จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1552

ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายที่หลินหยุนจะสามารถแสดงร่างรางของมหากษัตริย์ได้

ทั้งที่ความเป็นจริงแล้ว

หลังจากที่เขาฟื้นคืนชีวิตกลับมานั้น

ด้วยพลังบำเพ็ญที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง จึงค่อย ๆ พบว่ามีดวงจิตที่เคยได้เก็บรักษาเอาไว้

สิ่งนี้สามารถพูดได้ว่าเป็นไพ่เด็ดคุ้มกันชีวิตใบสุดท้าย ที่แข็งแกร่งทรงพลังอย่างที่สุด

สิ่งที่เขาพิจารณานั้น

ก็คือว่า เพื่อที่จะได้ครอบครองแก้วหินวิญญาณของพญาค้างคาว แล้วต้องแสดงร่างรางของมหากษัตริย์เป็นครั้งสุดท้ายนั้น มันเหมาะสมและคุ้มค่าหรือไม่

อันที่จริงไม่ว่าจะพิจารณาในด้านไหน

ล้วนแต่เป็นการสูญเสียทั้งหมด!

พิจารณามาถึงขั้นสุดท้าย หลินหยุนก็ยังคงตัดสินใจที่จะใช้อยู่ดี!

ก็เหมือนกับที่เจียซินพูดไว้ว่า

นี่เป็นโอกาสครั้งยิ่งใหญ่อย่างแน่นอน

ที่จะสามารถได้ครอบครองแก้วหินวิญญาณของพญาค้างคาว

ซึ่งจะทำให้ทั้งการบำเพ็ญฝึกฝนและหล่อหลอมด้านพลังแห่งจิตวิญญาณของเขาในอนาคตนั้น สะดวกราบรื่นอย่างมากเลยทีเดียว

อย่างน้อยก่อนที่จะเข้าสู่ธรรมะก็คงเป็นแบบนี้

โดยไม่จำเป็นที่จะต้องไปตามหาสมบัติล้ำค่าเพื่อบำเพ็ญฝึกฝนด้านจิตวิญญาณอีกต่อไปแล้ว

เพียงแค่ดูดซับพลังของแก้วหินวิญญาณอย่างต่อเนื่องก็เพียงพอแล้ว!

นี่ก็คือโชคชะตา!

แต่หากเก็บไพ่เด็ดใบนี้ไว้ ก็เท่ากับว่าเขาจะต้องไปตามหาสมบัติล้ำค่าและทรัพยากรที่มากขึ้น

ซึ่งก็ไม่ใช่ว่าจะตามหากันได้ง่าย ๆ

ดังนั้น

เขาจึงได้ตัดสินใจ

กลืนกินแก้วหินวิญญาณของพญาค้างคาวที่ถูกผนึกเอาไว้

ทำให้สามารถครอบครองทะเลพลังจิตของพญาค้างคาวได้โดยสมบูรณ์

บวกกับรอยประทับสุดท้ายที่ปลดปล่อยโดยร่างรางของมหากษัตริย์

ทำให้พญาค้างคาวในเวลานี้ ไม่มีการดิ้นรนต่อสู้อะไรเลย

เพราะว่ามันได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของหลินหยุนไปแล้ว

เวลานี้ หลินหยุนมีสีหน้าขาวซีดอยู่บ้าง

พลังแห่งจิตวิญญาณควบคุมพญาค้างคาวให้มุดออกไปยังท้องทะเล

โดยที่เขานั่งอยู่บนศีรษะของพญาค้างคาว

รับรู้สัมผัสเล็กน้อย จากนั้นก็มุ่งหน้าไปยังทิศตะวันตกเฉียงใต้

โดยเขาได้ประทับรอยประทับไว้บนร่างของฉินหลันและโม่หยู่สองหญิงสาวนั้น

แม้ว่าในเวลานี้จะอยู่ท่ามกลางทะเลไม่สิ้น

ระยะห่างของทั้งสองฝ่ายจะห่างไกลกันเป็นอย่างมาก

แต่ความรู้สึกอันเบาบางก็ยังคงมีอยู่บ้าง

พญาค้างคาวมุ่งหน้าเดินทางอย่างรวดเร็วในทะเลไม่สิ้น

ด้านหลังยังมีค้างคาวทะเลติดตามมาอยู่เป็นจำนวนมาก

นี่คือราชาของพวกมัน

ภายใต้คำสั่งของราชา พวกค้างคาวทะเลจำนวนมากจะต้องติดตามอยู่อย่างใกล้ชิดแน่นอน

เวลาผ่านไปไม่ถึงสิบวัน

ในที่สุด

บริเวณเบื้องหน้า ก็มองเห็นเรือทะเลลำใหญ่หนึ่งลำ

เรือทะเลมีความเร็วอย่างมาก

แต่พญาค้างคาวมีความเร็วมากยิ่งกว่า

เมื่อเห็นเรือลำใหญ่นั้น

หลินหยุนก็ถอนหายใจยาว

ในที่สุดก็ไล่ตามทันแล้ว!

ไม่รู้ว่าพวกคนบนเรือนั้น เมื่อได้พบเห็นเขา จะแสดงอาการท่าทางอย่างไรกันบ้าง

แต่ว่า

หลังจากที่ครุ่นคิดเล็กน้อยแล้ว

หลินหยุนก็ยังไม่ได้เข้าไปใกล้

เพราะว่าหากเข้าไปใกล้ในตอนนี้

อาจจะเกิดเรื่องวุ่นวายขึ้นก็เป็นได้

เมื่อพิจารณาจากรอยประทับบนร่างของฉินหลันและโม่หยู่ที่ไม่ได้มีการถูกทำร้ายอะไรนั้น

นั่นแสดงว่าหญิงสาวทั้งสองที่อยู่บนเรือไม่ได้ประสบกับอันตรายใด ๆ

ระยะห่างใกล้เข้ามามากขนาดนี้แล้ว

ความรู้สึกสัมผัสก็ยิ่งชัดเจนมากขึ้น

จึงทำให้หลินหยุนวางใจลงได้อย่างสิ้นเชิง

ค้างคาวทะเลบินไล่ตามอย่างต่อเนื่อง โดยที่หลินหยุนติดตามอยู่ด้านหลังของเรือใหญ่ในช่วงระยะห่างออกไกล

ติดตามแบบนี้มาเป็นเวลานานนับเดือนแล้ว

จนวันหนึ่ง

ด้านหน้าก็ปรากฏพื้นดินแห่งหนึ่งขึ้น

หรือจะบอกว่าเป็นเกาะแห่งหนึ่ง ซึ่งน่าจะเหมาะสมมากกว่า

มองไปยังเกาะแห่งนั้น

หลินหยุนดวงตาเป็นประกาย และพูดพึมพำกับตนเองว่า “นั่นคงจะเป็นเกาะนกนางนวลล่ะสิ? ”

เพราะว่าในช่วงหลายวันมานี้