หลินหยุนได้พาน้าฉินออกมาจากวิลล่า ฉินชิงถงกับทุกคนของตระกูลฉินล้วนเดินเข้ามาต้อนรับอย่างรวดเร็ว
“คุณแม่! ”
“ท่านไม่เป็นอะไรใช่ไหม? ”
ฉินชิงถงร้องไห้ตาแดง และโผเข้าไปในอ้อมอกของแม่
ฉินเหมยตบเบา ๆ ที่แผ่นหลังของเธอ
แล้วก็กวาดสายตามอง พบว่าที่หน้าประตูมีคนมาเป็นจำนวนมาก จึงตกใจขึ้นบ้างเล็กน้อย
“ฉันไม่เป็นอะไร ไปเถอะ กลับบ้านแล้วค่อยพูดกัน”
เธอเองรู้สึกได้ว่า สายตาของคนจำนวนมากที่จ้องมองเธอนั้น มีความรู้สึกที่ผิดแปลกไปบ้างเป็นเช่นนั้นจริง
เพราะว่าเธอถูกท่านจินจับกุมตัวเอาไว้ที่วิลล่าจินหนึ่งคืน
จะเกิดเรื่องราวอะไรขึ้นบ้าง ซึ่งก็สามารถจะจินตนาการคาดเดาได้เป็นอย่างมาก
ต้องชี้แจงอธิบายไหม?
ไม่มีประโยชน์หรอก!
คนที่เชื่อในตัวคุณ คุณไม่ต้องอธิบายอะไร เขาก็เลือกที่จะเชื่อในตัวคุณ!
คนที่ไม่เชื่อในตัวคุณ คุณจะอธิบายอะไรไป เขาก็ไม่เชื่อในตัวคุณอยู่ดี!
เพราะว่าเธอคือผู้หญิงโสด ต่อให้จะถูกพูดใส่ร้ายนินทา สำหรับเธอแล้วนั้น ก็ไม่ถือว่าหนักหนา
อะไร
หันหลังกลับไปมองหลินหยุน แล้วฉินเหมยก็จับแท่นแขนของหลินหยุนเอาไว้
“เสี่ยวหยุน สำหรับคำขอบคุณนั้นน้าฉินก็ไม่พูดพร่ำเพรื่ออะไรอีกแล้ว ไปกันเถอะ พวกเรา
กลับบ้านกัน! ”
หลินหยุนได้ยินดังนั้น ก็มองไปที่ฉินชิงถงที่อยู่ด้านข้าง และพูดเบา ๆ ขึ้นว่า
“น้าฉิน ฉันไม่กลับไปกับท่านแล้ว ฉันหาที่พักด้านนอกได้เรียบร้อยแล้ว! ”
“ช่วงเวลานี้ ฉันพักอาศัยอยู่ด้านนอกจะดีกว่า! ”
ฉินเหมยรับรู้อย่างดีว่า ที่เขาพูดว่าช่วงเวลานี้นั้นมันหมายความว่าอย่างไร
ก็คือช่วงก่อนพิธีบูชาบรรรพบุรุษของตระกูลฉิน
ฉินเหมยตกใจ และรีบถามขึ้นว่า “เกิดอะไรขึ้น? เธอหาที่พักอาศัยด้านนอกได้แล้วเหรอ? ”
เพิ่งจะผ่านไปเพียงแค่คืนเดียวเท่านั้นเอง
ช่วงรวดเร็วมากเลยจริง ๆ!
ฉินเหมยขมวดคิ้วและหันหน้ามองไปที่ลูกสาวของตนเอง แล้วพูดขึ้นว่า “ไม่ได้ ไม่ว่าอย่างไร
ตอนนี้ต้องกลับไปกับฉันก่อน มีเรื่องอะไรกลับไปถึงบ้านก่อนแล้วค่อยคุยกันอีกครั้ง! ”
พูดจบ ก็ลากตัวหลินหยุนไปโดยที่ไม่ปล่อยให้อธิบายอะไรอีก
ฉินชิงถงที่อยู่ด้านข้างที่เดิมทีก็โกรธแค้นหลินหยุนอยู่อย่างที่สุด แต่ในเวลานี้ก็ไม่ได้พูดจาอะไรขึ้น
หันกลับไปมองฉู่เทียน ฉู่เทียนก็พยักหน้าให้กับเธอ จากนั้นจึงเดินตามหลังฉินเหมยกับหลินหยุนไป
ไม่มีอะไรที่น่าตื่นเต้นให้ดูชมแล้ว ผู้คนบริเวณโดยรอบก็กระจายแยกกันกันไปอย่างรวดเร็ว
แต่ว่า ชื่อเสียงของหลินหยุนก็ถูกร่ำลือไปทั่วเมืองมี่หยุนอีกครั้ง
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมดหน้าประตูวิลล่าจิน ได้ถูกคนร่ำลือกันไปอย่างน่าอัศจรรย์อย่างที่สุด
ผู้อาวุโสสามแห่งสำนักสุริยันจำใจต้องล่าถอย หลินหยุนลงมืออย่างอุกอาจ ทำลายค่ายกลวิลล่าจินแตกสลายด้วยกระบวนท่าเดียว จากนั้นก็บีบบังคับท่านจินจนต้องออกมา
อีกกระบวนท่าหนึ่ง ได้ทำลายเนื้อหนังของท่านจินจนแหลกสลาย และต้องอาศัยจิตวิญญาณที่ยึดเหนี่ยวอยู่กับยาทองนั้น หนีเอาตัวรอดออกไปอย่างรวดเร็ว
หลินหยุนคือใครกัน?
ตกลงว่าหลินหยุนมีภูมิหลังอะไรกันแน่?
หลินหยุนกับตระกูลฉินตกลงมีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องอะไรกัน?
คำถามเหล่านี้กลายเป็นประเด็นยอดฮิตขึ้นในสังคม
แน่นอนว่า ก็มีคนที่ไม่เชื่ออยู่บ้าง ลำพังแค่เด็กอายุยี่สิบต้น ๆ จะมีพลังความสามารถที่เก่งกาจ
ขนาดนั้นได้อย่างไร!
ตระกูลฉิน
บ้านพักหลังเล็กที่หลินหยุนเคยอาศัยอยู่ก่อนหน้านี้
ฉินเหมยสูดหายใจลึก แล้วมองไปที่หลินหยุนด้วยสีหน้าที่จริงจังและถามขึ้นว่า “เสี่ยวหยุน
เธอบอกกับน้าฉินมานะว่า ตกลงมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่? พวกชิงถงขับไล่เธอออกไปใช่หรือไม่? ”
หลินหยุนพูดขึ้นว่า “น้าฉิน ฉันคิดว่า สอบถามเรื่องนี้ไปก็ไม่เกิดประโยชน์อะไร ฉันพักอาศัยอยู่ด้านนอกนั้นจะถือว่าเป็นการดีกว่าจริง ๆ! ”
ฉินเหมยขมวดคิ้วและพูดขึ้นว่า “ทำแบบนี้ได้อย่างไรล่ะ เสี่ยวหยุน ก่อนหน้านี้เธอเคยได้สัญญา
กับน้าฉินเอาไว้ว่าจะพักอยู่ที่ตระกูลฉิน! ”
หลินหยุนพูดขึ้นว่า “น้าฉิน ฉันจะอยู่ที่นี่หรือไม่นั้นมันไม่สำคัญ และก็ไม่มีความจำเป็นด้วย อีกทั้ง
ยังจะทำให้ท่านต้องรองรับความกดดันด้วย! ”
“ดังนั้น น้าฉินปล่อยให้ฉันพักอยู่ด้านนอกจะเป็นการดีที่สุด! ”
เห็นหลินหยุนยืนกราน ฉินเหมยก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ “ในเมื่อเธอแน่วแน่ขนาดนี้ น้าฉินเอง
ก็ไม่มีอะไรจะพูดแล้ว! ”
“แต่ เธอพักอาศัยอยู่ที่ไหนเหรอ? ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...