ปลาสองตัวนี้มีชีวิตทันทีและพวกมันก็พันกัน ปลาสองตัวอ้าปากทันที และต่างพ่นไข่มุกออกมาคนละเม็ด
ไข่มุกสีขาวและสีดำพุ่งใส่หลินหยุนทันที
ในเวลานี้ หลินหยุนที่อยู่บนท้องฟ้าก็สัมผัสได้ถึงอันตราย ตอนนี้เขากัดฟันตัวเอง และย่ำก้าวที่ห้าออกไป
ถ้ามีคนสามารถมองเห็น พวกเขาจะต้องพบเห็นอย่างชัดเจนแน่นอน
ตอนนี้สีหน้าของหลินหยุนขาวซีดมากๆ แม้แต่ผิวพรรณและเส้นผมก็เริ่มเปลี่ยนเป็นสีขาว เขาแก่ลงทันที
ในขณะที่เขากำลังจะย่ำก้าวที่ห้าสำเร็จ ฟ้าดินมีเสียงดังสนั่นเกิดขึ้นทันที
เสียงนี้ราวกับฟ้าดินกำลังร้องเสียงโหยหวน และกำลังสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง ราวกับฟ้าดินจะแตกสลายทันที
ส่วนอีกด้านหนึ่ง เจ้าสำนักอริยสัจใช้ไม้บรรทัดเหล็กทุบตีระฆังตลอด แต่พลังที่น่ากลัวมากๆก็พุ่งลงมาอีกครั้ง
บนระฆังยักษ์นั้น มีลวดลายที่เด่นชัดปรากฏ และมันก็ปลดปล่อยพลังที่แข็งแกร่งมากๆออกมา และอยากจะต้านทานพลังเหล่านั้นเอาไว้
แต่พลังน่ากลัวมากๆที่พุ่งลงมา มันบีบอัดจนระฆังเปลี่ยนรูปทันที จากนั้นระฆังก็แตกสลาย
ไข่มุกที่ปลาสีดำและสีขาวพ่นออกมา กลายเป็นผุยผงทันที
ปลาสองตัวไม่มีพลังอีกต่อไป ชั่วพริบตามันก็หายไปทันที
"อ๊าก——"
เมื่อปลาทั้งสองตัวหายไป หมากล้อมสองเม็ดก็ปรากฏตัวอีกครั้ง แต่หมากล้อมยังมาไม่ถึงมือของเจ้าสำนักเทียนหยุน มันก็แตกสลายทันที
เจ้าสำนักเทียนหยุนกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด เขามองท้องฟ้าที่อยู่ด้านบนด้วยสายตาที่หวาดกลัว
เจ้าสำนักเทียนหยุนกระอักเลือดสดออกมา เขาไม่พูดอะไรอีกเลยและหันหลังหนีไปทันที
เมื่อเครื่องรางแตกสลาย ทำให้เขาได้รับบาดเจ็บ
เขาในฐานะเจ้าสำนักเทียนหยุน! เขาเป็นยอดฝีมือแดนยาทองระดับเก้า! เขาเป็นผู้มีอำนาจมากๆในโลกคุนชาง
แต่ในสถานการณ์แบบนี้ เขากลับเลือกที่จะหลบหนี!
เจ้าสำนักอริยสัจที่อยู่อีกด้านหนึ่ง เมื่อเขามองเห็นเจ้าสำนักเทียนหยุนหนีไป เจ้าสำนักอริยสัจก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสเนื่องจากระฆังแตกสลาย เขาใช้ไม้บรรทัดเหล็กที่อยู่ในมือปลดปล่อยพลังที่แข็งแกร่งมากๆและโจมตีใส่ท้องฟ้า
จากนั้นเขาก็หันหลังและหนีทันที
แม้แต่เสิ่นฉงกับเฉินฉางเฟิงและบุตรอริยสัจ เขาก็ไม่สนใจคนเหล่านี้อีกแล้ว
หลินชางฉองคนนี้แข็งแกร่งมากๆ! แข็งแกร่งมากๆจนน่ากลัว!
หลังจากมองเห็นเจ้าสำนักอริยสัจและเจ้าสำนักเทียนหยุนหนีไปแล้ว ทุกคนรู้สึกตกใจมากๆ
ในชั่วพริบตา พวกเขาก็มองเห็นหลินหยุนที่แก่ขึ้นและมีเส้นผมสีขาวค่อยๆปรากฏตัวบนท้องฟ้า
หลินหยุนในเวลานี้หลังคอมมากๆ เมื่อมองดูก็รู้ทันทีว่าเขาแก่ไปเยอะมากๆ
สายตาของทุกคนต่างมองไปที่หลินหยุน หลังจากนั้น พวกเขาก็กลืนน้ำลายด้วยความตกใจ
ในเวลานี้ ยอดฝีมือแดนยาทองระดับแปดกับระดับเจ็ดของสำนักเต๋าเฉินเซียว สำนักเทียนหยุน สำนักอริยสัจและสำนักฉีซาน ตอนนี้พวกเขายังรู้สึกงงๆอยู่และไม่เข้าใจจริงๆว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่
ไม่รู้จริงๆว่าใครเป็นคนตะโกนคำว่าหนีออกมา ทำให้ทุกคนได้สติคืนมาทันที ทุกคนปลดปล่อยพลังทั้งหมดออกมา และมีหลายๆคนเผาผลาญเลือดสารจิงของตัวเองเพื่อหลบหนี
เมื่อหลินหยุนเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น เขาก็ต่อยหมัดหนึ่งออกไปทันที
มีผู้อาวุโสสองคนของสำนักเทียนหยุนเสียชีวิตทันที
รองเจ้าสำนักเทียนหยุนกระอักเลือดสดออกมา แต่เขาไม่กล้าหันหน้ากลับไป เขาหลบหนีอย่างสุดชีวิต
เสิ่นฉงกับเฉินฉางเฟิงและบุตรอริยสัจ พวกเขาสามคนไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆเลย
พวกเขาสามคนยืนอยู่ที่เดิมและจ้องหน้าหลินหยุน
หลินหยุนก็มองหน้าพวกเขาทันที
เมื่อมองเห็นพวกเขาไม่ได้หลบหนี ทำให้หลินหยุนแปลกใจเล็กน้อย แต่เขาไม่ได้พูดมาก และต่อยหมัดออกไปทันที
บุตรอริยสัจที่บาดเจ็บสาหัสก็เผาผลาญเลือดสารจิงของตัวเองอย่างบ้าคลั่ง เสิ่นฉงกับเฉินฉางเฟิงก็ทำแบบนี้เช่นกัน เมื่อทั้งสามคนเผาผลาญเลือดสารจิง ทำให้พวกเขาปลดปล่อยพลังที่แข็งแกร่งมากๆออกมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...