สีหน้าของผู้อาวุโสเจ็ดมีแต่รอยยิ้มดูถูกและมองไปที่เจียงจินฉี
สีหน้าของเจียงจินฉีดูแย่มากๆ เขาพูดด้วยความเคร่งขรึม "ศิษย์พี่เจ็ด อย่าดูถูกศัตรูโดยเด็ดขาด เด็กหนุ่มคนนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ!"
จู่ๆเขาก็รู้สึกว่าเรื่องนี้มันคุ้นหูมากๆ ก่อนหน้านี้ ตอนที่เขามาถึงสถานที่แห่งนี้
จางเซี่ยวยู่ก็เคยพูดเตือนเขาแบบนี้!
เฉินหย่งก็เคยพูดเตือนเขาแบบนี้เช่นกัน!
แต่ตัวเขานั้น?
ไม่ได้ต่างจากศิษย์พี่เจ็ดเลย ท่าทางของเขาเหมือนกันศิษย์พี่เจ็ดมากๆ!
สุดท้ายแล้วผลลัพธ์เป็นยังไงเหรอ?
เขาเกือบจะเสียชีวิตอยู่ตรงนี้
ถ้าศิษย์พี่สามคนนี้ไม่ได้มาทันเวลาพอดี เขาคงเสียชีวิตจริงๆ
เจียงจินฉีหายใจเข้าลึกๆและไม่ได้พูดอะไรอีก เขาหันไปมองผู้อาวุโสสี่กับผู้อาวุโสแปดที่อยู่ข้างๆ "ศิษย์พี่สี่ ศิษย์พี่แปด!"
"ศิษย์พี่เจ็ดกับฉันเมื่อสักครู่เหมือนกันเลย พวกเราต่างดูถูกศัตรูมาก!"
"อีกสักครู่ ถ้าศิษย์พี่เจ็ดได้รับอันตราย ศิษย์พี่ทั้งสองคนต้องลงมือช่วยเหลือเขาด้วย!"
"อันที่จริง วิธีที่ดีที่สุดคือพวกเราลงมือพร้อมกันและสังหารเด็กหนุ่มคนนี้ให้ตาย จะได้ไม่เกิดปัญหาตามมาทีหลัง!"
เจียงจินฉีพูดด้วยน้ำจริงจังมากๆ แต่พวกเขาไม่ได้ให้ความสำคัญกับคำพูดของเจียงจินฉีเลย
ไม่ต้องพูดถึงผู้อาวุโสเจ็ด แม้แต่ผู้อาวุโสสี่กับผู้อาวุโสแปด พวกเขาไม่ได้ให้ความสำคัญกับคำพูดเหล่านั้นเลย
เด็กหนุ่มที่อยู่ด้านหน้า ยังไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมเลย เขาจะแข็งแกร่งขนาดนั้นเลยเหรอ?
คงไม่ถึงขนาดนั้นหรอก!
มันเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว!
ถ้าผู้อาวุโสเจ็ดสู้เขาไม่ไหวจริงๆ พวกเขาสองคนค่อยลงมือก็ยังทัน
ดังนั้น พวกเขามั่นใจในตัวเองมากๆ พวกเขาไม่ได้ให้ความสำคัญกับคำพูดของเจียงจินฉีเลย
ส่วนอีกด้านหนึ่ง ร่างกายของผู้อาวุโสเจ็ดหายไปอีกครั้ง
ในเวลาเดียวกัน พลังทั้งหมดของเขาหายไปอีกครั้งเช่นกัน
วินาทีต่อมา หัวไหล่อีกข้างของหลินหยุน ก็มีบาดแผลที่ลึกมากๆจนเห็นกระดูกเกิดขึ้นอีกครั้ง
และร่างกายของผู้อาวุโสเจ็ดก็ปรากฏตัวอีกครั้ง
เสียงหัวเราะของเขาดังไปทั่วท้องฟ้า
สีหน้าของหลินหยุนแย่มากๆ แต่เขาไม่ได้ขยับตัวเลย เพราะเขาสัมผัสพลังของอีกฝ่ายไม่ได้เลย
วิชาอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ของอีกฝ่าย สามารถเก็บซ่อนพลังทั้งหมดเอาไว้
ถ้าจะพูดว่ามันร้ายกาจ มันก็ไม่เท่าไหร่
แต่เมื่อระดับพลังของอีกฝ่ายสูงกว่าตัวเอง มันก็มีประโยชน์มากๆเช่นกัน
ในเวลานี้ ร่างกายของผู้อาวุโสเจ็ดหายไปอีกครั้ง
แต่ในเวลานี้ ดวงตาของหลินหยุนก็เกิดการเปลี่ยนแปลง
ด้านหน้าของเขาเปลี่ยนไปและต่างจากก่อนหน้านี้ทันที
มีกฎเกณฑ์ต้าเต๋าปรากฏขึ้นมาทันที ทำให้ตำแหน่งของผู้อาวุโสเจ็ดถูกเปิดเผยออกมา ขณะที่ผู้อาวุโสเจ็ดเข้ามาใกล้หลินหยุน จู่ๆหลินหยุนก็ใช้กระบี่แทงไปข้างหลังทันที และแทงทะลุหน้าอกของผู้อาวุโสเจ็ด
เลือดสดพุ่งกระฉูด
หลินหยุนสะบัดกระบี่เฮ่าเทียนไปมา ทำให้ร่างกายของผู้อาวุโสเจ็ดใกล้จะแตกสลายออกจากกัน
อย่างไรก็ตาม ผู้อาวุโสเจ็ดตกใจมากๆและรีบถอยหนีทันที และรักษาระยะห่างจากหลินหยุน
หลินหยุนใช้หมัดโจมตีทันที ทำให้ร่างกายของอีกฝ่ายแตกสลาย มียาทองอันหนึ่งวิ่งหนีอย่างสุดชีวิต
ในเวลานี้ ผู้อาวุโสสี่ตกใจมากๆ
เขารีบจับยาทองของผู้อาวุโสเจ็ดไว้ในมือ จากนั้นก็เก็บเอาไว้ทันที
สีหน้าของทุกคนเปลี่ยนไปทันที โดยเฉพาะผู้อาวุโสสี่กับผู้อาวุโสแปด พวกเขาไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง
แต่เจียงจินฉีไม่ได้รู้สึกแปลกใจเลย เพราะหลินหยุนทำให้ให้เขาตกใจมามากพอแล้ว!
เพราะเขาไม่เคยเชื่อเลย ผู้อาวุโสเจ็ดจะสามารถสังหารหลินหยุนด้วยตัวเองได้
มันเป็นเรื่องตลกมากๆ!
ผู้อาวุโสสี่หายใจเข้าลึกๆและมองไปที่หลินหยุน จากนั้นเขาก็หันไปมองเจียงจินฉีกับผู้อาวุโสแปดแล้วพูด "พวกเราลงมือพร้อมกัน! สังหารเด็กหนุ่มคนนี้ให้ได้ก่อน!"
เจียงจินฉีมีความคิดนี้มาตั้งนานแล้ว เขารีบขยับร่างกายและพุ่งไปข้างหน้าทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...