จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1176

หลินหยุนที่ได้สติคืนมา ค่อยๆกลับมาเป็นเหมือนเดิม

พลังมารมหาศาลค่อยๆหายไป

ดวงตาสีเลือดของเขาก็ค่อยๆเปลี่ยนเป็นสีดำอย่างช้าๆ

เขาออกมาจากอ้อมกอดของเย่เยว่ หลินหยุนก็ใช้มือลูบสัมผัสใบหน้าของเย่เยว่

เขาสามารถยืนยันได้อย่างชัดเจน

เย่เยว่เป็นคนจริงๆ!

เรื่องที่เกิดขึ้นไม่ใช่ความฝัน!

"เยว่เอ๋อ……"

เขากอดเย่เยว่ไว้ในอ้อมกอดทันที

เขากลัวว่าถ้าตัวเองปล่อยมือ เย่เยว่ก็จะหายตัวไปอีกครั้ง

เย่เยว่ก็กอดเขาแน่นๆเหมือนกัน

ทั้งสองคนกอดกันอย่างแน่น

ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน จิตใจของหลินหยุนเริ่มสงบนิ่งขึ้นมาแล้ว

เขาค่อยๆปล่อยแขนออก และให้เย่เยว่ออกมาจากอ้อมกอดของตัวเอง

เมื่อเห็นภรรยาที่ตัวเองคิดถึงตลอดเวลา และเธอก็ยืนอยู่ใกล้ๆตัวเอง ทำให้หลินหยุนรู้สึกมีความสุขมากๆ

แต่ผ่านไปไม่นาน เขาก็สัมผัสพลังบางอย่างที่อยู่รอบๆร่างกายของเย่เยว่ได้

มันคือพลังแห่งความตาย!

หลินหยุนรู้สึกประหม่าขึ้นมาอีกครั้ง เขามองไปที่เย่เยว่และถาม "เยว่เอ๋อ มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่? ทำไมร่างกายของคุณถึงมีพลังแห่งความตายเยอะขนาดนี้?"

ก่อนหน้านี้เขากำลังจะโดนมารครอบงำอยู่

ทำให้เขาลืมเรื่องนี้ไปเลย

เนื่องจากร่างกายของเย่เยว่มีพลังแห่งความตายเยอะมากๆ มันแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าอายุขัยของเธอใกล้จะหมดแล้ว!

สีหน้าของเย่เยว่มีแต่รอยยิ้ม สายตาของเธอก็เต็มไปด้วยความรัก

"หยุน!"

"คุณไม่ต้องร้อนใจ!"

"ฉันสามารถรออยู่ตรงนี้จนได้เจอคุณ!"

"แค่นี้ฉันก็พอใจมากๆแล้ว!"

หลินหยุนประหม่าขึ้นมาทันที "ไม่ได้!"

"ฉันไม่ยอมให้คุณตายอย่างแน่นอน! ฉันจะให้คุณมีชีวิตอยู่กับฉันชั่วนิรันดร์!"

"เยว่เอ๋อ โปรดวางใจ! ในเมื่อฉันอยู่ที่นี่แล้ว คุณจะไม่มีวันตายอย่างแน่นอน!"

เย่เยว่ยิ้มออกมา ฝ่ามืออันขาวๆของเธอค่อยๆลูบใบหน้าของหลินหยุนอย่างเบาๆ

"หยุน!"

"คุณอย่างร้อนใจ! ฉันจะเล่าทุกอย่างให้คุณฟังเอง!"

"คุณไม่ได้สังเกตเห็นเหรอ ตอนนี้ฉันมีอะไรที่แตกต่างจากเมื่อก่อน?"

เมื่อหลินหยุนได้ยินคำพูดเหล่านี้ก็อึ้งไปชั่วครู่

เขาปลดปล่อยพลังดวงจิตออกมา และตรวจสอบอย่างละเอียดอีกครั้ง

อย่างไรก็ตาม

เนื่องจากพลังของเขานั้นมีจำกัด เขาสัมผัสได้ถึงบางอย่างที่ผิดปกติ แต่เขาดูไม่ออกจริงๆว่ามันผิดปกติตรงไหนกันแน่!

เย่เยว่กะพริบตาตัวเอง

ขนตาอันเรียวยาวของเธอสั่นไหว เธองดงามมากๆกว่าทุกสรรพสิ่งในจักรวาล

"อันที่จริง ร่างกายนี้เป็นร่างที่ฉันสร้างขึ้นมาใหม่!"

"มันไม่ใช่ร่างจริงของฉัน!"

"และฉันได้เหลือดวงจิตบางส่วนเอาไว้ในร่างนี้!"

"เพราะฉันหวังว่าจะมีสักวัน ฉันรอคอยจนได้เจอคุณ!"

"เดิมทีฉันมีความหวังเพียงแค่เล็กน้อยเท่านั้น แต่ฉันคาดคิดไม่ถึงจริงๆ วันนี้ฉันจะได้เจอคุณจริงๆ!"

เมื่อหลินหยุนได้ยินคำพูดเหล่านี้ ทำให้เขาเข้าใจทันที

ถ้าเธอแค่เหลือพลังดวงจิตบางส่วนเอาไว้ พลังดวงจิตก็จะอยู่ได้ไม่นานนัก

เนื่องจากเธอต้องการมีชีวิตอยู่นานขึ้น ทำให้เย่เยว่สร้างร่างนี้ออกมา และใช้พลังดวงจิตบางส่วนเข้าไปในร่างนี้ ถ้าทำอย่างนี้ก็จะสามารถอยู่ได้นานขึ้น