จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1499

โม่หยู่รู้สึกอึ้งไปเลย และรีบพูดทันที "พี่หลินหยุนสามารถสัมผัสพวกเขาได้เหรอ ?"

หลินหยุนพยักหน้าและพูด "พวกเขาอยู่ด้านซ้ายและด้านขวาของปากทางเข้าหุบเขา คนที่อยู่ด้านซ้ายกำลังหลับลึกอยู่"

"คนที่อยู่ด้านขวา ถึงแม้จะไม่ได้หลับลึก แต่ก็เก็บตัวฝึกฝนอยู่ พลังของเขาคือแดนจิตปฐมตอนต้น!"

โม่หยู่พูด "พี่หลินหยุน พวกเราควรทำยังไงดี? ยอดฝีมือแดนจิตปฐมตั้งสองคน ยังมียอดฝีมือแดนจิตปฐมตอนกลางหนึ่งคนด้วย!"

"พวกเรา……"

"พวกเราคงผ่านมันไปได้ยาก"

"หรือว่าพวกเราควรเลือกอีกเส้นหนึ่ง!"

หลินหยุนนิ่งเงียบชั่วครู่ จากนั้นก็ส่ายหัวและพูด "ไม่จำเป็น ฉันพึ่งฝึกฝนถึงแดนจิตปฐม ตอนนี้ฉันอยากจะทำให้พลังของตัวเองมั่นคงมากขึ้น!"

"สองคนนี้ มาได้จังหวะพอดีเลย!"

ขณะพูด เขาก็มองไปที่โม่หยู่แล้วพูด "ตรงนี้พลังของลมปีศาจไม่ค่อยรุนแรงเท่าไหร่ เธอกับฉินหลันก็ซ่อนตัวอยู่ตรงนี้ก็แล้วกัน"

เมื่อพูดจบ หลินหยุนก็บินออกไปทันที

ในเวลาเดียวกัน ยอดฝีมือแดนจิตปฐมตอนต้นที่กำลังเก็บตัวฝึกฝนอยู่ จู่ๆเขาก็ลืมตาขึ้นมาทันที จากนั้นก็เดินออกมาจากถ้ำที่อยู่ในหุบเขา

หลินหยุนไม่พูดอะไรเลย เขาต่อยหมัดออกไปและโจมตีใส่อีกฝ่ายทันที

อีกฝ่ายสัมผัสพลังได้ ดังนั้นเขาก็เลยรีบหยุดการเก็บตัวฝึกฝน และเดินออกมาด้านนอกทันที

เขาอยากจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ แต่เขาคาดคิดไม่ถึงจริงๆ

เมื่อเขาเดินออกมาจากถ้ำแล้ว ก็มีหมัดที่น่ากลัวมากๆโจมตีใส่ตัวเอง!

ยอดฝีมือแดนจิตปฐม!

ฝึกฝนถึงแดนจิตปฐมเหมือนกับตัวเองเลย!

ภายในชั่วพริบตา ชายชราก็สัมผัสได้ทันทีว่าหลินหยุนเป็นยอดฝีมือแดนจิตปฐม

ตอนนี้เขาตะโกนออกมาทันที "คุณกล้ามากๆ!"

เมื่อพูดจบ กระบี่ยาวสีเงินที่อยู่ในมือก็ถูกดึงออกมาทันทีและโจมตีใส่หลินหยุนอย่างรุนแรง

รังสีกระบี่ปกคลุมไปทั่ว และมันก็น่ากลัวมากๆ และโจมตีใส่หมัดของหลินหยุนทันที

แต่วินาทีต่อมา รังสีกระบี่แตกสลายและกระจายไปทั่ว แต่พลังมหาศาลของหมัดยังคงอยู่

และโจมตีใส่ชายชราจนปลิวออกไปทันที ร่างกายของชายชรากระแทกกับภูเขาอย่างแรง และเกิดเสียงดังสนั่นทันที

ตูม!

สายตาของชายชราเต็มไปด้วยความตกตะลึง และเขาก็กระอักเลือดสดออกมา

พลังของเขาก็ลดลงทันที เมื่อมองหน้าหลินหยุนอีกครั้ง

ชายชราตกใจมากๆ สีหน้ามีแต่ความเหลือเชื่อและพูด "คุณ……คุณเป็นใครกันแน่ ทำไมคุณถึงแข็งแกร่งขนาดนี้?"

ตอนที่เขาเผชิญหน้ากับหลินหยุน เขารู้สึกว่าตัวเองกำลังเผชิญหน้ากับอาจารย์อา

หลินหยุนเปล่งเสียงไม่พอใจออกมา และต่อยหมัดออกไปอีกครั้ง และทำลายร่างกายของอีกฝ่ายแตกออกเป็นเสี่ยงๆ

และในเวลานี้ มีเสียงโกรธของชายชราอีกคนดังขึ้นมาทันที "เด็กหนุ่ม นายกล้าดียังไง!"

แต่หลินหยุนไม่ได้คิดจะหยุดการโจมตีเลย เขายืนมือออกไป จากนั้นก็จับจิตปฐมของชายชราที่ร่างกายแตกเป็นเสี่ยงๆไว้ในมือทันที

หลินหยุนปลดปล่อยพลังออกมาและบีบจิตปฐมจนแตกเป็นเสี่ยงๆ

มีพลังของจิตปฐม ปกคลุมทั่วบริเวณอย่างรวดเร็ว

หลินหยุนใช้ปากดูดทันที พลังจิตปฐมจำนวนมากถูกเขาดูดเข้าไปในร่างกาย มีพลังบางส่วนถูกเจียซินดูดซับไปด้วย

เมื่อเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น โม่หยู่ที่อยู่ไกลออก เธอตกตะลึงมากๆจนพูดอะไรไม่ออก

หลินหยุนพึ่งเข้าสู่แดนจิตปฐมจริงๆเหรอ?

เขาเป็นคนที่น่ากลัวมากๆ น่ากลัวมากๆจนหาคำมาอธิบายได้ยาก!

แต่ในเวลานี้ มีชายวัยรุ่นคนหนึ่งปรากฏตัวบนท้องฟ้าทันที

เมื่อมองเห็นหลินหยุน สายตาของเขามีแต่ความโกรธ!

สายตาของหลินหยุนก็มองไปที่อีกฝ่ายทันที

ชายวัยรุ่นพูดทันที "เด็กหนุ่ม นายเป็นใครกันแน่ ถึงกล้าสังหารคนของนิกายวิญญาณบริสุทธิ์?"

สมบัติล้ำค่าประเภทนี้ ถ้าพลังเพิ่มขึ้นเรื่องๆ มันจะกลายเป็นอาวุธต้าเต๋าประจำตัว

หลินหยุนคาดคิดไม่ถึงจริงๆ คนที่อยู่ด้านหน้านี้ จะเป็นสุดยอดอัจฉริยะขนาดนี้

ต้องรู้ไว้เรื่องหนึ่ง นี่ไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไปจะสามารถทำได้

หลินหยุนมองไปที่อีกฝ่าย ในขณะเดียวกันบนมือของหลินหยุนก็ส่องสว่างทันที

ดาบเฮ่าเทียบปรากฏ วินาทีต่อมา ร่างกายของหลินหยุนก็หายไปทันที

จากนั้นก็มีร่างรางของเทพเซียนปรากฏตัว และใช้กระบวนท่าดาบสะกัดนภาออกมา

มีรังสีกระบี่ที่สามารถทำลายฟ้าดินได้ปะทุออกมา

นี่คือครั้งแรกที่หลินหยุนใช้วิชาอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ออกมา หลังจากที่เขาเข้าสู่แดนจิตปฐม

พลังของกระบี่นี้ เมื่อเทียบกับตอนที่หลินหยุนอยู่แดนยาทอง มันต่างกันราวฟ้ากับเหว

วินาทีต่อมา รังสีกระบี่ปกคลุมไปทั่ว และโจมตีใส่ชายวัยรุ่นคนนั้นทันที

เมื่อเห็นรังสีกระบี่ที่น่ากลัวขนาดนี้ สีหน้าของชายวัยรุ่นก็เปลี่ยนไปทันที เขาตกตะลึงและหวาดกลัวมากๆ

เพราะรังสีกระบี่ที่น่ากลัวขนาดนี้ เขาสัมผัสได้ทันที ตัวเองต้านรับไม่ไหวอยู่แล้ว

เขาไม่อยากจะเชื่อจริงๆ ทั้งๆที่อีกฝ่ายพึ่งฝึกฝนถึงแดนจิตปฐมตอนต้น แต่ทำไม่พลังของอีกฝ่ายถึงได้น่ากลัวขนาดนี้!

อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้ ไม่ใช่เวลาที่เขาจะมานั่งคิดมาก เขาหายใจเร็วด้วยความตกใจ จากนั้นก็บินขึ้นไปบนท้องฟ้าทันที

เมื่อหลินหยุนเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น เขาก็เปล่งเสียงเย็นชาออกมา

รังสีกระบี่แวบผ่าน และฟันร่างกายของอีกฝ่ายทันที

แขนซ้ายของวัยรุ่นถูกฟันจนขาดออกจากร่างกายทันที

หลังจากกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดแล้ว อีกฝ่ายก็ยังคงหนีอย่างไม่คิดชีวิต

เขาเคลื่อนไหวรวดเร็วจนน่าเหลือเชื่อ สายตาของหลินหยุนเปล่งประกายและขมวดคิ้วทันที จากนั้นหลินหยุนก็ส่ายหัว

พลังของคนๆนี้ ถ้าเขายอมสู้ตายจริงๆ เขาก็คงสามารถต่อสู้กับหลินหยุนได้อย่างสูสี

การที่เขาเลือกที่จะหลบหนี น่าจะเพราะเขาไม่เข้าใจสถานการณ์ตอนนี้ และเขาก็คิดว่าตัวเองเอาชนะหลินหยุนไม่ได้ ดังนั้นเขาก็เลยเลือกที่จะหลบหนี