จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1242

ผู้อาวุโสห้าสัมผัสได้อย่างชัดเจน มีพลังจิตจำนวนมากๆสัมผัสมาที่ตัวเอง

เขาตกใจทันที และมองไปที่หลินหยุนอีกครั้ง จากนั้นเขาก็ขยับร่างกายและจากไปทันที

สายตาของหลินหยุนเปล่งประกาย เขาไล่ตามออกไปนอกเมืองทันที

ในเมื่ออีกฝ่ายไม่ยอมให้ฐานะตัวเองถูกเปิดเผย เขาก็ไม่อยากเปิดเผยฐานะตัวเองเหมือนกัน

อย่างไรก็ตาม หลังจากกลับมาถึงวิมานได้ไม่นาน ก็มีแขกที่ไม่รู้จักมาหาเขา

เมื่อสัมผัสพลังของอีกฝ่าย ทำให้หลินหยุนคาดเดาได้ทันที คนๆนี้คือคนที่ต่อสู้กับเขาเมื่อสักครู่ตอนอยู่ในเมือง

ด้านนอกวิมาน

หลินหยุนมองหน้าชายชรา ชายชราก็มองหน้าเขาโดยสายตาเย็นชาเหมือนกัน

ผ่านไปสักพัก ชายชราพูดอย่างเย็นชา "เด็กหนุ่ม คุณเป็นใครกันแน่?"

หลินหยุนพูดเบาๆ "มีอะไรก็พูดมาตามตรงเลย"

ชายชราหายใจเข้าลึกๆ จากนั้นเขาก็หัวเราะและพูด "คิดไม่ถึงจริงๆ คุณอายุน้อยขนาดนี้แต่กลับมีพลังที่แข็งแกร่งมากๆ ทำให้ฉันตกตะลึงมากๆ!"

"อย่างไรก็ตาม ในเมื่อคุณรู้ว่าคางคกทองสามเส้นเป็นสมบัติล้ำค่าของสำนักเทียนหยุน คุณก็น่าจะรู้ ว่าสมบัติล้ำค่าชิ้นนี้ไม่ใช่สิ่งที่คุณควรเก็บเอาไว้!"

"คุณคืนมันมาให้ฉันจะดีกว่า!"

หลินหยุนพูดอย่างเย็นชา "ฉันหลินชางฉองไม่เคยทำการค้าที่เสียเปรียบเลย และไม่เคยมีใครสามารถบีบบังคับฉันได้ คุณบีบบังคับฉันไม่ได้ สำนักเทียนหยุนของคุณก็บีบบังคับฉันไม่ได้เหมือนกัน!"

ชายชราขมวดคิ้วทันทีและพูดอย่างเย็นชา "เด็กหนุ่ม ฉันแค่ไม่อยากเปิดเผยฐานะตัวเองเท่านั้น! คุณคิดว่าฉันทำอะไรคุณไม่ได้จริงๆเหรอ?"

หลินหยุนพูดอย่างดูถูก "ถ้างั้นคุณก็ลองดูสิ!"

ดวงตาของชายชรากระตุก สีหน้าของเขาเย็นชาขึ้นมาทันที เขาพูดอย่างเคร่งขรึม "ในเมื่อเป็นแบบนี้แล้ว งั้นคุณก็รอดูละกัน!"

เมื่อพูดจบ ชายชราก็จากไปทันที

จากนั้นซิงเฟยก็วิ่งมาอย่างรวดเร็ว

เธอมาถึงตั้งนานแล้ว แต่เมื่อเธอเห็นชายชราคนนั้น เธอก็เลยไม่กล้าเข้ามา

"เป็นไงบ้าง? คุณไม่เป็นไรใช่ไหม?"

"ฉันไม่เป็นไร!"

หลินหยุนส่ายหัวและพูดเบาๆ "คุณนำเครื่องรางสองอันนี้ไปขายเลย เอาให้หอไป่เต้านำไปประมูลก็ได้"

"อีกสองสามวัน ฉันจะเก็บตัวฝึกฝน! ถ้ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้น ฉันอาจจะไม่สามารถช่วยคุณได้"

ซิงเฟยตกใจมากๆและพูด "คุณจะสร้างรากฐานยาทองอีกชั้นแล้วเหรอ?"

พูดกันตามตรงเลย หลินหยุนสร้างรากฐานยาทองเร็วมากๆ

ห่างจากการสร้างรากฐานยาทองครั้งที่แล้ว มันผ่านไปไม่นานเลย?

และยาทองของหลินหยุนก็อยู่ระดับที่สูงมากๆ

อะไรคือสุดยอดอัจฉริยะ ตอนนี้เธอได้มองเห็นกับตาตัวเองแล้ว

ตอนที่อยู่ในตระกูลตัวเองที่เมืองเทียนเฟิง เธอหยิ่งยโสมากๆ เพราะเธอไม่เคยเห็นใครที่มีความอัจฉริยะเหนือกว่าเธอเลย

ถึงแม้เธอจะรู้ว่าลูกศิษย์อัจฉริยะของสำนักใหญ่ๆ พวกเขาจะต้องแข็งแกร่งกว่าเธอย่างแน่นอน แต่อัจฉริยะเหล่านี้มีน้อยมากๆ

ตั้งแต่เธอรู้จักหลินหยุน เธอรู้สึกตัวเองอ่อนแอมากๆ

ลูกศิษย์อัจฉริยะที่เธอรู้จัก เมื่อเอามาเปรียบเทียบกับหลินหยุน พวกเขาเหมือนก้อนขี้เท่านั้น ไม่สามารถเอามาเปรียบเทียบกันได้เลย

ซิงเฟยพยักหน้าและพูด "ฉันรู้แล้ว! เมื่อคุณเก็บตัวฝึกฝนแล้ว ฉันก็จะปิดประตูและไม่ออกไปไหนเลย!"

หลินหยุนพูด "หลายวันนี้คุณต้องระวังตัวให้มากๆ อีกฝ่ายอาจจะคิดไม่ดีกับเธอก็ได้!"

สายตาของซิงเฟยเปล่งประกายทันทีและพูด "เมื่อสักครู่พวกเขาพึ่งลงมือ พวกเขาคงไม่กล้าลงมือเร็วๆนี้อีก พวกเขารู้ว่าทำอะไรไม่ดีกับฉันก็คงไม่มีประโยชน์ ฉันคงไม่เป็นอะไรหรอก"

หลินหยุนพูด "ต้องระมัดระวังตัวให้มากๆ!"

ทั้งสองคนคุยกันได้สักพัก