จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1311

เวลานี้ ยอดฝีมือจำนวนไม่น้อยต่างพากันออกมาที่นอกเมือง โดยยืนอยู่กันกลางอากาศ

ทุกคนต่างก็มองไปยังหลินหยุนกับเสิ่นปิงชิงด้วยความตื่นเต้นระทึกใจ

แม้ว่าหลินหยุนจะดูค่อนข้างน่าสงสารเวทนา แต่ว่าก็ยังทำให้ทุกคนที่อยู่โดยรอบนั้น ตกใจตื่นตะลึงอย่างที่สุด

ไอ้หนุ่มนี้ช่างน่ากลัวยิ่งนัก!

เมื่อครู่ที่แผ่นหยกระเบิดขึ้น พลังอานุภาพที่แสดงออกมานั้น จะต้องเป็นพลังบำเพ็ญขั้นยาทองระดับแปดของผู้บำเพ็ญเซียนชั้นยอดอย่างแน่นอน ถึงจะสามารถแสดงพลังอานุภาพออกมาได้อย่างน่าสะพรึงกลัวขนาดนี้

อย่างไรก็ตาม ภายใต้พลังการโจมตีที่น่ากลัวนั้น อิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ของหลินชางฉองที่ได้แสดงออกมานั้นก็ยังไม่เคยได้ยินได้เห็นมาก่อนเลยเช่นกัน โดยคิดไม่ถึงว่าอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์นั้น จะสามารถต้านทานตอบโต้การโจมตีของพลังขั้นยาทองระดับแปดกลับไปได้

ช่างน่าสะพรึงกลัวยิ่งนัก!

“นี่ก็คือหลินชางฉองที่ไปก่อเรื่องจนทำให้สำนักเทียนหยุนอลหม่านวุ่นวาย และบาดเจ็บสาหัสกันไปหมดอย่างนั้นเหรอ? ”

“ชื่อเสียงของคนผู้นี้ ในช่วงก่อนหน้านี้นั้น ได้แพร่กระจายโด่งดังไปทั่วโลกคุนชางเลย”

“แต่ไม่มีใครพบเจอกับตัวตนที่แท้จริงของเขา และมีไม่กี่คนที่จะรู้สึกถึงความน่าสะพรึงกลัวนั้น! ”

“ได้ยินว่า วันนั้นสามารถหลบหนีการไล่ล่าสังหารของรองเจ้าสำนักเทียนหยุนได้สำเร็จด้วย! ”

“ตอนนี้ดูเหมือนว่า จะน่ากลัวมากจริง ๆ เลยทีเดียว! ”

“ยังมีคำร่ำลือกันอีกว่า หลินชางฉองนั้นเป็นยอดฝีมืออาวุโสที่มีความแค้นบาดหมางอย่างหนักกับสำนักเทียนหยุน! ”

“ตอนนี้ดูเหมือนว่า จะไม่ใช่ยอดฝีมืออาวุโสอะไรที่พูดกัน คนผู้นี้มีลมหายใจของชีวิตที่ยังเด็กอยู่มาก นั่นคงจะไม่ใช่ยอดฝีมืออาวุโสอะไรอย่างแน่นอน แต่เป็นยอดฝีมือที่เก่งกาจไร้เทียมทานที่แท้จริง มิน่าล่ะที่คนผู้นี้ถึงได้ปลอมตัวเป็นบุตรอริยสัจแห่งสำนักอริยสัจ! ”

“ผู้ที่อายุน้อยขนาดนี้ และมีพลังบำเพ็ญที่น่าสะพรึงกลัวขนาดนี้ คิดไม่ถึงว่าจะสามารถต้านทานการโจมตีของยอดฝีมือขั้นยาทองระดับแปดได้ ต่อให้เป็นถึงบุตรอริยสัจแห่งสำนักอริยสัจตัวจริง ก็คงจะไม่เกินไปกว่านี้แล้วล่ะ! ”

“น่าเสียดายจริง ๆ! ”

“คนผู้นี้อาศัยว่าตนเองมีความเก่งกาจ มีพลังบำเพ็ญที่แข็งแกร่ง แม้แต่สำนักเทียนหยุนที่ยิ่งใหญ่ก็ยังกล้าที่จะไปก่อเรื่องสร้างความวุ่นวายได้! ”

“ไม่เพียงเท่านี้ ยังกล้าที่จะปลอมตัวเป็นท่านบุตรอริยสัจแห่งสำนักอริยสัจอีก ช่างกล้าหาญบ้าบิ่นยิ่งนัก! ”

“ดูกันไปเถอะ เกรงว่าอีกไม่นานยอดฝีมือของสำนักเทียนหยุนก็จะมาถึงกันแล้ว! ”

“หากว่าไอ้หนุ่มนี้ไม่ได้รับบาดเจ็บสาหัส ก็ยังมีโอกาสที่จะหลบหนีเอาตัวรอดไปได้บ้าง! ”

“แต่ตอนนี้......”

ในเวลานั้น ฉวี่เทียนซินและผู้อาวุโสสำนักกวางยักษ์สองคน ก็กำลังมองดูสถานการณ์นี้อย่างหวั่นวิตกอยู่กลางอากาศ

ผู้อาวุโสหนึ่งในนั้น เห็นว่าเสิ่นปิงชิงกำลังอยู่ภายใต้การควบคุมของหลินหยุน

โดยที่สามารถลงมือสังหารเสิ่นปิงชิงได้ตลอดเวลา

ขณะที่เขากำลังจะลงมือนั้น ก็ได้ถูกฉวี่เทียนซินขัดขวางเอาไว้

ผู้อาวุโสพูดขึ้นว่า “คุณชาย ทำไมต้องขัดขวางฉันด้วย? คุณชายมองไม่เห็นหรืออย่างไรว่า นางฟ้าปิงชิงนั้นมีโอกาสที่จะถูกเทพสังหารหลินชางฉองนั้นลงมือสังหารได้ทุกเมื่อ แล้วพวกเราจะทนดูกันอยู่แบบนี้เหรอ? ”

“หากว่านางฟ้าปิงชิงเสียชีวิตลงไปจริง ๆ คุณชาย ที่นี่คือด้านนอกของเมืองกวางใหญ่นะ! ”

“นางฟ้าปิงชิงคนนี้ เป็นถึงหนึ่งในอัจฉริยะสูงสุดที่แท้จริงในจำนวนไม่กี่คนของสำนักอริยสัจ หากว่าเสียชีวิตลงที่นี่จริง ๆ สำนักกวางยักษ์ของเราจะรอดพ้นจากความเกี่ยวข้องนี้ไปได้เหรอ? ”

ฉวี่เทียนซินสูดหายใจลึก ได้ยินดังนั้นแล้วก็พูดขึ้นด้วยสีหน้าที่เคร่งขรึมว่า “ฉันรู้แล้วว่าจะมีสถานการณ์แบบนี้ขึ้นแน่นอน! แต่ว่าอาสาม ท่านรู้เบื้องลึกของหลินชางฉองบ้างไหมว่า? คนผู้นี้ยังจะมีไพ่เด็ดใบสุดท้ายอะไรอีกไหม? ”

“นี่......คุณชาย ไม่ว่าคนผู้นี้จะมีเบื้องลึกอย่างไร ก็คงจะไม่สามารถเทียบเคียงกับสำนักอริยสัจได้ไม่ใช่เหรอ? ”

“สถานการณ์ในตอนนี้ สำหรับสำนักกวางยักษ์ของเราแล้วนั้น ก็เปรียบได้กับการขึ้นขี่หลังเสือแล้วลงยาก! ”

“ไม่ว่าทางซ้ายหรือขวาก็จะต้องล่วงเกินฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง! ”

“ฝ่ายหนึ่งคือหลินชางฉองที่ไม่ทราบสถานะชัดเจน อีกฝ่ายหนึ่งคือสำนักอริยสัจที่ยิ่งใหญ่! ”

“การเลือกตัดสินใจนี้ คงไม่ใช่เรื่องยาก! ”

ฉวี่เทียนซินสูดหายใจลึก ครุ่นคิดชั่วครู่ และพูดเสียงแข็งขึ้นว่า “ใช่สิ เลือกฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง ก็ยังดีกว่าไม่เลือกฝ่ายใดเลย! หากไม่เลือก จะล่วงเกินทั้งสองฝ่าย หากเลือก ก็จะล่วงเกินเพียงแค่ฝ่ายเดียว! ”

ผู้อาวุโสพยักหน้าและพูดว่า “ก็คือเหตุผลนี้! ”

ฉวี่เทียนซินพูดขึ้นว่า “ตกลง อย่างนั้นก็เชิญอาสามลงมือเถอะ! ”