จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1341

หลินหยุนก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว

ทันใดนั้น

ออร่าของชายชุดดำเพิ่มขึ้นอย่างมาก

แสงสีดำบนดาบก็เพิ่มมากขึ้นเช่นกัน

แต่ชายชุดดำไม่ได้ลงมือ

เขาแค่เตรียมพร้อม และพร้อมที่จะโจมตีทุกเวลา

หากหลินหยุนยังคงเดินเข้ามาใกล้ เขาอาจจะลงมือโจมตี

หลังจากหยุดชั่วคราว หลินหยุนก้าวต่อไป

ภายในระยะทางสิบฟุต

ชายชุดดำมีออร่าพลุ่งพล่านทันใด

เขาเหวี่ยงดาบอย่างกะทันหัน และฟันลงไปที่หัวของหลินหยุน

พลังงานดาบสีดำอันทรงพลังพุ่งเข้าที่เขา

อย่างน้อยต้องเป็นยาทองระดับสาม

สำหรับหลินหยุนแล้ว ไม่ใช่เรื่องใหญ่กระไร

เขาชี้นิ้วออกไป

ปราณกระบี่สลายตัว และร่างของชายชุดดำก็แตกสลายในทันที กลายเป็นหมอกควันสีดำ

แต่หมอกดำนั้นยังไม่กระจายตัว

และยังไม่หายไปไหน

มีความผันผวนค่อนข้างเบาอยู่ในนั้น

หลังจากนั้นสักครู่

เห็นเพียงหมอกสีดำนั้นไหลวน ทันใดนั้นก็แยกออกเป็นสองส่วน กลายเป็นชายชุดดำสองคน

เขามีลมหายใจก็เหมือนกัน

รูปร่างเหมือนกัน

ทั้งสองถือกระบี่ในมือเช่นกัน

เหมือนกับวิชาแยกร่าง

เมื่อเห็นภาพนี้โจวฮ่าวและซิงเฟยที่อยู่หลังหลินหยุนสีหน้าเปลี่ยนไปอย่างมาก

ต่างก็เบิกตากว้างอย่างอดไม่ได้

โจวฮ่าวพูดด้วยน้ำเสียงตกใจ “นี่มันเกิดอะไรขึ้น? เห็นๆอยู่ว่าฆ่าอีกฝ่ายไปแล้ว แล้วทำไมตอนนี้กลายเป็นสองคนแล้วล่ะ?”

ซิงเฟยทำหน้าเหลือเชื่อ “อย่าบอกนะว่า ยิ่งฆ่าจะยิ่งมีเยอะ?”

ราวกับว่าอยากจะยืนยันสิ่งที่ซิงเฟยกล่าว

เมื่อหลินหยุนใช้วิชานิ้วเดียวสังหารชายชุดดำทั้งสองคนแล้ว เมฆหมอกสีดำก็ปรากฏขึ้นและแบ่งออกเป็นสี่ส่วน

ฐานการปรากฏของแต่ละคนยังคงอยู่ที่ยาทองระดับสาม

เมื่อเห็นเงาร่างทั้งสี่ปรากฏตัวขึ้นมา

โจวฮ่าวและซิงเฟยต่างก็มึนงงอย่างมาก

นี่มันอะไรกัน?

ถ้ามันยังเป็นแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ แสดงว่าเรามาถึงได้แค่จุดนี้เท่านั้น หลังจากนี้ก็ไม่สามารถก้าวต่อไปได้อีกงั้นหรือ?

แต่หลินหยุนไม่พูดอะไรและโจมตีอีกครั้ง

เขาสังหารเงาดำทั้งสี่

ไม่นานเงานั้นก็แตกออกเป็นแปดร่าง

ต่างก็ถือกระบี่และมองด้วยแววตาอาฆาต

โจวฮ่าวหายใจเข้าลึกๆ และตะโกนเสียงดังอย่างเร่งรีบว่า “พี่หลิน หรือว่าเราถอยกันเถิด! ผมเองก็ไม่คิดว่าจะมีผู้พิทักษ์อยู่ที่นี่!”

ไม่เพียงแต่เขาที่คิดไม่ถึง

ทุกคนต่างก็คิดไม่ถึง

สีหน้าของโจวฮ่าวแย่ลงอย่างมาก เขากังวลจริงๆ ว่าหากหลินหยุนฆ่าต่อไปเรื่อยๆ อาจจะก่อให้เกิดปัญหาใหญ่!

หลินหยุนได้ยินเช่นนี้ จึงกล่าวด้วยความเฉยชาว่า "ไม่เป็นไรหรอก มันเป็นแค่หุ่นเชิดที่สร้างขึ้นจากร่างพลังงานพิเศษบางอย่าง แต่กลไกของหุ่นเชิดนี้ถือว่าดีใช้ได้!"

เมื่อโจวฮ่าวและซิงเฟยได้ยินเช่นนี่ ต่างก็อุทานด้วยความตกใจอีกครั้ง

ซิงเฟยพูดขึ้นอย่างรวดเร็ว “คนเหล่านี้เป็นหุ่นเชิดทั้งหมดเลยหรือ?”

แม้ว่าจะรู้สึกแปลกมาก แต่เธอและโจวฮ่าวก็ไม่ได้คิดว่านี่จะเป็นหุ่นเชิด

เพราะแม้ว่าลักษณะการปรากฏตัวของพวกเขาจะพิเศษ หรือแปลกก็แล้วแต่ แต่เห็นได้ชัดว่านี่เป็นกลิ่นอายของผู้บำเพ็ญที่มีชีวิตจริงๆ

และมันแตกต่างจากหุ่นเชิดในความทรงจำโดยสิ้นเชิง

หลินหยุนกล่าวอย่างเฉยเมยว่า "นี่เป็นหุ่นเชิดที่ค่อนข้างหายาก ซึ่งเรียกว่าหุ่นเชิดพลังงาน ตราบใดที่มีพลังงานเพียงพอ พวกมันก็จะปรากฏขึ้นและคงอยู่ตลอดไป"

โจวฮ่าวยังคงพูดอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเองว่า “ไม่ควรเป็นแบบนี้นี่นา! หากมีหุ่นเชิดอยู่บนภูเขานี้ ทำไมไม่มีใครเคยได้ยินเรื่องนี้เลย?”

อันที่จริงแล้วที่ตั้งของภูเขานี้

ถือได้ว่าเป็นเขตรอบนอกของรอบนอกสุดหล้าทะเลอีกทีหนึ่ง