แต่พลังสามก้าวก็จัดการมังกรไฟได้แล้ว
มังกรไฟต้านรับพลังได้ไม่นาน และแตกสลายไปทันที
แต่ตอนนี้มันยังไม่สิ้นสุด ในเวลานี้หลินหยุนย่ำก้าวที่สี่ออกไป
หยินหยางย้อนกลับ!
มีเสียงวิญญาณโหยหวนและเสียงสัตว์ป่าดังขึ้นทันที น้ำจากยมโลกปกคลุมไปทั่ว
มีวิญญาณที่แข็งแกร่งมากๆจากนรก เดินออกมาจากมิติอันว่างเปล่า
ในเวลานี้ ด้านบนเวทีโดนหมอกสีดำปกคลุมทั้งหมด มีเพียงยอดฝีมือที่เข้าสู่แดนดั่งเทพเท่านั้นที่สามารถสัมผัสได้ว่าเกิดอะไรขึ้นบนเวที พวกเขาทุกคนตกใจมากๆ
ตอนนี้หั่วยู่ก็ได้ปลดปล่อยพลังและความแข็งแกร่งทั้งหมดของตัวเองออกมา
"มาเลย!"
"หลินหยุน ฉันก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าคุณจะแข็งแกร่งขนาดไหนกันแน่!"
การตะโกนของเขา ทำให้ท้องฟ้าเกิดเพลิงไฟนับไม่ถ้วนจนกลายเป็นทะเลเพลิงทันที
เพลิงไฟแผดเผาหมอกดำจนหายไปในชั่วพริบตา แต่พลังของย่ำฟ้าก้าวที่สี่ของหลินหยุนยังคงมีอยู่
แต่มันก็ไม่สามารถจัดการหั่วยู่ได้! พลังของเพลิงทะเลก็ปะทุออกมาไม่หยุด และพยายามต่อต้านพลังที่กดทับลงมา ทำให้หลินหยุนรู้สึกว่าร่างกายของตัวเองกำลังจะถูกเพลิงไฟแผดเผาจนกลายเป็นผุยผง
ถึงแม้ตอนนี้ร่างกายของเขาจะอยู่กลางอากาศ แต่การปะทะของพลังทั้งสองอย่างนั้น ทำให้เขาสัมผัสได้อย่างชัดเจน
แต่ในเวลานี้ หลินหยุนกัดฟันตัวเองทันที เขารีบหยุดวิชาย่ำเท้าเก้าทีและมีแส้วิญญาณที่แข็งแกร่งกว่าเมื่อสักครู่หลายสิบเท่า พุ่งออกไปโจมตีหั่วยู่อย่างรวดเร็ว
เห็นได้อย่างชัดเจนว่าหั่วยู่เป็นคนที่มีประสบการณ์เรื่องแบบนี้มากๆ เมื่อสัมผัสได้ถึงการโจมตีด้วยแส้วิญญาณของหลินหยุน ทำให้สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปทันที
ในชั่วพริบตา มีเพลิงไฟสีฟ้าที่น่ากลัวมากๆโอบล้อมร่างกายของเขาเอาไว้ทันที
ก่อนหน้านี้เขาก็เคยใช้เพลิงพิลึกนี้มาแล้ว แต่การใช้เพลิงพิลึกครั้งนี้ เห็นได้อย่างชัดเจนว่าเขาปลดปล่อยพลังทั้งหมดออกมา!
แต่หลินหยุนไม่ได้สนใจอะไรมาก แส้วิญญาณโจมตีใส่เพลิงพิลึกของหั่วยู่ทันที
เพลิงพิลึกโดนโจมตีจนแตกสลายทันที
ในเวลาเดียวกัน พลังของแส้วิญญาณก็ลดลงไปครึ่งหนึ่ง แต่พลังที่เหลืออยู่ของมัน หั่วยู่รับมือไม่ไหวอยู่แล้ว
เมื่อแส้วิญญาณโจมตีโดนร่างกายของหั่วยู่ ทำให้หั่วยู่กรีดร้องด้วยความเจ็บปวด เลือดออกทวารทั้งเจ็ดและร่างกายของเขาก็ปลิวออกไปทันที
ร่างกายกระแทกกับพื้นดินที่อยู่ด้านล่างเวทีทันที
แต่วินาทีต่อมา เขาตะโกนเสียงดัง ดวงตาของเขามีแต่ความเหลือเชื่อและพยายามจะลุกขึ้นยืน
หลังจากพยายามได้สักพัก แต่เขาก็ไม่สามารถยืนขึ้นมาได้ และล้มไปกับพื้นอีกครั้ง จากนั้นก็สลบทันที
เมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น ทำให้ทุกคนอุทานออกมาด้วยความตกใจ
ทุกคนมองไปที่หั่วยู่ที่เลือดออกทวารทั้งเจ็ดและสลบไป จากนั้นก็มองหลินหยุนที่มีสีหน้าซีดขาวและยืนอยู่บนเวทีอย่างเงียบๆ ทำให้ทุกคนเหลือเชื่อมากๆ
หั่วยู่ที่ปลดปล่อยพลังทั้งหมดของตัวเองออกมา แต่ก็ยังพ่ายแพ้ให้กับหลินหยุน
เขาฝึกฝนถึงแดนจิตปฐมตอนต้นจริงๆเหรอ?
หลินหยุนคนนี้……เป็นคนที่น่ากลัวมากๆ!
ต้องรู้ไว้เรื่องหนึ่ง คุณชายหั่วยู่เป็นสุดยอดอัจฉริยะหมายเลขหนึ่งของสำนักไป้หั่ว คนๆนี้คือยอดฝีมือวัยรุ่นที่อยู่ในอันดับต้นๆของเขตกลางฟ้าด้วย!
เขาฝึกฝนถึงแดนจิตปฐมตอนปลาย และเคยสังหารยอดฝีมือแดนดั่งเทพมาแล้ว!
เป็นไปได้ยังไงที่เขาจะพ่ายแพ้ให้กับยอดฝีมือแดนจิตปฐมตอนต้น?
ก่อนการต่อสู้ครั้งนี้
ไม่มีใครเคยคาดคิดมาก่อน ไม่มีใครเชื่อด้วย คนที่จะเป็นฝ่ายได้รับชัยชนะจะเป็นหลินหยุน!
แต่มันก็ไม่ถูกเสมอไป ถ้ามีคนๆหนึ่งที่เชื่อมั่นว่าหลินหยุนเป็นฝ่ายชนะ คนๆนั้นก็คงเป็นฉินหลัน
ฉินหลันคือคนๆเดียวที่อยู่ในเหตุการณ์และเป็นคนที่ไม่เคยฝึกฝนบำเพ็ญเซียนเลย
นอกจากฉินหลันแล้ว ไม่มีใครเชื่อเลยว่าหลินหยุนจะสามารถเอาชนะหั่วยู่ได้!
แม้แต่ไท่จื่อ ถึงแม้จะรู้ดีว่าหลินหยุนไม่สามารถเอาชนะหั่วยู่ได้ ก่อนที่การโจมตีอันรุนแรงเมื่อสักครู่จะเกิดขึ้น แต่เขาก็ให้หลินหยุนออกไปต่อสู้
เขาเป็นยอดฝีมือวัยรุ่นอันดับต้นๆของเขตกลางฟ้า เป็นหนึ่งในวัยรุ่นที่แข็งแกร่งที่สุด!
เป็นยอดฝีมือแดนจิตปฐมตอนปลาย!
หลินหยุน……
ที่พึ่งฝึกฝนถึงแดนจิตปฐมตอนต้น แต่กลับสามารถเอาชนะอีกฝ่ายได้
เรื่องนี้มันเหลือเชื่อและน่าตกใจมากๆ!
แต่ไท่จื่อก็เป็นคนที่เก็บความรู้สึกของตัวเองได้ดี เขาหันหน้ากลับไปมองหลินหยุนและพูดเบาๆ "นายไม่เป็นไรใช่ไหม?"
หลินหยุนส่ายหัว "ขอบคุณไท่จื่อที่เป็นห่วง ฉันไม่เป็นไร!"
เมื่อได้ยินคำพูดของหลินหยุน ไท่จื่อพยักหน้าอีกครั้ง จากนั้นก็พูดอย่างเคร่งขรึม "ในเมื่อการต่อสู้ของหลินหยุนกับหั่วยู่สิ้นสุดแล้ว งั้นการต่อสู้ที่แท้จริงก็ควรเริ่มได้แล้ว!"
หลังจากไท่จื่อประกาศเสร็จ ขณะที่ทุกคนกำลังนึกถึงการต่อสู้เมื่อสักครู่อยู่ การต่อสู้ที่แท้จริงได้เริ่มขึ้นแล้ว
ลูกศิษย์อัจฉริยะต่างๆของเก้าสำนักใหญ่เริ่มขึ้นมาบนเวทีอย่างต่อเนื่อง
อย่างไรก็ตาม เดิมทีทุกคนคิดว่าจะมีสุดยอดอัจฉริยะระดับเดียวกับหั่วยู่ขึ้นมาบนเวที
แต่คาดคิดไม่ถึงจริงๆว่าเก้าสำนักใหญ่จะคิดเหมือนกันเลย พวกเขาไม่ได้ส่งลูกศิษย์อัจฉริยะที่แข็งแกร่งมากๆออกมาต่อสู้
เพราะลูกศิษย์ส่วนใหญ่ที่ขึ้นมาต่างมาจากสำนักระดับสอง
ดังนั้นการต่อสู้ของพวกเขาก็ไม่ค่อยน่าสนใจเท่าไหร่ สุดท้ายแล้วก็กลายเป็นแค่การต่อสู้พอเป็นพิธีเท่านั้น
ทำให้การต่อสู้ครั้งนี้จบลงอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็เป็นการฝ่าบรรพต
สำนักต่างๆก็เริ่มรับลูกศิษย์แล้ว
นอกจากผู้อาวุโสคนหนึ่งของสำนักเลือนราง เขาไม่ได้อยากจะรับลูกศิษย์ ที่เหลืออีกแปดสำนักใหญ่ต่างก็ได้ลูกศิษย์มาบ้าง
เนื่องจากการปรากฏตัวของหลินหยุน ทำให้งานสรรเสริญเก้าสำนักของปีนี้ ดูไม่น่าตื่นเต้นและน่าสนใจเหมือนปีก่อนๆ
แต่เมื่อนึกถึงการต่อสู้ของหลินหยุนกับคุณชายหั่วยู่ ความรู้สึกผิดหวังแบบนี้ก็หายไปบ้าง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
จบแค่นี้จริงดิ ไม่มั้ง เหมือนคนเขียนโดนตัดจบใน 5 ตอน อะไรกันนี่ อ่านถึงประมาณตอนที่ 1,500-1,600 พอละ หลังจากนั้นเละ ช่วงสุดท้ายนี่มั่วบ้านงานมั่ก ๆ...
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...