จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1547

เจียซินพูดต่อทันที"พรสวรรค์ของพญาค้างคาวน่าจะเป็นพลังแห่งจิตวิญญาณ ร่างกายของมันก็แข็งแกร่งมากๆ ฉันคิดว่ายอดฝีมือแดนดั่งเทพสองคนนั้น นอกจากพวกเขายอมสู้ตาย ไม่งั้นพวกเขาก็คงทำอะไรพญาค้างคาวไม่ได้!"

"แต่ว่า……"

สายตาของหลินหยุนเปล่งประกายทันทีและพูด"แต่ว่าอะไร?"

ตอนนี้จิตใจของเขาย่ำแย่มากๆ ถ้ายอดฝีมือแดนดั่งเทพสองคนร่วมมือกัน แต่กลับสังหารพญาค้างคาวไม่ได้

สำหรับพวกเขาแล้ว มันคงเป็นเรื่องที่อันตรายมากๆ!

เจียซินพูด"อย่างไรก็ตาม ครั้งนี้คือความโชคดี มันคือความโชคดีสำหรับพวกเรา!"

หลินหยุนยังไม่ทันได้ถาม เจียซินก็พูดออกมาทันที"พลังแห่งจิตวิญญาณของอสูรกายใต้น้ำแข็งแกร่งมากๆ ในร่างกายของมันจะต้องมีทะเลพลังจิตที่ใหญ่มากๆเช่นกัน ถ้าพวกเราสามารถควบคุมมันได้และถ้าสามารถดูดซับพลังแห่งจิตวิญญาณได้"

"พวกเราจะได้ผลประโยชน์มหาศาล!"

"ถ้ายอดฝีมือแดนดั่งเทพสองคนนี้สู้ตายกับพญาค้างคาวจนทำให้ทั้งสองฝ่ายบาดเจ็บสาหัส"

"ตอนนั้นก็จะเป็นโอกาสที่ดีมากๆสำหรับพวกเรา!"

"ถ้าพวกเราทำสำเร็จ พวกเราก็ไม่ต้องกลัวทะเลไม่สิ้นอีกต่อไปแล้ว!"

"พวกเราเหมือนมีเรือลำใหญ่ที่พร้อมจะแล่นออกทะเลได้ตลอดเวลา ไม่มีใครสามารถขัดขวางพวกเราได้!"

คำพูดของเจียซิน ทำให้หลินหยุนเข้าใจทันที อย่างไรก็ตาม เขาขมวดคิ้วทันที มันเป็นไปได้จริงๆเหรอ?

มันมีโอกาสเป็นไปได้ แต่โอกาสสำเร็จนั้นมีน้อยมากๆ!

หนึ่งเปอร์เซ็นต์ก็ยังไม่ถึงเลย

ต้องรอให้พญาค้างคาวต่อสู้กับยอดฝีมือแดนดั่งเทพสองคนจนได้รับบาดเจ็บสาหัสทั้งสองฝ่าย

นี่คือเงื่อนไขพื้นฐานข้อแรก

จากนั้นเขาต้องลงมือเผชิญหน้ากับพญาค้างคาว ใช้พลังแห่งจิตวิญญาณกดทับอีกฝ่ายเอาไว้

อย่างไรก็ตาม ถึงแม้จะมีเจียซินคอยช่วยเหลือ เรื่องนี้ก็ไม่ได้ทำสำเร็จได้ง่ายๆเลย

ถึงแม้พญาค้างคาวจะบาดเจ็บสาหัส แต่พลังแห่งจิตวิญญาณของมันก็เทียบเท่าพลังจิตของยอดฝีมือแดนดั่งเทพตอนกลางอย่างแน่นอน

หลินหยุนหายใจเข้าลึกๆและพูดอย่างเคร่งขรึม"คุณแน่ใจเหรอ คุณสามารถจัดการสัตว์อสูรตัวนี้ได้?"

เจียซินพูดทันที"ไม่แน่ใจ! ต้องดูสถานการณ์ก่อน! มันยากมาก……"

หลินหยุนส่ายหัวทันที สายตาของเขาเปล่งประกายทันที เขาโจมตีด้วยกระบี่ และสังหารค้างคาวทะเลจำนวนมากที่พุ่งเข้ามา เลือดสดสาดกระเด็นออกมาทันที มีเลือดจำนวนมากตกไปที่ขอบรอบและเกิดเสียงกลัดกล่อนที่ขอบเรือทันที

หลินหยุนรีบถอยหลังเล็กน้อย ไม่ให้เลือดสดกระเด็นโดนร่างกายของตัวเอง

ในเวลานี้ ด้านหน้าของเรือใหญ่ ยอดฝีมือแดนดั่งเทพสองคนสู้กับพญาค้างคาวอยู่ พลังของพวกเขาน่ากลัวมากๆ

ปีกทั้งสองข้างของพญาค้างคาวทั้งใหญ่และยาว ปีกข้างหนึ่งใหญ่เท่ากับสนามฟุตบอลสามสนามรวมกัน

เมื่อร่างกายยาวพันกว่าเมตรพุ่งออกมาจากทะเล ปีกทั้งสองข้างของมันบดบังฟ้าดินทันที

ถึงแม้ร่างกายจะใหญ่มากๆ แต่มันกลับเคลื่อนไหวได้อย่างคล่องแคล่ว

การสะบัดปีกของมันแต่ละครั้ง มันเหมือนกับมีดยาวคมๆโจมตีออกมาทันที

ถึงแม้จะไม่ใช่วิชาอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ แต่ยอดฝีมือแดนดั่งเทพทั้งสองคนไม่กล้ารับมือโดยตรง พวกเขาทำได้แค่หลบหนีเท่านั้น ยอดฝีมือทั้งสองคนโจมตีศีรษะของพญาค้างคาวอย่างบ้าคลั่ง

ยอดฝีมือแดนดั่งเทพสองคนใช้วิชาอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ออกมา ดูแล้วไม่ต่างอะไรกับยอดฝีมือแดนจิตปฐมเลย

อย่างไรก็ตาม ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างสัมผัสได้ถึงความน่ากลัวของยอดฝีมือแดนดั่งเทพ

พลังที่ถูกปลดปล่อยออกมาจากร่างกายของพวกเขาสามารถทำลายจิตปฐมได้อย่างง่ายดาย

การเคลื่อนไหวต่างๆของพวกเขา ต่างมีพลังที่น่ากลัวมากๆปะทุออกมาเช่นกัน

แต่เมื่อต้องเผชิญหน้ากับพญาค้างคาวที่มีพลังป้องกันตัวที่แข็งแกร่งมากๆ ทำให้พวกเขาทำอะไรพญาค้างคาวไม่ได้เลย ทั้งสองฝ่ายไม่สามารถทำอะไรอีกฝ่ายได้เลย

แต่มีอยู่เรื่องหนึ่งที่ต้องรู้เอาไว้ พญาค้างคาวมีลูกหลานจำนวนมหาศาล พวกมันกำลังโจมตีเรือใหญ่อย่างบ้าคลั่ง

ถึงแม้พญาค้างคาวจะเอาชนะยอดฝีมือแดนดั่งเทพสองคนไม่ได้

แต่เรือใหญ่ที่ไม่มียอดฝีมือแดนดั่งเทพสองคนค่อยปกป้อง ทำให้ทุกคนที่อยู่บนเรืออาจจะเสียชีวิตทั้งหมดก็ได้

เห็นได้อย่างชัดเจนว่ายายเฒ่าจิวซานเข้าใจสถานการณ์เรื่องนี้เป็นอย่างดี

รวมถึงชายชราของสำนักพญาทะเล เขาก็รู้เรื่องนี้เหมือนกัน

ทั้งสองคนหายใจเข้าลึกๆแล้วสบตากัน จากนั้นยายเฒ่าจิวซานก็พูดอย่างเคร่งขรึม"ใช้พลังทั้งหมดที่มีอยู่ออกมา พวกเราต้องสังหารไอ้สัตว์เดรัจฉานตัวนี้ให้เร็วที่สุด!"

พญาค้างคาวที่ฝึกฝนถึงแดนดั่งเทพตอนกลาง มันมีความเฉลียวฉลาดอยู่แล้ว

ถึงแม้จะมีระยะห่างอีกแค่ช่วงหนึ่ง มันก็จะสามารถพูดภาษาคนได้และสามารถเปลี่ยนแปลงร่างกายได้

อย่างไรก็ตาม ระยะห่างนี้ไม่ไกลแล้ว มันสัมผัสได้ถึงรังสีฆ่าฟันอันแรงกล้าจากยอดฝีมือสองคนที่อยู่ด้านหน้า

ในชั่วพริบตา ร่างกายของมันก็ปะทุพลังอันรุนแรงออกมา และในเวลานี้ การโจมตีของค้างคาวจำนวนมหาศาล ทำให้นักบำเพ็ญเซียนจำนวนมากได้รับบาดเจ็บเพิ่มขึ้น

หลังจากยอดฝีมือแดนดั่งเทพสองคนออกไปต่อสู้กับพญาค้างคาว ทำให้หัวเรือและท้ายเรือเกิดช่องโหว่ทันที

ก่อนหน้านี้มียอดฝีมือแดนดั่งเทพสองคนอยู่บนหัวเรือกับท้ายเรือ ทำให้สองข้างที่อยู่ใกล้ๆถูกยอดฝีมือแดนดั่งเทพสองคนลงมือช่วยเหลือตลอดเวลา

ตอนนี้ไม่เพียงเกิดช่องโหว่ขนาดใหญ่ ต้องใช้คนจำนวนมากไปช่วยเหลือ ตอนนี้จำนวนยอดฝีมือไม่ได้เพิ่มขึ้นเลย

ทำให้ยอดฝีมือมีไม่เพียงพอต่อความต้องการ

ทำให้บริเวณรอบๆขอบเรือ ระยะห่างของนักบำเพ็ญเซียนแต่ละคน เริ่มเกิดช่องโหว่ทันที

ก่อนหน้านี้ ระยะห่างของนักบำเพ็ญเซียนทุกคนคือสามถึงห้าเมตร ตอนนี้ระยะห่างเกินสิบเมตรแล้ว

เมื่อพลังป้องกันไม่ได้เพิ่มขึ้น และยอดฝีมือได้รับบาดเจ็บมากขึ้น ทำให้ระยะห่างของแนวป้องกันกว้างขึ้นเรื่อยๆ ถ้าอยากจะต้านการโจมตีทั้งหมดของค้างคาวทะเลเอาไว้ มันกลายเป็นเรื่องที่ยากลำบากมากๆ

ค้างคาวทะเลโจมตีอย่างต่อเนื่อง จำนวนของมันไม่ได้ลดลงเลย เนื่องจากค้างคาวทะเลจำนวนมากโดนสังหาร ทำให้พวกมันโกรธและโจมตีอย่างบ้าคลั่ง ตอนนี้มีคนได้รับบาดเจ็บอย่างต่อเนื่อง

ยอดฝีมือที่ได้รับบาดเจ็บเล็กน้อยยังคงยืนหยัดสู้ต่อไป เพราะพวกเขารู้ตัวดี ถ้าไม่สามารถต้านรับการโจมตีของค้างคาวทะเลได้ พวกเขาทั้งหมดต้องเสียชีวิตอย่างแน่นอน!

ตอนนี้ในเรือใหญ่มีคนสำคัญมากๆที่พวกเขาต้องปกป้อง อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าจะพูดยังไง สถานการณ์ตอนนี้ก็คือ มียอดฝีมือที่บาดเจ็บสาหัสกำลังถอยออกมาจากการต่อสู้

มียอดฝีมือจำนวนมากที่เสียชีวิตด้วย

แนวป้องกันรอบๆเรือใหญ่ก็กำลังกว้างขึ้นเรื่อยๆ

ทางด้านหลินหยุนก็เป็นเหมือนกัน ด้านขวาจากตำแหน่งของเขา นักบำเพ็ญเซียนคนนั้นได้รับบาดเจ็บและอาการบาดเจ็บก็สาหัสมากๆ

ก่อนที่การโจมตีของค้างคาวทะเลครั้งต่อไปจะมาถึง นักบำเพ็ญเซียนคนนี้เลือกที่จะถอยหนีทันที

คนๆนี้ตะโกนทันที"นักบำเพ็ญเซียนทั้งสองคน การโจมตีครั้งหน้าของค้างคาวทะเล ฉันคงต้องเสียชีวิตอย่างแน่นอน แนวป้องกันตรงนี้คงต้องมอบให้สหายสองคนช่วยกันปกป้องแล้ว!"

เมื่อหลินหยุนได้ยิน ก็มองหน้าอีกฝ่ายทันที แต่เขากลับไม่ได้พูดอะไรออกมา

ส่วนนักบำเพ็ญเซียนวัยกลางคนที่อยู่อีกด้านหนึ่ง เขาบ่นออกมาทันที

แต่การตัดสินใจของนักบำเพ็ญเซียนที่ได้รับบาดเจ็บสาหัส พวกเขาก็ทำอะไรไม่ได้

เพราะในเวลาแบบนี้ ไม่มีใครมีสิทธิ์ไปว่าคนอื่น ไป สำหรับการกล่าวโทษคนอื่นนั้น ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเลย

เพราะใครก็ไม่รู้เหมือนกัน คนต่อไปจะเป็นตัวเองหรือเปล่า

เมื่อมีนักบำเพ็ญเซียนที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสถอยออกจากการต่อสู้ ทำให้แนวป้องกันของหลินหยุนมีแรงกดดันเพิ่มขึ้นทันที

การสูญเสียพลังอย่างต่อเนื่อง ทำให้สีหน้าของหลินหยุนขาวซีด แต่เขาก็ยังคงยืนหยัดต่อสู้ต่อไป

สำหรับหลินหยุนแล้ว การโจมตีแต่ละครั้งของค้างคาวทะเล ถึงแม้แรงกดดันจะมีไม่น้อย แต่เขาก็ยังคงสามารถรับมือได้

เขาเพียงคนเดียว ต้านรับการโจมตีของค้างคาวทะเลระยะยี่สิบถึงสามสิบเมตรได้อยู่แล้ว มันไม่ใช่ปัญหาใหญ่เลย

ตอนนี้ระยะห่างยังไม่ถึงยี่สิบเมตรเลย สถานการณ์ยังอยู่ในการควบคุมของเขาอยู่

แต่ในเวลานี้ ยอดฝีมือแดนดั่งเทพสองคนกำลังต่อสู้กับพญาค้างคาวอย่างบ้าคลั่ง