จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1539

สรุปบท บทที่ 1539 ได้รับประสบการณ์มากมาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์

สรุปเนื้อหา บทที่ 1539 ได้รับประสบการณ์มากมาย – จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ โดย จูผาซู่

บท บทที่ 1539 ได้รับประสบการณ์มากมาย ของ จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ ในหมวดนิยายใช้ชีวิต เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย จูผาซู่ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

ในกล่องหยกอีกสองกล่อง

ในนั้นคือแก้วรวมสารภูติน้ำแข็ง จะต้องเป็นแก้วรวมสารภูติน้ำแข็งที่อยู่นานกว่าพันปีแน่นอน

และในกล่องหยกที่สาม มันคือแก้วรวมสารเส้นปราณดินขนาดเท่ากำปั้น

สิ่งของ 3 ชิ้นต่างก็เป็นสมบัติที่หายากมากๆ

หากนำมาใช้กลั่นยา ประสิทธิภาพของยาทองระดับฟ้าน่าจะแย่กว่านี้เล็กน้อย

แต่นำมากลั่นยาทองระดับดิน งั้นก็ไม่มีปัญหาแล้ว

และว่ากันว่าเอามาใช้ในการฝึกฝน หรือว่าหลอมเครื่องราง สามารถนำมาใช้ได้อย่างเต็มที่ จะต้องเหนือกว่าการนำมากลั่นยาแน่นอน

ไม่ว่าเป็นบัวเส้นปราณดินระดับห้า แก้วรวมสารเส้นปราณดิน หรือว่าแก้วรวมสารภูติน้ำแข็ง ล้วนแล้วเป็นวัสดุที่เลิศต่อการหลอมเครื่องรางหรือฝึกฝน

นำมากลั่นให้ใกล้เคียงเครื่องรางระดับห้า ก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้

ครั้นแล้วปัญหาของระดับนี้ ขอพูดตรงนี้อีกครั้ง

เพื่อป้องกันไม่ให้เพื่อนร่วมชั้นบางคนสับสน

เครื่องรางของหมื่นจักรวาล หญ้าทิพย์ โอสถ มันคือระดับจากต่ำไปสูง จากระดับหนึ่งไปถึงเก้า มันแตกต่างจากโลกของคุนหลุน

เน้นย้ำเสร็จสิ้น

นอกจากสมบัติสามชิ้น ก็มีหินทิพย์มากมาย

นอกจากนี้ยังมีแผ่นหยกและป้ายหยกประจำตัวหนึ่งชิ้น

ป้ายหยกมีอะไรน่าพูดถึงล่ะ

เป็นสัญลักษณ์ป้ายประจำตัวตนของหั่วหยุน

ในทางกลับกันแผ่นหยกนี้มีประโยชน์อยู่บ้าง

นั่นก็เป็นนามบัตรที่ใช้สำหรับเยี่ยมเยียนผู้อื่น

เจ้าสำนักเทียนหั่วให้หั่วหยุนลูกชายย้ายไปยังสำนักเซิ่งหั่วในเขตกลางฟ้า

หลินหยุนมองดูภาพรวม

เป็นการสรรเสริญเยินยอที่สุภาพทั้งหมด

น่าจะเป็นสำนักเทียนหั่วของเขตเหนือ กับสำนักเซิ่งหั่วของเขตกลางฟ้านั่น มีแหล่งที่มาอยู่บ้าง

ครั้งนี้หั่วหยุนนำหินทิพย์จำนวนมากแล้วก็ของขวัญมาเยี่ยมเยียน

ประมาณว่าอยากอยู่พัฒนาสำนักเซิ่งหั่ว

ส่วนการดำรงอยู่ของสำนักเซิ่งหั่วอยู่ในระดับไหนนั้น เขาก็ไม่รู้ และก็ไม่อยากรู้ด้วย

หลินหยุนโยนมันลงไปในแหวนเก็บของ

เพียงแค่เหลือบตามองครั้งหนึ่ง แล้วก็ไม่มองอีก

ได้รับหินทิพย์นับล้านมา

สำหรับการฝึกของเขาในตอนนี้ กลับสามารถอยู่ต่อได้นานมากๆ

ส่วนสมบัติทั้งสามชิ้นนั้น

พูดจริงๆ เขาก็ไม่ได้สนใจเลย

บัวเส้นปราณดินรวมเข้าไปกับโลกกำลังภายในตัว เอาไหมจัญไรไร้เงามาทำเป็นเสบียงแล้ว

ไหมจัญไรไร้เงาเพิ่งจะถือกำเนิด

ยังอยู่ในสภาวะตัวอ่อน

เพิ่งจะกลืนกินพลังแห่งเลือดจิตปฐมตอนกลางแล้วก็ยังมีจิตญาณ

ถือว่าในที่สุดก็ได้กินหนอนไหมมื้อแรกจนอิ่ม

ในตอนนี้เห็นบัวเส้นปราณดิน ยังกระโจนขึ้นอย่างบ้าคลั่ง

ถูกกลืนเข้าไปในท้องของตนอย่างง่ายดายและรวดเร็ว

แม้ว่ากระเพาะจะรองรับได้ใหญ่กว่าร่างกายหลายเท่าก็ตาม แต่ยังรู้สึกไม่อิ่ม

แต่ด้วยการย่อยพลังงานอย่างต่อเนื่อง

ลมหายใจของเขาก็เพิ่มขึ้นเป็นเส้นตรง

ส่วนแก้วรวมสารเส้นปราณดินแล้วก็แก้วรวมสารภูติน้ำแข็งกว่า 1000 ปี ทั้งสองสิ่งนี้หลินหยุนเก็บรักษาเอาไว้ต่อไป

ในตอนนี้ไม่ว่าจะเป็นโม่หยู่ก็ดี

ยังมีซิงเฟยที่ยังหาไม่เจอมาโดยตลอด ล้วนแล้วก็เป็นยาทองระดับเก้า

ยาทองที่กลั่นครั้งสุดท้าย โดยทั่วไปแล้วก็อยู่ในสภาวะที่ใช้ได้เสมอ

เก็บสมบัติทั้งสองชิ้นนี้ไว้

โม่หยู่ที่นี่

หลังจากที่มาถึงเขตกลางฟ้าก็สามารถเริ่มกลั่นยาเป็นครั้งสุดท้าย จากนั้นก็ทะลวงแดนจิตปฐมเลย

ส่วนซิงเฟย……

ทำได้เพียงค่อยๆค้นหาต่อไป

ใส่สิ่งของทุกอย่างให้เรียบร้อย หลินหยุนกำลังจะหลับตาและเข้าสู่การฝึกฝน

ในตอนนี้ โม่หยู่มาแล้ว

เห็นหลินหยุนอยู่ในห้องไม่มีสิ่งใดเสียหาย โม่หยู่ที่มีสีหน้ากังวลก็ถอนหายใจยาวๆ

อะไรที่เรียกว่าไม่มีอะไรที่ทำไม่ได้ หลินหยุนนั่นเอง!

เมื่อเห็นใบหน้าที่ตกใจและแววตาตกตะลึงอยู่นานของโม่หยู่ หลินหยุนโบกมือเบาๆ กล่องหยกกล่องหนึ่งบินไปหาเธอ ทันใดนั้นก็ได้ยินหลินหยุนเอ่ยปากพูดว่า “นี่คือสมบัติที่เหมาะกับคุณในการกลั่นยาทอง รับไว้เถอะ!”

โม่หยู่ได้ยินก็อดตะลึงไม่ได้ และก็เปิดกล่อง

พลังเย็นที่กัดกระดูกแผ่ซ่านออกมา

โม่หยู่เบิกตากว้างในทันที

คิดไม่ถึงว่าจะเป็นแก้วรวมสารภูติน้ำแข็ง1000ปี!

ในฐานะสาวอัจฉริยะแห่งตระกูลโม่ แน่นอนว่าความสามารถในการมองนี่เธอต้องมีอยู่แล้ว!

ในขณะนั้นก็ได้สูดอากาศเย็นอีกครั้ง และรีบมองไปที่หลินหยุนและกล่าวว่า “พี่หลิน สิ่งนี้ล้ำค่าเกินไป โม่หยู่รับไว้ไม่ได้หรอก!”

“พี่หลินสามารถปลดล็อกการผนึกสายเลือดบนตัวของโม่หยู่ได้!”

“และพาโม่หยู่ไปสู่แดนเหมันต์!”

“วันนี้จะให้โม่หยู่ตามติดพี่หลินไป!”

“สำหรับโม่หยู่แล้วก็เป็นความโชคดีที่มากมายแล้ว!”

“โม่หยู่ช่วยอะไรพี่หลินไม่ได้เลย”

“ตอนนี้กลับกลายเป็นว่าต้องรับสมบัติที่เอาไว้กลั่นยาอีก!”

“ไม่ว่ายังไงก็ไม่ได้หรอก!”

คำพูดนี้เธอพูดมาจากใจ

หลินหยุนให้อะไรเธอมาเยอะมากเกินไปแล้ว

ในเวลานี้

แม้ว่าเธอจะช่วยหลินหยุนเพียงเล็กน้อย

แต่นั่นก็ไม่มีอะไรจริงๆ

อย่างมากก็แค่ขยับปากก็เท่านั้นเอง

นอกจากนั้นคือเธอใส่ใจฉินหลันจริงๆ และดูแลมาก

แต่สิ่งเหล่านี้กับสมบัติที่สามารถจะหลอมยาทองระดับดิน นั่นมันก็แตกต่างกันมากเลย

เธอถึงกับตกใจในความเอื้ออาทรของหลินหยุน

ส่วนอื่นเธอไม่รู้

แต่ทั้งเขตเหนือ ต้องการหาสมบัติระดับนี้ นั่นเป็นเรื่องยากมาก

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์