จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1182

เขาขมวดคิ้วทั้งสองข้าง และพูดเสียงแข็งขึ้นว่า “คิดไม่ถึงจริง ๆ ฉันเองนั้นประเมินนายต่ำเกินไป! ”

“อายุขนาดนายนี้ สามารถมีพลังการบำเพ็ญที่แข็งแกร่งระดับนี้ คงน่าจะมีประวัติความเป็นมาอยู่พอสมควร! ”

“แต่ว่า ตอนนี้นายทำร้ายเพื่อนของฉันจนได้รับบาดเจ็บ ฉันจะทำเป็นไม่สนใจไม่ได้แล้ว! ”

หลินหยุนพูดขึ้นอย่างเย็นชาว่า “พูดไร้สาระ! ”

ได้ยินที่หลินหยุนพูด พวกเด็กวัยรุ่นที่อยู่ด้านหลังของซ่านเต้า ก็โมโหมากจนถึงกับหัวเราะเยาะออกมา

หญิงสาวคนหนึ่งพูดเยาะเย้ยขึ้นว่า “ช่างหยิ่งผยองยิ่งนัก! ดูเหมือนจะอยากตายเสียจริง! ”

เด็กหนุ่มอีกคนก็พูดต่อขึ้นว่า “ฉันว่าเป็นคนที่ไม่รู้จักความเป็นความตาย! ซึ่งทั้งเมืองสุริยันนี้ยังไม่เคยมีใครกล้าที่จะพูดแบบนี้กับคุณชายจ้านมาก่อนเลย! ”

“ไม่รู้ว่าไอ้หนุ่มคนนี้มันผุดออกมาจากที่ไหนกัน! ”

“ไอ้หนุ่ม นายรีบคุกเข่าร้องขอชีวิตเดี๋ยวนี้ บางทีคุณชายจ้านอาจจะไว้ชีวิตนายก็เป็นได้! ”

“หากว่าสายเกินไป ชีวิตของนายก็คงจะไม่เหลือแล้ว! ”

ทุกคนต่างมองไปยังหลินหยุนด้วยสายตาที่โกรธแค้น

หลินหยุนค่อย ๆ ลุกยืนขึ้น แล้วก็กวาดสายตามองไปยังทุกคน

พร้อมกับพูดขึ้นว่า “รีบไปให้พ้นจากสายตาของฉันเดี๋ยวนี้ ฉันก็จะไม่คิดเล็กคิดน้อยกับนาย! หากว่ายังไม่ไสหัวไปอีก ก็อย่าได้โทษว่าฉันไม่เกรงใจ! ”

ได้ยินหลินหยุนพูดเช่นนี้ ต่งหยู่ที่เพิ่งกระเด็นออกไปไกลนั้นก็หัวเราะเยาะเย้ยขึ้นอย่างบ้าคลั่ง

“ฮ่าฮ่าฮ่า! ไอ้หนุ่มพูดอะไรนะ? เขาอยากที่จะให้พวกเราไสหัวไป? ”

“ฉันไม่ได้ฟังผิดไปหรอกนะ? ”

“ฉันไม่รู้จริง ๆ ว่า ในเมืองสุริยันนี้ยังมีผู้ใดกล้าที่จะขับไล่พวกเราไปได้! ”

“นี่มันช่างเป็นเรื่องตลกขบขันที่สุดเท่าที่ฉันเคยได้ยินมาเลย! ”

“คุณชายจ้าน! ท่านพูดมาเลยว่า จะให้จัดการไอ้หนุ่มที่ไม่รู้จักความเป็นความตายผู้นี้อย่างไร! ”

ซ่านจ้านยิ้มเยาะ มองไปที่หลินหยุนและพูดว่า “ในเมื่อนายรนหาที่ตาย อย่างนั้นก็โทษฉันไม่ได้! ”

เมื่อพูดจบ พลังที่แข็งแกร่งของแดนฝึกพลังระยะหลังภายในร่างกายก็ได้ปะทุขึ้นทันที

ผู้ที่มีวิชาบำเพ็ญแดนฝึกพลังระยะกลางที่อยู่ด้านหลังได้ถูกพลังอันแข็งแกร่งของเขาบีบบังคับจนทำให้ต้องถอยหลัง

ทุกคนต่างก็ตกตะลึงขึ้นโดยพลัน

“พระเจ้า ช่างทรงพลังอย่างมาก! ”

“พลังบำเพ็ญของคุณชายจ้านได้พัฒนาขึ้นไปอีกไม่น้อยเลยทีเดียว! ”

“ฉันว่าอีกไม่เกินสองปี คงสามารถที่จะทะลุไปถึงขั้นแดนยาทองได้แล้ว! ”

“ด้วยพรสวรรค์ของคุณชายจ้าน บวกกับทรัพยากรจำนวนมากในสำนักสุริยัน เมื่อก้าวเข้าสู่แดนยาทองแล้ว ต่อไปในอนาคตคงจะเก่งกล้าสามารถอย่างไม่มีที่สิ้นสุดแล้ว! ”

“ฮึ ไอ้หนุ่มคนนี้ที่ไม่รู้ผุดออกมาจากที่ไหน กล้าที่จะมายุแหย่ให้คุณชายจ้านโกรธเคือง ช่างรนหาที่ตายเสียจริง! ”

“หากคุณชายจ้านลงมือจัดการตอนนี้ ไอ้หนุ่มนั่นคงจะต้องตายอย่างแน่นอน! ”

ใบหน้าของทุกคนต่างก็แสดงออกความเยาะเย้ย

ซ่านจ้านมองไปยังหลินหยุน ส่งเสียงฮึและพูดว่า “ไอ้หนุ่ม ฉันจะพูดอีกรอบนะว่า หากตอนนี้นายคุกเข่าร้องขอชีวิต ฉันยังจะไว้ชีวิตนายได้! ”

“นี่คือโอกาสครั้งสุดท้ายของนายแล้ว! ”

หลินหยุนพูดขึ้นอย่างเย็นชาว่า “ในเมื่อนายไม่ยอมไสหัวไป อย่างนั้นฉันก็จะขับไล่นายไปเอง! ”

ขณะที่พูด

หลินหยุนก็ยื่นมาออกมาจับ

พลังที่มองไม่เห็นก็ได้ปะทุขึ้น แปลงกายเป็นมือขนาดใหญ่ แล้วจับไปที่ร่างของซ่านจ้าน

ภาพเหตุการณ์นี้ทำให้ทุกคนถึงกับตกตะลึงเป็นอย่างมาก!

ซ่านจ้านเองก็คิดไม่ถึงอย่างมากว่าจะเกิดผลเช่นนี้

เขาขับเคลื่อนพลังบำเพ็ญอย่างหนัก ต้องการที่จะสลัดตัวให้หลุดพ้นจากฝ่ามือขนาดใหญ่ที่มองไม่เห็นนี้ แต่ไม่ว่าจะดิ้นรนแค่ไหน ก็ไม่เกิดประโยชน์

หลินหยุนจับตัวซ่านจ้าน แล้วก็หันมองไปที่ซิงเฟยและพูดว่า “พอได้แล้ว พวกเราไปกันเถอะ! ”

ซิงเฟยได้ยินดังนั้นก็พยักหน้าอย่างเชื่อฟัง

เห็นทั้งสองคนกำลังที่จะจับตัวซ่านจ้านไป ต่งหยู่กับพวกเพื่อนวัยรุ่นเหล่านั้น ก็ได้ไปยืนขัดขวางสองคนเอาไว้

ต่งหยู่ตวาดเสียงแข็งใส่ว่า “พวกนายคิดจะทำอะไร? กล้าที่จะลักพาตัวคุณชายจ้านไปอย่างนั้นเหรอ? ”

ชายหนุ่มอีกคนหนึ่งก็รีบพูดขึ้นด้วยสีหน้าที่หม่นหมองว่า “ไอ้หนุ่ม รีบปล่อยตัวคุณชายจ้านเดี๋ยวนี้ มิเช่นนั้น ไม่เพียงแค่นาย แม้แต่ตระกูลของนายเองก็จะต้องประสบกับความพินาศด้วยเช่นกัน! ”