ประธานาธิบดีจีนนิ่งไปสักครู่ จากนั้นก็พยักหน้าและพูด "ใช่ ความคิดของคุณมีเหตุผล"
"หลินหยุนพึ่งทำลายหน่วยรบเมคาของสหรัฐอเมริกา ตอนนี้พึ่งผ่านไปไม่กี่วัน บริษัทไมโครซอฟท์ที่เป็นบริษัทใหญ่ที่สุดในสหรัฐอเมริกาก็มาขอเจรจาธุรกิจกับชางฉองกรุ๊ป ทำให้ฉันสงสัยจุดประสงค์ที่แท้จริงของพวกเขาคืออะไรกันแน่"
หงซานเหอพูด "คุณคิดว่า พวกเราควรเตือนหลินหยุนหรือชางฉองกรุ๊ปไหม?"
ประธานาธิบดีจีนส่ายหัว "ไม่จำเป็น ในเมื่อพวกเรามองออก ชางฉองกรุ๊ปก็ต้องมองออกเช่นกัน"
"และรัฐบาลอย่างพวกเราก็ไม่ควรเข้าไปก้าวก่ายมากจนเกินไป เพราะอย่างน้อยตอนนี้พวกเขาเจรจากันด้านธุรกิจ ถ้าบริษัทไมโครซอฟท์ทำอะไรที่ไม่ดีขึ้นมา เมื่อมีหลินหยุนอยู่ ฉันเชื่อว่าเขาต้องจัดการปัญหาทุกอย่างได้อย่างแน่นอน"
ท่านหงขมุบขมิบริมฝีปาก "ใช่แล้ว เด็กคนนั้นสามารถรอดชีวิตจากระเบิดนิวเคลียร์ บนโลกใบนี้ ไม่มีปัญหาอะไรที่เขาจัดการไม่ได้!"
ทุกครั้งที่นึกถึงความแข็งแกร่งของหลินหยุน ท่านหงก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ
หลินหยุนในเวลานี้ น่ากลัวมากๆ
……
มณฑลจงโจว สำนักงานใหญ่ของชางฉองกรุ๊ป ในห้องทำงานของประธานกรรมการ
มีชายหนุ่มผิวขาวที่ใส่ชุดสูท นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามกับหวางซูเฟิน คนที่อยู่ข้างๆเขาคือเลขาวัยรุ่นผิวขาวเหมือนกัน
ฉินหลันยกน้ำชามาให้
หวางซูเฟินพูดด้วยรอยยิ้ม "คุณไวท์ เชิญทานน้ำชาก่อน"
คุณไวท์เผยรอยยิ้มที่ดูอบอุ่นและน่าหลงใหลออกมา "ขอบคุณประธานกรรมการหวางมากๆ"
คุณไวท์หยิบถ้วยชาขึ้นมาจิบไปคำหนึ่ง จากนั้นเขาก็พูด "ท่านประธานจุดประสงค์ที่ฉันมาวันนี้ คุณน่าจะรู้ดี"
"ครั้งนี้ พวกเราบริษัทไมโครซอฟท์ให้ความสำคัญกับการร่วมมือทางธุรกิจกับชางฉองกรุ๊ปมากๆ และพวกเราอยากร่วมมือเชิงกลยุทธ์ทุกรูปแบบ"
"คุณก็น่าจะเข้าใจ พวกเราไมโครซอฟท์คือบริษัทสัญชาติสหรัฐอเมริกาที่ใหญ่ที่สุดในโลกตะวันตก และเป็นบริษัทที่มีศักยภาพมากๆ"
"ส่วนชางฉองกรุ๊ปของพวกคุณ คือบริษัทของประเทศจีน และเป็นบริษัทที่มีศักยภาพมากๆในโลกตะวันออก"
"ถ้าพวกเราสองบริษัทร่วมมือกัน ไม่ว่าพวกเราจะทำธุรกิจด้านไหน พวกเราจะประสบความสำเร็จอย่างแน่นอน!"
เมื่อหวางซูเฟินได้ยินคำพูดเหล่านี้ ทำให้เธอตื่นเต้นดีใจมากๆ
หวางซูเฟินพยักหน้าและถาม "ไม่ทราบว่าคุณไวท์กับบริษัทไมโครซอฟท์คิดว่าพวกเราทั้งสองบริษัทควรร่วมมือกันยังไงดี?"
คุณไวท์รีบพูดทันที "ท่านประธานหวางที่น่าเคารพ ฉันขอพูดตามตรง คนที่เสนอให้มีความร่วมมือกับชางฉองกรุ๊ปคือคุณบิลที่เป็นท่านประธานเก่าของพวกเรา"
"ท่านประธานเก่าของพวกเราคิดว่า พวกเราควรทำธุรกิจด้านพลังงานก่อน เพราะธุรกิจด้านนี้ยังมีคนทำน้อย พวกเราสามารถได้เงินจำนวนมหาศาลจากธุรกิจด้านนี้"
"แน่นอนว่าท่านประธานหวางไม่ต้องกังวล สำหรับธุรกิจน้ำแห่งชีวิตที่พวกคุณดำเนินการอยู่ พวกเราจะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวอย่างแน่นอน!"
"นอกจากเรื่องนี้ พวกเรายังมีธุรกิจมากมายที่สามารถร่วมมือกันได้ ความคิดของประธานเก่าของพวกเราก็คือ ถ้าเป็นไปได้ท่านประธานเก่าอยากจะเชิญประธานกรรมการหวางไปที่สหรัฐอเมริกาสักครั้ง เมื่อทั้งสองฝ่ายพบหน้ากัน จะได้คุยเรื่องรายละเอียดความร่วมมือด้วยตัวเอง"
ขณะพูด คุณไวท์ก็หยิบการ์ดเชิญที่สวยมากๆใบหนึ่งออกมา
หวางซูเฟินรับการ์ดเชิญมาและเปิดดู มันเป็นการ์ดเชิญที่เขียนด้วยลายมือของคุณบิลและมีตราประทับส่วนตัวด้วย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...