จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1656

อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้การปล่อยหนอนชั่วจำนวนมากออกมา พลังของมันก็ไม่ธรรมดาเลย

ถ้าอยากจะให้หนอนชั่วเหล่านี้ทำร้ายคน อย่าพูดถึงยอดฝีมือแดนดั่งเทพตอนปลายเลย

แม้แต่ตัวหลินหยุนเอง หนอนชั่วเหล่านี้ก็ทำอะไรเขาไม่ได้เหมือนกัน

จุดประสงค์ครั้งนี้ไม่ได้ปล่อยออกมาเพื่อทำร้ายคน แต่ปล่อยมันออกมาเพื่อหลอกให้คนกลัวต่างหาก!

ต้องรู้ไว้เรื่องหนึ่ง หนอนชั่วพวกนี้แข็งแกร่งมากกว่าหนอนเมฆหลายเท่า ขนาดกองทัพหนอนเมฆยังน่ากลัวขนาดนั้น กองทัพหนอนชั่วก็ยิ่งน่ากลัวเข้าไปใหญ่?

เมื่อมองเห็นหนอนชั่ว สีหน้าของชิวซานเปลี่ยนไป เขาหยุดไล่ตามหลินหยุนอย่างบ้าคลั่งทันที

และในเวลานี้ หลินหยุนเผาเลือดสารจิงอย่างบ้าคลั่ง ภายในชั่วพริบตา ร่างกายของเขาก็หายไป

หลังจากชิวซานตกใจได้ชั่วครู่ เขามองออกทันทีว่าหนอนชั่วพวกนี้ไม่ได้แข็งแกร่งมากนัก เวลานี้เขาต่อยหมัดออกไป ทำให้หนอนชั่วทั้งหมดแตกละเอียด

อย่างไรก็ตาม ในขณะที่เขากำลังจะไล่ตามหลินหยุน แต่เขากลับไม่สามารถสัมผัสพลังของหลินหยุนได้อีก

ร่างกายของชิวซานได้รับบาดเจ็บหนัก แต่ตอนนี้เขากลับไม่ได้รู้สึกอะไรเลย เขายืนอยู่กลางอากาศด้วยสีหน้าที่แย่มากๆ

ผ่านไปไม่นาน เรือมังกรบินของอ๋องบู๊ก็ไล่ตามมาถึง ทุกคนยืนอยู่หัวเรือ เมื่อมองเห็นชิวซานได้รับบาดเจ็บสาหัส ทำให้สีหน้าของพวกเขาเปลี่ยนไปมากๆ

อ๋องบู๊ขมวดคิ้วและพูด"ชิวซาน คุณได้รับบาดเจ็บสาหัสเหรอ?"

ชิวซานหายใจเข้าลึกๆ และบินกลับไปยังเรือมังกรบิน เขาถอนหายใจและพูด"เดิมทีหลินหยุนไม่มีทางหนีรอดไปได้ แต่เขาหยิบขลุ่ยหยกของฮ่องเต้คนก่อนออกมา! พูดว่าจะยกขลุ่ยหยกให้ฉัน ตอนนั้นฉันไม่ทันได้ระมัดระวังตัว เขาระเบิดขลุ่ยหยกอันนั้นทันที!"

"ฉันคิดไม่ถึงจริงๆ เขาจะกล้าทำแบบนั้น!"

เมื่อได้ยินคำพูดของชิวซาน ทำให้ทุกคนหายใจเร็วด้วยความตกใจ แม้แต่อ๋องบู๊ก็มีสีหน้าเปลี่ยนไปและพูดอย่างเคร่งขรึม"คุณพูดอะไรนะ? เขากล้าระเบิดขลุ่ยหยกของฮ่องเต้คนก่อนเหรอ? แล้วขลุ่ยหยกของฮ่องเต้คนก่อนอยู่ที่มือของเขาได้ยังไง?"

ชิวซานยิ้มอย่างขมขื่นและพูด"ได้ข่าวว่าขลุ่ยหยกของฮ่องเต้คนเก่าอยู่ในมือขององค์หญิงเก้า หลินหยุนรักษาโรคประหลาดขององค์หญิงเก้าจนหาย ฉันคิดว่าองค์หญิงเก้าน่าจะมอบขลุ่ยหยกให้เขาเป็นการตอบแทน!"

อ๋องบู๊โกรธมากๆ "น้องเก้าคนนี้ ทำไมถึงกล้าทำแบบนี้!"

ชิวซานถอนหายใจและพูด"คิดไม่ถึงจริงๆ เด็กหนุ่มคนนี้มีกลอุบายมากมาย และสามารถหนีรอดจากมือของฉันได้!"

อ๋องบู๊ขมวดคิ้วและพูด"หนีไปแล้วจริงๆเหรอ?"

ชิวซานรีบเอ่ยปากพูด"หนีไปแล้ว เขาน่าจะตรงเข้าไปในดินแดนมืดมิดที่พวกเรายังไม่ได้บุกเบิก!"

สีหน้าของอ๋องบู๊แย่มากๆ ผ่านไปสักพัก เขาก็พยักหน้าและพูด"ในเมื่อมันเกิดขึ้นแล้ว ก็ช่างมันเถอะ!"

ขณะพูด เขาก็ควบคุมเรือมังกรบินและเปลี่ยนทิศทาง

ส่วนหลินหยุนนั้น เขาไม่กล้าหยุดหนีเลย

แม้แต่ตอนที่เขาปลดปล่อยหนอนชั่วจากเจียซินออกมา ถึงแม้จะสัมผัสได้ว่าชิวซานไม่ได้ไล่ตามมา แต่เขาก็ไม่ได้ลังเลเลย เขายังคงเผาเลือดสารจิงต่อ และพุ่งเข้าไปในดินแดนมืดมิดและยังไม่ได้ถูกบุกเบิก

เมื่อเข้าไปด้านใน หลินหยุนก็สัมผัสได้ถึงความเยือกเย็น

แต่บริเวณโดยรอบก็เต็มไปด้วยรังสีฆ่าฟัน

และมีพลังอันแข็งแกร่งจำนวนมากรวมตัวกันเป็นพลังกฎเกณฑ์ที่แตกสลายจากกัน

พลังกฎเกณฑ์ที่แตกสลายพวกนี้ เมื่อเวลาผ่านมาเนิ่นนาน ทำให้มันเกิดการเปลี่ยนแปลงและกลายเป็นสนามเหล็กธรรมชาติ

หรือพูดอีกอย่างหนึ่งก็คือ ค่ายกลสังหารธรรมชาติ

พลังกฎเกณฑ์ที่แตกสลายและไม่เป็นระเบียบพวกนี้ เดิมทีมันก็คือพลังที่หักล้างกันเอง

แต่เมื่อเวลาผ่านมาเนิ่นนาน ทำให้พลังพวกนี้อ่อนแอลงและสมดุลขึ้น

ความสมดุลแบบนี้ มันสามารถโดนทำลายได้อย่างง่ายดาย ไม่ต้องพูดถึงพลังของมนุษย์เลย

แม้แต่ลมเบาๆที่พัดผ่าน ก็สามารถทำลายความสมดุลนี้ได้ และมันก็กลายเป็นค่ายกลสังหารที่น่ากลัวและแข็งแกร่งมากๆ นี่ก็คือสนามรบหมื่นจักรวาล!

นี่คือความน่ากลัวที่แท้จริงของสนามรบหมื่นจักรวาล!

แน่นอนว่า ทุกๆที่ก็ไม่ได้เป็นแบบนี้อยู่แล้ว มิฉะนั้น มันก็คงไม่สามารถบุกเบิกได้

หลินหยุนหยุดหนีทันที เขาหยิบโอสถจำนวนมากออกมาและกินเข้าไป

ในสมองของหลินหยุน เจียซินเอ่ยปากพูด"ตรงนี้ยังไม่ปลอดภัย รีบๆจากไปดีกว่า!"

แต่ตอนนี้เขายังไม่แน่ใจ สมัยนั้นเย่เยว่ได้เข้ามาในสนามรบหมื่นจักรวาลไหม!

หลายพันปีก่อน ราชวงศ์เซี่ยยังไม่ได้ก่อตั้งขึ้นมาเลย

ทั่วทั้งอาณาเขตของโลกฉองหลง ยังถูกปกครองโดยราชวงศ์ก่อน

ดังนั้น แม้แต่หอซิวซินเอง ก็ไม่มีข้อมูลของเย่เยว่แม้แต่นิดเดียว

หลายพันปีก่อน เย่เยว่ออกจากดาวไกอา ตอนนั้นเธอฝึกฝนถึงแดนจิตปฐมแล้ว

เมื่อเธอเดินทางไปที่โลกฉองหลงแล้ว เธออยู่ที่นั่นนานแค่ไหนกันแน่?

ถ้าเย่เยว่ออกจากโลกฉองหลง และเข้ามาในสนามรบหมื่นจักรวาล ตอนนั้นคือช่วงเวลาไหนกันแน่ และตอนนั้นเธอเข้ามาในสนามรบหมื่นจักรวาลนั้น เธอฝึกฝนถึงระดับไหนแล้ว?

เรื่องเหล่านี้ ตอนนี้เขาไม่สามารถรับรู้ได้อยู่แล้ว

ด้านหน้ามีแต่ความมืด สองมือของฉินหลันกอดเอวของหลินหยุนเอาไว้อย่างแน่น

เมื่อสัมผัสได้ว่าฉินหลันหวาดกลัวมากๆ มือข้างหนึ่งของหลินหยุนก็กอดฉินหลันเอาไว้และพูดเบาๆ "พี่ฉินหลันไม่ต้องกังวลใจ พวกเราจะออกจากที่นี่ได้อย่างรวดเร็วแน่นอน!"

สนามรบหมื่นจักรวาล พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นดินแดนมืดมิด แต่ก็มีดินแดนที่มีแสงสว่างเหมือนกัน

โดยเฉพาะสถานที่ที่ถูกนักบำเพ็ญเซียนบุกเบิกมานานหลายปี สถานที่แห่งนั้นก็จะเหมาะกับการอาศัยและมีแสงสว่างเยอะมากๆ

พวกเขาเดินต่อเนื่องมาหลายวัน เนื่องจากมีหนอนชั่วคอยนำทาง ทำให้หลินหยุนเจอปัญหาน้อยมากๆ

แต่จำนวนหนอนชั่วของเจียซินก็มีจำกัดเหมือนกัน

หลายวันมานี้ หนอนชั่วตายไปครึ่งหนึ่งแล้ว

วันนี้ หลินหยุนพูดกับเจียซิน "หลังจากนี้ไม่ต้องใช้หนอนชั่วของคุณอีกแล้ว รังสีฆ่าฟันของที่นี่อ่อนแอลงเยอะมากๆแล้ว พวกเราคงใกล้จะออกจากสนามรบแห่งนี้แล้ว!"

เจียซินก็รับปากทันที มันเป็นอย่างที่หลินหยุนพูดจริงๆ พลังกฎเกณฑ์ที่อยู่ในบริเวณโดยรอบอ่อนแอลงแล้ว

ทำให้รังสีฆ่าฟันอ่อนแอลงด้วย

มันแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าพวกเขาใกล้ออกจากสนามรบเล็กๆนี้แล้ว