จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1075

หลินหยุนก็แอบคำนวณพลังแรงของกระสุนปืนกลที่ออกมาจากแขนของหุ่นยนต์ชุดเกราะพวกนี้

ตามที่เขาคิดคำนวณไว้ พลังแรงของกระสุนพวกนี้รุนแรงพอที่จะสังหารยอดฝีมือนักบู๊แดนปรมาจารย์สูงสุดได้เลย

ก็เท่ากับว่า หุ่นยนต์ชุดเกราะทหารสิบกว่าตัวนี้ เทียบเท่ากับยอดฝีมือแดนเทพจำนวนสิบคนได้เลย

“อเมริกาสามารถเป็นผู้นำโลกได้ อีกอย่างก็ไม่ค่อยได้ยินว่ามีผู้มีพลังพิเศษปรากฏตัวขึ้นเลย เห็นทีว่าจะต้องเกี่ยวข้องกับพลังแรงที่เกิดจากเทคโนโลยีที่ล้ำหน้าพวกนี้อย่างแน่นอน”

“ถ้าหากชุดเกราะของอเมริกาพวกนี้สามารถเตรียมให้คนสวมใส่ได้ถึงหนึ่งร้อยคนละก็ งั้นเท่ากับว่ามียอดฝีมือแดนเทพถึงหนึ่งร้อยคนเลยทีเดียว”

ยอดฝีมือแดนเทพหนึ่งร้อยคน ต่อให้หลินหยุนได้พบแล้วก็เกรงว่าคงต้องหลีกเลี่ยงการปะทะกันชั่วคราวแล้ว

แต่ว่า อเมริกาคงไม่มีหุ่นยนต์ชุดเกราะมากมายขนาดนี้อย่างเห็นได้ชัด ไม่เช่นนั้นแล้ว ถ้าหากมีหุ่นยนต์ชุดเกราะทหารพวกนี้ถึงหนึ่งร้อยตัวละก็ อเมริกาก็สามารถ ครอบครองทั่วโลกได้แล้ว ถามว่าจะมีใครที่จะสามารถขัดขวางได้อีก?

แต่ว่า ตอนนี้ถึงแม้ว่าอเมริกาสามารถเรียกเสียงเชียร์จากทั่วโลกได้ก็จริง แต่ก็ยังไม่กล้าแตกหักกับคนทั้งโลก เห็นได้ชัดว่าชุดเกราะพวกนี้ของพวกเขาคงมีไม่มากเท่าไร

คาดเดาว่าสาเหตุที่เอาหุ่นยนต์ชุดเกราะสิบกว่าตัวนี้มาไว้ที่เกาหลีนั้น หลินหยุนก็พอจะนึกถึงความเป็นไปได้ประมาณหนึ่งแล้ว

เป็นเพราะว่าเกาหลีอยู่ใกล้ประเทศจีนมาก ถ้าหากซุ่มวางอาวุธนิวเคลียร์ละก็ ประเทศจีนก็คงไม่เห็นด้วยอย่างแน่นอน

เช่นนั้นแล้วอเมริกาจะทำอย่างไรดี? งั้นก็ซุ่มวางหุ่นยนต์ชุดเกราะทหารที่มีศักยภาพเทียบเท่ากับยอดฝีมือแดนเทพพวกนี้ไว้จะดีกว่า หุ่นยนต์ชุดเกราะทหารทั้งสิบกว่าตัวนี้ ถ้าหากเกิดสงครามขึ้นมาจริงๆละก็ พวกมันแต่ละลำก็เทียบเท่ากับอาวุธนิวเคลียร์ในร่างคนแล้ว

ผู้บัญชาการเมื่อเห็นว่าปืนกลทั้งหลายทำอะไรหลินหยุนไม่ได้เลย จึงสั่งการอีกครั้งหนึ่งว่า “ดาบเลเซอร์!”

แขนของหุ่นยนต์ชุดเกราะทั้งสิบกว่าลำนั้นก็ส่งเสียงแก๊กๆติดต่อกัน หลังจากนั้น ปืนกล ก็หายไป ดาบเลเซอร์แสงสีฟ้าที่ยาวประมาณสองเมตรก็แกว่งไปมาจนตาลายไปหมด

“ฆ่า!”

ผู้บัญชาการสั่งการ

หุ่นยนต์ชุดเกราะทหารทั้งสิบกว่าลำนั้นต่างก็ควงดาบเลเซอร์แสงสีฟ้าฟันไปยังหลินหยุน

ดาบเลเซอร์พวกนี้แผ่ความร้อนที่น่ากลัวออกมา อากาศโดยรอบที่มันผ่านไปนั้นล้วนแต่ปรากฏร่องรอยไอความร้อนขึ้นมา

หลินหยุนหลบหลีกอยู่ท่ามกลางหุ่นยนต์ชุดเกราะทั้งสิบกว่าลำนั้น ดาบแสงเลเซอร์พวกนั้นไม่สามารถฟันถูกหลินหยุนได้เลย เมื่อตกลงบนพื้นก็ทำให้พื้นโลหะผสมที่แข็งแกร่ง ถูกหลอมละลายไปด้วย

ตามการคาดคะเนของหลินหยุนแล้ว การจู่โจมของดาบเลเซอร์พวกนี้ อย่างน้อยที่สุดก็ใกล้เคียงกับการโจมตีด้วยพลังแรงทั้งหมดของยอดฝีมือแดนเทพทีเดียว

หุ่นยนต์ชุดเกราะทหารทั้งสิบกว่าลำนี้ จะต้องไม่ให้เหลือไว้อย่างเด็ดขาด ไม่เช่นนั้นแล้วต่อไปเกรงว่าจะเป็นภัยคุกคามอย่างใหญ่หลวงต่อประเทศจีนได้

เมื่อคิดเช่นนั้นแล้ว หลินหยุนก็ชกหมัดไปยังหนึ่งในหุ่นยนต์ชุดเกราะนั้นไปหนึ่งที

“ท่าสยบเขา!”

โป้ง!

หลินหยุนใช้สิบแปดท่าต้าเต๋าออกมา ใช้พละกำลังไปเพียงแปดส่วนในการชกหมัดครั้งนี้ กลับทำให้หุ่นยนต์ชุดเกราะนั้นแค่ถอยหลังไปหลายเมตรเท่านั้นเอง

หุ่นยนต์ชุดเกราะที่ดูเหมือนเบาบางมากนั้น เกรงว่าน้ำหนักคงมากกว่ารถถังคันหนึ่งแล้ว

“ด้วยเทคโนโลยีในปัจจุบันของโลกใบนี้แล้ว จะต้องไม่สามารถผลิตของพวกนี้ออกมาได้อย่างแน่นอน!”

หลินหยุนแน่ใจว่า อเมริกาทางนั้นจะต้องได้รับอารยธรรมเทคโนโลยีที่ก้าวล้ำกว่าเทคโนโลยีที่มีอยู่ในโลกใบนี้อย่างแน่นอน

“หรือว่าจะเป็นยานอวกาศจากดาวเคราะห์ในจักรวาลที่มีเทคโนโลยีพวกนั้นหลงเข้ามาในโลกใบนี้?”

พวกนี้เป็นเพียงแค่ข้อสงสัยของหลินหยุนเท่านั้น ถ้าคิดอยากจะสืบหาให้แน่ชัด ก็ต้องไปที่อเมริกาด้วยตัวเองสักครั้งหนึ่งแล้ว

ผู้ช่วยหมอบอยู่ตรงมุมหนึ่งเมื่อเห็นแล้วก็ตื่นเต้นดีใจมาก

“ยอดเยี่ยมมาก สุดยอดไปเลย ของพวกนี้นี่แข็งแกร่งมากจริงๆ!”

“หัวหน้าไปเอาหุ่นยนต์ชุดเกราะพวกนี้มาจากไหนกันแน่?”

ผู้บัญชาการสูงสุดของฐานทัพควบคุมหุ่นยนต์ชุดเกราะลำหนึ่งด้วยตัวเอง ตอนนี้ก็แสดงความดีใจออกมาเช่นกัน

“คิดไม่ถึงว่าหุ่นยนต์ชุดเกราะนี้ถึงกับมีพลังรุนแรงขนาดนี้ เสียดายที่ว่าภายในชุดเกราะนี้ ยังมีศักยภาพที่ยังไม่พัฒนาเลย ตอนนี้ที่สามารถใช้การได้ก็มีเพียงแค่ปืนกลและดาบเลเซอร์เท่านั้นเอง”

“นักบู๊ชาวจีน ยอมตายซะ!”

ผู้บัญชาการตะโกนเสียงดังอยู่ภายในหุ่นยนต์ชุดเกราะ

หลังจากที่สมาชิกหน่วยรบพิเศษสิบกว่าคนที่เหลือได้ยินดังนั้น ก็รีบบังคับให้หุ่นยนต์ชุดเกราะเริ่มโจมตีอีกรอบหนึ่ง

หลินหยุนกวาดสายตามองดูหุ่นยนต์ชุดเกราะพวกนี้ แล้วพูดอย่างเรียบๆว่า “ต่อให้พวกแกใช้พลังแรงจากเทคโนโลยีที่ล้ำหน้ากว่าโลกใบนี้ ก็ยังคงไม่สามารถเปลี่ยนแปลงโชคชะตาของพวกแกไปได้หรอก!”

“คอยดูฉันจัดการพวกแก!”

ดูเหมือนว่าหุ่นยนต์ชุดเกราะพวกนั้นไม่ได้รับความเสียหายเลยแม้แต่นิดเดียว แต่ว่าภายในหุ่นยนต์ชุดเกราะนั้นกลับเริ่มระเบิดประกายแสงสีแดงออกมาแล้ว

หลังจากนั้น ประกายแสงสีแดงพวกนั้นก็ขยายใหญ่โตมากยิ่งขึ้น จนกระทั่งหุ่นยนต์ชุดเกราะทั้งหมดนั้นก็ถูกระเบิดเผาไหม้จนหมดสิ้น

หุ่นยนต์ชุดเกราะทหารทั้งสิบกว่าลำ รวมทั้งผู้บัญชาการระดับสูงสุดและสมาชิกหน่วยรบพิเศษจำนวนสิบกว่าคนที่อยู่ภายในหุ่นยนต์ ที่ได้รับการฝึกฝนอย่างดีเพื่อการบังคับหุ่นยนต์ชุดเกราะโดยเฉพาะพวกนั้น ไม่มีใครรอดออกมาได้เลยแม้แต่คนเดียว

เมื่อผู้ช่วยเห็นฉากนี้แล้ว ตะโกนร้องเสียงดังด้วยความหวาดกลัวว่า “ไม่!”

“นี่เป็นไปได้ยังไง!”

คิมชอมอู่รู้สึกมึนงงไปหมด ดวงตาทั้งคู่จ้องมองมอนิเตอร์ด้วยสีหน้าที่เหลือเชื่อ

เงาร่างของหลินหยุนก็ค่อยๆเดินมาถึงห้องพักผ่อนนั้น ไม่ได้สนใจผู้ช่วยที่ตกใจจนเสียสติไปแล้วคนนั้น

ฟาดดาบลงไปจนประตูที่ทำด้วยโลหะผสมนั้นถูกฟันจนแยกออกเป็นช่องใหญ่ คิมชอมอู่กำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้ มองดูหลินหยุนที่อยู่ยืนอยู่หน้าประตูด้วยสีหน้าหวาดกลัว

“แกรู้ได้ยังไงว่าฉันอยู่ที่นี่?” คิมชอมอู่ถามด้วยความสงสัย

หลินหยุนตอบอย่างเรียบๆว่า “ฉันได้ประทับตราลงบนตัวแกตอนที่อยู่บ้านตระกูลหลี่แล้ว ฉันจงใจปล่อยแกออกมา ไม่งั้นแล้วแกคิดว่าจะหนีรอดออกมาได้เหรอ?”

คิมชอมอู่สีหน้าเข้าใจกระจ่างขึ้นมาทันที “ที่แท้ก็เป็นอย่างนี้นี่เอง!”

“คิดไม่ถึงว่า แกถึงกับใช้วิธีติดตามตัวแบบนี้ ยังล้ำหน้ากว่าพวกเรดาร์เสียอีก!”

หลินหยุนไม่ได้พูดอะไร คิมชอมอู่มองดูเขาแล้วพูดด้วยสีหน้าเคร่งเครียดว่า “พอจะมีทางที่จะไว้ชีวิตฉันได้ไหม? คุณอยากได้อะไรฉันจะยอมตกลงทุกอย่าง ต่อให้คุณจะให้ฉันเป็นแค่หุ่นเชิด ทำงานถวายชีวิตให้กับประเทศจีนฉันก็ยอมทั้งนั้น”

หลินหยุนสีหน้าเรียบเฉย “ใครกล้าแตะต้องญาติสนิทของฉัน จะต้องตาย”

พอพูดจบ ดาบเฮ่าเทียนพร้อมด้วยลำแสงสีแดง ก็ตัดศีรษะของคิมชอมอู่ออกมา

สงครามครั้งนี้ทำให้ฐานทัพทหารอเมริกาทั้งหมด สูญเสียไปเกือบครึ่ง

คิมชอมอู่ทายาทผู้สืบทอดบัลลังก์ราชวงศ์เกาหลีถูกฆ่าตาย แต่ว่าภายในตระกูลราชวงศ์เกาหลีกลับไม่มีข่าวคราวเล็ดลอดออกมาเลย

มิหนำซ้ำยังมีชาวเน็ตที่รู้เรื่องนี้แล้วเปิดเผยสงครามคราวนี้ออกมา ก็ยังถูกตระกูลราชวงศ์เกาหลีออกมายืนยันปฏิเสธอีกด้วย

เห็นได้ชัดว่า มีอำนาจอิทธิพลบางอย่างที่ตระกูลราชวงศ์เกาหลีเกรงกลัวมาก คิดที่จะพยายามปกปิดสงครามครั้งนั้นไว้