บทที่ 1365 การประลองเริ่มขึ้นแล้ว – ตอนที่ต้องอ่านของ จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
ตอนนี้ของ จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ โดย จูผาซู่ ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายใช้ชีวิตทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 1365 การประลองเริ่มขึ้นแล้ว จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
ตอนนี้ฉินชิงถงรู้สึกเสียดายมากๆ
เมื่อเห็นทุกคนเดินจากไป หลินหยุนที่อยู่ด้านในวิมานก็ลืมตาขึ้นมาทันที
ด้านในหลิงไถ เจียซินก็หายใจยาวๆด้วยความโล่งใจ
เธอไม่ได้มีจิตใจเข้มแข็งเหมือนกันหลินหยุน
เรื่องที่เธอไม่อยากเห็นที่สุดก็คือ เธอพึ่งตามหลินหยุนออกมา พูดตามตรงเลยว่าหลินหยุนคือความหวังของเธอ เป็นความหวังเดียวของเธอจริงๆ ถ้าหลินหยุนเสียชีวิตจริงๆ เธอคงไม่รู้จะทำยังไงต่อแล้ว
พูดได้เพียงอย่างเดียวว่าโชคชะตากำลังเล่นตลกกับเธอ
เจียซินนิ่งไปชั่วครู่และรีบพูดทันที "ถึงแม้คนเหล่านั้นจะจากไป แต่เห็นได้อย่างชัดเจน พวกเขาไม่ยอมปล่อยคุณไปง่ายๆอย่างแน่นอน! ตอนนี้คุณยังมีวิธีอื่นๆอีกไหม?"
หลินหยุนนิ่งเงียบไปพักใหญ่ จากนั้นก็พูดอย่างเคร่งขรึม "พวกเราทำให้ดีที่สุดก็พอแล้ว!"
เขาไม่ได้พูดคำว่าฟังลิขิตจากสวรรค์ออกมา เพราะเขาไม่อยากจะฟังลิขิตจากสวรรค์ สวรรค์ไม่สามารถบงการชีวิตของเขาได้
เขานั่งหลับตาและฝึกฝนต่อ
ชี่ทิพย์แสนกว่าหยด ถูกเขาดูดซับเข้าไปในร่างกายอย่างรวดเร็ว
ส่วนอีกด้านหนึ่ง
มีเก้าสำนักใหญ่เป็นผู้นำและเริ่มพิธีบูชาอย่างยิ่งใหญ่
คนที่เป็นผู้ทำพิธีบูชาคือชายชราผมหงอกคนหนึ่งจากสำนักอริยสัจ
ชายชราคนนี้ ดูเหมือนคนธรรมดามากๆ ร่างกายของเขาไม่มีพลังชี่เลย
หลังจากเสร็จสิ้นพิธีบูชา ก็เริ่มการประลองเก้าสำนักใหญ่ทันที
ช่วงแรก เป็นการประลองเพื่อจัดอันดับของเก้าสำนักใหญ่
หลังจากได้อันดับของเก้าสำนักใหญ่แล้ว สิบแปดสำนักเต๋าและสำนักอื่นๆของโลกคุนชาง ถึงจะสามารถรู้ได้ว่าสำนักไหนที่สามารถท้าประลองได้บ้าง
ในเก้าสำนักใหญ่ มีเพียงสามสำนักชั้นล่างเท่านั้น ที่จะต้องยอมรับการท้าประลอง
ถ้าสามารถเอาชนะได้ ก็จะสามารถรักษาตำแหน่งเดิมไว้ได้
ถ้าพ่ายแพ้ ก็จะหลุดออกจากตำแหน่งเก้าสำนักใหญ่
มันไม่ใช่แค่เสียตำแหน่งเก้าสำนักใหญ่เท่านั้น
ถ้าพ่ายแพ้จริงๆ สถานที่ตั้งของสำนักและทรัพยากรที่สำนักควบคุมอยู่ ต้องมอบทุกอย่างออกมา นี่คือเรื่องที่น่ากลัวมากๆ
การประลองจัดอันดับของเก้าสำนักใหญ่เริ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว
บุตรอริยสัจของสำนักอริยสัจไม่ได้ปรากฏตัว พระบุตรของสำนักปฏิบัติธรรมก็ไม่ได้ปรากฏตัว บุตรธยานะของสำนักธยานะก็ไม่ได้ปรากฏตัว สุดยอดอัจฉริยะที่มีชื่อเสียงมากๆของโลกคุนชาง มีเพียงบุตรกระบี่คนเดียวเท่านั้นที่ปรากฏตัว
ตอนนี้บุตรกระบี่กำลังนั่งอยู่ในฝั่งของสำนักกระบี่เป่ยโต่ว
ถึงแม้จะอยู่ตรงกลางของลูกศิษย์อัจฉริยะหลายๆคน แต่เขานั่งอยู่ตรงนั้นแล้ว เขาเหมือนกระบี่ที่คมมากๆ
บนร่างกายของเขามีพลังที่แข็งแกร่งมากๆปะทุออกมา ทำให้ลูกศิษย์สำนักเดียวกันที่อยู่ข้างๆ ไม่สามารถเข้าใกล้และต้านรับพลังที่แข็งแกร่งมากๆนี้ไม่ไหว
แต่เขากลับไม่สนใจอะไรเลย เขาไม่ยอมเก็บพลังของตัวเองและเขาก็กลายเป็นจุดเด่นทันที
สายตาของคนส่วนใหญ่ต่างมองไปที่ร่างกายของเขา
อย่างไรก็ตาม เรื่องที่ทำให้ทุกคนประหลาดใจก็คือ เขาในฐานะบุตรกระบี่ของสำนักกระบี่เป่ยโต่ว แต่มือของเขากลับไม่มีกระบี่เลย
เรื่องนี้ทำให้ทุกคนประหลาดใจมากๆ
นักบำเพ็ญเซียนของสำนักกระบี่เป่ยโต่ว ทุกคนใช้กระบี่เป็นอาวุธ และพวกเขาก็มีนิสัยอย่างหนึ่ง พวกเขาไม่เคยเก็บกระบี่ไว้ในแหวนเก็บของ พวกเขาจะใช้มือจับกระบี่ตลอดเวลา
แต่บุตรกระบี่คนนี้กลับไม่มีกระบี่
ในเวลานี้ การประลองจัดอันดับของเก้าสำนักใหญ่ก็เริ่มขึ้นแล้ว
เก้าสำนักใหญ่ ทุกสำนักจะส่งลูกศิษย์ออกมาหนึ่งคน
ไม่มีกฎระเบียบอะไรเลย สามารถท้าประลองได้ตามใจ
ถ้าคนที่พ่ายแพ้ก่อนสามคนแรก สำนักของสามคนนี้ ก็จะอยู่ในตำแหน่งสามสำนักชั้นล่าง
แน่นอนว่าการประลองจัดอันดับแบบนี้ ไม่ได้ต่อสู้กันแค่ครั้งเดียว แต่ต่อสู้กันสองครั้ง
หลังจากลูกศิษย์ประลองแล้ว จะต้องส่งยอดฝีมืออาวุโสของสำนักหนึ่งคนออกมาประลอง
หลังจากประลองสองครั้งแล้ว ก็จะได้สามสำนักชั้นสูง สามสำนักชั้นกลางและสามสำนักชั้นล่าง
หลังจากนั้น สามสำนักชั้นล่างต้องยอมรับการประลอง
พูดกันตามตรง หลายปีที่ผ่านมา สำนักหยุนเยว่ตกต่ำลงเรื่อยๆ
เรื่องนี้สามารถมองเห็นอย่างชัดเจนจากลูกศิษย์ของสำนักที่อ่อนแอลงเรื่อยๆ
การประลองครั้งที่หนึ่งสิ้นสุดลง
ผ่านไปไม่นาน การประลองครั้งที่สอง มันคือการประลองของผู้อาวุโสจากสำนักต่างๆก็เริ่มขึ้น
คนที่เข้าประลองจากสำนักอริยสัจก็คือเฉินฉางเฟิงที่ปรากฏตัวที่สุดหล้าทะเลก่อนหน้านี้ เขาฝึกฝนถึงแดนยาทองระดับแปดแล้ว
สำนักปฏิบัติธรรมได้ส่งพระแก่ๆคนหนึ่งเข้าประลอง พลังของเขานั้นมองไม่ออก ไม่มีใครรู้เลยว่าเขาแข็งแกร่งแค่ไหนกันแน่
ส่วนทางฝั่งสำนักกระบี่เป่ยโต่ว ในเวลานี้ บุตรกระบี่ที่นั่งเงียบมาตลอด จู่ๆเขาก็ขยับตัวและเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว เขาบินขึ้นไปบนเวทีทันที
เมื่อเห็นบุตรกระบี่ปรากฏตัว ผู้คนนับหมื่นที่อยู่ตรงนี้ พวกเขาหายใจเร็วด้วยความตกใจ
พวกเขาตกตะลึงมากๆ
ต้องรู้ไว้เรื่องหนึ่ง ครั้งนี้คือการประลองของผู้อาวุโส!
บุตรกระบี่คนนี้ ทำไมเขากล้าทำแบบนี้?
ก่อนหน้านี้ ตอนที่การประลองของลูกศิษย์อัจฉริยะ ถ้าบุตรกระบี่เข้าร่วมการประลอง มันก็เป็นเรื่องปกติ
และเป็นการกระทำที่ปกติมากๆ
แต่เขากลับไม่ได้ทำแบบนั้น ตอนนี้บุตรกระบี่กลับปรากฏตัวบนเวทีการประลองของผู้อาวุโส
สำหรับพลังและความแข็งแกร่งของบุตรกระบี่ ทุกคนที่อยู่ตรงนี้ต่างรู้ดี
การปรากฏตัวของบุตรกระบี่ทุกครั้ง บุตรกระบี่จะสู้บุตรอริสัจ บุตรธยานะและพระบุตรไม่ได้
เพราะการปรากฏตัวของบุตรกระบี่แต่ละรุ่นก็จะเป็นแบบนี้ตลอด ดังนั้นมันก็เลยกลายเป็นเรื่องที่ทุกคนต่างรู้ดี
บุตรอริยสัจรุ่นนี้ปรากฏตัวแล้ว บุตรธยานะก็ปรากฏตัวเช่นกัน มีเพียงพระบุตรเท่านั้นที่ยังไม่ได้ปรากฏตัว
อย่างไรก็ตาม จากการลงมือต่อสู้ของบุตรอริยสัจและบุตรธยานะก่อนหน้านี้ ดูจากการประลองของพวกเขาสองคน พวกเขาน่าจะฝึกฝนถึงแดนยาทองระดับหก และสามารถต่อสู้กับยอดฝีมือแดนยาทองระดับเจ็ดได้
ถ้าดูจากเรื่องนี้ บุตรกระบี่คนนี้ น่าจะฝึกฝนถึงแดนยาทองระดับห้า และสามารถต่อสู้กับยอดฝีมือแดนยาทองระดับหกเท่านั้น
เขาน่าจะเป็นอัจฉริยะระดับเดียวกับหวงฉาว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
จบแค่นี้จริงดิ ไม่มั้ง เหมือนคนเขียนโดนตัดจบใน 5 ตอน อะไรกันนี่ อ่านถึงประมาณตอนที่ 1,500-1,600 พอละ หลังจากนั้นเละ ช่วงสุดท้ายนี่มั่วบ้านงานมั่ก ๆ...
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...