จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1656

อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้การปล่อยหนอนชั่วจำนวนมากออกมา พลังของมันก็ไม่ธรรมดาเลย

ถ้าอยากจะให้หนอนชั่วเหล่านี้ทำร้ายคน อย่าพูดถึงยอดฝีมือแดนดั่งเทพตอนปลายเลย

แม้แต่ตัวหลินหยุนเอง หนอนชั่วเหล่านี้ก็ทำอะไรเขาไม่ได้เหมือนกัน

จุดประสงค์ครั้งนี้ไม่ได้ปล่อยออกมาเพื่อทำร้ายคน แต่ปล่อยมันออกมาเพื่อหลอกให้คนกลัวต่างหาก!

ต้องรู้ไว้เรื่องหนึ่ง หนอนชั่วพวกนี้แข็งแกร่งมากกว่าหนอนเมฆหลายเท่า ขนาดกองทัพหนอนเมฆยังน่ากลัวขนาดนั้น กองทัพหนอนชั่วก็ยิ่งน่ากลัวเข้าไปใหญ่?

เมื่อมองเห็นหนอนชั่ว สีหน้าของชิวซานเปลี่ยนไป เขาหยุดไล่ตามหลินหยุนอย่างบ้าคลั่งทันที

และในเวลานี้ หลินหยุนเผาเลือดสารจิงอย่างบ้าคลั่ง ภายในชั่วพริบตา ร่างกายของเขาก็หายไป

หลังจากชิวซานตกใจได้ชั่วครู่ เขามองออกทันทีว่าหนอนชั่วพวกนี้ไม่ได้แข็งแกร่งมากนัก เวลานี้เขาต่อยหมัดออกไป ทำให้หนอนชั่วทั้งหมดแตกละเอียด

อย่างไรก็ตาม ในขณะที่เขากำลังจะไล่ตามหลินหยุน แต่เขากลับไม่สามารถสัมผัสพลังของหลินหยุนได้อีก

ร่างกายของชิวซานได้รับบาดเจ็บหนัก แต่ตอนนี้เขากลับไม่ได้รู้สึกอะไรเลย เขายืนอยู่กลางอากาศด้วยสีหน้าที่แย่มากๆ

ผ่านไปไม่นาน เรือมังกรบินของอ๋องบู๊ก็ไล่ตามมาถึง ทุกคนยืนอยู่หัวเรือ เมื่อมองเห็นชิวซานได้รับบาดเจ็บสาหัส ทำให้สีหน้าของพวกเขาเปลี่ยนไปมากๆ

อ๋องบู๊ขมวดคิ้วและพูด"ชิวซาน คุณได้รับบาดเจ็บสาหัสเหรอ?"

ชิวซานหายใจเข้าลึกๆ และบินกลับไปยังเรือมังกรบิน เขาถอนหายใจและพูด"เดิมทีหลินหยุนไม่มีทางหนีรอดไปได้ แต่เขาหยิบขลุ่ยหยกของฮ่องเต้คนก่อนออกมา! พูดว่าจะยกขลุ่ยหยกให้ฉัน ตอนนั้นฉันไม่ทันได้ระมัดระวังตัว เขาระเบิดขลุ่ยหยกอันนั้นทันที!"

"ฉันคิดไม่ถึงจริงๆ เขาจะกล้าทำแบบนั้น!"

เมื่อได้ยินคำพูดของชิวซาน ทำให้ทุกคนหายใจเร็วด้วยความตกใจ แม้แต่อ๋องบู๊ก็มีสีหน้าเปลี่ยนไปและพูดอย่างเคร่งขรึม"คุณพูดอะไรนะ? เขากล้าระเบิดขลุ่ยหยกของฮ่องเต้คนก่อนเหรอ? แล้วขลุ่ยหยกของฮ่องเต้คนก่อนอยู่ที่มือของเขาได้ยังไง?"

ชิวซานยิ้มอย่างขมขื่นและพูด"ได้ข่าวว่าขลุ่ยหยกของฮ่องเต้คนเก่าอยู่ในมือขององค์หญิงเก้า หลินหยุนรักษาโรคประหลาดขององค์หญิงเก้าจนหาย ฉันคิดว่าองค์หญิงเก้าน่าจะมอบขลุ่ยหยกให้เขาเป็นการตอบแทน!"

อ๋องบู๊โกรธมากๆ "น้องเก้าคนนี้ ทำไมถึงกล้าทำแบบนี้!"

ชิวซานถอนหายใจและพูด"คิดไม่ถึงจริงๆ เด็กหนุ่มคนนี้มีกลอุบายมากมาย และสามารถหนีรอดจากมือของฉันได้!"

อ๋องบู๊ขมวดคิ้วและพูด"หนีไปแล้วจริงๆเหรอ?"

ชิวซานรีบเอ่ยปากพูด"หนีไปแล้ว เขาน่าจะตรงเข้าไปในดินแดนมืดมิดที่พวกเรายังไม่ได้บุกเบิก!"

สีหน้าของอ๋องบู๊แย่มากๆ ผ่านไปสักพัก เขาก็พยักหน้าและพูด"ในเมื่อมันเกิดขึ้นแล้ว ก็ช่างมันเถอะ!"

ขณะพูด เขาก็ควบคุมเรือมังกรบินและเปลี่ยนทิศทาง

ส่วนหลินหยุนนั้น เขาไม่กล้าหยุดหนีเลย

แม้แต่ตอนที่เขาปลดปล่อยหนอนชั่วจากเจียซินออกมา ถึงแม้จะสัมผัสได้ว่าชิวซานไม่ได้ไล่ตามมา แต่เขาก็ไม่ได้ลังเลเลย เขายังคงเผาเลือดสารจิงต่อ และพุ่งเข้าไปในดินแดนมืดมิดและยังไม่ได้ถูกบุกเบิก

เมื่อเข้าไปด้านใน หลินหยุนก็สัมผัสได้ถึงความเยือกเย็น

แต่บริเวณโดยรอบก็เต็มไปด้วยรังสีฆ่าฟัน

และมีพลังอันแข็งแกร่งจำนวนมากรวมตัวกันเป็นพลังกฎเกณฑ์ที่แตกสลายจากกัน

พลังกฎเกณฑ์ที่แตกสลายพวกนี้ เมื่อเวลาผ่านมาเนิ่นนาน ทำให้มันเกิดการเปลี่ยนแปลงและกลายเป็นสนามเหล็กธรรมชาติ

หรือพูดอีกอย่างหนึ่งก็คือ ค่ายกลสังหารธรรมชาติ

พลังกฎเกณฑ์ที่แตกสลายและไม่เป็นระเบียบพวกนี้ เดิมทีมันก็คือพลังที่หักล้างกันเอง

แต่เมื่อเวลาผ่านมาเนิ่นนาน ทำให้พลังพวกนี้อ่อนแอลงและสมดุลขึ้น

ความสมดุลแบบนี้ มันสามารถโดนทำลายได้อย่างง่ายดาย ไม่ต้องพูดถึงพลังของมนุษย์เลย

แม้แต่ลมเบาๆที่พัดผ่าน ก็สามารถทำลายความสมดุลนี้ได้ และมันก็กลายเป็นค่ายกลสังหารที่น่ากลัวและแข็งแกร่งมากๆ นี่ก็คือสนามรบหมื่นจักรวาล!

นี่คือความน่ากลัวที่แท้จริงของสนามรบหมื่นจักรวาล!

แน่นอนว่า ทุกๆที่ก็ไม่ได้เป็นแบบนี้อยู่แล้ว มิฉะนั้น มันก็คงไม่สามารถบุกเบิกได้

หลินหยุนหยุดหนีทันที เขาหยิบโอสถจำนวนมากออกมาและกินเข้าไป

ในสมองของหลินหยุน เจียซินเอ่ยปากพูด"ตรงนี้ยังไม่ปลอดภัย รีบๆจากไปดีกว่า!"