คนของโลกบู๊และโลกบู๊โบราณ ต่างก็เห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นด้วยตาของตนเอง
แต่สภาพจิตใจของพวกเขากลับมีความซับซ้อนอยู่บ้าง
ในสำนักบู๊โบราณแห่งหนึ่ง ผู้อาวุโสแดนเทพคนหนึ่งได้สูดลมหายใจลึก ผ่านไปชั่วครู่ ก็ได้พูดขึ้นอย่างขาดสติว่า “คราวนี้ หลินชางฉองผู้นั้นคงน่าจะตายแล้ว......”
อีกคนหนึ่งพูดต่อว่า “ระเบิดที่รุนแรงเมื่อสักครู่ ช่างน่าสะพรึงกลัวยิ่งนัก ผู้บำเพ็ญฝึกฝนคงไม่สามารถต้านทานได้อย่างเด็ดขาด ไม่มีโอกาสเลย หลินชางฉองจะต้องตายอย่างแน่นอน! ”
ผู้อาวุโสแดนเทพได้ยินดังนั้น อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ “โธ่ น่าเสียดายจริง ๆ แม้ว่าหลินชางฉอง จะสร้างปัญหาก่อกวนโลกบู๊โบราณของเรา เป็นศัตรูของพวกเรา แต่ต้องพูดเลยว่า คนผู้นี้อัจฉริยะ มีพรสวรรค์มีความสามารถอย่างแท้จริง! ”
“คาดไม่ถึงว่า จะต้องมาตายลง และยังมาตายลงในลักษณะนี้ด้วย”
“ฮึ! ไม่มีอะไรน่าเสียดายหรอก! ”
“หลินชางฉองพึ่งพาวิชาบำเพ็ญของตนเอง ทำลายกวาดล้างโลกบู๊โบราณ ถึงขนาดที่ยอดฝีมือ ของสี่ค่ายใหญ่ยังถูกเขาสังหารทั้งหมด เขาคิดว่าตนเองเป็นเทพของโลกนี้อย่างนั้นเหรอ! ”
“อายุน้อยยังโอ้อวดหลงระเริงได้ขนาดนี้ ฆ่าล้างไปทั่ว ไม่ช้าหรือเร็วก็จะต้องตายแน่นอน! แต่เสียดายที่ต้องมาตายด้วยน้ำมือของสหรัฐอเมริกา! ”
โลกใต้ดินฝั่งตะวันตก ทุกคนต่างก็ไม่เชื่อกับสิ่งที่เห็นด้วยสายตาของตนเอง
พวกคนเหล่านี้ล้วนเป็นยอดฝีมือแห่งโลกใต้ดินทั้งนั้น
แต่ขณะนี้พวกเขาทั้งหมดกลับพูดไม่ออกเป็นเวลานาน
ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน ในที่สุดก็มีคนที่เอ่ยขึ้นอย่างไม่แน่ชัดว่า “คราวนี้ หลินชางฉองนั้น คงจะตายแล้วล่ะสิ? ”
ไม่นาน คนที่สองก็พูดขึ้นอย่างเย้ยหยันว่า “ต้องตายแน่นอน! แม้หลินชางฉองจะแข็งแกร่งอย่างแท้จริง แต่ไม่มีผู้ใดสามารถที่จะมีชีวิตรอดจากพลังอานุภาพของระเบิดที่รุนแรงระดับนี้ได้! ”
อีกคนหนึ่งสูดหายใจยาว และอุทานขึ้นว่า “คิดไม่ถึงจริง ๆ ว่า สหรัฐอเมริกาจะมีอาวุธทำลายล้างที่น่าสะพรึงกลัวเช่นนี้! แต่ก็โชคดีที่เป็นเช่นนี้ จึงจะสามารถฆ่าปีศาจหลินชางฉองผู้นี้ได้! ”
เวลานี้ โดโนแวนและพวกนายพลทั้งหลาย ที่นั่งอยู่บนเฮลิคอปเตอร์ที่กำลังบินกลับดินแดนสหรัฐอเมริกาอย่างรวดเร็วนั้น ได้มองลงมายังคลื่นเปลวเพลิงที่ยังคงเผาไหม้ลุกท่วมอย่างไม่หยุด ซึ่งทุกคนต่างก็ตื่นเต้นดีใจ และหัวเราะกันอย่างบ้าคลั่ง
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า หลินชางฉอง ไม่ว่านายจะมีพลังความสามารถแข็งแกร่งเพียงใด ท้ายที่สุดก็ต้องมา ตายลงด้วยน้ำมือของพวกเราสหรัฐอเมริกา! ”
“รสชาติของระเบิดโปรตอนฟิชชั่นของสหรัฐอเมริกาคงจะไม่เลวเลยล่ะสิ! ”
“การที่เสียชีวิตลงภายใต้ระเบิดโปรตอนฟิชชั่นของพวกเราสหรัฐอเมริกา นายก็ควรที่จะรู้สึกว่าโชคดีเป็นเกียรติแล้ว ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า! ”
“ในโลกใบนี้ ไม่มีผู้ใดที่จะสามารถตอบโต้พวกเราสหรัฐอเมริกาได้! ”
พวกลูกน้องที่อยู่ด้านข้างเขาก็ตะโกนพูดขึ้นอย่างตื่นเต้นดีใจว่า “สหรัฐอเมริกาจงเจริญ! สหรัฐอเมริกาจงเจริญ! ”
โดโนแวนยกแก้วไวน์ที่มีไวน์เต็มแก้วขึ้น แล้วหันหน้ามองไปที่หวางซูเฟินกับฉินหลันที่กำลังถูกมัดตัวอยู่ พร้อมกับแสดงรอยยิ้มที่เหยียดหยามขึ้น
“คุณหวาง บทสรุปในตอนนี้ คุณคงไม่อยากจะเชื่อล่ะสิ? ”
“แต่ก็น่าเสียใจด้วย ฮ่าฮ่าฮ่า นี่มันคือเรื่องจริง! ”
“ลูกชายของคุณ หลินชางฉอง ในที่สุดก็ต้องมาตายลงด้วยน้ำมือของพวกเราสหรัฐอเมริกา! นี่ก็คือผลลัพธ์ของการคุกคามพวกเราสหรัฐอเมริกา! ”
หวางซูเฟินหมดหวังท้อแท้ใจอย่างมาก เช่นเดียวกับฉินหลัน ใบหน้าขาวซีดไปหมด
น้ำตารินไหลออกมาอย่างไม่หยุด
ทั้งสองคนกัดริมฝีปากแน่น เจ็บปวดทรมานอย่างที่สุด แม้ว่าไม่อยากที่จะร้องไห้ ไม่อยากที่จะ เสียน้ำตา แต่ก็อดกลั้นเอาไว้ไม่อยู่
ในเวลานี้เอง สัญญาณเรียกจากผู้นำของสหรัฐอเมริกาก็ดังขึ้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...