สายตาของหลินหยุนเปล่งประกายและตื่นเต้นทันที ตั้งแต่ต้นจนจบ เขาลืมเรื่องนี้ไปเลย
เรื่องนี้สำคัญมากๆ คนเหล่านี้ อันที่จริงแล้วพวกเขาไม่ได้ถือกำเนิดที่ดาวไกอา
สำหรับเรื่องของดาวไกอา พวกเขาไม่รู้เรื่องพวกนี้เลย
ตอนนี้ดาวไกอาจะเป็นยังไง พวกเขาไม่รู้เรื่องเหล่านี้ด้วยซ้ำ
เรื่องต่างๆของดาวไกอาที่คนเหล่านี้รู้จัก มาจากการเล่าปากต่อปากจากบรรพบุรุษ
หลายพันปีที่ผ่านมา พวกเขาก็เป็นอย่างนี้อยู่แล้ว แต่เวลามันผ่านไปนานมากจริงๆ
คนเหล่านี้มีความรู้สึกที่ดีต่อดาวไกอาไหม?
บางทีอาจจะมีคนส่วนน้อยที่มีความรู้สึกเหล่านี้!
บางทีคนจำนวนมากอาจจะมีความรู้สึกนี้เหมือนกัน
อย่างไรก็ตาม พวกเขาคงมีความรู้สึกไม่พอใจ ไม่เต็มใจ หมดหนทางและโกรธมากๆด้วย
บางทีพวกเขาคงรู้สึกโกรธบรรพบุรุษของตัวเองและดาวไกอาด้วย คนเหล่านี้ก็มีอยู่เยอะเหมือนกัน
พวกเขาอาศัยอยู่ในแดนเหมันต์ มองไม่เห็นอนาคตอะไรเลย
ถ้ามีโอกาสเพียงแค่น้อยนิด พวกเขาก็คงยอมละทิ้งฐานะที่ตัวเองเป็นนักบำเพ็ญเซียนจากดาวไกอาจริงๆ
ฐานะอันนี้ ไม่ได้ทำให้พวกเขาได้รับผลประโยชน์อะไรเลยแม้แต่นิดเดียว
ตรงกันข้าม ฐานะนี้ทำให้พวกเขาเกิดมาจนถึงเสียชีวิต ต้องอยู่ด้วยความรันทดและอัปยศอดสู
ถ้าเปลี่ยนเป็นตัวเขาเองละ?
หลินหยุนครุ่นคิด เขาก็ไม่รู้จริงๆว่าตัวเองจะคิดยังไงเหมือนกัน
แต่ไม่ว่าพวกเขาจะคิดยังไง เขาก็เข้าใจความรู้สึกของคนเหล่านี้ได้
หลินหยุนมองไปที่ชายชราสามคนที่อยู่ด้านหน้า
เขาสัมผัสได้ ชายชราที่อยู่ตรงกลาง คำพูดของเขาเต็มไปด้วยคำข่มขู่
ถ้าตอนนี้เขายืนกรานที่จะจากไปจริงๆ อย่าคิดว่าอีกฝ่ายเป็นแค่ยอดฝีมือจิตปฐมตอนกลางแค่สามคน
ถ้าหลินหยุนยืนกรานที่จะจากไป ชายชราสามคนนี้ร่วมมือกันก็หยุดเขาไว้ไม่ได้
ถ้าต่อสู้จริงๆ คงจะต่อสู้กับชายชราสามคนนี้ไม่ไหว
ถึงแม้ชายชราสามคนนี้จะใช้วิธีเดียวกับเฮยหลงและต้องแลกมาด้วยสิ่งของล้ำค่ามากๆ ถึงทำให้พวกเขาเข้าสู่แดนจิตปฐมได้ แต่ตอนนี้เขาก็สู้ชายชราสามคนนี้ไม่ไหวจริงๆ
แต่ถ้าเขาอยากจะจากไปจริงๆ อีกฝ่ายก็หยุดเขาไม่ได้จริงๆ หลินหยุนมั่นใจเรื่องนี้มากๆ
ถึงแม้คำพูดของอีกฝ่ายจะมีคำข่มขู่อยู่ แต่หลินหยุนก็สามารถสัมผัสได้ บางทีนี้อาจจะเป็นคำพูดที่มาจากใจจริงของชายชรา เพราะพวกเขาต้องการสิ่งยึดเหนี่ยวจิตใจมากๆ!
ถ้าหลินหยุนเป็นนักบำเพ็ญเซียนจากนิกายวิญญาณบริสุทธิ์ เป็นสายลับที่มาสืบค้นข้อมูล พวกเขาคงหยุดหลินหยุนเอาไว้และสังหารหลินหยุนทิ้ง
แต่ถ้าหลินหยุนเป็นนักบำเพ็ญเซียนจากดาวไกอาตามที่เขาพูดจริงๆ
พวกเขาก็สามารถสอบถามหลินหยุนเพื่อรู้เรื่องของดาวไกอามากกว่านี้
ถ้ารู้จักดาวไกอาเยอะขึ้น มันจะกลายเป็นสิ่งที่ยึดเหนี่ยวจิตใจของพวกเขา ทำให้พวกเขาพยายามมีชีวิตอยู่ต่อไปได้
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ หลินหยุนก็พยักหน้าทันที "ในเมื่อเป็นแบบนี้แล้ว ฉันก็จะทำตามที่พวกคุณต้องการ! พวกคุณสามคนเดินนำทางได้เลย!"
เห็นได้อย่างชัดเจนว่าชายชราสามคนนี้คิดไม่ถึงจริงๆว่าหลินหยุนจะยอมรับปากง่ายๆแบบนี้
แต่เมื่อคิดดูอีกทีก็เข้าใจได้ทันที เพราะพวกเขาสามคนเป็นยอดฝีมือแดนจิตปฐมตอนกลาง
เด็กหนุ่มที่ชื่อหลินหยุนคนนี้ คงคิดว่าตัวเองสู้พวกเขาสามคนไม่ได้ ก็เลยยอมทำตามแต่โดยดี
เมื่อชายชราได้ยินก็พยักหน้าทันทีและพูด "ดีเลย คุณชายหลินเป็นคนที่ตรงไปตรงมาจริงๆ คุณตามฉันมาได้เลย!"
ขณะพูด ชายชราก็เคลื่อนไหวและบินตรงไปยังเกาะเล็กๆทันที
แต่ชายชราอีกสองคนไม่ได้ขยับตัว เห็นได้อย่างชัดเจนว่าพวกเขากำลังรอหลินหยุนอยู่
หลินหยุนมองหน้าพวกเขาสองคนครั้งหนึ่ง จากนั้นก็บินตามชายชราคนแรก ตรงไปยังเกาะเล็กๆทันที
ยิ่งเข้าใกล้เกาะเล็กๆ อุณหภูมิก็เพิ่มสูงขึ้นเรื่อยๆ
เมื่อเข้ามาใกล้แล้ว มันไม่ได้เป็นเกาะเล็กๆอีก แต่เป็นแผ่นดินที่มีรัศมีหลายหมื่นกิโลเมตร แต่เมื่ออยู่ในแดนเหมันต์ มันก็คือเกาะเล็กๆจริงๆ
หลังจากที่หลินหยุนเข้ามาในเกาะเล็กๆแล้ว เขาก็สัมผัสความเยือกเย็นไม่ได้อีกเลย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...