จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1674

กฎเกณฑ์แห่งกระบี่นี้ เป็นหนึ่งในกฎเกณฑ์ที่หลินหยุนเข้าใจในชาติก่อน

ดังนั้นรวมตัวกันออกมาในเวลานี้ ไม่มีอะไรยากเลย

กระบวนการรวมตัวนี้ ตอนที่เขาทำอยู่ ดูเหมือนจะง่ายกว่าการดื่มสามเปอร์เซ็นต์ แต่ภายใต้สถานการณ์ปกติ นี่ต้องใช้กระบวนการที่ยาวนานมาก

ชาติก่อนของหลินหยุน เป็นผู้ทรงพลังไร้ขอบเขตท่ามกลางมหากษัตริย์

ควบคุมต้าเต๋าทั้งหมด มีเกือบยี่สิบ

ความแตกต่างระหว่างกฎเกณฑ์และต้าเต๋า กฎเกณฑ์ นับได้ว่าเป็นรอยประทับของต้าเต๋า

เดิมทีเต้าเต๋าเหล่านี้ก็เขาก็ชำนาญอยู่แล้ว ชาตินี้สำหรับเขา ไม่จำเป็นต้องทำความเข้าใจใหม่

ก็สามารถที่จะรวมตัวออกมาใหม่ ได้อย่างรวดเร็วมาก

ซึ่งแตกต่างจากผู้บำเพ็ญทั้งหลาย

กล่าวอีกนัยหนึ่ง มาถึงขั้นนี้แล้ว ประสบการณ์เหล่านั้นในชาติก่อนของหลินหยุน ได้กลายเป็นความช่วยเหลืออย่างมากสำหรับเขาอย่างแท้จริง!

ตราบใดที่สามารถที่จะชำนาญต้าเต๋าเหล่านั้นของชาติก่อนได้อย่างราบรื่น

กลับไปถึงสูงสุดของชาติก่อน และเรื่องราวก็จะประสบความสำเร็จ

ยิ่งไปกว่านั้นชาติก่อน หลินหยุนได้วางรากฐานที่มั่นคง ตั้งแต่ที่เดินมาตลอดทาง

ดังนั้นกลับไปถึงจุดสูงสุดของชาติก่อน ไม่ใช่การแสวงหาของเขา

สิ่งที่เขาแสวงหาคือทำเรื่องราวที่ทำไม่สำเร็จในชาติก่อนให้สำเร็จ!

ผกผันวันนี้!

กฎเกณฑ์แห่งกระบี่รวมอยู่ในโลกกำลังภายในตัว ก็ถูกประทับตราไปยังหินรองรับกฎเกณฑ์ในทันที

แต่ว่าระดับความแข็งแกร่งของหินรองรับกฎเกณฑ์ ได้มาถึงขั้นที่น่าตกใจจริงๆ แม้ว่าหลินหยุนมีการเตรียมใจแล้ว แต่มันก็ยังทำให้เขาประหลาดใจในขณะนี้

ภายใต้การผสมผสานของประทับตราที่ต่อเนื่องกัน ปรากฏว่าเหลือเพียงร่องรอยจางๆ อยู่บนหินรองรับกฎเกณฑ์

ระยะห่างจากกฎเกณฑ์แห่งกระบี่ถูกรวมเข้าด้วยกันอย่างสมบูรณ์ ห่างออกไปเกือบหนึ่งแสนแปดหมื่นไมล์!

แต่หลินหยุนไม่ได้มีความผิดหวังใดๆ แต่กลับรู้สึกตื่นเต้นมาก

เพราะว่าความแข็งของหินรองรับกฎเกณฑ์นี้ แสดงให้เห็นว่ามันเป็นสิ่งรองรับที่สมบูรณ์แบบอย่างยิ่งสำหรับเขา

แข็งแกร่งกว่า สิ่งรองรับที่หลินหยุนรู้จัก และรับรู้ในสองชาติ!

ชาติก่อน แม้ว่าหลินหยุนจะเคยเห็นหินรองรับกฎเกณฑ์มาก่อน

แต่ว่าสิ่งรองรับของเขา กลับไม่ใช่หินรองรับกฎเกณฑ์

นี่ก็เป็นเหตุผลว่าทำไมถึงผสมผสานเกือบยี่สิบต้าเต๋า หลังจากที่เข้าสู่แดนสู่ธรรมะ แม้ว่าในที่สุดเขาก็กลายเป็นมหากษัตริย์

เขาในเวลานั้น มีความสามารถในการทำความเข้าใจต้าเต๋ามากขึ้น

ถึงกับมีต้าเต๋ามากมาย เขาก็เข้าใจแล้ว แต่ระดับความแข็งแกร่งของสิ่งรองรับไม่พอ ไม่สามารถที่จะรองรับได้มากขึ้น ทำได้เพียงเลือกที่จะยอมแพ้เท่านั้น

หลินหยุนประทับตราอย่างต่อเนื่อง ผสานกันอย่างต่อเนื่อง และก็ไม่ได้รีบร้อนด้วยซ้ำ

ก็ผสมผสานกันทีละเล็กน้อยแบบนี้เป็นเวลายาวนาน

ในที่สุด หลังจากผ่านไปครึ่งปี ในที่สุดกฎเกณฑ์แห่งกระบี่ก็ผสานเข้ากับประมาณสองในสามได้สำเร็จ

ในวันนี้ หลินหยุนค่อยๆลืมตาขึ้น แม้ว่าเขาจะมีความอดทนมาก แต่ก็ต้องทอดถอนหายใจ ความเร็วนี้ช้าเกินไปจริงๆ

เจียซินพูดขึ้นมาอย่างกะทันหัน “นี่ยังเป็นกฎเกณฑ์ที่หนึ่ง ไม่มีอิทธิพลกฎเกณฑ์อื่น จากมุมมองนี้ เมื่อนายผสานกฎเกณฑ์มากขึ้นเรื่อยๆ ความเร็วก็จะช้าลงมากเรื่อยๆ ถึงเวลา จะใช้เวลาสิบปีหนึ่งร้อยปีไปผสมผสานกฎเกณฑ์ที่หนึ่งก็เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้!”

หลินหยุนพยักหน้าเงียบๆ และพูดขึ้นมาว่า “เธอมีวิธีดีๆอะไร?”

เจียซินพูดขึ้นมาว่า “อันที่จริงนายไม่เคยคิดถึงปัญหานี้มาก่อน”

หลินหยุนแววตาสั่นไหว และรีบพูดขึ้นมาว่า “ปัญหาอะไร!”