จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1563

มาขวางไว้ตรงหน้าของหลินหยุน ชายแก่ก็หัวเราะออกมาว่า “ดูไปก็ไม่เห็นจะมีสามหัวหกแขนอะไรเลย！”

“แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ในเมื่อมาเจอกับกูแล้ว อย่างนั้นมึงก็ไม่ต้องคิดว่าจะได้รอดกลับไปหรอก！”

หลินหยุนไม่รอรี ปล่อยพลังจิตญาณออกมาอย่างบ้าคลั่งลงมือไป

แส้วิญญาณที่ไร้รูปลักษณ์ฟาดไปยังตัวของชายแก่

แต่ตอนที่แส้วิญญาณกำลังจะถูกตัวของชายแก่นั้น บนตัวของชายแก่ก็มีเกราะป้องกันสีเงินโผล่ออกมากำบังไว้

แส้วิญญาณก็ฟาดเอาเกราะกำบังสีเงินจนแหลกสลายไป

แต่เวลานั้น

แส้วิญญาณก็สลายไปด้วยแรงสั่นสะเทือนเหมือนกัน

พอเห็นดังนั้น

หลินหยุนก็ผงะขึ้นมาทันที

คิดไม่ถึงเลยว่า

แส้วิญญาณโจมตีไปอย่างผิดปกติแบบนี้ แต่กลับถูกคู่ต่อสู้ตั้งรับได้อย่างง่ายดาย

ส่วนทางฝั่งของชายแก่ ก็หัวเราะเยาะออกมา

“มึงเป็นยอดฝีมือแดนจิตญาณ！”

“มึงคิดว่า ข้อมูลนี้กูจะไม่รู้อย่างนั้นหรือ?”

“ถ้ามึงคิดว่า สามารถอยู่เหนือกว่าภายใต้เงื้อมมือของกูได้ มันก็ผิดมหันต์เลยล่ะ！”

พอสิ้นเสียง เกราะกำบังสีเงินรอบตัวชายแก่ก็หายไป

แต่ว่าเขาไม่ได้ลงมือกับหลินหยุนเลยในทันที

แต่ยืนมองหลินหยุนอยู่กลางอากาศ

หลินหยุนรู้ว่าฝั่งตรงข้ามกำลังคิดอะไร

หรือไม่ก็รู้ว่าฝั่งตรงข้ามกำลังรออะไรอยู่

ทันใดนั้นพลังวิชาก็ระเบิดออกมา เพลงกระบี่พลังผกผันก็ถูกร่ายออกมา

รัศมีกระบี่ที่แทบจะพลิกแผ่นดินก็สาดออกมา

แต่ชายแก่คนนั้นก็ต่อยออกมา แล้วปัดป้องการโจมตีไว้ได้

ไม่ได้ทำอันตรายใดๆ กับฝั่งตรงข้ามเลย

ชายแก่หัวเราะเยาะ “ไม่เลว แข็งแกร่งมาก！แต่มีแค่นี้ มึงหนีไปไม่ได้หรอก！”

“แสดงอิทธิฤทธิ์แสนยิ่งใหญ่ของมึงออกมาเลย！”

“บางทีอาจจะมีโอกาสบ้างนิดหน่อย！”

หลินหยุนหายใจเข้าอย่างลึก

ยากจะรับมือ

อีกอย่าง

ทางด้านหลัง ก็มีเงาอีกหลายคนกำลังมุ่งหน้าเข้ามาอย่างรวดเร็ว

ไม่ต้องพูดก็รู้ได้

ว่าจะต้องเป็นยอดฝีมือของสำนักพญาทะเล

ถอนหายใจ

แล้วหลินหยุนก็เหมือนพูดอะไรกับตนเองว่า “ฆ่ามันก่อนก็แล้วกัน！”

จากนั้นก็ชี้นิ้วออกไปอย่างเร็ว

แส้วิญญาณที่รุนแรงไร้เทียมทานก็สะบัดออกไปอย่างแรง

ครั้งนี้

ความรุนแรงของแส้วิญญาณ มันถึงจุดที่เหนือความคาดหมาย

ชายแก่ก็หน้าเปลี่ยนสีทันที

แล้วถอยไปอย่างเร็ว

แต่แส้วิญญาณไม่ใช่สิ่งที่เขาจะหลบหลีกได้

“สวบ........”

แส้วิญญาณฟาดลงบนตัวของชายแก่ ทำให้เกราะกำบังสีเงินแตกสลายออกไปในพริบตา

ชายแก่ร้องโอดโอยออกมาทันที

หลินหยุนในตอนนี้ ก็ไม่รอให้ฝั่งตรงข้ามได้ผ่อนหายใจ

เอากระบี่ฟันออกไปอีก

จนกระทั่งแทงทะลุโลกกำลังภายในตัวของชายแก่

กายเนื้อของชายแก่ก็สลายตามไปด้วยเหมือนกัน

จิตปฐมก็พุ่งออกไปอย่างบ้าคลั่ง

รวดเร็วจนถึงจุดที่คาดไม่ถึง

แต่หลินหยุนก็ไม่ได้ตามไปฆ่า

หลังจากเก็บเอาถุงเก็บของชายแก่แล้ว ก็รีบหนีไปเหมือนกันทันที

พลังอันแข็งแกร่งหลายสายทางด้านหลัง

น่าจะเป็นผู้บำเพ็ญระดับจิตปฐมตอนกลาง

มีความเร็วไม่ต่างกับหลินหยุนมากนัก

ดังนั้นในเวลาอันสั้นนี้ ยังไม่มีทางตามได้ทัน

หลินหยุนรีบหนีอย่างบ้าคลั่ง แล้วก็ค่อยๆ ทิ้งระยะห่างกับศัตรู

เปลี่ยนทิศทางไปมา

หนีไปประมาณ2วัน

ในที่สุดก็หนีพวกที่ตามมาจนพ้น

หลินหยุนค่อยโล่งอกขึ้นมาหน่อย

อันตรายครั้งนี้

เขาก็ไม่ได้คิดอะไรมาก

แต่ว่า

เขานึกถึงปัญหาอีกด้านหนึ่ง

แม้แต่เมืองเล็กๆ แบบนี้ก็ยังมีการเตรียมการไว้แล้ว

เขาเพิ่งได้เข้าเมืองก็ถูกตามฆ่าแบบนี้

แล้วถ้าเข้าไปในเมืองใหญ่

หรือเมืองยักษ์

ผลลัพธ์ไม่ต้องคิดก็รู้ได้เลย

และผู้บำเพ็ญที่รับหน้าที่ดูแลที่เมืองใหญ่พวกนั้น ก็จะยิ่งแข็งแกร่งกว่าเดิม！

ส่วนแผนการของพวกเขา

ก็คือจะไปยังมือที่มีขนาดกลาง

จากนั้นก็ใช้ค่ายกลเคลื่อนย้ายไปยังเมืองยักษ์ที่อยู่ใต้สุด

แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่า ความคิดแบบนี้มันจะใช้การไม่ได้

จะต้องคิดหาวิธีอื่น

หายใจเข้าอย่างลึก

แล้วหลินหยุนก็เปลี่ยนอารมณ์ใหม่

มาติดขัดกันที่จุดนี้

เพียงแต่ว่า

พรสวรรค์ของโม่หยู่นั้นไม่ธรรมดา

การบรรลุขั้นโม่หยู่นั้น

หลินหยุนยังมองอยู่ในมุมที่ดี

ถึงเวลาก็จะสำเร็จเอง

ไม่จำเป็นต้องรีบร้อน

หลังจากเดินทางกันมาครึ่งปี

หลินหยุนก็หยุดลง

แล้วเลือกส่วนลึกของป่าแห่งหนึ่ง

บุกเบิกเป็นถ้ำวิมานขนาดใหญ่

แล้วก็เรียกซินเอ๋อมาตรงหน้าครั้งแรก

อย่ามองว่าติดตามอยู่กับหลินหยุนมานาน4ปีแล้ว

แต่ตอนที่อยู่ที่ทะเลไม่สิ้นนั้น

หลินหยุนได้จากออกมาเหมือนกัน

บวกกับตั้งแต่ต้นจนจบ

ที่หลินหยุนไม่เคยมองเธอตรงๆ เลย

ดังนั้น

ความสัมพันธ์ของเธอกับฉินหลันและโม่หยู่ ก็ดีพอสมควร

แต่พอเผชิญกับหลินหยุน

ซินเอ๋อก็ยังคงมีท่าทางกลัวๆ อยู่เหมือนเดิม

และมีความรู้สึกที่อยากจะอยู่ห่างๆ

ในถ้ำวิมาน

หลินหยุนก็มองซินเอ๋อที่ยืนห่างออกไปอย่างกลัวๆ

น้ำเสียงของหลินหยุนค่อนข้างเย็นชา “คุณติดตามผมมาก็นานมากแล้ว ก็น่าจะรู้เรื่องอะไรไปไม่น้อยแล้ว”

“ถึงแม้เธอจะอายุไม่มาก！”

“แต่ก็ไม่น่าจะถึงขั้นที่มีท่าทางเหมือนไม่รู้เรื่องอะไรเลยเหมือนกับตอนนี้！”

“แต่ว่า！”

“เรื่องพวกนี้ผมก็ไม่สนใจหรอก！”

“ตอนที่พาคุณออกมา ผมก็ได้รับปากพวกเขาไว้แล้ว！”

“ว่าจะช่วยปลดการผนึกสายเลือดบนตัวคุณ！”

“ตอนนี้ ก็ได้เวลาแล้ว！”

“ที่จะปลดผนึกบนตัวคุณ！”

“ถ้าคุณยังอยากติดตามไปกับผมอีก ก็อย่ามีความคิดอะไรอย่างอื่น！”

“คนอย่างผม ปกติก็จะพูดกันง่ายๆ ！”

“แต่ที่ผมเกลียดที่สุดก็คือการที่มีคนมาวางแผนกับตัวผม！”

“จุดนี้แหละ！”

“ผมหวังว่าคุณจะจำไว้！”

เด็กสาวได้ยินดังนั้น ก็ตกใจจนสะอึก！

ก้มหน้าขยี้ชายเสื้อไปไม่หยุด