จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1242

ผู้อาวุโสห้าสัมผัสได้อย่างชัดเจน มีพลังจิตจำนวนมากๆสัมผัสมาที่ตัวเอง

เขาตกใจทันที และมองไปที่หลินหยุนอีกครั้ง จากนั้นเขาก็ขยับร่างกายและจากไปทันที

สายตาของหลินหยุนเปล่งประกาย เขาไล่ตามออกไปนอกเมืองทันที

ในเมื่ออีกฝ่ายไม่ยอมให้ฐานะตัวเองถูกเปิดเผย เขาก็ไม่อยากเปิดเผยฐานะตัวเองเหมือนกัน

อย่างไรก็ตาม หลังจากกลับมาถึงวิมานได้ไม่นาน ก็มีแขกที่ไม่รู้จักมาหาเขา

เมื่อสัมผัสพลังของอีกฝ่าย ทำให้หลินหยุนคาดเดาได้ทันที คนๆนี้คือคนที่ต่อสู้กับเขาเมื่อสักครู่ตอนอยู่ในเมือง

ด้านนอกวิมาน

หลินหยุนมองหน้าชายชรา ชายชราก็มองหน้าเขาโดยสายตาเย็นชาเหมือนกัน

ผ่านไปสักพัก ชายชราพูดอย่างเย็นชา "เด็กหนุ่ม คุณเป็นใครกันแน่?"

หลินหยุนพูดเบาๆ "มีอะไรก็พูดมาตามตรงเลย"

ชายชราหายใจเข้าลึกๆ จากนั้นเขาก็หัวเราะและพูด "คิดไม่ถึงจริงๆ คุณอายุน้อยขนาดนี้แต่กลับมีพลังที่แข็งแกร่งมากๆ ทำให้ฉันตกตะลึงมากๆ!"

"อย่างไรก็ตาม ในเมื่อคุณรู้ว่าคางคกทองสามเส้นเป็นสมบัติล้ำค่าของสำนักเทียนหยุน คุณก็น่าจะรู้ ว่าสมบัติล้ำค่าชิ้นนี้ไม่ใช่สิ่งที่คุณควรเก็บเอาไว้!"

"คุณคืนมันมาให้ฉันจะดีกว่า!"

หลินหยุนพูดอย่างเย็นชา "ฉันหลินชางฉองไม่เคยทำการค้าที่เสียเปรียบเลย และไม่เคยมีใครสามารถบีบบังคับฉันได้ คุณบีบบังคับฉันไม่ได้ สำนักเทียนหยุนของคุณก็บีบบังคับฉันไม่ได้เหมือนกัน!"

ชายชราขมวดคิ้วทันทีและพูดอย่างเย็นชา "เด็กหนุ่ม ฉันแค่ไม่อยากเปิดเผยฐานะตัวเองเท่านั้น! คุณคิดว่าฉันทำอะไรคุณไม่ได้จริงๆเหรอ?"

หลินหยุนพูดอย่างดูถูก "ถ้างั้นคุณก็ลองดูสิ!"

ดวงตาของชายชรากระตุก สีหน้าของเขาเย็นชาขึ้นมาทันที เขาพูดอย่างเคร่งขรึม "ในเมื่อเป็นแบบนี้แล้ว งั้นคุณก็รอดูละกัน!"

เมื่อพูดจบ ชายชราก็จากไปทันที

จากนั้นซิงเฟยก็วิ่งมาอย่างรวดเร็ว

เธอมาถึงตั้งนานแล้ว แต่เมื่อเธอเห็นชายชราคนนั้น เธอก็เลยไม่กล้าเข้ามา

"เป็นไงบ้าง? คุณไม่เป็นไรใช่ไหม?"

"ฉันไม่เป็นไร!"

หลินหยุนส่ายหัวและพูดเบาๆ "คุณนำเครื่องรางสองอันนี้ไปขายเลย เอาให้หอไป่เต้านำไปประมูลก็ได้"

"อีกสองสามวัน ฉันจะเก็บตัวฝึกฝน! ถ้ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้น ฉันอาจจะไม่สามารถช่วยคุณได้"

ซิงเฟยตกใจมากๆและพูด "คุณจะสร้างรากฐานยาทองอีกชั้นแล้วเหรอ?"

พูดกันตามตรงเลย หลินหยุนสร้างรากฐานยาทองเร็วมากๆ

ห่างจากการสร้างรากฐานยาทองครั้งที่แล้ว มันผ่านไปไม่นานเลย?

และยาทองของหลินหยุนก็อยู่ระดับที่สูงมากๆ

อะไรคือสุดยอดอัจฉริยะ ตอนนี้เธอได้มองเห็นกับตาตัวเองแล้ว

ตอนที่อยู่ในตระกูลตัวเองที่เมืองเทียนเฟิง เธอหยิ่งยโสมากๆ เพราะเธอไม่เคยเห็นใครที่มีความอัจฉริยะเหนือกว่าเธอเลย

ถึงแม้เธอจะรู้ว่าลูกศิษย์อัจฉริยะของสำนักใหญ่ๆ พวกเขาจะต้องแข็งแกร่งกว่าเธอย่างแน่นอน แต่อัจฉริยะเหล่านี้มีน้อยมากๆ

ตั้งแต่เธอรู้จักหลินหยุน เธอรู้สึกตัวเองอ่อนแอมากๆ

ลูกศิษย์อัจฉริยะที่เธอรู้จัก เมื่อเอามาเปรียบเทียบกับหลินหยุน พวกเขาเหมือนก้อนขี้เท่านั้น ไม่สามารถเอามาเปรียบเทียบกันได้เลย

ซิงเฟยพยักหน้าและพูด "ฉันรู้แล้ว! เมื่อคุณเก็บตัวฝึกฝนแล้ว ฉันก็จะปิดประตูและไม่ออกไปไหนเลย!"

หลินหยุนพูด "หลายวันนี้คุณต้องระวังตัวให้มากๆ อีกฝ่ายอาจจะคิดไม่ดีกับเธอก็ได้!"

สายตาของซิงเฟยเปล่งประกายทันทีและพูด "เมื่อสักครู่พวกเขาพึ่งลงมือ พวกเขาคงไม่กล้าลงมือเร็วๆนี้อีก พวกเขารู้ว่าทำอะไรไม่ดีกับฉันก็คงไม่มีประโยชน์ ฉันคงไม่เป็นอะไรหรอก"

หลินหยุนพูด "ต้องระมัดระวังตัวให้มากๆ!"

ทั้งสองคนคุยกันได้สักพัก

ผ่านไปสามวัน ด้านในวิมานของเจียงยี่

เกิดเสียงระเบิดดังขึ้น มีพลังที่แข็งแกร่งมากๆถูกปลดปล่อยออกมา

เจียงยี่ที่เป็นลูกศิษย์วัยรุ่นของสำนักเทียนหยุน เขาเป็นอัจฉริยะสามอันดับแรกของสำนัก ตอนนี้เขาสร้างรากฐานแดนยาทองระดับสี่ได้สำเร็จ

แต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เขาสามารถระงับให้มันสงบได้อย่างรวดเร็ว มีเพียงวิมานสองแห่งที่อยู่ใกล้ๆสามารถสัมผัสเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้เท่านั้น

ผ่านไปสักพัก เจียงยี่บินขึ้นไปบนท้องฟ้า เขาบินผ่านสำนักและตรงไปที่เมืองเทียนหยุนทันที

ผ่านไปไม่นาน ลูกศิษย์ของสำนักเทียนหยุน รวมถึงจางเซี่ยวยู่ด้วย พวกเขาไล่ตามออกไปทันที

ทิศใต้ของเมืองเทียนหยุน เจียงยี่บินลงมาจากท้องฟ้า

เขามาถึงโรงเตี๊ยมเยว่หลายอย่างรวดเร็ว

หลังจากสอบถามแล้ว มีชายชราคนหนึ่งเดินนำทาง พาเขามาถึงด้านนอกวิมานของหลินหยุนทันที

ตอนนี้หลินหยุนกำลังนั่งฝึกฝนอยู่ในวิมาน เขาสัมผัสได้ทันทีว่าด้านนอกมีคนที่เขารู้จักกำลังยืนอยู่ เขารีบลืมตาขึ้นมาทันทีและเดินออกจากวิมาน เมื่อเขาเดินออกมาก็เห็นเจียงยี่ทันที

เจียงยี่ที่เดินมาถึงด้านนอกวิมานก็เห็นหลินหยุนทันที ทั้งสองคนสบตากัน

หลินหยุนไม่ได้รู้สึกแปลกใจเลย แต่ร่างกายของเจียงยี่สั่นเทา เขาเบิกตากว้าง มองหลินหยุนด้วยความแปลกใจ

"เป็นคุณจริงๆ?"

หลินหยุนพูด "ฉันเอง! ฉันรอคุณอยู่ตรงนี้มานานมากแล้ว!"

สายตาของเจียงยี่เต็มไปด้วยความตกตะลึง แต่เขาตั้งสติได้อย่างรวดเร็ว "ดีมากๆ ฉันคาดคิดไม่ถึงจริงๆ คุณจะปรากฏตัวที่นี่!"

"แต่ก็ไม่ได้รู้สึกแปลกใจอะไรมากนัก เพราะมันก็สมเหตุสมผลเหมือนกัน!"

"ดูเหมือนว่าคุณจะมารอฉันโดยเฉพาะ!"

หลินหยุนพยักหน้าและพูด "ใช่แล้ว!"

เมื่อเจียงยี่ได้ยินคำพูดเหล่านี้ จู่ๆเขาก็หัวเราะออกมาทันที "น่าสนใจ น่าสนใจจริงๆ! ดูเหมือนสวรรค์จะดีต่อฉันเจียงยี่มากๆ สวรรค์รู้ว่าฉันอยากเจอคุณ ก็เลยส่งคุณมาปรากฏตัวต่อหน้าฉัน!"