จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1551

สรุปบท บทที่ 1551 ร่างรางของมหากษัตริย์ปรากฏขึ้นอีกครั้ง: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์

บทที่ 1551 ร่างรางของมหากษัตริย์ปรากฏขึ้นอีกครั้ง – ตอนที่ต้องอ่านของ จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์

ตอนนี้ของ จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ โดย จูผาซู่ ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายใช้ชีวิตทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 1551 ร่างรางของมหากษัตริย์ปรากฏขึ้นอีกครั้ง จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

แต่ก็เป็นช่วงเวลาที่รวดเร็วมาก

ถึงแม้น้ำตายังคงอดไม่ได้ที่จะไหลออกมา

ฉินหลันก็ยังแสดงความเคารพต่อนางฟ้าปรวนแปรและพูดขึ้นว่า “ขอบคุณแม่นางเป็นอย่างมากที่บอกเล่าเรื่องราวนี้ให้กับฉัน ฉันอยากจะถามว่า แม่นางยืนยันว่าสามีของฉันได้เสียชีวิตไปแล้วจริง ๆ ใช่ไหม? ”

นางฟ้าปรวนแปรเองก็คาดคิดไม่ถึงว่า

ผู้หญิงเบื้องหน้าคนนี้ที่ไม่มีพลังบำเพ็ญอะไรเลย จะมีความแข็งแกร่งมากขนาดนี้

แล้วก็พยักหน้า และพูดว่า “ยืนยันแน่นอน! ฉันเห็นกับตาของฉันเองว่า เขาถูกอสูรกายใต้น้ำที่ทรงพลัง กลืนกินเข้าไปแล้ว! ซึ่งจะต้องเสียชีวิตอย่างแน่นอน เป็นไปไม่ได้เลยที่จะยังคงมีชีวิตอยู่! ”

ฉินหลันอดกลั้นที่จะไม่ให้ตัวเองร้องไห้ออกมา

เพราะว่าตั้งแต่เด็กเธอนั้นเติบโตขึ้นมากับแม่ของหลินหยุน

แม้ว่าเธอจะไม่ใช่ผู้บำเพ็ญเซียน

และไม่เข้าใจโลกบำเพ็ญซียน

แต่เธอเองก็เข้าใจหลักเหตุผลข้อหนึ่งที่ว่า

ห้ามแสดงท่าทางที่อ่อนแอของตัวเองต่อหน้าผู้ใดโดยเด็ดขาด!

เพราะว่าคงไม่มีผู้ใดที่จะแสดงความเห็นใจในตัวคุณด้วยความจริงใจอย่างแน่นอน!

เมื่อเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้น

จะต้องใช้เพียงแค่ไหล่ของคุณในการแบกรับมันเอาไว้

นี่คือทางเลือกเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น!

ฉินหลันสูดหายใจลึก ปล่อยให้น้ำตาไหลรินออกมา จากนั้นก็หันไปแสดงความเคารพต่อนางฟ้าปรวนแปรและพูดขึ้นว่า “ขอบคุณแม่นางมาก พวกเราไม่ขอรบกวนแล้ว! ”

ขณะที่พูดก็ได้หันหลังเพื่อที่จะเดินจากไป

แต่นางฟ้าปรวนแปรได้พูดขึ้นว่า “แม่นางรอสักครู่! ”

“แม้ว่าสหายหลินหยุนจะเสียชีวิตไปแล้ว แต่ก็เป็นเพราะตัวฉันด้วยเหมือนกัน! ”

“พูดได้เลยว่า ถ้าหากไม่มีสหายหลินหยุน! ”

“เกรงว่าตอนนี้ฉันก็คงจะไม่มีทางมานั่งอยู่ตรงนี้และพูดคุยกับคุณในเรื่องเหล่านี้แล้ว! ”

ยายเฒ่าจิวซานที่อยู่ด้านข้างได้ยินดังนั้น ก็ลังเลไม่อยากจะเชื่อ!คำพูดดังกล่าวหากว่าเป็นผู้อื่นยังสามารถที่จะพูดออกไปได้

แต่คำพูดเหล่านี้นี่มันออกมาจากปากของนางฟ้าปรวนแปร ซึ่งมันค่อนข้างจะหนักหนาอยู่บ้าง

อย่างน้อย ต่อให้ไม่มีไอ้หนุ่มหลินหยุนปรากฏตัวขึ้น และพญาค้างคาวไม่ได้หลบหนีไป

อันตรายความเสี่ยงก็ยังคงพอมีอยู่บ้างแน่นอน

แต่ถ้าหากเธอไม่สนใจอะไร ตัดสินใจที่จะพาเทพธิดาหลบหนีไปนั้น

ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีโอกาส!

แน่นอนว่าสิ่งนี้จะต้องขึ้นอยู่กับความจริงที่ว่าพญาค้างคาวไม่ได้ไล่ล่าตามมาแล้ว

นางฟ้าปรวนแปรพูดต่อว่า “บุญคุณครั้งนี้ สำหรับฉันแล้ว ถือว่าสำคัญอย่างมาก ดังนั้นฉันอยากให้พวกเธอทั้งสามคนพักอยู่กับฉันที่นี่ก่อน ผู้บำเพ็ญเซียนบนเรือลำนี้ไม่มีผู้ใดที่อ่อนแอ”

“โดยขณะที่อยู่บนเรือนั้น จะไม่มีทางไปทำร้ายอะไรพวกคุณอย่างแน่นอน! ”

“แต่ก็แค่เป็นการป้องกันเอาไว้ก่อน! ”

“ไม่ทราบว่า พวกคุณคิดเห็นอย่างไรบ้าง? ”

ได้ฟังนางฟ้าปรวนแปรพูดดังนี้แล้ว สำหรับฉินหลันเองนั้น ที่จริงแล้วก็ไม่ได้มีความแตกต่างอะไร

ถึงตอนนี้สมองของเธอนั้นก็ได้ว่างเปล่าไปบ้างแล้ว

หลินหยุนจบชีวิตลงในปากของอสูรกายใต้น้ำ

ถึงขนาดที่แม้แต่ฝ่ายตรงข้ามที่เธอต้องการจะแก้แค้นนั้นก็ยังไม่มีเลย

แต่ว่า โมหยู่ที่อยู่ด้านหลังได้รีบพูดขึ้นว่า “ถ้าอย่างนั้นก็ขอบคุณนางฟ้าเป็นอย่างมาก! ”

นางฟ้าปรวนแปรพลันเคลื่อนไหวดวงตาที่สวยงาม

ชัดเจนว่าไม่ได้แปลกใจอะไรมากเท่าไร ในเรื่องที่โม่หยู่สามารถรับรู้สถานะของตัวเธอเองได้

ส่วนฉินหลันที่ได้ยินโม่หยู่ตอบตกลงนั้น

ก็ไม่ได้แสดงความคัดค้านแต่อย่างใด

เวลาอย่างนี้ ความคิดเห็นของโม่หยู่ก็ยังถือว่ามีความสำคัญมาก

......

ซึ่งในขณะนั้นเอง

ภายใต้ทะเลไม่สิ้น

ค้างคาวทะเลยังคงดิ้นรนอย่างหนัก

เพราะว่ามีหนอนสองตัวกำลังบุกรุกเข้าไปในทะเลพลังจิตของมัน

และก็เข้าสู่ด้านในได้สำเร็จแล้ว

การดิ้นรนของค้างคาวทะเลในตอนนี้เห็นได้ชัดว่าคงเป็นเรื่องที่ยากมากแล้ว

เพราะภายในทะเลพลังจิตมีหนอนชั่วอยู่เป็นจำนวนมาก

และยังมีไหมจัญไรไร้เงาด้วย!

เผ่าพันธุ์ต่าง ๆ บนโลก

ที่เป็นเผ่าปีศาจทั้งหมดนั้น

ซึ่งในสายเลือดและวิญญาณเบื้องลึก ไม่มีผู้ใดที่ไม่เกรงกลัวไหมจัญไรไร้เงา

ยิ่งไปกว่านั้น

ถูกไหมจัญไรไร้เงาเข้าสู่ทะเลพลังจิตของตนเองแล้ว

ถ้าหากอยู่ภายนอก

มันคงไม่น่ากลัว

เพราะว่าไหมจัญไรไร้เงายังคงมีขนาดเล็กและอ่อนแออย่างมาก

อ่อนแอถึงขนาดที่ตนเองเป่าลมออกไป ก็สามารถสังหารลงได้แล้ว

แต่ตอนนี้ไม่เป็นเช่นนั้นแล้ว

มันอยู่ในทะเลพลังจิตของตนเองแล้ว!

บวกกับพวกหนอนชั่วอีกจำนวนมาก

ทะเลพลังจิตของมันได้ถูกทำลายลงจนพังทลายหมดแล้ว

ตอนนี้ทำได้เพียงยืนหยัดอดทนเอาไว้อย่างทรมาน

หลงเหลือเพียงแค่แก้วหินวิญญาณ

ที่ไม่ใช่ว่าจะถูกทำลายลงไปได้ในระยะเวลาอันสั้น

ดังนั้นยังคงสามารถที่จะยืนหยัดอยู่ได้!

ส่วนหลินหยุนในเวลานี้

หลินหยุนพลันกระโดดออกไป

เข้าสู่ทะเลพลังจิต

ในขณะเดียวกัน

ด้านหลังของเขา ก็มีร่างรางของมหากษัตริย์ปรากฏขึ้นมาทันที

ทันใดนั้น

พลังอานุภาพของมหากษัตริย์ก็ได้ปะทุขึ้น

แล้วก็พัดโหมกระหน่ำไปทั่วทั้งทะเลพลังจิตอย่างกะทันหัน

พัดโหมกระหน่ำไปทั่วทุกจุดประสาทและเส้นเลือดในร่างของพญาค้างคาว

พัดโหมกระหน่ำไปทั่วบริเวณโดยรอบที่กว้างขวางของอาณาเขตทะเล

อสูรกายใต้น้ำในทะเลที่อยู่ในบริเวณโดยรอบทั้งหมด

ไม่ว่าจะมีพลังบำเพ็ญที่แข็งแกร่งไร้เทียมทานขนาดไหน

เวลานี้ภายใต้พลังอานุภาพที่โหมกระหน่ำของมหากษัตริย์ ต่างก็สงบเงียบไม่กล้าที่จะส่งเสียงใด ๆ

ถึงขนาดที่หวาดกลัวจนถึงกับร่างกายสั่นเทา

ส่วนพญาค้างคาวเองก็เช่นเดียวกัน

ก่อนหน้านี้ยังคงต่อต้านอยู่อย่างบ้าคลั่ง

แต่วินาทีถัดมาภายใต้พลังอานุภาพที่โหมกระหน่ำของมหากษัตริย์ ก็รู้สึกได้ถึงความสั่นเทาอันเกิดมาจากจิตวิญญาณส่วนลึกของตนเอง

และในขณะนั้น

หลินหยุนพลันกางแขนออก พลังอันรุนแรงก็ได้คว้าแก้วหินวิญญาณนั้นมาไว้ในกำมือ

อีกทั้งได้ผสานเข้าสู่โลกกำลังภายในตัวของตนเองในทันที

พลังแห่งจิตวิญญาณอันยิ่งใหญ่ ก็ได้ปะทุขึ้นในโลกกำลังภายในตัว

แต่การที่อาศัยพลังอานุภาพของมหากษัตริย์ ก็ยังสามารถควบคุมแก้วหินวิญญาณไว้ในโลกกำลังภายในตัวได้

โดยจำเป็นจะต้องทำการผนึกเอาไว้

ไม่อย่างนั้น ก็คงอดทนต่อไปไม่ไหวแล้ว

ถึงขนาดที่ร่างของหลินหยุนจะต้องระเบิดขึ้นเลย!

วินาทีถัดมา

หลินหยุนใช้กระบี่ฟาดฟัน ทำลายร่างกายที่แข็งแกร่งของพญาค้างคาว

ร่างรางของมหากษัตริย์ได้ปลดปล่อยรอยประทับสีทองออกไป

ประทับอยู่ที่ใจกลางของทะเลพลังจิตทันที

หลังจากที่ร่างรางของมหากษัตริย์ได้ค่อย ๆ เลือนรางหายไปนั้น

หลินหยุนก็ยืนอยู่บนหลังของพญาค้างคาว

เจียซินสูดหายใจลึกอีกครั้ง

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอเห็นร่างรางของมหากษัตริย์ของหลินหยุน

แต่ต่อให้เป็นเช่นนี้

เธอก็ยังคงตกตะลึงอยู่มากเช่นเคย!

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์