ฉินเหมยรีบพูดทันที "คุณไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว!"
"พวกเราอยู่ตรงนี้นานแล้ว!"
"เสี่ยวหยุน สิ่งของที่อยู่ในจี้หยกคือของที่คุณอยากได้ใช่ไหม?"
"ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆ พวกเราก็รีบออกไปกันเถอะ!"
"ถ้าออกไปสายกว่านี้ ฉันกลัวว่าจะปิดบังความลับไม่อยู่!"
หลินหยุนพยักหน้าและพูด "โอเคน้าฉิน ตอนนี้พวกเราออกไปกันเถอะ!"
ขณะพูด ทั้งสามคนก็เดินออกจากห้องลับ
และกลับมาที่หอเก้าชั้น
หลินหยุนพูด "น้าฉิน ถ้างั้นฉันขอลาก่อนนะ!"
เขาพลิกฝ่ามือขึ้นมา ก็มีขวดยานัตถุ์หยกปรากฏขึ้น
หลินหยุนพูดอีกครั้ง "ฉันไม่รู้ว่าจะให้อะไรเป็นการขอบคุณ นี่คือยายั้งอายุสองเม็ด! ก็ถือว่ามันเป็นคำขอบคุณน้าฉินจากฉันละกัน!"
ฉินเหมยรีบพูดทันที "เสี่ยวหยุน คุณจะจากไปแล้วเหรอ?"
หลินหยุนพยักหน้าและพูด "ฉันอยู่ที่นี่มานานพอสมควรแล้ว มันถึงเวลาที่ฉันควรจากไปแล้ว!"
"ขอบคุณน้าฉินมากๆที่ดูแลฉันในช่วงเวลาที่ผ่านมา!"
น้าฉินโปรดวางใจ สำนักสุริยันกับวิหารผนึกวิญญาณ ฉันจะไม่ให้พวกเขามาหาเรื่องตระกูลฉินอย่างแน่นอน!"
เมื่อพูดจบ เขาก็เคลื่อนไหวร่างกายและหายไปทันที
เมื่อเห็นหลินหยุนจากไปแล้ว ซิงเฟยที่อยู่ข้างๆรีบพูดทันที "เด็กโง่ ฉันก็ต้องไปแล้วนะ!"
หลังจากสิ้นเสียงพูด เธอก็หายไปทันที
ฉินเหมยอึ้งไปเลย จากนั้นเธอก็นึกอะไรบางอย่างออก
เธอรีบเก็บขวดยานัตถุ์หยก จากนั้นก็เดินออกจากหอเก้าชั้นทันที
……
หลังจากหลินหยุนออกจากตระกูลฉินแล้ว เขาก็ออกจากเมืองมี่หยุนอย่างรวดเร็ว
เขามาถึงเมืองมี่หยุน และรออยู่ที่นี่ตั้งนาน แต่ครั้งนี้เขาไม่ได้มาเสียเที่ยวจริงๆ
หลินหยุนบินอยู่กลางอาการ ผ่านไปไม่นาน ด้านหลังของเขาก็มีพลังบางอย่างไล่ตามมา
หลังจากมองแล้ว หลินหยุนก็หยุดทันที
ผ่านไปไม่นาน ซิงเฟยก็มาถึงด้านหน้าของเขา
"คุณไล่ตามฉันมาต้องการอะไร?"
หลินหยุนมองดูอีกฝ่าย และถามด้วยน้ำเสียงเบาๆ
สำหรับซิงเฟยนั้น เธอเป็นคนที่น่าเคารพและไม่ควรอยู่ใกล้ด้วย
เพราะผู้หญิงคนนี้นิสัยแย่มากๆ
แต่การมาตระกูลฉินในครั้งนี้ อีกฝ่ายได้ช่วยเหลือตัวเองไว้มาก
เมื่อซิงเฟยได้ยินคำพูดเหล่านี้ เธอพูดด้วยท่าทางที่เป็นธรรมชาติ "ฉันรู้สึกว่าคุณน่าสงสัยมากๆ! ดังนั้นฉันก็เลยตัดสินใจที่จะตามคุณไปด้วย!"
หลินหยุนหมดคำพูดเลย "ฉันน่าสงสัยตรงไหน?"
ซิงเฟยพูด "คุณน่าสงสัยไปหมด! ยังไงซะฉันก็ตัดสินใจที่จะตามคุณไปด้วย! คุณอย่าคิดว่าจะหนีไปจากฉันได้ง่ายๆ!"
นิสัยของเธอเป็นแบบนี้มาโดยตลอด อยากทำอะไรก็ทำ ไม่เคยมีใครสามารถเปลี่ยนความคิดของเธอได้เลย!
หลินหยุนไม่อยากมีเรื่องเกี่ยวข้องกับเธออีก เขาขมวดคิ้วและพูด "ห้ามไล่ตามฉันเด็ดขาด!"
เมื่อพูดจบ เขาก็จากไปทันที
ซิงเฟยเปล่งเสียไม่พอใจออกมา จากนั้นก็ไล่ตามไปทันที
อย่างไรก็ตาม หลินหยุนเคลื่อนไหวรวดเร็วมากๆ ทำให้เธอไม่สามารถไล่ตามทัน
พลังและความแข็งแกร่งของทั้งสองคนต่างกันมากๆ
ถึงแม้ซิงเฟยจะปลดปล่อยพลังทั้งหมดของตัวเองออกมา แต่เธอก็ไม่สามารถไล่ตามหลินหยุนได้ทันเลย
ผ่านไปครึ่งวัน
หลินหยุนบินลงมาจากท้องฟ้าไปที่ลำธารแห่งหนึ่ง
หลังจากแสงสีเขียวปรากฏ เย่เยว่ก็เดินออกมาจากจี้หยก
เมื่อมองเห็นเย่เยว่ สายตาของหลินหยุนก็เต็มไปด้วยความรัก
เขาดึงเธอเข้ามากอดและอยู่ในอ้อมอกอย่างเบาๆ
หลินหยุนพูดอย่างอ่อนโยน "ร่างแยกนี้ของคุณเหลืออายุขัยไม่มากแล้ว ถ้าให้ดีที่สุด คุณไม่ควรออกมาด้านนอก!"
เย่เยว่พยักหน้าและพูด "ฉันอยากออกมาเจอคุณ! คุณกำลังจะไปที่ไหนเหรอ?"
หลินหยุนพูด "ฉันจะไปจัดการปัญหากับสำนักแห่งหนึ่งที่ชื่อว่าสำนักสุริยัน!"
"เนื่องจากตระกูลฉินเคยช่วยเหลือฉัน ถ้าไม่มีพวกเธอ ฉันก็คงหาคุณไม่เจอ!"
"ดังนั้น ฉันจะไม่ยอมให้พวกเขาได้รับอันตราย!"
เย่เยว่ขมวดคิ้วทันที และพูดด้วยน้ำเสียงตำหนิ "คุณจะไปฆ่าคนอีกแล้วใช่ไหม?"
เย่เยว่เป็นคนที่ใจดีมากๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...