หลินหยุนพาซิงเฟยออกจากปากหุบเขาอย่างรวดเร็ว แต่พวกเขาไม่ได้รีบออกจากสุดหล้าทะเล
ชายชราของตระกูลโจวหนีไปแล้ว
เมื่อคิดอีกมุมหนึ่ง ถ้าเป็นหลินหยุนเอง เขาก็ต้องเผยแพร่ข้อมูลของอีกฝ่ายออกไปอย่างแน่นอน
ถ้าออกจากสุดหล้าทะเล ก็จะถึงสถานที่ประลองของเก้าสำนักใหญ่
ในเวลานี้ การแข่งขันเก้าสำนักใหญ่คงเริ่มขึ้นแล้ว มีสำนักต่างๆมารวมตัวกัน และมีผู้ฝึกอิสระจำนวนมากอยู่สถานที่แห่งนั้น
ถ้าข่าวที่ตัวเองอยู่ในสุดหล้าทะเลแพร่กระจายออกไป ไม่ว่าจะเป็นสำนักเทียนหยุนหรือสำนักอริยสัจ พวกเขาไม่นิ่งนอนใจอยู่แล้ว
ทำไมเหรอ?
เพราะเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับหน้าตาของสำนัก
หลินชางฉองสังหารผู้อาวุโสและลูกศิษย์อัจฉริยะหลายๆคนของสำนักเทียนหยุน แม้แต่ลูกศิษย์อัจฉริยะของสำนักอริยสัจที่ชื่อเสิ่นปิงชิง เธอก็เสียชีวิตด้วยน้ำมือของหลินหยุนเหมือนกัน
ถ้ามีแค่สำนักเทียนหยุนเพียงสำนักเดียวก็ไม่เท่าไหร่ แต่ตอนนี้ยังมีสำนักอริยสัจด้วย
มันไม่เหมือนกันอยู่แล้ว
เพราะพวกเขาเป็นสำนักอันดับหนึ่งของโลกคุนชาง และเป็นสำนักที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกคุนชางด้วย
ใครกันที่กล้าล่วงเกินผิดใจกับสำนักอริยสัจเหรอ?
ก็หลินชางฉองไง!
ตอนนี้ ข่าวที่หลินชางฉองอยู่ในสุดหล้าทะเลได้แพร่กระจายไปทั่วจนทุกคนรับรู้ ไม่รู้ว่ามันเป็นเรื่องจริงหรือเปล่า
อันที่จริง มันจะเป็นเรื่องจริงหรือเปล่านั้นไม่สำคัญเลย
เมื่อข่าวถูกแพร่กระจายออกไป และทำให้ทุกคนรับรู้เรื่องนี้ ถ้าพวกเขายังนิ่งนอนใจอยู่เฉยๆ มันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว
ถ้าไม่ทำอะไรเลย จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน?
ดังนั้นสำนักอริยสัจเคลื่อนไหวแล้ว
คนที่เป็นผู้นำคือบุตรอริยสัจและผู้อาวุโสสามคน สำนักอื่นๆก็มียอดฝีมือตามไปด้วยเช่นกัน
เมื่อรวมผู้ฝึกอิสระจำนวนมากด้วย ทำให้จำนวนคนเพิ่มมากขึ้นเยอะมากๆ ทุกคนพุ่งเข้าไปที่สุดหล้าทะเลอย่างรวดเร็ว
และในเวลานี้ หลินหยุนที่กำลังออกจากปากหุบเขา เขาก็มองเห็นยอดฝีมือจำนวนมากกำลังพุ่งมาทางนี้
ซิงเฟยไม่ได้พูดอะไร
เธอมีเพียงความกังวลเท่านั้น
หลินหยุนไม่ได้หนี เขาบินไปยืนอยู่บนภูเขาลูกหนึ่งทันที
เขาสร้างวิมานอันหนึ่งขึ้นมา หลินหยุนสร้างค่ายกลซ่อนตัวออกมา และเข้าไปในวิมานทันที
สีหน้าของซิงเฟยมีแต่ความกังวลใจ
หลินหยุนพูดเบาๆ "ไม่ต้องกังวล บางทีพวกเขาอาจจะหาพวกเราไม่เจอก็ได้!"
ซิงเฟยพูดด้วยความกังวลใจ "ตรงนี้มีบริเวณไม่กว้างเลย ถ้าพวกเขาตั้งใจหาพวกเราจริงๆ พวกเราคงซ่อนตัวได้ยาก!"
หลินหยุนพูดเบาๆ "ทุกปัญหามีทางออกเสมอ!"
เขาไม่ได้พูดปฏิเสธ สำหรับเรื่องนี้ ซิงเฟยพูดถูกแล้ว
ถ้าคนกลุ่มนั้นตั้งใจหาพวกเขาจริงๆ ในบริเวณอันแคบๆแบบนี้ พวกเขาหลบซ่อนตัวไม่ได้อยู่แล้ว
หลินหยุนมองไปที่ซิงเฟยและพูด "ฉันคิดว่าคุณควรฝึกฝนก่อน ทำให้พลังของตัวเองมั่นคงมากขึ้น"
ซิงเฟยนิ่งเงียบไปชั่วครู่ จากนั้นก็พยักหน้า และนั่งลงฝึกฝนทันที
ด้านในหลิงไถ เจียซินพูดด้วยน้ำเสียงประหลาด "ฉันสัมผัสได้ว่ามียอดฝีมือแดนยาทองระดับเก้าอย่างน้อยสี่คน มียอดฝีมือแดนยาทองระดับแปดห้าคน และมียอดฝีมือแดนยาทองระดับเจ็บอีกสิบกว่าคน"
"เป้าหมายของคนเหล่านี้คือคุณเหรอ?"
หลินหยุนพยักหน้า "ใช่แล้ว!"
เจียซินหมดคำพูดทันที "ดูเหมือนคุณจะเป็นคนที่ชอบสร้างปัญหามากๆ คุณทำอะไรกันแน่ ถึงได้มียอดฝีมือจำนวนมากมาตามสังหารคุณ?"
โดยปกติแล้ว เผ่ามนุษย์จะไม่ค่อยสามัคคีกัน มีการแก่งแย่งชิงอำนาจกันในเผ่ามนุษย์ มันก็เป็นเรื่องปกติ
ถึงแม้หลินหยุนจะเป็นสุดยอดอัจฉริยะ ในโลกคุนชางไม่มีใครเทียบเขาได้เลย ถ้าเผ่ามนุษย์ต้องการสังหารใครจริงๆ แม้แต่เผ่าตัวเองก็ไม่ละเว้นเหมือนกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...