ตอนนี้โจวฮ่าวกลัวจริงๆ
เขาไม่คิดไม่ฝันว่าหลินหยุน จะเป็นเทพสังหารหลินชางฉอง ที่มีชื่อเสียงโหดเหี้ยม โด่งดังไปทั่วโลกคุนชางในช่วงนี้!
ถ้ารู้ล่ะก็
ถึงเขากล้าแค่ไหน ก็ไม่กล้าร่วมทางไปกับหลินหยุนหรอก!
และไม่กล้าดึงหลินหยุนมาที่สุดหล้าทะเลแห่งนี้ด้วย
หลินชางฉองคือเทพสังหารอย่างแท้จริง เหมือนการมีอยู่ของอสุรกาย!
ว่ากันว่าถ้าพูดไม่เข้าหูก็จะฆ่า
เมื่อกี้ตอนที่เก่อเจิ้นกับหวงเฮ่อปรากฏตัว เขาทำเป็นรู้จักกันทันที และเลือกที่จะหนี
ตอนนี้ถ้าไม่กลัวสิถึงจะแปลก
แต่ก็หนีออกมาแล้ว
มาถึงริมชายฝั่งทะเลดำแห่งนี้ เขาจึงหยุดลง
หมดหนทาง
ผลการฝึกตนต่ำเกินไป
ข้ามทะเลดำแห่งนี้ด้วยตัวคนเดียว แทบไม่ต่างจากการรนหาที่ตายเลย
ก่อนหน้านี้หลินหยุนเป็นคนพามา เขารับรู้ได้ถึงความน่ากลัวของทะเลดำแห่งนี้
จะกล้าข้ามทะเลไปเพียงคนเดียวได้อย่างไร
สิ่งที่ทำให้เขายิ่งคิดไม่ถึงคือ หลินหยุนสามารถฆ่าเก่อเจิ้นกับหวงเฮ่อได้
ต้องรู้ก่อนว่า
นั่นเป็นยอดฝีมืออันดับต้นๆ ยาทองระดับเจ็ดและยาทองระดับหกเชียวนะ!
ตอนได้ยินหวงเฮ่อพูดออกมาสามคำว่าหลินชางฉอง เขาก็เข้าใจทันที
ที่แท้หลินหยุนคือหลินชางฉอง!
ตอนนี้ ทำได้เพียงฝืนมาอยู่ข้างหลินหยุนอีกครั้ง
เมื่อหลินหยุนได้ยิน บนใบหน้าไม่มีความรู้สึกใด พูดอย่างราบเรียบว่า “ทำไมนายไม่หนีไปล่ะ”
สีหน้าโจวเฮ่าไม่สู้ดี รีบโค้งตัวทำความเคารพ แล้วพูดว่า “หลิน......พี่หลิน อันที่จริงผมไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับเก่อเจิ้นกและหวงเฮ่อ คำพูดพวกนั้นของผมก่อนหน้านี้ แค่จะหลอกอีกฝ่ายเท่านั้น!”
“ปู่ของผม ไม่ใช่ศิษย์ของสำนักจวู้หลิงอะไรนั่นหรอก!”
“ผมแค่มีวิชาของครอบครัวที่สืบทอดกันมาจากบรรพบุรุษ และเจอคนมามากมายเท่านั้น!”
“ในโลกคุนชาง ผมจึงค่อนข้างรู้จักพวกยอดฝีมือของเก้าสำนัก หรือในสิบแปดสำนักเต๋า ที่มียอดฝีมือและสำนักที่รายชื่ออยู่ลำดับต้นๆ”
“กลัวว่าจะเจอเรื่องแบบก่อนหน้านี้ และจะเป็นอันตรายต่อชีวิตได้ง่ายๆ!”
“อันที่จริงตระกูลโจวของผม ไม่ได้มีความสัมพันธ์กับสำนักจวู้หลิง หวังว่า......หวังว่าพี่หลินจะไม่ถือสาเอาความ!”
หลินหยุนพูดอย่างเย็นชาว่า “เรื่องของนายไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน ตอนนี้เก่อเจิ้นกับหวงเฮ่อตายไปแล้ว ฉันว่าไม่ว่ายังไง ถ้านายยังอยากออกไปจากที่นี่ มีเพียงฉันที่จะทำได้!”
“นายควรจะคิดดู ว่าจะตอบแทนด้วยอะไรดี!”
“อย่างเช่น สมบัติล้ำค่าที่สามารถกลั่นยาได้!”
“ฉันอาจมีความสนใจอยู่บ้าง!”
โจวฮ่าวคนนี้ มีอะไรแอบซ่อนอยู่บ้าง
ตระกูลนี้ ไม่ใช่ตระกูลธรรมดาที่สืบทอดมาจากโบราณกาลอย่างที่ตัวเขาพูด
คนแบบนี้ ตระกูลแบบนี้ น่าจะเอาสิ่งของอะไรออกมาได้บ้าง
ตอนนี้หลินหยุนต้องการสมบัติล้ำค่าที่กลั่นยาเป็นจำนวนมาก
แน่นอนว่าไม่มีทางทิ้งโอกาสไป!
เมื่อได้ยินหลินหยุนพูดเช่นนี้ โจวฮ่าวดีใจเป็นอย่างมาก
สมบัติอะไร ก็ไม่สำคัญไปกว่าการรักษาชีวิตของตัวเอง
เขาคิดไม่ถึงว่า หลินหยุนไม่เพียงแต่จะไม่โกรธกับเรื่องก่อนหน้านี้ และฆ่าเขาต่อทันที แต่กลับต้องการสิ่งแลกเปลี่ยน!
ในเมื่อมีการแลกเปลี่ยน เป็นเรื่องที่ดีมากสำหรับเขา!
สูดหายใจเฮือก สะกดกลั้นความดีใจ สายตาโจวฮ่าววูบไหวไปมา คิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า “พี่หลิน เอาอย่างนี้ไหม ถ้าเป็นไปได้ ผมยังอยากเข้าไปในหุบเขานั้น”
“จุดประสงค์ที่ผมมาครั้งนี้ เพราะต้องการขจัดพลังคำสาปแห่งสายเลือด!”
“ในเมื่อมาถึงที่นี่แล้ว จึงไม่อยากยอมแพ้!”
“และก่อนหน้านี้ ผมกำหนดราคากับพี่หลินเอาไว้แล้ว”
“น้ำชี่ทิพย์ห้าหมื่นหยด กับการที่หลินหยุนส่งผมเข้าไปในหุบเขา”
“จากนั้นถ้าผมยังรอดออกมาได้ พี่หลินพาผมออกจากทะเลดำแห่งนี้ ผมจะเพิ่มน้ำชี่ทิพย์ให้อีกแสนหยด พี่หลินคิดว่ายังไง”
เมื่อหลินหยุนได้ยิน อดแสยะยิ้มเย็นชาไม่ได้ แล้วพูดออกมาว่า “พูดแบบนี้ ชีวิตของเจ้าพ่อในอนาคตของโลกคุนชางอย่างนาย มีค่าแค่น้ำชี่ทิพย์แสนหยดอย่างนั้นเหรอ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...