จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1038

ตูม!

หลินหยุนไม่ได้กระทำการหรือเคลื่อนไหวอะไรทั้งนั้น

แต่ว่า ทุกคนกลับรู้สึกได้ว่าในอากาศเหมือนมีสิ่งของอะไรที่ระเบิดขึ้น

ความหนาวเย็นทำให้ทุกคนในสถานที่นั้นรู้สึกได้ถึงความเหน็บหนาวที่ทิ่มแทงไปถึงกระดูก

เจตนาสังหาร ที่แทบจะเป็นเจตนาสังหารที่เกิดขึ้นอย่างเป็นรูปธรรมแล้ว

ช่างน่าสะพรึงกลัวยิ่งนัก!

หลินหยุนสีหน้าท่าทางไร้อารมณ์ไร้ความรู้สึก น้ำเสียงเฉยชา ไม่มีอารมณ์ความรู้สึก ราวกับเครื่องจักรกล

“พาฉันไปที่สุสานของเธอหน่อย” หลินหยุนพูดขึ้น

“ตกลง ฉันพานายไป” โม่จือมิ่งพูดขึ้น

ฉินหลันเป็นห่วงหลินหยุน จึงพูดขึ้นว่า: “เสี่ยวหยุน ฉันจะไปกับนายด้วย ช่วงที่ผ่านมานี้ได้รับ

ความกดดันอยู่ตลอด ฉันเองก็ยังไม่ได้ไปเซ่นไหว้คุณท่านจินเลย”

“อืม” หลินหยุนพยักหน้า

ควีนจินฝังอยู่ที่สุสานหนานซาน

หลุมฝังศพธรรมดาทั่วไป โดยมีแท่นหินจารึกชื่ออยู่ด้านหน้าหลุม

ขบวนรถของบริษัท ตงหวาง กรุ๊ป ได้แก่รถยนต์ออดี้สีดำหกคัน รถตู้เบนซ์สองคัน ได้นำพา

ทุกคนมายังสุสานของควีนจิน

ด้านหน้าของแท่นหินหลุมฝังศพ หยุนเยว่ในชุดลำลองธรรมดา กำลังดื่มเหล้าอยู่คนเดียว

“เจ้านาย ฉันทราบว่าคุณไม่ชอบเป็นผู้หญิง ดังนั้น มักจะชอบให้คนอื่นเรียกขานคุณว่า

นายท่านจิน”

“ตอนที่คุณดีใจ ตอนที่คุณโกรธ มักจะชอบดื่มเหล้าสามแก้วใหญ่ในห้องตามลำพัง

“ครั้งนี้ให้ฉันได้มาดื่มเป็นเพื่อนกับคุณเถอะ! ”

หลินหยุนและคนอื่น ๆ ยืนอยู่ด้านหลังของหยุนเยว่ และมองดูไปที่เธออย่างเงียบ ๆ ขณะที่

เธอกำลังเงยหน้าดื่มเหล้าขาวดีกรีสูงจนหมดแก้ว

“หยุนเยว่ จินไซ ขอแสดงความเสียใจด้วย! ” ฉินหลันพูดปลอบโยนขึ้นเบา ๆ จากด้านหลัง

หยุนเยว่หันหน้ามา โดยที่ดวงตาทั้งสองข้างแดงก่ำและบวม พร้อมกับมองไปที่ฉินหลันและคนอื่น ด้วยท่าทางที่เบลอ

“ปรมาจารย์หลิน? ”

“ในที่สุดคุณก็กลับมาแล้ว! ”

“ น่าเสียดายที่ คุณกลับมาช้าเกินไปแล้ว เจ้านายไม่อยู่แล้ว”

“ตลอดชีวิตของเจ้านาย แม้จะเป็นผู้หญิงก็ไม่ได้ด้อยกว่าผู้ชายเลย และไม่เคยทำผิดกับใครด้วย”

“ถือว่าเธอได้เสียชีวิตลงไปเพราะคุณ”

“หวังว่า คุณจะสามารถแก้แค้นให้กับเจ้านายได้ เจ้านาย เสียชีวิตลงอย่างอเนจอนาถอย่างยิ่ง! ”

แววตาของหยุนเยว่ แสดงออกถึงความเคียดแค้นที่ลืมไม่ลง

“ตอนที่ฉันได้รับร่างศพของเจ้านายนั้น แขนขาของเธอรวมถึงกระดูกทั่วร่างกายได้ถูกคนใช้ชี่แท้

ทำลายจนแหลกสลาย”

“คนผู้นั้น สมควรที่จะถูกฟันจนแหลกเป็นชิ้น ๆ! ”

หยุนเยว่กัดฟันพูดคำนี้ออกมา โดยที่เสียงของเธอ เหมือนกับดังมาจากวิญญาณอาฆาตใน

นรกสิบแปดชั้น

มีลมพัดผ่านไป จนไฟบนเทียนไขหน้าหลุมศพสั่นไหวเล็กน้อย

ทุกคนรู้สึกได้ทันทีว่าที่แผ่นหลังเกิดอาการเย็นวูบวาบ ที่จริงแล้วไม่ใช่ความโกรธแค้นของยอดฝีมือ เท่านั้นที่ทำให้คนเกิดความหวาดกลัว

ถึงแม้จะเป็นเพียงแค่คนธรรมดา แต่ความโกรธแค้นของเธอก็สามารถที่จะทำให้คนรู้สึกได้ถึงพลัง

อานุภาพที่น่าหวาดกลัวได้เช่นเดียวกัน

หลินหยุนไม่พูดไม่จาอะไร เดินขึ้นมาด้านหน้า แล้วมองไปที่รูปถ่ายของควีนจินบนแท่นหินหน้า

หลุมฝังศพ

เขายกมือขึ้นเล็กน้อย เหล้าขาวที่อยู่บนพื้นลอยขึ้นมาในมือของเขาอย่างอัตโนมัติ

เขาเงยหน้าขึ้น พร้อมกับดื่มเหล้าขาวที่เหลืออยู่ครึ่งขวดนั้นจนหมดสิ้น

ขวดเหล้าถูกเขาบีบจนแหลกละเอียด แล้วก็กระจายล่องลอยไปตามสายลม

“เพื่อนเก่า ขอให้ไปสู่สุคติ”

ที่จริงแล้วหลินหยุนไม่ได้มีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องที่ลึกซึ้งอะไรกับควีนจิน สำหรับหลินหยุนแล้ว

เขามองว่า ระหว่างทั้งสองคน ส่วนใหญ่จะเป็นการแลกเปลี่ยนกันทางผลประโยชน์มากกว่า

ถึงขนาดที่ สถานะของควีนจิน ยังไม่มีน้ำหนักที่เทียบเคียงได้กับเจี่ยงสงในจิตใจของหลินหยุน

แต่ว่า ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนไม่ยืนยงแน่นอน เจี่ยงสงเลือกที่จะทรยศ

ส่วนควีนจินกลับสู้รบจนต้องเสียชีวิต

โดยเสียชีวิตลงอย่างน่าเศร้าโศก

สีหน้าของหลินหยุนเฉยเมยอย่างมาก แต่ว่า บริเวณรอบตัวของเขา เหมือนกับมีชั้นความ

หนาวเหน็บที่หนาแน่นจนแยกออกไม่ได้

หลินหยุนมองไปยังหยุนเยว่ที่อยู่บนพื้น และพูดขึ้นว่า: “รักษากิจการพื้นฐานของเจ้านายคุณ

เอาไว้ให้ดี”

“ความแค้นของเธอ ฉันจะเป็นคนแก้แค้นแทนตัวเธอเอง”

หยุนเยว่ยิ้มอย่างเศร้าหมองและพูดขึ้นว่า: “ตลอดชีวิตของเจ้านาย ไม่มีลูกสักคน แล้วจะรักษากิจการพื้นฐานไว้เพื่ออะไร? ”

“หากว่าคุณต้องการ ก็นำมันไปเถอะ เพียงแค่สามารถแก้แค้นให้กับเจ้านายได้ก็พอแล้ว”