เวลานี้ ไม่เพียงแต่ผู้อาวุโสที่ควบคุมการประลอง
และทุกคนในสถานที่แห่งนี้
รวมไปถึงลูกศิษย์ทั้งหมดของสถาบัน อาจารย์ทั้งหมดของสถาบัน ข้าราชบริพารทั้งหมด ไท่จื่อ องค์ชายสาม องค์หญิงเก้า ต่างก็เงียบกริบกันไปทั้งหมด
เป็นเพราะว่าทุกคนต่างก็พากันตื่นตะลึงกันไปหมดแล้ว!
พลังความสามารถที่หลินหยุนแสดงออกมานั้น ช่างแข็งแกร่งทรงพลังมากยิ่งนัก!
โดยเฉพาะอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์หลายอย่างที่เขาแสดงออกมานี้
ช่างแข็งแกร่งทรงพลังถึงขีดสุดเลยทีเดียว!
ต่อให้เป็นวิชาอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ที่แข็งแกร่งที่สุดในสถาบัน ก็คงจะไม่สามารถนำมาเปรียบเทียบกันได้เลย
บริเวณที่นั่งของผู้ทรงเกียรติ
องค์ชายสามมีสีหน้าที่เปลี่ยนไปอย่างมาก และได้ลุกยืนขึ้นโดยพลัน
พร้อมกับยื่นมือชี้นิ้วไปทางหลินหยุนเพื่อที่จะพูดอะไรสักอย่าง
แต่ท้ายที่สุดก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา
เพราะเขารับรู้ได้แล้วว่า หลางเลี่ยยังไม่ตาย
ดังนั้นเขาจึงนั่งลงไปอีกครั้ง
เวลานี้ ไท่จื่อเองก็ตั้งสติกลับคืนมาได้แล้ว โดยมีรอยยิ้มเผยขึ้นบนใบหน้าเล็กน้อย
เขาค่อย ๆ ลุกยืนขึ้น แล้วมองไปยังหลินหยุนที่อยู่บริเวณหลุมลึกนั้นและพูดขึ้นว่า “หลินหยุน นายโด่งดังขึ้นจากงานย่องเยาว์ ฉันเห็นว่านายมีพรสวรรค์ความสามารถที่ไม่เลว จึงเกิดชื่นชอบและสนใจในตัวของนายขึ้น! ”
“โดยไม่เพียงแต่จะพานายกลับไปยังตำหนัก! ”
“ยังจะให้นายเป็นอาจารย์ของซื่อจื่อของฉันทั้งสองคนด้วย! ”
“และยังจะใช้สิทธิโควตาพิเศษของสถาบันที่ไม่เคยใช้มาก่อน เพื่อแนะนำให้นายเข้าไปในสถาบัน! ”
“โดยช่วงเวลาที่นายเข้าไปในสถาบันก็ยังไม่นานเท่าไร! ”
“เดิมทีการเข้าร่วมการประลองในครั้งนี้ สำหรับนายแล้วก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ค่อนข้างยากลำบาก! ”
“แต่ นายไม่ทำให้ฉันผิดหวังจริง ๆ! ”
“วันนี้ นายสามารถเอาชนะอัจฉริยะทั้งหมดของสถาบันได้! ”
“ซึ่งก็สามารถเป็นสิ่งที่ยืนยันได้ว่า ฉันไม่ได้มองคนผิดไป! ”
“หลินหยุน แต่ฉันจะต้องบอกกับนายไว้ว่า ลูกศิษย์ของสถาบันทั้งหมดล้วนเป็นอัจฉริยะท่ามกลางอัจฉริยะ และเป็นสุดยอดอัจฉริยะท่ามกลางสุดยอดอัจฉริยะทั้งหมดเช่นกัน! ”
“วันนี้นายได้ก้าวขึ้นมาเป็นอันดับหนึ่ง ก็ถือว่ามีโชคช่วยอยู่บ้างบางส่วน! ”
“ดังนั้น นับจากนี้ไปจะต้องประพฤติตัวอย่างอ่อนน้อมถ่อมตน! ”
“ห้ามทำให้ฉันต้องอับอายเสียหน้าเด็ดขาด! ”
หลินหยุนน้อมตัวลงให้กับไท่จื่อ โดยที่ไม่ได้พูดอะไรเพิ่ม
ตอนนี้เขาได้รับสิทธิในการพูดของตนเองเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
ซึ่งไม่จำเป็นที่จะต้องไปพูดอะไรมากมายอีก!
ในขณะที่ทุกคนกำลังตกอยู่ในสภาพอารมณ์ความรู้สึกที่เหลือเชื่อ หลินหยุนได้ขึ้นเป็นอันดับหนึ่งของสถาบันแล้ว
โดยการประลองในครั้งนี้ ก็ได้ปิดฉากจบสิ้นลงไปโดยสมบูรณ์
หลังจากที่หลินหยุนกลับมายังวิมานได้ไม่นาน
รางวัลของสถาบันก็ได้ส่งมาถึงเขาแล้ว
โดยเป็นสิ่งรองรับที่ค่อนข้างไม่เลวชิ้นหนึ่ง! ซึ่งถือเป็นสมบัติล้ำค่าพรแสวง
แต่ระดับเพียงเท่านี้ ยังคงไม่อยู่ในสายตาของหลินหยุนเป็นแน่
ไม่นานนัก เว่ยหลีกับชิงเฟิง รวมถึงชิงจื้อ และเซียวเหนี่ยน ก็ได้มายังวิมานของเขา เพื่อแสดงความยินดีกับเขาด้วย
เมื่อเห็นหลินหยุนนำสิ่งรองรับวางไว้บนโต๊ะราวกับว่าเป็นสิ่งของทั่วไปนั้น เว่ยหลีก็พูดขึ้นอย่างจำใจว่า “ศิษย์น้อง นี่เป็นถึงสิ่งรองรับที่ล้ำค่าและหาได้ยากมากทีเดียว! แต่นายกลับนำมันมาวางไว้ที่ตรงนี้? ”
ชิงเฟิงที่อยู่ด้านข้างก็ยิ้มหัวเราะ และพูดขึ้นว่า “สิ่งรองรับชิ้นนี้ สำหรับพวกเราแล้ว ถือว่าเป็นสมบัติล้ำค่าจริง ๆ แต่สำหรับศิษย์น้องหลินหยุนแล้ว ก็ไม่ถือว่าเป็นสิ่งของล้ำค่าอะไรเลย! ”
“สิ่งรองรับชิ้นนี้ อย่างมากก็คงจะสามารถบรรจุกฎเกณฑ์ได้สามอย่าง! ”
“มากที่สุดคงไม่เกินสี่อย่าง! ”
“ดังนั้นศิษย์น้องหลินหยุนไม่มีทางที่จะสนใจหรอก! ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...