จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1246

ที่ก็คือเหตุผลที่เขายอมเสี่ยงทำเรื่องนี้

แน่นอนว่าเขารู้ตัวอยู่แล้ว ถึงแม้เรื่องนี้จะถูกเปิดเผย บทลงโทษก็คงไม่ถึงตายอย่างแน่นอน

ในเวลานี้ ใบหน้าของเจียงยี่น่ากลัวมากๆ เส้นเลือดบนใบหน้าปูดออกมาหมดเลย

ตอนนี้เจียงยี่ตะโกนเสียงดังออกมา

ในเวลาเดียวกัน บนท้องฟ้า ก็มีพลังมหาศาลพุ่งลงมาทันที

มันเหมือนกับน้ำสวรรค์ที่พุ่งลงมาไม่หยุด

ผ่านไปชั่วพริบตา มันก็กลืนกินหลินหยุนเอาไว้ด้านใน

หลินหยุนเหมือนกับเรือใบเล็กๆ ที่อยากจะทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้า แต่เมื่อโดนน้ำจากสวรรค์ที่พุ่งลงมาอย่างรุนแรง ทำให้มันหมดหนทางที่จะหนีได้

ภายใต้น้ำจากสวรรค์นี้ ทำให้พลังชี่ของเขาถูกเผาผลาญอย่างรวดเร็วและน่ากลัวมากๆ

เจียงยี่หัวเราะอย่างโหดเหี้ยม "หลินชางฉอง วันนี้คุณต้องตายอย่างแน่นอน! วิชาอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ที่แข็งแกร่งที่สุดของฉัน เป็นวิชาที่ไม่เลวเลยใช่ไหม!"

หลินหยุนเปล่งเสียงไม่พอใจออกมา จากนั้นเขาก็ปลดปล่อยพลังทั้งหมดออกมา

เขาใช้วิชาท่าห้ามสิ่งวายชนม์ของสิบแปดท่าต้าเต๋าออกมาทันที

ท่าห้ามสิ่งวายชนม์ ทำให้ทุกอย่างนิ่งสงบ

ภายในชั่วพริบตา หลินหยุนก็พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า ร่างกายของเขาหายไปจากท้องฟ้าทันที

จากนั้น ก็มีร่างของเทพเซียนเดินออกมาจากท้องฟ้า

ร่างนั้นถือกระบี่เฮ่าเทียนไว้ในมือ

เมื่อเขาฟันดาบเฮ่าเทียนลงมา ท้องฟ้าเปลี่ยนสีและสั่นสะเทือนทันที

น้ำสวรรค์โดนฟันจนขาดออกจากกัน

พลังอันน่ากลัวของรังสีกระบี่ทำลายน้ำสวรรค์จนแตกสลาย

เจียงยี่ตะโกนออกมาด้วยความเจ็บปวด ร่างกายของเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส

เขาเหมือนกับว่าวที่เชือกขาด เลือดสดพุ่งออกมาจากปาก และปลิวออกไปทันที

เขาปลิวออกไปหลายพันเมตร และกระแทกกับยอดเขาลูกหนึ่งอย่างแรง ทำให้ยอดขาวแตกเป็นเสี่ยงๆ ก้อนหินและฝุ่นพุ่งกระจายไปทั่วท้องฟ้า

อีกด้านหนึ่ง

ร่างของเทพเซียนค่อยๆหายไป หลินหยุนปรากฏตัวอีกครั้ง

กระบี่เฮ่าเทียนอยู่ในมือ เขาโจมตีใส่ยอดเขาทันที

ในเวลานี้ ผู้อาวุโสห้าตะโกนออกมาด้วยความโกรธ "ไอ้เด็กบ้า คุณกล้าดียังไง!"

มีรังสีกระบี่ที่น่ากลัวมากๆพุ่งใส่กระบี่เฮ่าเทียนทันที

"ตูม——"

เกิดเสียงดังขึ้น ราวกับท้องฟ้าสั่นสะเทือนไปหมด

สายตาของหลินหยุนเย็นชาทันที เขารีบเรียกกระบี่เฮ่าเทียนกลับมาทันที

ในเวลานี้ สายตาของทุกคน ต่างมองไปที่หลินหยุน

โดยเฉพาะจางเซี่ยวยู่กับเฉินหย่ง พวกเขาสองคนตกตะลึงมากๆจนพูดอะไรไม่ออก

มียอดฝีมือหลายๆคนที่ไม่ใช่คนของสำนักเทียนหยุน พวกเขาก็ตกตะลึงมากๆและพูดอะไรไม่ออกเลย

พลังที่หลินหยุนปลดปล่อยออกมา มันแข็งแกร่งมากๆ!

เขาแข็งแกร่งมากๆจนน่าเหลือเชื่อ และน่ากลัวกว่าที่พวกเขาจะจินตนาการได้

ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน มียอดฝีมือแดนยาทองระดับคนหนึ่งพูดด้วยความตกใจ "เด็กหนุ่มคนนี้เป็นใครกันแน่ ?พลังของเขาน่ากลัวเกินไปแล้ว!"

ยอดฝีมือแดนยาทองระดับสี่อีกคนรีบเช็ดเหงื่อเย็นที่อยู่บนหน้าผากและพูด "ไม่อยากจะเชื่อจริงๆว่าเขาแข็งแกร่งได้ถึงขนาดนี้! เด็กหนุ่มคนนี้เป็นสุดยอดอัจฉริยะจริงๆ!"

ชายวัยกลางคนกลืนน้ำลายตัวเองและพูด "เด็กหนุ่มคนนี้ไม่เพียงมีฐานะที่ลึกลับมากๆ วิชาอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ที่เขาฝึกฝนอยู่ก็ลึกลับมากๆเช่นกัน! บางทีเขาอาจจะไม่ได้เป็นคนของสำนักใดสำนักหนึ่ง แต่ว่าเป็น……"

เมื่อยอดฝีมือสองคนนั้นได้ยิน ร่างกายของพวกเขาก็สั่นเทา พวกเขาดีใจมากๆและพูด "บางทีมันอาจจะเป็นไปได้! พวกเราเคยเดินไปทั่วโลกคุนชาง แต่ก็ไม่เคยเห็นวิชาอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ที่ร้ายกาจแบบนี้! บางทีวิชานี้อาจจะได้มาจากซากจิรกาลก็ได้!"

ชายวัยกลางคนพูด "มีเพียงคำอธิบายนี้ ถึงจะสมเหตุสมผล……"

สายตาของคนเหล่านี้เปล่งประกายทันที สายตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความดีใจและอิจฉา