ชายวัยกลางคนคนนี้ใส่ชุดสีเขียวอ่อน เขามีเส้นผมที่พลิ้วไสว ในมือของเขาถือพัดอยู่ เขาเป็นคนที่สง่างามมากๆ
พลังบนร่างกายของเขาดูลึกล้ำ แต่พลังไม่ได้น่ากลัวเลย ให้ความรู้สึกเหมือนนิ่งสงบและอบอุ่น ทำให้คนอื่นๆอยากเข้าใกล้
เมื่อได้ยินคำพูดของชายวัยกลางคน รองเจ้าสำนักเทียนหยุนที่อยู่ข้างๆก็พูดอย่างเคร่งขรึม "สหายฉางเฟิง คุณพูดแบบนี้ก็ไม่ถูก สำนักอริยสัจไม่เคยต่อสู้กับหลินชางฉอง พวกคุณไม่รู้จักความร้ายกาจของเขาเลย!"
"ตอนนี้นักบำเพ็ญเซียนทุกคนในโลกคุนชางต่างเรียกเขาว่าเทพสังหาร อสุรกาย มันไม่ได้โอเวอร์เลย!"
"คนๆนี้มีพลังที่แข็งแกร่งมากๆ ไม่เพียงเป็นคนเลือดเย็น ยังมีรังสีฆ่าฟันที่ร้ายกาจมากๆ และเป็นคนที่โชคดีมากๆ"
"ตอนนี้ คนเลือดเย็นอำมหิตคนนี้ กลับปรากฏตัวที่สุดหล้าทะเล"
"นี่คือโอกาสที่ดีที่สุดที่จะสังหารเขา โอกาสนี้พวกเราไม่ควรพลาด!"
"สหายฉางเฟิง ถึงแม้สำนักเทียนหยุนของเราจะสู้สำนักอริยสัจไม่ได้ แต่อย่างน้อย พวกเราก็เป็นสำนักอันดับต้นๆของโลกคุนชาง"
"ก่อนหน้านี้ ตอนที่สู้กับหลินชางฉอง พวกเราก็คิดเหมือนกับสหายฉางเฟิง นึกว่าสามารถฆ่าหลินชางฉองได้อย่างง่ายดาย"
"สหายฉางเฟิงรู้ไหมว่าผลลัพธ์เป็นยังไง สุดท้ายแล้วหลินชางฉองก็ยังมีชีวิตรอดมาจนถึงตอนนี้!"
"ในทางกลับกัน สำนักเทียนหยุนของพวกเรา กลายเป็นตัวตลกของโลกคุนชางเลย"
"สหายฉางเฟิง ฉันหวังว่าคุณจะมีจิตใจที่แน่วแน่มากๆในการสังหารหลินชางฉอง!"
ดวงตาของชายวัยกลางคนกระตุกทันที เขานิ่งไปชั่วครู่และพูดเบาๆ "สหายจวูโม่ คำพูดของคุณมีเหตุผลมากๆ อย่างไรก็ตาม เราไม่ควรเสียเวลาเพราะหลินชางฉองเพียงคนเดียว ทำให้การประลองเก้าสำนักใหญ่ต้องล่าช้า"
"หลินชางฉองคนนั้น จะฆ่าเมื่อไหร่ก็ได้"
"การประลองเก้าสำนักใหญ่จะล่าช้าไม่ได้"
"ยิ่งไปกว่านั้น ในเมื่อหลินชางฉองโดนขังอยู่ในสถานที่แห่งนี้ ก่อนที่การประลองเก้าสำนักจะสิ้นสุด เขาไม่มีทางหนีรอดไปได้ พวกเราให้เขามีชีวิตรอดอีกไม่กี่วันเท่านั้น!"
"ไม่ต้องพูดถึงสำนักอื่นๆ แค่พวกเราสองสำนักอยู่ตรงนี้ คนๆนี้ก็ไม่มีทางหนีรอดไปได้อยู่แล้ว!"
ในเวลานี้ มียอดฝีมือที่แข็งแกร่งมากๆพุ่งมาจากสถานที่ประลองเก้าสำนักใหญ่และตรงมาที่นี่อย่างรวดเร็ว
คนยังไม่ได้มาถึง แต่เสียงของเธอก็ดังมาถึงแล้ว
"นักบำเพ็ญเซียนทุกคนของสำนักอริยสัจ ห้ามใครออกจากที่นี่! วันนี้ต้องหาหลินชางฉองให้เจอและสังหารเขาให้ได้!"
"สำหรับยอดฝีมือของสำนักอื่นๆและผู้ฝึกอิสระทุกคน!"
"ถ้าพวกคุณช่วยสำนักอริยสัจของเราค้นหาหลินชางฉองจนเจอก็พอ พวกคุณไม่จำเป็นต้องลงมือสังหารเขา แค่นี้สำนักอริยสัจของเราก็มีค่าตอบแทนให้พวกคุณ!"
"ถ้าพวกคุณไม่อยากจะช่วย งั้นก็ไสหัวออกไปไกลๆหน่อย!"
"ถ้ามีใครกล้าขัดขวางฉัน ไม่ว่าคนๆนั้นจะเป็นใคร ฉันก็จะสังหารเขาทันที!"
คนที่มาคือหญิงวัยกลางคน เธอใส่ชุดขาว พลังของเธอเยือกเย็นมากๆและเต็มไปด้วยรังสีฆ่าฟัน
เมื่อทุกคนเห็นหน้าของเธอ พวกเขาก็รีบหลบหนีทันที
เมื่อเห็นหญิงวัยกลางคนมาถึง ชายวัยกลางคนที่ถือพัดเมื่อสักครู่ เขายิ้มอย่างขมขื่นและพูด "ศิษย์พี่ คุณไม่จำเป็นต้องรีบร้อนเลย! สำนักอริยสัจเป็นสำนักที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกคุนชาง อย่าทำเรื่องเล็กจนเสียเรื่องใหญ่ไปเลย"
"ถ้าทำให้การประลองเก้าสำนักล่าช้า จะทำให้เก้าสำนักเสียหน้าต่อนักบำเพ็ญเซียนทุกคนในโลกคุนชาง!"
หญิงวัยกลางคนบินมาถึงด้านหน้า เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ เธอก็มองไปที่ฉางเฟิงทันที "เฉินฉางเฟิง คุณกำลังสั่งสอนฉันอยู่เหรอ?"
เฉินฉางเฟิงยิ้มอย่างขมขื่นทันที จากนั้นเขาก็คำนับผู้หญิงวัยกลางคนและพูด "ศิษย์พี่ คุณรู้อยู่แล้วว่าฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น!"
ผู้หญิงวัยกลางคนยิ้มอย่างเย็นชา และพูดอย่างโหดเหี้ยม "ฉันไม่สนใจว่าคุณจะคิดยังไง ในเมื่อฉันอยู่ตรงนี้ คุณก็ไม่มีสิทธิ์มาตัดสินใจอะไรตรงนี้ ถ้าคุณยังคิดว่าฉันเป็นศิษย์พี่ งั้นก็ยืนอยู่เฉยๆ และรีบๆหาตัวหลินชางฉองให้เจอ!"
"ถ้าคุณไม่อยากฟังคำพูดของฉัน ถ้างั้นคุณก็ไสหัวออกไปเหมือนคนพวกนั้น!"
"ถ้าคุณยังพูดจาไร้สาระอีก ก็อย่าหาว่าศิษย์พี่อย่างฉันไม่เกรงใจละกัน!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...