หลังจากแสงสีฟ้าปรากฏแล้ว แสงนั้นก็ค่อยๆตกลงไปบนพื้น
หลังจากแสงสีฟ้าหายไป ก็มีร่างกายของหลายๆคนปรากฏตัว
คนที่ปรากฏตัวคือหลินหยุนที่หายตัวไปครึ่งปี ยังมีตางอู่กับฉูเหอและคาร์นอตวิลเลียมด้วย
ทุกคนนอกจากเสื้อผ้าชำรุดนิดหน่อยแล้ว ทั้งเนื้อทั้งตัวไม่ได้มีรอยแผลหรือบาดเจ็บเลย
ตอนนั้น หลินหยุนฟันดาบใส่ท้องฟ้าและทำให้พ่อของระเบิดทั้งหมดได้ระเบิดก่อนเวลากำหนด
จากนั้น เขาก็รีบใช้วิชาดำดินทันที และพาหลายๆคนหลบอยู่ใต้ดินที่มีความลึกสิบกว่าเมตร
ก่อนที่เขาจะดำดิน เขายังไม่ลืมที่จะเก็บผลไม้รวมทิพย์กับน้ำพุทิพย์เข้าไปในแหวนเก็บของด้วย
อย่างไรก็ตาม พ่อของระเบิดทั้งหมดนั้นทรงพลังมากๆ
และในตอนนั้นหลินหยุนก็ผ่านการต่อสู้มาหลายรอบ เขาโดนจรวดและมิสไซล์อากาศสู่พื้นโจมตีด้วย ทำให้พลังทิพย์เหลือไม่ถึงสิบเปอร์เซ็นต์ และเขายังต้องปกป้องสามคนนี้ด้วย
ถึงแม้จะอยู่ห่างพันกว่าเมตร และหลบอยู่ใต้ดิน แต่แรงระเบิดจากพ่อของระเบิดทั้งหมด มันก็ทำให้หลินหยุนบาดเจ็บไม่น้อยเหมือนกัน
ต้องรู้นะว่าพ่อของระเบิดทั้งหมดถูกสร้างขึ้นจากสหภาพโซเวียตสมัยสงครามเย็น
พลังทำลายล้างของมันน้อยกว่าระเบิดนิวเคลียร์เท่านั้น
หลังจากพ่อของระเบิดทั้งหมดได้ระเบิดแล้ว ทำให้แผ่นหลังทั้งหมดของหลินหยุนไหม้ ร่างกายของเขาโดนไฟไหม้อย่างรุนแรง
อย่างไรก็ตาม ยังดีที่หลินหยุนฝึกร่างภูตป่าระดับสูงได้สำเร็จและได้รับพลังฟื้นฟู่ที่ทรงพลังของมิงค์สีทองจื่อมู่ด้วย
เมื่อเขาใช้ผลไม้รวมทิพย์กับน้ำพุทิพย์ ทำให้หลินหยุนใช้เวลาเพียงแค่สามเดือน ก็สามารถสร้างร่างเต๋าใหม่ได้
หลังจากสร้างร่างเต๋าใหม่ได้สำเร็จ แต่พลังของหลินหยุนลดลงจากแดนรวมยาไปที่แดนแด่เทพเจ้าเพราะร่างกายบาดเจ็บสาหัส
และสามคนก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสเหมือนกัน
และมีอีกเรื่องหนึ่ง แหวนเก็บของของเขาใส่น้ำพุทิพย์เยอะขนาดนั้นไม่ไหว
ถ้าเทือกเขาทิพย์พวกนั้นกลายเป็นน้ำทิพย์ มันก็น่าเสียดายมากๆ
หลินหยุนก็เลยใช้ค่ายกลสร้างห้องหนึ่งขึ้นมา และเอาน้ำพุทิพย์ใส่เข้าไปในนั้น จากนั้นพวกเขาสี่คนก็ฝึกฝนอยู่ในนั้น
ใช้น้ำทิพย์ที่มาจากเทือกเขาทิพย์ในการฝึกฝน พูดได้เลยว่าตั้งแต่สมัยโบราณจนถึงปัจจุบัน หลินหยุนน่าจะเป็นคนแรกที่กล้าทำแบบนี้
แม้แต่ในโลกบำเพ็ญเซียน ก็ไม่มีใครกล้าฝึกฝนด้วยวิธีแบบนี้
เพราะพลังทิพย์ที่อยู่ในน้ำทิพย์พวกนี้ มันแข็งแกร่งกว่าพลังทิพย์ที่ค่ายกลรวมพลังห้าธาตุพรสวรรค์รวบรวมมาจากฟ้าดินมากกว่าร้อยเท่า
เมื่อฝึกฝนที่นี่ ทำให้สามารถฝึกฝนสำเร็จได้ง่ายมากๆ
คาร์นอตวิลเลียมและคนอื่นๆ ก็ได้ฝึกฝนในสถานที่วิเศษแบบนี้เพราะหลินหยุน
ทั้งสี่คนฝึกฝนอยู่ตลอดเวลา จนกระทั่งพลังของหลินหยุนฝึกฝนถึงแดนรวมยาสูงสุด ตัวอ่อนยาจางที่อยู่ในตันเถียนก็ค่อยๆเห็นอย่างชัดเจน และเขากำลังจะเข้าสู่แดนยาทอง ทำให้หลินหยุนรีบหยุดการฝึกฝนทันที
ชาติที่แล้ว เพราะเขาฝึกฝนอย่างรวดเร็ว จนทำให้รากฐานพลังของเขาไม่ค่อยหนักแน่น
ในชาตินี้ เขาก็ไม่กล้าปล่อยให้ตัวเองฝึกฝนเร็วจนเกินไป
เขาในเวลานี้ ยังไม่เหมาะที่จะฝึกฝนถึงขั้นแดนยาทอง
ถ้าเขาต้องการเข้าสู่แดนยาทอง ถ้างั้นยาทองของเขาต้องอยู่ในขั้นยาทองระดับฟ้า หรือไม่ก็อยู่ในขั้นยาทองหวูซ่างในตำนานเท่านั้น
ถึงแม้เขาหยุดการฝึกฝน แต่ครั้งนี้เขาได้สร้างร่างเต๋าใหม่ขึ้น ทำให้พลังของเขาแข็งแกร่งขึ้นสิบกว่าเท่าเมื่อเทียบกับเมื่อก่อน
ละการต่อสู้ครั้งนี้ ทำให้ร่างเต๋าของเขาแข็งแกร่งมากขึ้น
"ตอนนี้พ่อของระเบิดทั้งหมดไม่สามารถทำอะไรฉันได้อีกแล้ว แม้แต่ระเบิดนิวเคลียร์ ฉันก็มั่นใจว่าสามารถรับมือได้"
ฉูเหอกับตางอู่ก็ฝึกฝนอยู่ที่นี่ครึ่งปี ทำให้พวกเขาฝึกฝนถึงแดนเทพระดับต่่ำ
ถึงแม้คาร์นอตวิลเลียมจะไม่สามารถฝึกฝนได้ แต่เขาก็นั่งแช่อยู่ในน้ำพุทิพย์ครึ่งปี ทำให้เลือดเนื้อและพลังในร่างกายของเขาแข็งแกร่งขึ้นมากๆ
พลังของคาร์นอตวิลเลียมในตอนนี้ น่าจะเทียบเท่ากับยอดฝีมือแดนเทพ
"ขอบคุณมากๆที่ช่วยชีวิตฉันไว้!"คาร์นอตวิลเลียมยกแขนข้างหนึ่งไว้ที่หน้าอกและทำความเคารพหลินหยุน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...