จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1149

หลินหยุนพยักหน้าเล็กน้อย

“อย่างนี้ คุณช่วยไปซื้อสมุนไพรให้ฉันหน่อยได้ไหม? ”

“ส่วนน้ำชี่ทิพย์ที่ต้องใช้ คุณสำรองจ่ายไปก่อน ฉันจะกลั่นโอสถบางชนิดเพื่อนำไปจำหน่าย! ”

“ส่วนน้ำชี่ทิพย์ที่ได้มาหลังจากที่จำหน่ายได้แล้ว พวกเราแบ่งกันคนละครึ่ง! ”

ได้ยินที่หลินหยุนพูด หยุนหลานก็พลันเบิกตาโพลงขึ้น

“คุณพูดอะไรนะ? ”

“คุณ......คุณคือนักกลั่นยาเหรอ? ”

“เป็นไปได้อย่างไร? ”

“คิดที่จะเป็นนักกลั่นยานั้น ต้องลำบากยากเย็นอย่างมาก ส่วนคุณเพิ่งจะอายุเท่าไรเอง! ”

พูดถึงตรงนี้ หยุนหลานก็พลันตีไปที่ศีรษะ และพูดขึ้นอย่างเข้าใจทันทีว่า “อ๋อ ฉันรู้แล้ว คุณคง

เคยที่จะศึกษารับรู้เรื่องการกลั่นยา และก็สามารถที่จะกลั่นโอสถชนิดง่าย ๆ ได้ล่ะสิ? ”

“โอสถแบบนั้น หากจำหน่ายออกไปก็ได้น้ำชี่ทิพย์จำนวนไม่เท่าไรเอง”

“ถ้าคุณต้องการใช้วิธีการนี้เพื่อได้รับน้ำชี่ทิพย์ แล้วนำไปแลกซื้อสินค้าระดับสูงในงานประมูลนั้น มันคงจะเป็นเรื่องยากเกินจริง! ”

หลินหยุนพูดขึ้นว่า “เมื่อครู่เธอพูดว่า ยาข้ามอุปสรรคนั้นสามารถประมูลน้ำชี่ทิพย์ได้ถึงห้าพันหยด

ไม่ใช่เหรอ? แล้วมันจะเป็นเรื่องยากเกินจริงได้อย่างไรล่ะ? ”

หยุนหลานได้ยินดังนั้น ก็พลันสูดลมหายใจลึก และเบิกตาโพลงพร้อมกับมองไปที่หลินหยุน

อย่างเหลือเชื่อ

“อะไรนะ? ”

“คุณจะบอกว่า คุณจะกลั่นยาข้ามอุปสรรคเหรอ? ”

ครั้งนี้ หยุนหลานตกตะลึงอย่างมากเลยจริง ๆ

ยาข้ามอุปสรรคน่ะหรือ!

นอกจากโลกคุนชางแล้ว สถานที่อื่นเธอไม่รู้ว่าจะมีใครที่สามารถกลั่นยานี้ได้อีกไหม

เธอรู้แค่เพียงว่า หอไป่เต้าที่อยู่ตามทั่วท้องตลาดแห่งนี้ สามารถกลั่นโอสถชนิดนี้ได้

และผลิตออกมาในจำนวนที่น้อยมาก

หลินหยุนสามารถกลั่นยาข้ามอุปสรรคได้?

มันจะเป็นไปได้อย่างไรกัน?

เธอคงไม่กล้าที่จะเชื่ออย่างแน่นอน!

หลินหยุนพูดขึ้นว่า “ถ้าหากคุณเต็มใจ ตอนนี้ฉันก็จะเขียนสมุนไพรที่ต้องการให้ แล้วคุณก็ไปซื้อ

มันกลับมา”

ขณะที่พูด หลินหยุนก็พลิกฝ่ามือหนึ่งตลบ กระดาษและปากกาก็ปรากฏขึ้นในมือ

แวบเดียวก็เขียนชื่อสมุนไพรสิบกว่าชนิด และส่งมอบให้กับหยุนหลาน

หยุนหลานหยิบขึ้นมาดู ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นสมุนไพรอะไรที่หายาก ในเมืองมี่หยุนก็สามารถหาซื้อได้

สูดลมหายใจลึกอีกครั้ง มองไปที่หลินหยุนและพูดว่า “คุณแน่ใจนะว่า คุณสามารถที่จะกลั่น

ยาข้ามอุปสรรคได้จริง ๆ? ”

หลินหยุนพูดว่า “ได้แน่นอน! ”

หยุนหลานยังคงลังเลใจเล็กน้อย

สมุนไพรสิบกว่าชนิดนี้ ถ้าหากซื้อทั้งหมดอย่างน้อยจะต้องใช้น้ำชี่ทิพย์กว่าสองสามร้อยหยด

ราคาระดับนี้ ถือว่าไม่น้อยเลย

แน่นอนว่าเมื่อเทียบกับราคาของยาข้ามอุปสรรคแล้ว มันเทียบกันไม่ได้เลยจริง ๆ

แต่ สิ่งที่เธอลังเลใจก็คือ หลินหยุนสามารถกลั่นยาข้ามอุปสรรคได้จริง ๆ อย่างนั้นเหรอ?

ถ้าหากไม่ได้ น้ำชี่ทิพย์กว่าสามร้อยหยดก็คงจะสูญสิ้นไปโดยเปล่าประโยชน์เลย!

น้ำชี่ทิพย์จำนวนมากขนาดนี้ เธอเองก็ไม่สามารถที่จะนำออกมาได้ จำเป็นต้องกลับไปที่ตระกูลก่อน!

ดวงตาที่งดงามของเธอจ้องมองไปที่หลินหยุน

ผ่านไปสักพัก ในที่สุดก็ตัดสินใจได้แล้ว

“ตกลง! ฉันเชื่อคุณ! ”

“คุณรอฉันก่อน ฉันจะรีบไปซื้อพวกสมุนไพรเหล่านั้นกลับมาให้คุณโดยเร็ว! ”

ขณะที่พูดก็หันหลังเดินออกไปจากโรงกลั่นยา

มองไปที่แผ่นหลังของหยุนหลานที่กำลังเดินจากไป หลินหยุนก็อดไม่ได้ที่จะพยักหน้า และแอบพูด

ในใจว่า “หญิงสาวผู้นี้ ไม่เพียงแต่จะฉลาดหลักแหลมแล้ว ยังมีความมุ่งมั่นเด็ดเดี่ยวที่ผู้ชายจำนวนมากไม่มีอีกด้วย......”

ปิดประตูห้อง แล้วก็นั่งขัดสมาธิบนเตียง ทำการบำเพ็ญฝึกฝนต่อ

ช่วงกลางวัน หยุนหลานก็กลับมาแล้ว

อีกทั้งได้นำสมุนไพรที่หลินหยุนต้องการกลับมาด้วย

แต่ว่า เวลานี้แก้มซ้ายของเธอนั้นที่เดิมทีขาวนวลสดใส กลับมีรอยนิ้วมือที่บวมแดงประทับอยู่อย่างชัดเจน

หลินหยุนมองไปที่แก้มของเธอ ขมวดคิ้วและถามขึ้นว่า “ใบหน้าของเธอไปโดนอะไรมา? ”

หยุนหลานรีบพูดขึ้นว่า “ไม่มีอะไร! ”

“สมุนไพรที่คุณต้องการนั้น ฉันนำมาให้ทุกอย่างแล้ว! ”

“นอกจากนี้ หากคุณต้องการที่จะกลั่นยา สามารถไปยังโรงกลั่นยาที่อยู่ด้านหน้าได้”

“แม้ว่าที่นี่จะไม่ได้เปิดเตาใช้งานมาเป็นเวลานานแล้ว แต่เตากลั่นยาก็ยังสามารถใช้งานได้อยู่! ”

หลินหยุนยื่นมือออกมารับสมุนไพร แล้วก็วางไว้บนโต๊ะที่อยู่ด้านข้าง

และก็พูดขึ้นว่า “เวลาที่ฉันกลั่นยานั้น ไม่เคยต้องใช้เตากลั่นยา! ”

หยุนหลานได้ยินแล้วก็ตกใจ ขมวดคิ้วและพูดขึ้นว่า “พูดไร้สาระ มีที่ไหนกันที่ทำการกลั่นยาแล้ว

ไม่ต้องใช้เตากลั่นยา! ”