มองไปยังซ่านจ้านที่กำลังจากไปอย่างอกสั่นขวัญแขวน ซิงเฟยเบะปากและพูดขึ้นอย่างจำใจว่า “รอที่จะเปิดศึกเถอะ! แต่ว่าตอนนี้มีข่าวดีสำหรับพวกเราอยู่เรื่องหนึ่งก็คือ ฉิวหรงกำลังเก็บตัวบำเพ็ญฝึกฝนอย่างหนักอยู่จริง ๆ! ”
หลินหยุนพยักหน้า เขาเองก็ไม่คิดว่า ซ่านเต้าจะปล่อยเรื่องนี้ให้จบลงไปง่าย ๆ
แดนยาทองระดับห้า ถือว่าแข็งแกร่งทรงพลังมากทีเดียว!
กลัวว่าตอนนี้เขาคงยากที่จะรับมือ แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่สามารถสู้ได้
หลินหยุนพูดขึ้นด้วยสีหน้าท่าทางที่ไร้อารมณ์ไร้ความรู้สึก “ไปกันเถอะ พวกเรากลับไปยังเมืองสุริยันกันอีกครั้ง! ”
ซิงเฟยเองก็พยักหน้า โดยที่ไม่ได้พูดอะไรต่ออีก
สำนักสุริยัน
ซ่านจ้านกลับมาถึงแล้วโดยที่ยังมีชีวิตอยู่ อีกทั้งยังได้นำจดหมายฉบับหนึ่งกลับมาด้วย
เมื่อได้เห็นเนื้อหาด้านในจดหมาย ซ่านเต้าถึงกับยิ้มเยาะออกมาอีกครั้ง
“สังหารผู้อาวุโสสองคนของสำนักสุริยัน และยังลักพาตัวหลานชายของฉันไปอีก ตอนนี้กลับคิดจะมาขอสงบศึกอย่างนั้นเหรอ? ”
“ฝันไปเถอะ! ”
“ไอ้หลินหยุน หากไม่ฆ่าแก สำนักสุริยันของฉันจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน? และยังจะมีที่ยืนอยู่ในโลกคุนชางต่อไปได้อย่างไร? ”
เนื้อหาในจดหมายเรียบง่ายมาก
เริ่มแรกได้ทำการบรรยายว่า ผู้อาวุโสสองคนของสำนักสุริยันนั้น ทำไมถึงต้องตายด้วย
จากนั้นก็ทำการเตือน
ถ้าหากสำนักสุริยันไม่ยินยอม ก็สามารถที่จะลงมือกับหลินหยุนได้ แต่ ถ้าหากกล้าลงมือกับตระกูลฉิน ก็จะไม่หยุดแก้แค้นจนกว่าจะตายกันไปข้างหนึ่ง!
ประโยคสุดท้าย “อย่าหาว่าไม่เตือน! ”
เมื่อกวาดสายตาอ่านจนจบ กระดาษจดหมายในมือของซ่านเต้าก็สลายกลายเป็นผุยผง
ซ่านจ้านกัดฟันพูดอย่างโหดเหี้ยมว่า “คุณปู่ ชายหญิงชั่วช้าคู่นั้น เวลานี้คงจะยังจากไปไม่ไกล ท่านสามารถไล่ตามได้ทัน! ”
ซ่านเต้ายิ้มเยาะ “ไม่จำเป็น! สั่งการลงไปว่า หากหลินหยุนไม่ปรากฏตัว สำนักสุริยันจะลงมือจัดการกับตระกูลฉิน! ซึ่งจะให้เวลาเขาเพียงวันเดียวเท่านั้น! ”
“หากเวลาผ่านพ้นไป จะสั่งให้คนจู่โจมทำลายตระกูลฉินแห่งมี่หยุนในทันที! ”
ไม่นาน ข่าวคราวก็ได้แพร่กระจายออกไปอย่างรวดเร็วดั่งกับสายลม
ที่จริงแล้ววัยรุ่นชายหญิงคู่นั้นที่ลักพาตัวซ่านจ้านไป ขณะที่อยู่ในหอสุริยันนั้น ผู้ชายหนึ่งในนั้น ก็คือหลินหยุนผู้ที่สังหารผู้อาวุโสสองคนของสำนักสุริยัน!
ผ่านไปไม่นาน เรื่องนี้ก็กลายเป็นที่วิพากษณ์วิจารณ์ของทุกคนกันไปแล้ว
โดยต่างก็ถอนหายใจ หลินหยุนช่างอาจหาญเกินไปแล้วจริง ๆ!
ถึงขนาดที่กล้าจะเหยียดหยามสำนักสุริยันขนาดนี้!
ไม่เพียงแต่สังหารผู้อาวุโสทั้งสองคนแล้ว ยังกล้าที่จะมาลักพาตัวหลานชายของเจ้าสำนักรองถึงเมืองสุริยันอีก ช่างรนหาที่ตายชัด ๆ!
ส่วนอีกฝั่งหนึ่ง ข่าวสารก็ได้แพร่กระจายไปถึงเมืองมี่หยุนอย่างรวดเร็ว
ตระกูลฉินเองก็ได้รับทราบข่าวสารนี้แล้ว
บุคคลสำคัญสามรุ่นของตระกูลฉิน ต่างก็มารวมตัวกันอยู่ที่ห้องประชุมของฉินห้าวเทียน
“ไอ้หลินหยุนนั้นตกลงคิดที่จะทำอะไรกันแน่? ”
“อยากที่จะให้ตระกูลฉินของพวกเราถูกทำลายลงใช่ไหม? ”
“ตระกูลฉินของพวกเราตกลงไปกระทำผิดล่วงเกินอะไรต่อเขากันแน่? ”
“ฉินเหมย ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนเกิดขึ้นจากการกระทำของเธอคนเดียว! ”
ฉินเหมยสีหน้าย่ำแย่ และก็ลุกขึ้นยืนจากเก้าอี้ในทันที พร้อมกับพูดขึ้นอย่างหนักแน่นว่า “พี่สอง ที่คุณพูดนี้หมายความว่าอย่างไร? คุณอย่าลืมนะว่า หากไม่ใช่หลินหยุน ตอนนี้พวกเราตระกูลฉินคงจะพังพินาศไปแล้ว! ”
เมื่อเธอพูดจบ พี่สะใภ้สองที่อยู่ด้านข้างพี่สองฉินหมิงก็พูดเยาะเย้ยถากถางขึ้นว่า “น้องสาว แล้วทำไมเธอถึงไม่พูดบ้างล่ะว่า ก่อนหน้านี้เพราะเหตุใดตระกูลฉินถึงได้ก้าวมาถึงขั้นนี้ได้? ”
“ว่ากันถึงแก่นแท้แล้ว ไม่ใช่เพราะเธอนำพาหลินหยุนผู้นั้นมาหรอกเหรอ? ”
“ตอนนั้นที่เขาช่วยเหลือพวกเราตระกูลฉิน หรือว่ามันไม่สมควรอย่างนั้นเหรอ? ”
“ตัวเขาเองที่สร้างปัญญา และสร้างความเดือดร้อนให้กับพวกเราตระกูลฉินจนเกือบจะพังพินาศ หรือว่าที่เขาช่วยเหลือพวกเรานั้น พวกเราจะต้องกตัญญูตอบแทนบุญคุณเขาด้วยอย่างนั้นเหรอ? ”
“โลกใบนี้เหมือนจะไม่มีหลักการเหตุผลอะไรแบบนี้หรอกนะ? ”
“เธอ......”
ฉินเหมยสีหน้าย่ำแย่ พูดอะไรไม่ออกเลย
ชายวัยกลางคนอีกคนหนึ่งก็ยิ้มเยาะและพูดขึ้นว่า “พี่สองและพี่สะใภ้สองพูดได้ถูกต้อง! น้องสาว ไม่ว่าจะพูดอธิบายอย่างไร ก็ยังเป็นเพราะว่าเธอนำพาหลินหยุนมายังตระกูลฉินของพวกเราจนทำให้เกิดความเดือดร้อนขึ้น! ”
“คราวที่แล้วเขาเป็นผู้ที่ช่วยเหลือตระกูลฉินของเราจริง ๆ! ”
“แต่ทั้งสองฝ่ายก็ไม่ติดค้างอะไรกันแล้ว! ”
“แต่ในครั้งนี้ เป็นข่าวสารที่เจ้าสำนักรองสำนักสุริยันเป็นผู้เผยแพร่ด้วยตัวเอง! ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...