จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1241

หลินหยุนส่ายหัวและพูด "ไม่เป็นไร! สิ่งของพวกนี้ฉันจะรับเอาไว้ แต่เรื่องอื่นๆคุณไม่ต้องเข้ามายุ่งอีก!"

ซิงเฟยก็ไม่ได้พูดอะไรอีก

ผ่านไปไม่นาน หลินหยุนออกจากร้านอย่างเงียบๆ และกลับไปที่วิมานในโรงเตี๊ยม

แต่ในเวลานี้ ด้านนอกหอเครื่องรางทิพย์

ด้านหน้าของชายชุดดำ มีผู้ชายที่แต่งตัวเหมือนกันยืนอยู่ เป็นผู้ชายที่มีรูปร่างสูงใหญ่มากๆ

ชายชุดดำร่างเล็กพูดด้วยความเคารพ "อาจารย์ หอเครื่องรางทิพย์ไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆเลย!"

ชายวัยกลางคนพยักหน้าและพูดอย่างเคร่งขรึม "เฝ้าดูต่อไป ต้องรู้ให้ได้ว่าคางคกทองสามเส้นอยู่ตรงนั้นหรือเปล่า!"

ชายชุดดำร่างเล็กพูดทันที "แต่ท่านอาจารย์ ถ้าหอเครื่องรางทิพย์สามารถสร้างเครื่องรางทิพย์ชั้นยอดสำเร็จ ถ้าตอนนั้นพวกเราลงมือจริงๆ มันคงไม่ใช่เรื่องดีแน่ๆ!"

ปรมาจารย์หลอมเครื่องรางคนหนึ่งไม่ได้หาเจอกันได้ง่ายๆเลย

ชายวัยกลางคนพูดอย่างเย็นชา "ในเมื่ออีกฝ่ายปกปิดฐานะตัวเอง งั้นก็อย่ามาโทษฉันละกัน!"

"คางคกทองสามเส้นนั้นสำคัญต่อสำนักมากๆ เพราะฉะนั้นมันห้ามตกไปอยู่ในมือของคนอื่นเด็ดขาด!"

"คุณค่อยเฝ้าดูการเคลื่อนไหวของฝั่งนั้นก็แล้วกัน ถ้าให้ดีที่สุดก็ต้องหาข้อมูลทั้งหมดของเขาออกมาด้วย!"

เมื่อพูดจบ เขาไม่ได้รอให้ชายชุดดำพูดอีก จู่ๆเขาก็หายไปทันที

……

หลินหยุนกลับมาถึงวิมาน เขารู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย

คิดไม่ถึงจริงๆว่าวิธีนี้จะมีประสิทธิภาพแบบนี้!

ในระยะเวลาสั้นขนาดนี้ เขากลับได้สมบัติล้ำค่ามาอีกหนึ่งชิ้น

ถึงแม้อีกฝ่ายจะไม่หวังดีกับตัวเอง แต่สำหรับเขาแล้ว มันไม่มีประโยชน์อะไรเลย

"เวลาครึ่งเดือน ก็พอให้เขาสร้างรากฐานแดนยาทองหนึ่งชั้นแล้ว!"

"ถ้าสามารถสร้างยาทองระดับสามได้……"

เมื่อครุ่นคิดชั่วครู่แล้ว หลินหยุนก็ล้มเลิกความคิดที่จะกลับไปที่หอว่างหยุน

ถ้าเขาใช้กำลังเข้าไปในหอว่างหยุน พลังในตอนนี้ของเขาก็ยังไม่พอ พลังของสองเยว่กับสามเยว่นั้นไม่ธรรมดาเลย พวกเธอเป็นยอดฝีมือที่แข็งแกร่งที่สุดเท่าที่หลินหยุนเคยเจอในโลกคุนชาง

โดยเฉพาะสองเยว่ เธอน่าจะเป็นยอดฝีมืออันดับต้นๆในโลกคุนชางเลย

ถ้าใช้กำลังเข้าไปในหอว่างหยุนก็คงเป็นไปไม่ได้ เพราะพวกเธอเป็นลูกศิษย์ลูกหลานของเย่เยว่ บีบบังคับพวกเธอหน่อยก็ยังได้ แต่ถ้าต้องลงมือจริงๆ มันคงเป็นเรื่องไม่ดีอย่างแน่นอน

โดยเฉพาะตอนนี้ ถ้าต้องลงมือจริงๆเขาก็คงสู้ไม่ไหว

เขาส่ายหัวและไม่คิดเรื่องเหล่านี้อีก เขาฝึกฝนต่อ

สำหรับการสร้างเครื่องรางเหล่านั้น เขาไม่ได้เร่งรีบเลย หลังจากผ่านไปสิบวัน หลินหยุนค่อยเริ่มสร้างเครื่องราง

ผ่านไปครึ่งวัน มีเครื่องรางอันหนึ่งถูกสร้างจนสำเร็จ

สำหรับเขาแล้ว มันเป็นเรื่องที่ยากลำบากเหมือนกัน ไม่ได้ง่ายเหมือนอาบน้ำกินข้าว แต่มันก็เป็นเครื่องรางที่ดี ยังมันก็สู้แผ่นทองของเขาไม่ได้

วันที่สิบห้า ชายวัยกลางคนชุดดำปรากฏตัวอีกครั้ง เขามาถึงหอเครื่องรางทิพย์

ซิงเฟยหยิบเครื่องรางชั้นยอดที่หลินหยุนสร้างขึ้นออกมา

ผ่านไปไม่นาน มีอีกคนหนึ่งปรากฏตัว จากนั้นเขาก็มาถึงหน้าประตูของหอเครื่องรางทิพย์ทันที

เมื่อเห็นชายชุดดำแล้ว ชายชราก็หัวเราะอย่างเย็นชาและพูด "เด็กหนุ่ม คิดไม่ถึงจริงๆ หลังจากขโมยสมบัติล้ำค่าของสำนักเทียนหยุนแล้ว คุณยังกล้าอยู่ในเมืองเทียนหยุนอีก!"

"วันนี้ ฉันจะดูสิว่าคุณจะหนียังไง!"

ชายชุดดำรีบพูดทันที "ผู้อาวุโสห้า รอเดี๋ยวก่อน! ตอนนี้ฉันใช้คางคกทองสามเส้นเป็นค่าตอบแทน และให้หอเครื่องรางทิพย์สร้างเครื่องรางชั้นยอดให้ฉันแล้ว!"

"เครื่องรางอันนี้สร้างขึ้นเพื่อฉันโดยเฉพาะ ตอนนี้เครื่องรางอยู่ในมือของฉันด้วย!"

"ฉันคิดว่าตัวเองสามารถต่อสู้กับผู้อาวุโสห้าได้อย่างสูสี ฉันขอเตือนให้ผู้อาวุโสห้าคิดให้ดีๆก่อนที่จะลงมือ!"

ดวงตาของชายชราเปล่งประกายทันที เขามองไปที่ซิงเฟยและถามอย่างเย็นชา "แม่นาง เขาพูดเรื่องจริงหรือเปล่า? คางคกทองสามเส้นของสำนักเทียนหยุนอยู่ในมือคุณเหรอ?"