จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1367

สองเยว่เป็นคนที่ไม่ชอบการแก่งแย่งชิงดีมาโดยตลอด เธอมีนิสัยที่นิ่งสงบ และคิดถึงแต่ส่วนรวม

นิสัยของเธอ ทำให้คนส่วนใหญ่รู้สึกสบายใจ

อย่างไรก็ตาม สำหรับเรื่องบนโลกใบหน้า มันมีอยู่สองด้านเสมอ

ด้วยนิสัยของเธอ ถ้าเธอเป็นเจ้าสำนักละก็ นิสัยของเธอก็จะไม่ค่อยเด็ดเดี่ยว ไม่สามารถควบคุมอะไรได้

ที่คือเหตุผลหลักที่ทำไมสี่เยว่ถึงเป็นอย่างนี้

เนื่องจากเธอทำอะไรก็ไม่เด็ดขาดพอ ทำให้สำนักหยุนเยว่มีความสามัคคีกันเพียงแค่เปลือกนอกเท่านั้น อันที่จริงภายในสำนักไม่ได้ดูนิ่งสงบและสามัคคีกันจริงๆ

มีพี่น้องหลายๆคนที่เข้าร่วมกับสี่เยว่แล้ว ตอนนี้อำนาจของสี่เยว่สามารถต่อกรกับสองเยว่ได้แล้ว

แต่ตอนนี้ ในเวลานี้ สองเยว่โกรธมากๆ!

เธอสามารถอดทนต่อเรื่องต่างๆที่สี่เยว่เคยทำ แม้แต่เรื่องที่สี่เยว่อยากจะแย่งตำแหน่งเจ้าสำนักแทนจากเธอ เรื่องพวกนี้เธอไม่ได้สนใจเลย

แต่การกระทำในวันนี้ของสี่เยว่ เธอไม่ได้คิดถึงผลประโยชน์ของสำนักเลย

เรื่องนี้ทำให้สองเยว่ทนไม่ไหวอีกแล้ว!

ก่อนหน้านี้ เธอพยายามระงับความไม่พอใจของสามเยว่และคนอื่นๆที่มีต่อสี่เยว่ และปล่อยให้สี่เยว่ไปทำเรื่องต่างๆ แม้แต่เรื่องที่ไม่ยอมรับฐานะของเจ้าพระคุณหลินหยุน เธอก็ไม่ได้บีบบังคับคนอื่นๆเลย เพราะเธอไม่อยากให้ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับสี่เยว่แย่ลงกว่านี้

เพราะเธอคาดหวังมากๆว่าในการประลองเก้าสำนักใหญ่ครั้งนี้ สี่เยว่จะให้ความสำคัญกับผลประโยชน์ของสำนัก

อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เธอสิ้นหวังแล้ว!

เพื่อเป้าหมายของตัวเอง สี่เยว่ไม่สนใจผลประโยชน์ของสำนักเลย

ดังนั้น เธอก็เลยระเบิดออกมาทันที!

เมื่อได้ยินคำพูดของสองเยว่ สี่เยว่ก็ค่อยๆลืมตาขึ้นมาทันที แต่เธอก็ยังคงทำตัวนิ่งสงบ สายตาของเธอมีแต่ความดูถูกดูแคลนและพูดประชดทันที "พี่สอง เวลาแบบนี้แล้ว ยังมาโทษฉันอีกเหรอ? พี่สองต้องการหาเพาะรับบาปเพื่อมาบิดบังความไร้ประโยชน์ของตัวเองหรือเปล่า?"

สายตาของสองเยว่เย็นชามากๆอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน เธอมองไปที่สี่เยว่และพูดทันที "เจ้าสี่ ฉันรู้มาตลอดว่าเธอเป็นคนที่มีความทะเยอทะยานมากๆ คุณรู้หรือเปล่าว่าทำไมฉันถึงไม่เคยห้ามคุณเลย?"

"คุณมีคำพูดหนึ่งที่พูดไม่ผิดเลย คือการให้ฉันอยู่ในตำแหน่งเจ้าสำนักแทน"

"ฉันไม่ได้เป็นคนที่กล้าได้กล้าเสีย เห็นได้ชัดว่าฉันเป็นคนไร้ประโยชน์ เรื่องนี้ฉันเองก็เข้าใจดี!"

"ดังนั้น ฉันก็เลยรู้สึกมาโดยตลอด บางทีคุณอาจจะเหมาะสมกับตำแหน่งเจ้าสำนักแทนก็ได้"

"ดังนั้นก่อนหน้านี้ ถึงแม้คุณจะไม่ยอมรับฐานะของเจ้าพระคุณ ฉันก็ไม่เคยบีบบังคับคุณ!"

"เพราะฉันยังคงเชื่อสนิทใจ คุณจะคิดถึงผลประโยชน์ของสำนักเป็นเรื่องที่สำคัญที่สุด!"

"ดังนั้นฉันคิดมาโดยตลอด การประลองเก้าสำนักใหญ่ในครั้งนี้ ถ้าคุณยอมลงมือและรักษาตำแหน่งของเก้าสำนักใหญ่เอาไว้ได้ เมื่อถึงตอนนั้น ถึงแม้ฉันต้องยกตำแหน่งเจ้าสำนักแทนให้คุณจริงๆ ฉันก็ยินดีและเต็มใจ !"

"เรื่องที่ฉันกังวลมากๆก็คือนิสัยของคุณดื้อรั้นเกินไป อาจจะทำเรื่องบางอย่างโดยไม่ทันได้คิด"

"อย่างไรก็ตาม ฉันคิดว่าถ้าคุณให้ความสำคัญกับผลประโยชน์ของสำนัก ฉันมอบตำแหน่งนี้ให้คุณ จากนั้นฉันค่อยช่วยเหลือและให้คำปรึกษาอยู่ข้างๆ ถ้าคุณเต็มใจยอมรับ เรื่องนี้คงไม่มีปัญหา!"

"แต่ฉันคาดคิดไม่ถึงจริงๆ คุณในตอนนี้จะทำเพื่อเป้าหมายของตัวเอง และไม่สนใจผลประโยชน์ของสำนักเลย!"

"ในเมื่อเป็นแบบนี้แล้ว เรื่องที่คุณอยากจะได้ตำแหน่งเจ้าสำนักแทน?"

"มันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้อีกแล้ว!"

"คุณคิดว่าพลังของคุณเพิ่มสูงขึ้นอย่างรวดเร็วใช่ไหม? คุณคิดว่าตัวเองสามารถต่อสู้กับฉันได้แล้วใช่ไหม?"

"คุณคิดว่า ถ้าวันนี้คุณไม่ลงมือ สำนักหยุนเยว่ก็จะหลุดจากตำแหน่งเก้าสำนักใหญ่ ฉันก็จะกลายเป็นคนบาปของสำนัก จากนั้นฉันก็จะยกตำแหน่งเจ้าสำนักแทนให้คุณใช่ไหม?"

"ถ้าคุณคิดแบบนี้จริงๆ ฉันจะบอกคุณตามตรง คุณคิดผิดไปแล้ว!"

"คุณอยากต่อสู้กับฉันเหรอ คุณยังไม่คู่ควร!"

"ฉันสองเยว่จะไม่ยอมให้สำนักหยุนเยว่ของเราหลุดจากตำแหน่งเก้าสำนักใหญ่อย่างแน่นอน!"

จากนั้นก็คือสำนักเย่เสิน

การประลองครั้งที่แล้วของสำนักเย่เสิน ในการประลองลูกศิษย์วัยรุ่นอัจฉริยะ พวกเขาอยู่สามสำนักชั้นกลาง

และการประลองของผู้อาวุโสครั้งนี้ พวกเขาก็อยู่สามสำนักชั้นกลางเหมือนกัน

เดิมทีสำนักนี้ไม่ค่อยโดดเด่นมากนัก ในสายตาของทุกคน สำนักนี้มีพลังที่แข็งแกร่งพอๆกับสำนักหยุนเยว่ แต่การประลองครั้งนี้ เนื่องจากสำนักเทียนหยุนเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ ทำให้สำนักเย่เสินสามารถเข้าไปอยู่ในสามสำนักชั้นกลางได้ และสามารถบีบจนทำให้สำนักฉีซานตกมาอยู่ในสามสำนักชั้นล่าง

เรื่องนี้เกิดความคาดหมายของคนส่วนใหญ่จริงๆ

จากนั้นเป็นสำนักกระบี่เป่ยโต่ว

บุตรกระบี่ที่แข็งแกร่งมากๆอดทนต่อสู้กับบุตรอริยสัจจนถึงตอนนี้ แต่ในที่สุดเขาก็พ่ายแพ้ให้กับบุตรอริยสัจ

หลังจากพ่ายแพ้ด้วยกระบวนท่าเดียว เขาก็ไม่ได้ลงมือต่อสู้อีก เขามองไปที่บุตรอริยสัจหนึ่งครั้ง จากนั้นเขาก็กระโดดลงเวทีทันที

จากนั้นบุตรอริยสัจก็ต่อสู้กับผู้อาวุโสของสำนักเต๋าเฉินเซียว

ถึงแม้เขาจะต่อสู้กับบุตรกระบี่มาแล้ว

แต่ผู้อาวุโสของสำนักเต๋าเฉินเซียวคนนี้ หลังจากที่เขาต่อสู้แบบตะลุมบอนมาเมื่อสักครู่ ทำให้ผู้อาวุโสได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย

บุตรอริยสัจในตอนนี้ ถึงแม้ระดับพลังของเขาจะด้อยกว่า แต่เขาไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวเลย เขาโจมตีอีกฝ่ายทันที

ทั้งสองคนต่อสู้กันอย่างดุเดือดจนมืดฟ้ามัวดิน

บุตรอริยสัจปลดปล่อยพลังทั้งหมดของตัวเองออกมา เขาฝึกฝนถึงแดนยาทองระดับเจ็ดขั้นสูงสุดแล้ว

เนื่องจากผู้อาวุโสของสำนักเต๋าเฉินเซียวที่ฝึกฝนถึงแดนยาทองระดับแปดได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย ทำให้พวกเขาสองคนต่อสู้กันอย่างสูสี

การต่อสู้ของทั้งสองคน ดึงดูดสายตาของคนจำนวนมาก

ในเวลานี้ ทุกคนมองเห็นอย่างชัดเจนว่าบุตรอริยสัจรุ่นนี้แข็งแกร่งแค่ไหนกันแน่!