จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1542

หลินหยุนได้ยินชื่อใหม่ๆจำนวนมาก แต่เขาก็ไม่ได้ให้ความสนใจเรื่องเหล่านี้

หลังจากนั้นเขาก็เดินเข้าไปในห้องโดยสารของเรือทันที

อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาเดินเข้ามาในห้องโดยสารของเรือ เขาก็นึกอะไรบางอย่างออกทันที

นางฟ้าปรวนแปรคนนั้นมีฐานะที่สูงศักดิ์มากๆ ข้างๆเธอยังมียอดฝีมือแดนดั่งเทพค่อยปกป้องอยู่

โดยปกติ แม้แต่ยอดฝีมือแดนดั่งเทพสองคนที่ประจำอยู่บนเรือก็คงไม่กล้าล่วงเกินพวกเธอ

ถ้าอยากจะลงมือกับผู้อารักขาละก็ บางทีอาจจะต้องหาโอกาสสักครั้ง

คงต้องใช้วิธียืมมีดฆ่าคน แต่ว่า……

มีเรื่องเดียวที่สามารถทำได้ คือหาวิธีรักษาโรคประหลาดของนางฟ้าปรวนแปร

นอกจากว่าเขาสามารถรักษาโรคประหลาดของอีกฝ่ายได้ ไม่งั้นการยืมมีดฆ่าคนคงเป็นไปได้ยาก

แต่เรื่องนี้ก็ไม่ง่ายเลย เพราะอีกฝ่ายก็คงไม่เชื่อใจหลินหยุนอยู่แล้ว

ยังมีอีกเรื่องหนึ่ง เขาไม่รู้โรคประหลาดของอีกฝ่ายเลย ไม่รู้จริงๆว่าตัวเองสามารถรักษาได้ไหม

ถึงแม้ความคิดนี้จะไม่เลวเลย แต่จะสามารถใช้วิธีนี้ได้ มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลย

ถ้าอยากจะทำสำเร็จ มันยากมากๆ

หลังจากคิดไปสักพัก หลินหยุนก็หยุดความคิดนี้ทันที

คงต้องหาโอกาสอื่นๆแล้ว เวลาผ่านไปหลายเดือนอย่างรวดเร็ว

เรือใหญ่แล่นอยู่กลางทะเลเป็นเวลาหนึ่งปีครึ่งแล้ว

ถ้าคำนวณจากระยะทางและเวลาละก็ ตอนนี้ได้เดินมาถึงครึ่งทางแล้ว

และเขากับผู้อารักขามีเรื่องกันก็ได้ผ่านมาครึ่งปีแล้ว

ผู้อารักขาคนนั้นก็ยังคงเหมือนเดิม เขาไม่ได้ทำเรื่องกลั่นแกล้งหรือหาเรื่องหลินหยุนเลย

แต่หลินหยุนก็ไม่กล้าชะล่าใจ เพราะนี่คือถิ่นของอีกฝ่าย

และการที่อีกฝ่ายเก็บความแค้นเอาไว้และยังไม่มาหาเรื่องเขา เรื่องแบบนี้มันน่ากลัวมากๆ

นี่คือประสบการณ์ของหลินหยุนจากชาติที่แล้ว เขาท่องเที่ยวไปทั่วหมื่นจักรวาลถึงได้เข้าใจเรื่องเหล่านี้

สำหรับคนที่เกิดความโมโหได้ง่ายๆ ไม่รู้จักเก็บอารมณ์ของตัวเอง คนแบบนี้ไม่ค่อยน่ากลัวเท่าไหร่

เพราะสุนัขที่กล้ากัดคนจริงๆ โดยปกติแล้วมันจะไม่ค่อยเห่า

หลังจากเวลาผ่านไปเรื่อยๆ ถึงแม้มันจะนิ่งสงบมากๆ

หลินหยุนสัมผัสได้ว่าต้องมีเรื่องบางอย่างกำลังจะเกิดขึ้น

และถ้าเกิดเรื่องจริงๆ มันจะต้องเป็นเรื่องใหญ่อย่างแน่นอน

เป็นอย่างนั้นจริงๆ หลังจากเวลาผ่านไปเรื่อยๆ

เรือใหญ่เริ่มถูกอสูรกายใต้น้ำโจมตี ช่วงแรกๆนั้น อสูรกายใต้น้ำไม่ค่อยแข็งแกร่งเท่าไหร่

ส่วนใหญ่เป็นอสูรกายใต้น้ำที่มีพลังเทียบเท่าแดนยาทองและมีแดนจิตปฐมเท่านั้น

อสูรกายใต้น้ำพวกนี้ไม่ใช่ปัญหาใหญ่เลย หลังจากเวลาผ่านไปอีกสิบกว่าวัน

เริ่มมีอสูรกายใต้น้ำที่แข็งแกร่งมากๆปรากฏตัว และจำนวนของอสูรกายใต้น้ำก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

มีอสูรกายใต้น้ำบางส่วนที่ร่างกายใหญ่มากๆ มีความยาวหลายร้อยเมตร เมื่อมันอยู่ในทะเลก็ดูไม่ค่อยออก แต่เมื่อมันกระโดดออกมาจากทะเลก็ทำให้มองเห็นอย่างชัดเจน ร่างกายของมันใหญ่เท่ากับภูเขาเล็กๆเลย

มันใช้พลังจากกล้ามเนื้อกระแทกกับเรือใหญ่ ทำให้เรือใหญ่สั่นสะเทือนทันที

เรื่องนี้ทำให้คนจำนวนมากเริ่มประหม่าทันที

ในวันนี้ บนทะเลไม่สิ้นอันกว้างใหญ่นี้ จู่ๆก็มีลมแรงพัดมาทันที

ลมแรงพัดจนเรือใหญ่โคลงเคลงไปมา

เดิมทีเรือใหญ่ที่ทำให้ทุกคนรู้สึกปลอดภัย แต่ตอนนี้มันกลับไม่ได้รู้สึกปลอดภัยอีกต่อไปแล้ว

ในเวลานี้ มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมาทันที เสียงนี้ดังไปทั่วเรือใหญ่

"เรือทะเลกำลังเจอคลื่นพายุขนาดใหญ่"

"ทุกท่านไม่ต้องกังวลใจ!"

"ขอแค่ทุกท่านอยู่ในห้องพักส่วนตัวก็พอแล้ว!"

เห็นได้อย่างชัดเจนว่าเรื่องนี้เป็นการกระทำของผู้อารักขาคนนั้น มิฉะนั้น สามคนนี้จะเข้าห้องพักของพวกเขาสามคนไม่ได้อย่างแน่นอน

หลินหยุนยิ้มอย่างเย็นชาและพูด"น่าสนใจจริงๆ ในที่สุดก็ลงมือแล้ว ทำไมเขาต้องเลือกเวลานี้ด้วย?ตามหลักการแล้ว เขาเฝ้าชั้นนี้อยู่ หลังจากที่ฉันสังหารหั่วหยุนและคนอื่นๆแล้ว เขาค่อยทำแบบนี้ก็ได้"

แต่หลินหยุนไม่ได้ทำแบบนั้น เพราะถ้าเขาจะลงมือจริงๆ ผู้อารักขาคนนั้นจะต้องขัดขวางเขาอย่างแน่นอน

ถ้าทำให้ยอดฝีมือแดนดั่งเทพสองคนรู้เรื่องนี้ เขาก็รับผลลัพธ์ที่จะตามมาไม่ไหวเหมือนกัน

ดังนั้น ตอนที่โม่หยู่แสดงความคิดเห็นเรื่องนี้ออกมา หลังจากหลินหยุนครุ่นคิดชั่วครู่ เขาก็ปฏิเสธทันที

เขาอยากจะหาโอกาสกำจัดผู้อารักขาคนนั้นก่อน แล้วค่อยมาทำเรื่องที่เหลือ

ถ้าไม่มีโอกาสจริงๆ เรื่องนี้ก็ช่างมันเถอะ มันก็แค่หินทิพย์ไม่กี่แสนก้อนเท่านั้น

หินทิพย์เหล่านี้ไม่ได้อยู่ในสายตาของหลินหยุนอยู่แล้ว อย่างน้อยเขาก็ไม่อยากหาเรื่องบนเรือลำนี้

นี่คือความคิดทั้งหมดของหลินหยุน

เขาคิดว่าผู้อารักขาคนนั้นจะลงมือทันที แต่อีกฝ่ายกลับไม่ได้ทำแบบนั้น

จนถึงตอนนี้ถึงกล้าลงมือ มันต้องเป็นอย่างนี้อย่างแน่นอน

หลินหยุนขมวดคิ้วและพูด"เนื่องจากเรือใหญ่พุ่งเข้ามาในเขตอันตราย ถ้าลงมือตอนนี้ อาจจะทำให้คนอื่นๆไม่ทันสนใจเรื่องนี้?"

หลินหยุนไม่ค่อยแน่ใจเรื่องนี้ แต่เขาก็ไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่าม

เนื่องจากตอนนี้มีอสูรกายใต้น้ำจำนวนมากโจมตีเรือใหญ่ตลอดเวลา

ด้านบนดาดฟ้าของเรือใหญ่ ยอดฝีมือแดนดั่งเทพที่ประจำอยู่บนเรือก็ปรากฏตัวแล้ว

และเขาก็ปลดปล่อยพลังทั้งหมดของตัวเองออกมา และใช้พลังของตัวเองขับไล่อสูรกายใต้น้ำพวกนี้

แต่ก็มีอสูรกายใต้น้ำที่แข็งแกร่งมากๆ ไม่ได้รู้สึกกลัวยอดฝีมือแดนดั่งเทพเลย

พวกเขาใช้ร่างกายกระแทกกับเรือใหญ่ มีอสูรกายใต้น้ำจำนวนมากอยากจะขึ้นมาบนดาดฟ้าของเรือ

อย่างไรก็ตาม มียอดฝีมือแดนดั่งเทพประจำอยู่ ถ้ามีอสูรกายใต้น้ำที่ขึ้นมาบนดาดฟ้าก็โดนสังหารทั้งหมดทันที

ตอนนี้อสูรกายใต้น้ำก็น่ากลัวมากๆเหมือนกัน ดูเหมือนพายุที่ยิ่งอยู่ก็ยิ่งรุนแรง ยิ่งทำให้ทุกคนรู้สึกกังวลใจ