สรุปเนื้อหา บทที่ 1325 มาถึงแต่กลับไม่เจออะไรเลย – จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ โดย จูผาซู่
บท บทที่ 1325 มาถึงแต่กลับไม่เจออะไรเลย ของ จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ ในหมวดนิยายใช้ชีวิต เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย จูผาซู่ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
และในเวลานี้ ทั่วทั้งทะเลกวางยักษ์ เกิดการเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง
การเปลี่ยนแปลงครั้งนี้ ไม่ได้ใหญ่เหมือนครั้งที่แล้ว แต่มันก็ส่งผลกระทบไปทั่วบริเวณ
ในเวลานี้ บริเวณโดยรอบของทะเลกวางยักษ์เต็มไปด้วยผู้บำเพ็ญเซียนจำนวนมาก
เนื่องจากอีกไม่เกินครึ่งเดือน การแข่งขันเก้าสำนักใหญ่ก็จะเกิดขึ้น
ดังนั้นทำให้บริเวณขนาดใหญ่โดยรอบๆของทะเลกวางยักษ์ต่างเต็มไปด้วยผู้บำเพ็ญเซียนจำนวนไม่น้อยเลย
คนของเก้าสำนักใหญ่ ก็ค่อยๆมาถึงสถานที่แห่งนี้
สำนักเล็กๆบางส่วน หรือผู้ฝึกอิสระที่ไม่ค่อยแข็งแกร่งมากนัก พวกเขายืนอยู่ใกล้ๆจากสถานที่การประลองของเก้าสำนักใหญ่
ไม่ว่าจะเป็นใคร ทุกครั้งที่มาถึงทะเลกวางยักษ์ พวกเขาต่างก็ถูกความกว้างใหญ่และรังสีฆ่าฟันของทะเลกวางยักษ์ทำให้พวกเขาตกใจมากๆ
เนื่องจากมีคนจำนวนมากมาอยู่ที่นี่ ทำให้สถานที่แห่งนี้ค่อยๆกลายเป็นแหล่งรวมตัวของนักบำเพ็ญเซียนทันที
ในเมืองกวางยักษ์มีพ่อค้ารายย่อยและนักธุรกิจรายใหญ่ พวกเขาต่างมาทำธุรกิจค้าขายถึงบริเวณรอบๆทะเลกวางยักษ์
เรื่องเหล่านี้ สำหรับพ่อค้าของเมืองกวางยักษ์แล้ว มันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกใจอะไรเลย
พวกเขาเข้าร่วมการแข่งขันประลองเก้าสำนักใหญ่มาหลายครั้งแล้ว
การประลองเก้าสำนักใหญ่ทุกครั้ง สำหรับพวกเขาแล้ว มันเป็นโอกาสที่พวกเขาจะทำกำไรได้มากๆ
นี่คืออยู่โลกคุนชาง ถ้าอยู่ที่อื่น มันก็คงเป็นช่วงไฮซีซั่นของการท่องเที่ยว
ในช่วงเวลานี้ สิ่งที่ทุกคนสนทนากันก็คือ การประลองของเก้าสำนักใหญ่
สำหรับหลินชางฉองที่เข้าไปในทะเลกวางยักษ์ ถึงแม้จะมีคนพูดถึง แต่มันก็มีน้อยมากๆ
นอกจากการประลองเก้าสำนักใหญ่แล้ว ยังมีอีกชื่อหนึ่งที่โด่งดังมากๆในโลกคุนชาง
นั่นก็คือบุตรอริยสัจของสำนักอริยสัจ
การที่มีคนบางส่วนสนทนาเรื่องของหลินชางฉอง นั้นเป็นเพราะตอนที่พวกเขากล่าวถึงบุตรอริยสัจนั้น ก็มีการพูดถึงหลินชางฉองด้วย
บุตรอริยสัจตัวจริงของสำนักอริยสัจได้ปรากฏตัวแล้ว
เขากับหลินชางฉอง ดูเหมือนพวกเขานัดกันไว้เลย
เมื่อข่าวสารเรื่องที่หลินชางฉองเข้าไปในทะเลกวางยักษ์ถูกแพร่กระจายออกไปแล้ว บุตรอริยสัจตัวจริงก็ปรากฏตัวทันที
เรื่องนี้ ในตอนแรก มีคนจำนวนมากไม่เชื่อ
นึกว่าบุตรอริยสัจตัวจริงคนนั้น เป็นหลินชางฉองปลอมตัวออกมา
ดังนั้น มียอดฝีมือจำนวนไม่น้อยของสำนักเทียนหยุน ต่างพากันไปหาเรื่องเขา
ว่ากันว่าพวกเขาเกือบจะลงมือต่อสู้กันจริงๆ
สุดท้ายแล้วบุตรอริยสัจคนนั้นยิ่งยโสมากๆ เขาไม่ได้มองยอดฝีมือหลายๆคนของสำนักเทียนหยุนอยู่ในสายตาเลย
หลังจากรองเจ้าสำนักเทียนหยุนมาถึง หลังจากสอบถามแล้ว ในที่สุดพวกเขาก็เชื่อฐานะที่แท้จริงของบุตรอริยสัจ
อย่างไรก็ตาม เมื่อต้องเผชิญหน้ากับยอดฝีมือแดนยาทองระดับแปดอย่างรองเจ้าสำนักเทียนหยุน
บุตรอริยสัจตัวจริงคนนั้น ก็ไม่ไว้หน้าพวกเขาเหมือนกัน
เขาโกรธเคืองมากๆและไม่สนใจลูกศิษย์อัจฉริยะของสำนักเทียนหยุนอย่างหวงฉาวเลย เขาท้าประลองกับผู้อาวุโสสามคนของสำนักเทียนหยุนทันที
เขาสามารถเอาชนะได้ทั้งหมด
สุดท้ายแล้ว หลังจากเขาจะต่อสู้กับผู้อาวุโสใหญ่ที่เป็นยอดฝีมือระดับเจ็ดแล้ว เรื่องนี้ถึงได้ยุติ
มีข่าวเผยแพร่ออกมาว่า การต่อสู้ครั้งนั้น บุตรอริยสัจไม่ได้พ่ายแพ้
หลังจากนั้น บุตรอริยสัจตัวจริงจึงได้รู้ว่ามีคนๆหนึ่งที่ชื่อหลินชางฉอง เคยใช้ฐานะบุตรอริยสัจของเขา
เรื่องนี้ทำให้เขาโกรธมากๆ
เขาตามหาหลินชางฉองตลอด เพื่อที่จะต่อสู้กับหลินชางฉองสักครั้ง
หลังจากนั้นไม่นาน ข่าวสารเรื่องหลินชางฉองเข้าไปในทะเลกวางยักษ์ก็ถูกเผยแพร่ออกมา
ทำให้บุตรอริยสัจต้องยุติเรื่องนี้ทันที
อย่างไรก็ตาม เรื่องนี้ยังไม่จบ
เขาเป็นคนที่อวดดีและหยิ่งผยองในตัวเองมากๆ
เขาเดินไปทั่วโลกคุนชาง และท้าประลองกับสำนักใหญ่ตลอด
เก้าสำนักใหญ่ เขาไปท้าประลองกับลูกศิษย์อัจฉริยะ
สำหรับสิบแปดสำนักเต๋า เขาท้าประลองกับเจ้าสำนักและผู้อาวุโสของอีกฝ่าย
ในช่วงเวลาอันสั้นนี้ เขาได้ท้าประลองสิบกว่าสำนักแล้ว เขาไม่เคยได้รับความพ่ายแพ้เลย
ดังนั้น เขาก็เลยเดินทางมาที่ด้านนอกของเมืองกวางยักษ์ และสร้างเวทีการประลองขึ้น เพื่อรอพระบุตร บุตรธยานะและบุตรกระบี่เดินทางมาเพื่อต่อสู้กับตัวเอง
อย่างไรก็ตาม พระบุตรไม่ได้ปรากฏตัวเลย บุตรกระบี่ก็ไม่ได้ปรากฏตัวเหมือนกัน แต่บุตรธยานะเคยมาแล้ว
"เป็นไปไม่ได้!"
"จากประสบการณ์ที่เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งก่อนๆ ถึงแม้สมบัติล้ำค่าจะปรากฏตัวยังตำแหน่งเดิมเสมอ แต่เวลาที่ของมันไม่ได้สั่นขนาดนี้"
"พวกเราอยู่ห่างจากตำแหน่งนี้ไม่ไกล"
"ตั้งแต่เกิดการสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง จนพวกเรามาถึงตรงนี้ เวลาผ่านไปยังไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงเลย"
"เวลามันไม่ควรสั้นขนาดนี้!"
"รออีกหน่อยเถอะ! สมบัติล้ำค่าน่าจะยังไม่ได้ปรากฏตัวมากกว่า!"
มียอดฝีมือบางส่วน ค่อยๆยึดตำแหน่งที่ใกล้ๆกับจุดสั่นสะเทือนรุนแรง
ยอดฝีมือที่อ่อนแอกว่าจำนวนมาก ถึงแม้พวกเขาจะมาถึงก่อน แต่เมื่อถูกสายตาของยอดฝีมือที่แข็งแกร่งกว่ามองมา พวกเขาทำได้แค่ก้มหน้าและยอมยกตำแหน่งให้ยอดฝีมือที่แข็งแกร่งกว่า
มันไม่มีวิธีอื่น เพราะมันคือกฎ
ถ้าไม่อยากตาย ก็รีบไสหัวออกไป
ทุกคนต้องรู้จักประมาณตน
ไม่ได้ลงมือทันที มันคือความโชคดีมากๆแล้ว
แน่นอนว่าไม่มีใครกล้าพูดเรื่องสิทธิ์เท่าเทียมกัน
เพราะการมีชีวิตรอดอยู่ มันคือสิทธิ์เท่าเทียมที่สุดแล้ว
อย่างไรก็ตาม เมื่อเวลาผ่านไปเรื่อยๆ แรงสั่นสะเทือนค่อยๆลดลง สุดท้ายแล้วมันก็หายไปทันที
ทุกคนนิ่งเงียบไม่ไหวอีกแล้ว พวกเขารู้สึกแปลกใจมากๆ
การเปลี่ยนแปลงครั้งนี้ ไม่มีสมบัติล้ำค่าปรากฏตัว มันเป็นเรื่องที่เหลือเชื่อมากๆ
นี่มันไม่สมเหตุสมผลเลย และผิดแปลกไปจากเดิม
อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครสามารถทำอะไรได้
หลังจากนั่งรอหลายๆวันแล้ว มียอดฝีมือบางส่วนจากไปทันที
ผ่านไปอีกสองสามวัน มียอดฝีมือที่คิดว่าตัวเองอาจจะโชคดีได้สมบัติล้ำค่า แต่ตอนนี้พวกเขายอมแพ้และจากไปทันที
มียอดฝีมือที่อ่อนแอจำนวนน้อยมากๆยังคงรออยู่ พวกเขาหวังว่าจะได้ความโชคดีจากสวรรค์
อย่างไรก็ตาม เรื่องนี้มันเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
จบแค่นี้จริงดิ ไม่มั้ง เหมือนคนเขียนโดนตัดจบใน 5 ตอน อะไรกันนี่ อ่านถึงประมาณตอนที่ 1,500-1,600 พอละ หลังจากนั้นเละ ช่วงสุดท้ายนี่มั่วบ้านงานมั่ก ๆ...
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...