จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1312

หลินหยุนส่ายหน้าเล็กน้อย แล้วก็ถอนหายใจยาว

ไม่ว่าโลกไหน ไม่ว่าคนธรรมดาทั่วไป หรือว่าผู้บำเพ็ญเซียน ก็มักจะมีผู้ที่เอาความเห็นของตนเป็นใหญ่คิดว่าตนเองถูกต้องดำรงอยู่

ต้องจำใจโดยไม่มีทางหลีกเลี่ยง

ในเมื่อเป็นเช่นนี้ อย่างนั้นก็ต้องทำลายจินตนาการความคิดของพวกเขาทิ้งซะ

“กร๊อบแกร๊บ----”

หลินหยุนไม่ได้พูดจาพร่ำเพรื่ออะไรอีก

มือของเขาออกแรงเล็กน้อย โดยพลังที่มองไม่เห็นได้บีบคอหอยของเสิ่นปิงชิงจนแหลกละเอียด ถึงขนาดที่ยาทองก็ยังระเบิดแหลกสลายไปด้วย

ลูกศิษย์อัจฉริยะของสำนักอริยสัจที่ยิ่งใหญ่ นางฟ้าปิงชิง ก็ได้สูญสิ้นชีวิตลงไปด้วยสภาพนี้แล้ว

ภาพเหตุการณ์นี้ ปรากฏขึ้นในสายตาของทุกคน ทำให้เกิดเสียงอุทานอย่างน่าเหลือเชื่อดังขึ้นไปทั่วทั้งท้องฟ้า

ใครก็ไม่อยากจะเชื่อว่า ในเวลานี้ สถานการณ์แบบนี้ หลินชางฉองยังจะกล้าลงมือสังหารเสิ่นปิงชิงอีก

ความกล้าหาญนี้ มันช่างกล้าบ้าบิ่นยิ่งนัก!

“เขา......เขาสังหารนางฟ้าปิงชิงแล้วจริง ๆ! ”

“ทำไมเขาถึงได้กล้าขนาดนี้.......”

“นั่นเป็นถึงหนึ่งในอัจฉริยะสูงสุดของสำนักอริยสัจเลยทีเดียว! ”

“ล่วงเกินสำนักอริยสัจ สร้างความแค้นบาดหมางเอาไว้ขนาดนี้ จะเกิดผลดีอะไรกับเขาอย่างนั้นเหรอ? ”

“ไอ้หนุ่มคนนี้เป็นบ้าไปแล้วจริง ๆ สมควรตายยิ่งนัก! ”

“แม้แต่นางฟ้าปิงชิงที่มีรูปร่างหน้าตางดงามขนาดนี้ คิดไม่ถึงว่าจะสังหารก็ลงมือสังหารเลย......”

ในเวลานี้ ผู้อาวุโสสามแห่งสำนักกวางยักษ์เห็นว่าเสิ่นปิงชิงได้เสียชีวิตลงแล้ว ก็พลันโมโหขึ้นอย่างมาก ชักกระบี่ยาวออกมาจากฝัก แล้วพุ่งฟาดฟันไปที่หลินหยุนด้วยความโกรธแค้นในทันที

“หลินชางฉอง คิดไม่ถึงว่านายจะกล้าสังหารนางฟ้าปิงชิงจริง ๆ! ”

“อย่างนั้นนายก็ไปตายซะเถอะ! ”

ตอนนี้หลินหยุนได้รับบาดเจ็บสาหัส มีสภาพที่อ่อนแออย่างมาก

ไม่ว่าอย่างไรผู้อาวุโสสาม ก็มีพลังบำเพ็ญขั้นยาทองระดับหก

ถ้าหากหลินหยุนไม่ได้รับบาดเจ็บ เขาเองก็ไม่กล้าที่จะลงมือ

แต่ในตอนนี้ เขาเชื่อว่า กระบี่ของตนเองนั้นจะสามารถสังหารหลินหยุนลงได้

แต่เขาเองก็ระมัดระวังอย่างมาก โดยที่ไม่ได้ใช้พลังบำเพ็ญทั้งหมด ใช้เพียงแค่แปดสิบเปอร์เซ็นต์เท่านั้น

เขายังระแวงอยู่ว่า จะยังมียอดฝีมือที่แอบปกป้องคุ้มกันหลินหยุนอยู่อย่างลับ ๆ หรือไม่

เพราะว่าประวัติความเป็นมาของหลินหยุนนั้น พวกเขาไม่ค่อยจะชัดเจน

แต่ว่าขณะที่กำลังมองกระบี่ของตนเองฟาดฟันออกไปนั้น หลินหยุนก็ยังคงไม่ได้เคลื่อนไหวอะไร โดยรอบตัวเขาก็ไม่มียอดฝีมือปรากฏตัวขึ้น จึงทำให้ผู้อาวุโสสามเบาใจลงได้บ้าง

หลินหยุนสูดลมหายใจลึก ต้องการที่จะขับเคลื่อนพลังทิพย์ แต่เวลานี้เส้นเลือดลมในร่างกายได้กระจัดกระจายไปหมด มีบางจุดที่ได้แตกกระเจิงไปแล้ว ซึ่งทำให้ไม่สามารถขับเคลื่อนพลังทิพย์ได้

แม้ว่าเขาจะสามารถขับเคลื่อนได้ แต่พลังทิพย์ในร่างกายก็ได้สูญสิ้นไปแล้วเกินกว่าครึ่ง

ก่อนหน้านี้เขาได้แสดงอิทธิฤทธิ์ขึ้นนภา โดยเขาได้เผาผลาญเลือดสารจิง เพื่อฝืนที่จะใช้พลังขั้นที่สี่ ทำให้เกิดผลกระทบตามมาอย่างหนัก

ตอนนี้ เขาไม่หลงเหลือแรงพลังอีกแล้ว

แต่ต่อให้เป็นแบบนี้ ก็ไม่ใช่ว่าผู้บำเพ็ญเซียนขั้นยาทองระดับหกจะสามารถสังหารเขาลงได้

แผ่นทองเกล็ดมังกรปรากฏขึ้นมาในมือ อย่างรวดเร็ว

โดยที่ไม่มีคลื่นพลังทิพย์ใด ๆ พร้อมกับกลายร่างเป็นลำแสงสีทอง พุ่งตรงเข้าใส่ผู้อาวุโสสาม และฟาดฟันร่างของเขาจนขาดออกเป็นสองท่อน

แม้แต่ยาทองเองก็ยังไม่สามารถเอาตัวรอดหลุดพ้นออกมาจากร่างกายได้ โดยถูกฟันจนแหลกละเอียดไปพร้อมกันทั้งหมด

ผู้อาวุโสสามแห่งสำนักกวางยักษ์ ได้เสียชีวิตลงแล้ว

หลินหยุนสูดหายใจลึก ยื่นมือออกมากวักเรียก แผ่นทองเกล็ดมังกรนั้นก็กลับมาที่ในมือของเขา

สีหน้าของหลินหยุนยิ่งขาวซีดหนักไปอีก

และในขณะนั้นเอง ฉวี่เทียนซินกับผู้อาวุโสสี่ที่จับตัวซินเฟยมาได้แล้วนั้น ก็ได้เหาะเหินกลับมาอย่างรวดเร็ว

ฉวี่เทียนซินมีสีหน้าที่หม่นหมองอย่างที่สุด เขาคิดไม่ถึงอย่างมากว่า ต่อให้ในเวลานี้แล้ว หลินหยุนยังจะน่ากลัวมากขนาดนี้อีก!

ยอดฝีมือขั้นยาทองระดับหกเลยทีเดียว ก็ต้องมาเสียชีวิตลงไปอย่างนี้แล้ว!

สำนักกวางยักษ์ของพวกเขาเองก็มียอดฝีมือขั้นยาทองระดับหกเพียงไม่กี่คนเท่านั้น!

“หลินชางฉอง นายสมควรตาย! ”

“แต่ถึงขณะนี้แล้ว นายยังจะกล้าอยู่อีกเหรอ! ”