย

"อืม ยังดีที่มีหลินชางฉองอยู่ ไม่งั้นวันนี้พวกเราทั้งหมดคงต้องตายอยู่ในหุบเขานี้อย่างแน่นอน"

"หึ ไอ้สารเลวรัสเซีย รอฉันกลับไป ฉันจะเสนอให้รัฐสภาลงโทษพวกเขา!"

"ใช่แล้ว พวกเขาต้องการฆ่าล้างพวกเราทั้งหมด พวกเขาอำมหิตมากๆ!"

ยอดฝีมือทั้งหมดของกาฬโลกต่างด่าออกมาทันที

ฉูเหอมองเห็นท้องฟ้ายามค่ำคืนกลับมามืดลงอีกครั้ง เขาโล่งอกทันที เพราะการใช้อาวุธนิวเคลียร์ไม่ได้เป็นการตัดสินใจของคนๆเดียวได้

และรังสีนิวเคลียร์ทำลายสภาพแวดล้อมอย่างมาก รัสเซียคงไม่ใช้ระเบิดนิวเคลียร์ในอาณาเขตของตัวเองหรอก

"คงไม่โจมตีแล้วมั้ง"

หลินหยุนพูดเบาๆ:"มันก็ไม่แน่"

ในเมื่อรัสเซียเตรียมอาวุธเหล่านี้ไว้โจมตีคิงคองซีซาร์ ครั้งนั้นซีซาร์สามารถรอดชีวิตจากระเบิดนิวเคลียร์หลายสิบลูก คนของรัสเซียน่าจะรู้เรื่องนี้เป็นอย่างดี สำหรับจรวดกับมิสไซล์พวกนี้ฆ่าซีซาร์ไม่ได้อย่างแน่นอน

ดังนั้น การโจมตีต่อไปคงเป็นอาวุธที่สามารถทำลายฟ้าดินได้

ในเวลานี้ บนท้องฟ้าที่ความสูงหลายหมื่นเมตร มีตู-160ที่เป็นเครื่องบินทิ้งระเบิดขนาดหนักได้บินรอคำสั่งมาครึ่งชั่วโมงแล้ว

นักบินได้บินรอจนง่วงนอนแล้ว

"ภารกิจที่สองล้มเหลว เตรียมพร้อมสำหรับการโจมตีครั้งสุดท้าย!"

มีคำสั่งหนึ่งดังขึ้นทันที ทำให้นักบินหายง่วงทันที

"ให้ตายเถอะ ฉันยังนึกว่าไม่ต้องใช้งานมันแล้ว เพื่อการโจมตีครั้งนี้ ฉันได้เตรียมพร้อมมาครึ่งชั่วโมงแล้ว กาแฟ Blue Mountain ที่พึ่งชงเสร็จก็ยังไม่ได้ดื่มเลย"

"อย่างไรก็ตาม แค่นี้ก็คงพอแล้ว"

ทุกคนที่อยู่ด้านล่างเห็นการกระทำของหลินหยุน ทำให้พวกเขามองเห็นจุดดำๆที่พุ่งลงมาจากท้องฟ้าอย่างรวดเร็ว แต่ตอนนี้ มันได้กลายเป็นจุดดำๆขนาดเท่าลูกบาสแล้ว

"มันคืออะไร!"

ทุกคนตะโกนด้วยความหวาดกลัว

"ไม่เคยเห็น หรือว่ามันคือระเบิดนิวเคลียร์!"

"มีความเป็นไปได้สูง! แม่งเอ๊ย ไอ้สารเลวรัสเซียบ้าไปแล้วใช่ไหม!"

"พวกเขาใช้อาวุธนิวเคลียร์ในอาณาเขตของตัวเอง พวกเขาไม่กลัวรังสีจากระเบิดนิวเคลียร์เหรอ?"

"รีบหนีเร็วๆ!"

ยอดฝีมือทั้งหมดของกาฬโลกตกใจมากๆและหนีอย่างหัวซุกหัวซุน

อย่างไรก็ตาม พวกเขาจะหนีไปไหนได้เหรอ?

เมื่อต้องเผชิญหน้ากับอาวุธทำลายล้างสูงแบบนี้ การเคลื่อนไหวของพวกเขาจะเร็วกว่าพลังทำลายล้างได้ยังไง

"ไม่ต้องกังวล พวกเรายังมีหลินชางฉองอยู่ไม่ใช่เหรอ?"

"พวกคุณดูเขาสิ!"

ในเวลานี้ บนท้องฟ้าที่มีความสูงหกพันเมตร หลินหยุนในสายตาของยอดฝีมือที่อยู่ด้านล่าง มีเพียงจุดสีดำเล็กๆกับแสงสีฟ้าเท่านั้น

หลินหยุนถือคันธนูดับตะวันไว้ในมือ มองดูอาวุธสีดำที่ตกลงมาจากท้องฟ้าที่ค่อยๆใหญ่ขึ้น เขากำลังคำนวณระยะห่างอยู่

เมื่ออาวุธตกลงมาอยู่ในรัศมีการยิงของวิชายิงตะวันแล้ว หลินหยุนก็ปล่อยลูกธนูออกไปทันที

ฟิ๊ว!

มีแสงสีฟ้าพุ่งเข้าไปหาอาวุธสีดำอย่างรวดเร็ว

ด้วยพลังของหลินหยุนในตอนนี้ เมื่อเขาใช้วิชายิงตะวันอีกครั้ง พลังของวิชายิงตะวันนั้นแข็งแกร่งกว่าเมื่อก่อนสิบเท่า