จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1139

มองเห็นแผ่นหลังของหลินหยุนที่กำลังจะเดินจากไป ทำให้ฉินชิงถงรู้สึกโกรธขึ้นมาอีกครั้ง

เธอจ้องเขม็งไปที่หลินหยุน จากนั้นก็โบกมือให้กับฉู่เทียนและคนอื่นๆ ส่งสัญญาณให้อีกฝ่ายตามตัวเองออกไป

ถึงแม้ฉู่เทียนและคนอื่นๆรู้สึกขายหน้ามากๆ แต่ในเวลานี้พวกเขารู้ตัวดี มันไม่ใช่เวลาที่จะมาคิดเรื่องขายหน้าแล้ว

ทุกคนรีบเดินตามฉินชิงถงและจากไปอย่างรวดเร็ว

มองดูพวกเขาเดินจากไป ทำให้สีหน้าของท่านจินดูแย่มากๆ แต่เขาก็ไม่ได้หยุดคนพวกนั้นไว้

เขาไม่ได้เป็นคนโง่ เขามองออกอย่างชัดเจน คุณหนูของตระกูลฉินอยากปกป้องฉู่เทียนและคนอื่นๆ

ถ้าตัวเองหยุดพวกเขาเอาไว้ มันก็รับประกันได้ยากว่าหลินหยุนคนนั้นจะไม่ลงมืออีกครั้ง

ใช่แล้ว

หลินหยุน

ความแค้นครั้งนี้ฉันจำไว้แล้ว!

ในเวลานี้ มีลูกน้องหลายคนพยุงเฉินชิงสุ่ยและเดินกลับมา

ตอนนี้สีหน้าของเฉินชิงสุ่ยขาวซีดมากๆ เขาหายใจลึกๆและพูดด้วยความโกรธ "ท่านจิน พวกเราจะปล่อยเด็กคนนั้นไปง่ายๆอย่างนี้เลยเหรอ?"

สีหน้าของท่านจินเคร่งขรึมมากๆและพูด "สถานการณ์ไม่เป็นผลดีกับพวกเรา! พลังของเด็กหนุ่มคนนั้นน่ากลัวมากๆ!"

"พวกเราไม่ต้องรีบร้อนลงมือกับเขา!"

"สั่งการลงไป ต้องตรวจสอบฐานะที่แท้จริงของเด็กหนุ่มคนนั้นออกมา!"

"ฉันอยากจะรู้โดยเร็ว ว่าเด็กหนุ่มคนนั้นมาจากไหนกันแน่!"

"เด็กหนุ่มคนนี้มีอายุน้อยมากๆ แต่กลับมีพลังที่แข็งแกร่งและน่ากลัวมากๆ เขาไม่ใช่คนธรรมดาและมีฐานะอื่นๆอย่างแน่นอน!"

ลูกน้องหลายคน รวมถึงเฉินชิงสุ่ย พวกเขาพยักหน้าพร้อมกัน จากนั้นก็จากไปอย่างรวดเร็ว

พวกเขาเดินตามฉินชิงถงออกมา สายตาของทุกคนต่างมองไปที่หลินหยุน

แต่ไม่มีใครกล้าพูดกับหลินหยุนเลย

โดยเฉพาะเวลาที่มองไปที่หลินหยุน สายตาของทุกคนเต็มไปด้วยความตื่นตระหนกตกใจ

เมื่อสักครู่ พวกเขาทุกคนยังพูดจาดูถูกหลินหยุน

แต่คาดคิดไม่ถึงจริง ผ่านไปแค่แป๊บเดียว ไอ้บ้านนอกที่โดนพวกเขาหัวเราะดูถูก กลายเป็นผู้มีพระคุณที่ช่วยชีวิตพวกเขาเอาไว้

ไม่มีใครรู้เลย ถ้าพวกเขาตกอยู่ในน้ำมือของท่านจินจริงๆ ผลลัพธ์จะเป็นยังไง

ฉู่เทียนหายใจเข้าลึกๆ เขาเดินไปหาหลินหยุนด้วยสีหน้าเคร่งขรึม จากนั้นเขาก็ใช้สองมือทำความเคารพและพูดว่า "หลินหยุน เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อสักครู่ ต้องขอบคุณมากจริงๆ! ฉันคิดไม่ถึงจริงๆว่าคุณจะมีพลังที่แข็งแกร่งขนาดนี้!"

"ด้วยพลังและความแข็งแกร่งของคุณ ถ้าเข้าสำนักสุริยันแล้ว คุณคงได้เป็นศิษย์สายในอย่างแน่นอน!"

"และฐานะในสำนักของคุณก็ต้องสูงกว่าฉันอย่างแน่นอน!"

"เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อสักครู่ ฉันขอเป็นตัวแทนทุกคนกล่าวคำขอโทษกับคุณ!"

"หวังว่าคุณจะไม่ถือสาพวกเรา!"

"หลังจากนี้ ฉันหวังว่าพวกเราสามารถเป็นเพื่อนกันได้!"

เมื่อเห็นพลังอันแข็งแกร่งของหลินหยุนที่ปลดปล่อยออกมาเมื่อสักครู่ ฉู่เทียนติดว่าเขาอยู่ในระดับเดียวกับตัวเองแล้ว

ถึงแม้ฉินชิงถงจะไม่ค่อยพอใจ แต่เธอก็ต้องยอมรับ ตอนนี้หลินหยุนมีความสามารถและพลังที่แข็งแกร่ง ทำให้พวกเขาเปลี่ยนทัศนคติที่มีต่อหลินหยุน

หลังจากฉู่เทียนพูดจบ สายตาของทุกคนก็มองไปที่หลินหยุนอีกครั้ง

ดูเหมือนพวกเขากำลังประหม่าและรอคำตอบจากหลินหยุนอยู่

ถ้าพวกเขาสามารถเป็นเพื่อนกับยอดฝีมือแดนยาทองที่มีอายุน้อยขนาดนี้จริงๆ มันจะกลายเป็นเกียรติสำหรับพวกเขามากๆ!

อย่างเช่นฉู่เทียน แม้แต่รองเจ้าเมืองที่เป็นคุณพ่อของเขาก็เป็นยอดฝีมือแดนยาทองเท่านั้น

และเขาก็มีพลังที่พอๆกับท่านจิน

ทุกคนรอให้หลินหยุนเอ่ยปากพูด

หลินหยุนมองฉู่เทียนครั้งหนึ่ง จากนั้นเขาก็มองไปที่ฉินชิงถงและพูดเบาๆ "ควรกลับบ้านได้แล้ว! ออกมานานเกินไป น้าฉินอาจจะเป็นห่วง!"

หลังจากพูดจบ เขาก็หันหลังและเดินจากไปทันที

เมื่อมองเห็นหลินหยุนแสดงท่าทางไม่สนใจพวกเขาเลย ทำให้สีหน้าของฉู่เทียนแย่มากๆ

ในดวงตาส่วนลึกของเขา มีความโหดเหี้ยมเกิดขึ้นทันที

ฉินชิงถงที่อยู่ข้างๆฉู่เทียน เมื่อเห็นฉู่เทียนถูกหลินหยุนเพิกเฉยและไม่สนใจ ทำให้ฉินชิงถงทนไม่ไหว เธอรู้สึกโกรธมากๆ และพูดอย่างเย็นชา "หลินหยุน คุณอวดดีอะไร? คุณคิดว่าคุณช่วยชีวิตพวกเราไว้เหรอ!"

"ถ้าไม่ใช่เพราะคุณหาเรื่อง พวกเราหลายตระกูลใหญ่ร่วมมือกัน คงไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับพวกเราอยู่แล้ว!"

"พวกเราไม่ได้โทษคุณก็ดีมากแค่ไหนแล้ว!"

"คุณคิดว่าตัวเองมีพลังที่แข็งแกร่ง ก็ไม่มองคนอื่นอยู่ในสายตาเลยเหรอ?"

เพราะเรื่องนี้ก็ไม่ใช่ความผิดของตัวเอง

เมื่อได้ยินลูกสาวเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในตึกจุ้ยซิง สีหน้าของฉินเหมยเปลี่ยนไปและเธอลุกจากเก้าอี้ทันที

เธอหายใจลึกๆ และพูดด้วยความเหลือเชื่อ "เธอพูดอะไรนะ? เธอพูดว่าเสี่ยวหยุนโจมตีเฉินชิงสุ่ยจนบาดเจ็บสาหัสด้วยกระบวนท่าเดียวและทำให้ท่านจินกลัวจนไม่กล้าลงมือกับเขาเหรอ?"

เมื่อได้ยินแม่ถามเรื่องนี้ ถึงแม้ฉินชิงถงไม่อยากยอมรับว่าหลินหยุนแข็งแกร่งขนาดนั้น แต่เธอก็ทำได้แค่พยักหน้าเท่านั้น

"ใช่ค่ะคุณแม่!"

"ท่านจินโจมตีด้วยตะปูขังวิญญาณไร้ที่ติของเขา!"

"แต่ตะปูขังวิญญาณอันนั้นโดนหลินหยุนใช้สองนิ้วจับไว้อย่างง่ายดาย!"

"หลินหยุนมองดูตะปูขังวิญญาณเพียงชั่วครู่ จากนั้นเขาก็บีบนิ้วตัวเอง ทำให้ตะปูขังวิญญาณอันนั้นกลายเป็นผุยผงและหายไปเลย"

"จากนั้น ท่านจินก็ไม่กล้าลงมืออีก!"

ดวงตาของฉินเหมยเปล่งประกายทันที

ถึงแม้เธอจะไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์และมองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับตาตัวเอง แต่เธอก็รู้สึกตกตะลึงมากๆเช่นกัน

หลินหยุนมีพลังที่แข็งแกร่งขนาดนั้นจริงๆเหรอ?

อย่างน้อยเธอก็ฝึกฝนถึงแดนฝึกพลังระยะหลังแล้ว

แต่เธอกลับไม่สามารถสัมผัสพลังของเขาได้เลย

แต่พอมาคิดดูอีกที มันก็สามารถเข้าใจได้

ไม่ใช่เพราะเธอไม่สามารถสัมผัสถึงพลังของหลินหยุนได้ แต่เป็นเพราะหลินหยุนแข็งแกร่งกว่าเธอมากๆ ทำให้เธอไม่สามารถสัมผัสได้

อย่างไรก็ตาม ทำไมหลินหยุนถึงแข็งแกร่งขนาดนี้?

ในเมื่อเขาแข็งแกร่งขนาดนี้ ทำไมเข้าถึงต้องการเข้าสำนักสุริยันด้วย?

เมื่อครุ่นคิดชั่วครู่ ทำให้เขาได้คำตอบทันที

เธอคิดเหมือนฉินชิงถงที่เป็นลูกสาวตัวเองเลย บางทีเขาอยากจะได้ทรัพยากรจำนวนมากเพื่อเอามาฝึกฝนวิชา

ถึงแม้หลินหยุนจะเป็นลูกหลานของอาหญิงสาม แต่เขาไม่ได้เป็นคนของสำนักหยุนเยว่ ทรัพยากรของสำนักหยุนเยว่ไม่สามารถให้เขาได้อยู่แล้ว

คิดไม่ถึงจริงๆ ตัวเองประเมินเขาต่ำไป

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ฉินเหมยหายใจลึกๆและมองไปที่ฉินชิงถงแล้วพูด "ชิงถง ตอนนี้เธอยังรู้สึกหรือเปล่า การที่แม่อยากให้พวกเธอสองคนคบหากัน เธอยังคิดว่าฉันจับคู่ผิดหรือเปล่า?"